Κυριακή, Αυγούστου 18, 2013

Α Π Ο Γ Ε Υ Μ Α


C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Είμαι όπως τα δέντρα που λυγίζουν με τις θύελλες

με τις αύρες που χαϊδεύουν τα φυλλώματά μου 

τα μελτεμάκια που φυσούν τις δίψες μου.

Συχνά, ξηλώνω ουρανί

και με το θαλασσί το αναδεύω

να λάβει το κάθε Αύριο, νόημα.

Κι είναι ο κόσμος όμορφα θηλυκός,

γεμάτος κεντημένα όνειρα,

έρωτες αναμμένους

φρούτα του πόνου και του γλυκασμού,

με υγρασία και ξηρότητα,

κάποτε με τη Δικαιοσύνη ανήμπορη, ανάμεσά τους.

Κι αν εξαιρέσουμε τις πέτρες

που δεν έχουν ηλικία,

το κάθε τι στον κόσμο αυτό

έχει 

το δειλινό του….



***************************************************

 *Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΝΤΙΝΗΣ ΞΑΔΕΛΦΗΣ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος