ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Ένα είδος ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ στο ιστολογίου μας , με την…άδεια του «Θεού του Καφενείου…» με λίγες σκέψεις , ειδήσεις και απόψεις, θα εμφανίζεται πότε-πότε για να διαποικίλλει το χώρο μας.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Από τον Φαίδωνα Θεοφίλου

Καλή χρονιά και καλή δεκαετία, που αρχίζει τώρα ως και το 2020. Με υγεία, καρτερικότητα και πνεύμα μαχητικής δημιουργίας.

Αλλά και περίσκεψης.
Παράγουμε πολύ ντιρλαντά και καλά κάνουμε. Αν παράξουμε και σκέψη «για να γυρίσει ο ήλιος», θα έχουμε μια θαυμαστή ισορροπία.

..
Αν κατανοήσουμε, ότι η νοοτροπία, είναι ένα βασικό συστατικό της πολιτισμικής νεοελληνικής ταυτότητας και ότι η νοοτροπία αυτή μας έφερε στο σημερινό κατάντημα, τότε θα κατανοήσουμε και την ανάγκη αλλαγής αυτής νοοτροπίας, που θα σημάνει και την συνακόλουθη βελτίωση της πολιτιστικής μας ταυτότητας.

.
Ας πάψουμε επιτέλους να συγχέουμε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, με τη νεοελληνική πολιτιστική ταυτότητα, στον οποίο, (αρχαίο πολιτισμό) επαναπαυόμαστε, σα να ήταν δικός μας, για να μην κάνουμε τίποτα!

.

Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι κληρονομιά μας, όπως και όλης της ανθρωπότητας, και σαν κληρονομιά είναι και βαρύ χρέος. Η αποδοχή αυτής της κληρονομιάς, συνεπάγεται και την ευθύνη αλλά και το καθήκον, να αξιοποιήσεις αυτή τη κληρονομιά. Να πάρεις το «χρέος» και να το πας πιο πέρα. Όχι να πασαλείβεσαι τον πολιτισμό των άλλων για να πάρεις αξία, και ζώντας σε μια προσωρινή, δανεική καλοπέραση, μέσα σ’ ένα πνεύμα γενικής ευκολίας, που απαξιώνει τα πάντα. Διαφορετικά, αποποιείσαι την κληρονομιά, και αρχίζεις από το μηδέν, με τη δυναμική ενός καινούριου λαού, χωρίς το βάρος της κληρονομιάς.

..
Να αλλάξουμε λοιπόν. Θα μου πείτε εύκολο είναι; Μα οι λαοί που είναι μόνο για τα εύκολα, απλά δεν έχουν καμία τύχη.
Καλό ξεκίνημα λοιπόν σε όλους μας. Με αίσθημα, με σκέψη, με μαχητικό δημιουργικό πνεύμα.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

"ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΤΖΟΓΟΣ"...

Διαβάζω στο ένθετο περιοδικό της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ «Επτά Ημέρες» με τίτλο «Λογοτεχνικός Τζόγος» το παρακάτω σχόλιο που υπογράφεται από τον ή την Σ.Π.

Μέλος της επιτροπής κρατικών βραβείων λογοτεχνίας, εκμυστηρευόταν σε φίλο του, ότι το «lobbing» υπέρ συγκεκριμένων προσώπων και στην ποίηση και στην πεζογραφία, τείνει να πάρει διαστάσεις ασφυκτικές! Σιγά την εκμυστήρευση θα πείτε. Πρόκειται για διαπίστωση που συνοδεύει διαχρονικά το θεσμό.

Η άποψή μου:
Αφού λοιπόν η επιτροπή κρατικών βραβείων είτε διαβάσει τα κρινόμενα βιβλία είτε όχι, θα υποκύψει έτσι κι αλλιώς στις ασφυκτικές πιέσεις, τι νόημα θα είχε να τα διαβάσει; Δεν είναι πιο ξεκάθαρη στάση, να… μην διαβάσει καθόλου τα βιβλία, να την βγάλει και ξεκούραστα και να υποκύψει κατ’ ευθείαν στις πιέσεις;…
Μένει λοιπόν σε μας, τους αναγνώστες, εραστές της λογοτεχνίας, δημιουργούς, αν θα αποδεχθούμε τα βραβεία, που δεν θα είναι αποτέλεσμα μιας επιλογής αλλά μιας επιβολής από το «lobbing» των συγγραφέων και εκδοτικών οίκων, ή αν θα τους γυρίσουμε τη πλάτη….



*
ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΣΥΝΘΗΜΑ

Στο περιοδικό «Guernica» γράφει ο 91χρονος νονός της beat Λόρενς Φερλινγκέτι:

«Η Ποίηση, όπως και κάθε άλλη μορφή τέχνης, μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, αλλάζοντας τις συνειδήσεις. Ήταν ένα σύνθημα της δεκαετίας του 60 που αποδείχτηκε ψευδαίσθηση.

Η άποψή μου:
Ψευδαίσθηση είναι και η αντίληψη των περισσότερων ανθρώπων ότι όταν είναι πλούσιοι και ισχυροί, τότε ο θάνατος αφορά τους άλλους και όχι τους ίδιους. Ή ότι θα είναι αιώνιοι.
Είναι μια ψευδαίσθηση που όμως εξακολουθεί να υπάρχει, σε βάρος της αλήθειας, της ευαισθησίας του καθαρού νου και της καθαρής συνείδησης.
Το (ρητορικό) ερώτημά μου λοιπόν, είναι : Ποιος φταίει που δεν άλλαξαν οι συνειδήσεις και ο κόσμος; Η ποίηση και η τέχνη ή ο ίδιος ο άνθρωπος;

Η ΚΡΙΣΗ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟ ΕΜΕΙΣ

Διαβάζω, με ξεχωριστή ικανοποίηση στην Καθημερινή, στη σελίδα «Τέχνες και Γράμματα» το πολύ ενδιαφέρον σημείωμα του Π.Παν. με τον παραπάνω τίτλο:

Με μια δυναμική επιστροφή στις έννοιας της ομάδας, της συλλογικότητας, της ευρηματικότητας και της ενεργού συμμετοχής του κοινού, τελειώνει το 2010.

.
Μια σειρά από εναλλακτικούς χώρους και καλλιτεχνικές δραστηριότητες, έκαναν την ανάγκη, όχι απλώς φιλοτιμία, αλλά και αποτέλεσμα με χαμηλού κόστους παραστάσεις, εκθέσεις ταινίες , προβολές. Και με το κοινό να εντοπίζει, να συμμετέχει και να απολαμβάνει ακόμα και δωρεάν ή με προαιρετικό αντίτιμο. Τα ονόματα μερικών από αυτές τις ομάδες και τους χώρους δεν είναι τυχαία: «Κιντήρας» «Συνεργείο» «ΕΔΩ» «Exile Room».

.

Δείχνουν ότι κάτι κινείται, ότι υπάρχει ανησυχία, θέληση και αναζήτηση. Ότι αποστασιοποιούνται από το νωθρό κατεστημένο και ότι αντιλαμβάνονται την ανάγκη του κοινού να δει καλλιτεχνικά γεγονότα να συμβαίνουν με ένα διαφορετικό τρόπο. Οι πάντες πια αναγκάζονται να δουν τα πράγματα με λιγότερα μέσα και, παρά τους περιορισμένους προϋπολογισμούς, να παράγουν ιδέες και καλλιτεχνική δράση. Οι περασμένοι μήνες άνοιξαν το δρόμο σε μια νέα μορφή κολεκτίβας, σε στέγες τέχνης χωρίς βελούδινα καθίσματα, οι οποίες όμως στέγασαν εναλλακτικές προτάσεις δημιουργίας.

.

Με τον συνασπισμό χώρων διασκέδασης και τη μετατροπή τους σε πολιτιστικό κέντρο, με τη συστέγαση ομάδων, με τη δημιουργία «Low budget» ταινιών ακόμα και με μια απλή φωτογραφική μηχανή, με την προβολή ντοκυμαντέρ με δωρεάν ποτά κι ένα πιάτο τσίλι, με παραστάσεις σε διαμερίσματα, τα πράγματα αλλάζουν: σε σημείο να παρασύρουν και κάποιους πιο ευέλικτους από τους παραδοσιακά δυσκίνητους φορείς.

.
Μουσεία όπως το νομισματικό και το Κυκλαδικής Τέχνης, έδειξαν ότι μπορούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και να απαντήσουν στη κρίση, όχι με θηριώδη εκτός κλίμακας γεγονότα αλλά με μικρού μεγέθους ελκυστικές εκθέσεις.

.
Το 2010, παρά την οικονομική δυσπραγία ή ίσως και εξ αιτίας της, άνοιξε ένα νέο δρόμο στον τρόπο παραγωγής τέχνης. Το κοινό τον ανακάλυψε, τον επιβράβευσε και περιμένει τα επόμενα βήματα.
.
Η Ελπίδα λοιπόν είναι εδώ! Οι άνθρωποι της τέχνης μπήκαν μπροστά και ανταποκρίνονται στους καιρούς, με δράση, ιδέες και πράξη, παραμερίζοντας τους μάταιους συναισθηματικούς βερμπαλισμούς. Ας ακολουθήσουν και οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, η Εκκλησία, όλοι μας.





*Το πρώτο χειροτέχνημα είναι πάνω σε ξύλο και άμμο από το Blog "Χειροτεχνήματα"

*Το τρίτο, είναι χειροποίητο των γυναικών της Κύμης και θα το βρείτε στο http://www.gelly.gr/