Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2012

ΣΟΝΑΤΑ ΓΙΑ ΦΩΣ ΣΕ ΦΟΝΤΟ ΘΟΛΟ*

Φαίδωνα Θεοφίλου

Μου αρέσουν οι βροχερές ημέρες δίχως κρύο.

Να κοιτάζω στο φλιτζάνι το ζεστό μου πράσινο τσάι

και να μετρώ τις απώλειες αντάμα με τις άνοιξες.

Να βρίσκω τις απώλειες, αφόρητα πολλές , κι ας ήταν τόσο λίγες.

Τα κέρδη των ανοίξεων ελάχιστα, όσα πολλά κι αν ήταν…

Η βροχή ασταμάτητα να κρατάει το ρυθμό

κι η μνήμη επιλεκτική, αγνώμων κι αναιδής.

Τα πρόσωπα των φίλων να περνούνε από μπρος μου ανέκφραστα,

εκείνων που δεν πρόλαβαν μήτε το θάνατό τους να εννοήσουν

φεύγοντας ξαφνικά, χωρίς ούτ’ ένα «γεια».

Εκείνο που με καίει πιότερο κι από τον ίδιο το χαμό τους

ειν’ η αγάπη που κόπηκε στη μέση και δεν δόθηκε.

«Έχουμε μια ζωή μπροστά μας», έλεγα…

Μ’ αρέσουν οι βροχερές ημέρες δίχως κρύο…





-* Από τον Κύκλο της κοντινής ξαδέλφης-








Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος