Σάββατο, Νοεμβρίου 01, 2008

ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ






Ο Γ.Πέρρος
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΡΡΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΙΔΩΝΑ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Ο Γιώργος Πέρρος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς νεώτερους εκπροσώπους της σπουδαίας παράδοσης που έχει η Λέσβος στην τέχνη της ζωγραφικής. Το έργο του έχει όχι μόνο πανελλήνια αλλά και διεθνή εμβέλεια. Εραστής της φύσης ο Γιώργος Πέρρος και ιδιαίτερα της λεσβιακής, εραστής του φωτός και της ποίησης, που συχνά γίνεται όχημά του στο δρόμο προς τη ζωγραφική δημιουργία. Η ζωγραφική του Πέρρου ανθίζει στο μεταίχμιο της πραγματικότητας και του ονείρου. Συχνά η τέχνη του αφηγείται ποιητικά, ενώ ταυτόχρονα γίνεται ένα τολμηρό παιχνίδι στους πίνακές του με τα χρώματα να αποτυπώνουν συναισθήματα. Όταν κοιτάζω τους πίνακές του λέω από μέσα μου:
Η ζωγραφική αυτή μοιάζει με τα καλύτερά μας όνειρα…

Ας αρχίσουμε όμως τη κουβέντα μας. Καλώς όρισες
Γιώργο στο καφενείο όπου τη βρίσκει και ο Θεός!!
Τι είναι λοιπόν για σένα η ζωγραφική;

ΓΙΩΡΓΟΣ: Καλώς σε βρήκα Φαίδωνα και χαίρομαι που
έρχομαι σε ένα Καφενείο όπου μας ακούει…ο Θεός… Από
τότε λοιπόν που κατάλαβα τον εαυτό μου, πορεύομαι
πάντα κρατώντας το χέρι της…ή αυτή το δικό μου!
Επομένως μουείναι δύσκολο να προσδιορίσω τι
ακριβώς είναι για μένα. Ίσως, πολύ κοντά στην αλήθεια
να είναι μια και μόνο λέξη: ένα παιχνίδι! Ένα παιχνίδι
μαγικό και συναρπαστικό.
*
ΦΑΙΔΩΝ: Στη τέχνη σου συνυπάρχουν έντονα στοιχεία
του λεσβιακού περιβάλλοντος και της ποιητικότητας,
όπως αυτά φιλτράρονται κι αναπλάθονται μέσα από το
ταλέντο και τον ψυχισμό του ζωγράφου. Θεωρείς ότι
η Λέσβος ως πηγή έμπνευσης είναι ανεξάντλητη;
*
ΓΙΩΡΓΟΣ: Η Λέσβος λόγω της ποικιλομορφίας του
τοπίου, είναι ένας ιδιαίτερος τόπος πρώτα απ’ όλα
μορφολογικά. Πέρα απ’ αυτό όμως και ενεργειακά θα
‘λεγα πως τούτος ο τόπος για μένα, δονεί ιδιαίτερες
χορδές, τις περισσότερες φορές άγνωστες σε μένα,
μα οπωσδήποτε καθοριστικές σ’ αυτό που εγώ είμαι
και στον τρόπο που εγώ βλέπω τα πράγματα.
Μ’ άλλα λόγια, δεν θεωρώ τυχαίο ότι έμεινα στη Λέσβο
από Επιλογή. Αυτός ο τόπος ο χιλιόχρωμος, είναι ίσως
για μένα, ο καταλύτης σ’ αυτό που οι άλλοι ονομάζουν έμπνευση.
*
ΦΑΙΔΩΝ: Είναι και άθληση η ζωγραφική; Χρειάζεται
δηλαδή ο δημιουργός ν’ ασκείται διαρκώς όπως ο
αθλητής, για να επιτύχει τις επιδόσεις που θέλει ή δεν
χρειάζεται ν’ ασκείται, αλλά να ζωγραφίζει όταν έχει έμπνευση;
*
ΓΙΩΡΓΟΣ: Άκου Φαίδωνα. Εγώ θα σου μεταφέρω τη δική
μου εμπειρία και μόνο, χωρίς αυτό να το προτείνω ως
αξίωμα ζωγραφικής. Κάθε λεπτό κάθε στιγμή, οτιδήποτε
γύρω μου γίνεται πίνακας ζωγραφικής σε επίπεδο
εγκεφαλικό. Έργα που ίσως ποτέ δεν θα βγουν στο καμβά,
τα περισσότερα! Απαραίτητη όμως προεργασία γι αυτά
που τελικά θα βγουν. Αυτό όμως δεν γίνεται συνειδητά
ως «άσκηση». Απλά έτσι γίνεται. Δεν είναι δηλαδή
εγκεφαλική επιταγή. Αυτή θεωρώ ότι είναι και η
διαφορά με τον αθλητή.
*
ΦΑΙΔΩΝ: Διαπιστώνω ότι η γραμμή Πέρρου είναι: Λιτά
υλικά, (θεματολογικά εννοώ) και πλούσιο αποτέλεσμα.
Αυτό γίνεται συνειδητά, το επιδιώκεις ή προκύπτει στη
διάρκεια της δημιουργίας; Και το ρωτώ αυτό έχοντας
υπ’ όψη μια φράση του μεγάλου τεχνοκρίτη και
συμπατριώτη μας Τεριάντ: «Ο ζωγράφος δεν εξουσιάζει
πάντα τον πίνακά του. Αντίθετα ο πίνακας με τη φυσική
του ανάπτυξη, επιβάλλεται στο δημιουργό του.»
*
ΓΙΩΡΓΟΣ: Συμφωνώ απόλυτα φυσικά με τον Τεριάντ.
Τώρα σε ότι με αφορά: Αν κάνω μιαν αναδρομή από τα
πρώτα έργα μου μέχρι σήμερα, και την κάνω τώρα που
μιλάμε αυτή την αναδρομή, γιατί ποτέ πριν δεν
με απασχόλησε το θέμα, διαπιστώνω μια συνεχή
«αφαίρεση».Τούτο δεν έγινε ποτέ συνειδητά! Αν τώρα
συνδυάσω τηφράση του Τεριάντ, με το συμπέρασμα
που προκύπτει από τούτη την αναδρομή, εκείνο που
εγώ μπορώ να προσθέσω είναι τούτο: Εγώ δεν είμαι
ο καπετάνιος στο καράβι που λέγεται πίνακας ! Ένας
άλλος εαυτός μου, άγνωστος τις περισσότερες φορές
σε μένα είναι ο καπετάνιος κι εγώ απλά ο τεχνίτης που
τον υπακούω ασυνείδητα τις περισσότερες φορές.
*
ΦΑΙΔΩΝ: Πες μου μια περίπτωση όπου το όνειρο του
ύπνου ή του ξύπνιου, ενεργοποίησε την έμπνευσή σου.
*
ΓΙΩΡΓΟΣ: Έχει συμβεί πολλές φορές η πραγματικότητα
να με ενοχλεί, με αποτέλεσμα ονειρευόμενος να τη
διορθώνω! Τούτη λοιπόν η διορθωμένη ονειρική
πραγματικότητα, έχει γίνει πάμπολλες φορές πίνακας
ζωγραφικής. Πέραν τούτου, μου έχει τύχει
ονειροφαντασία ατόμου που είχα ιδιαίτερη
συναισθηματική και ψυχική επαφή μαζί του,
να γεννήσει σειρά έργων ανεπανάληπτη.
*
ΦΑΙΔΩΝ: Έχεις κάνει εκθέσεις σ’ όλη σχεδόν την Ευρώπη
και στο Λος Άντζελες. Θα ήθελα να μας πεις λίγα λόγια για
τις εμπειρίες από την ευρωπαϊκή σου παρουσία ή τις
αντιδράσεις τού ευρωπαϊκού κοινού, μπροστά σε μια
ελληνική θεματική και στην ιδιαιτερότητα ενός
ζωγράφου όπως εσύ.
*
ΓΙΩΡΓΟΣ: Όπως φυσικά γνωρίζεις, μιλώ μια γλώσσα
που δεν υπόκειται σε εθνικούς περιορισμούς…και,
εννοώ φυσικά τη ζωγραφική! Επίσης η γλώσσα μου δεν
απευθύνεται στον εγκέφαλο αλλά στην ψυχή των
ανθρώπων.Αυτό είχε και έχει ως αποτέλεσμα να
επικοινωνώ με εξωλεκτικούς κώδικες μαζί τους.
Επομένως το αν είναι Ευρωπαίος ή Αμερικάνος ή
Έλληνας, παίζει ένα ρόλο ασήμαντο. Σημαντικό ρόλο
παίζει η αίσθησή μου για τον κόσμο, και την αίσθηση
που αυτή δημιουργεί στουςάλλους. Τούτο έχει σα
συνέπεια να ανοίγονται πόρτες και αγκαλιές παντού –
και το εννοώ – χωρίς εγώ να κάνω κάτι το ιδιαίτερο.
Κι αυτή η εμπειρία απ’ τους ανθρώπουςόπου γης είναι
τελικά ο πλούτος μου, και το οφείλω όχι τόσο σε μένα
αλλά στα έργα μου που είναι τελικά,οι μεταφραστές μου!
*
ΦΑΙΔΩΝ: Σκέφθηκες ποτέ την πρόκληση να ζωγραφίσεις
ένα συγκεκριμένο αριθμό πινάκων πάνω σε ένα ποιητικό
έργο όπως το εισπράττεις εσύ;
*
ΓΙΩΡΓΟΣ: Το ‘χω κάνει! Και ομολογουμένως ήταν
εκπληκτική εμπειρία. Ήταν ένα ταξίδι σ’ ένα
συγκεκριμένο όνειρο. Άλλωστε η ποίηση για μένα είναι
καράβι που συχνά μαζί τηςσαλπάρω για να βρω το χρώμα
και το σχήμα του ονείρου.

ΦΑΙΔΩΝ: Κάνεις σχέδια για την επόμενη θεματική σου ή
αφήνεις τη μούσα σου να έρθει αυτή να σε βρει;
*
ΓΙΩΡΓΟΣ: Δεν ξέρω αν έρχεται η μούσα να με βρει ή αν
εγώ τη βρίσκω! Το σίγουρο είναι πάντως ,πως
συναντιόμαστε και μάλιστα χωρίς ραντεβού!
*
ΦΑΙΔΩΝ: Θα ήθελα τη γνώμη σου για τη ζωγραφική
τέχνη στην Ελλάδα. Ποιους ζωγράφους θεωρείς
σημαντικούς κι αν πιστεύεις ότι οι αληθινά σπουδαίοι
δημιουργοί, έχουν στην Ελλάδα τη θέση που τους αξίζει.
*

ΓΙΩΡΓΟΣ: Η ζωγραφική στη Ελλάδα ακολούθησε
και ακολουθεί το παγκόσμιο εικαστικό γίγνεσθαι
με ελάχιστες εξαιρέσεις κατά περιόδους. Σήμερα,
η παγκόσμια κρίση αξιών και θεσμών αντικατοπτρίζεται
και στα έργα τέχνης, με αποτέλεσμα να πρέπει να
ορίσουμεξανά το τι είναι τελικά «Τέχνη». Απ’ τους
Έλληνες ζωγράφους ξεχωριστή θέση για μένα έχουν
ο Θεόφιλος κι οΠαρθένης. Τώρα όσον αφορά στη θέση
των δημιουργών στην Ελλάδα, κοίταξε γύρω σου και
θα καταλάβεις! Δες για παράδειγμα τα κρατικά κονδύλια
για τον πολιτισμό:γελοία ποσά! Το καλλιτεχνικό ε
πιμελητήριο Ελλάδας, πασχίζει μέχρι σήμερα στην
Ελλάδα του 2008, την ρύθμιση της ασφάλισης και της
συνταξιοδότησης των καλλιτεχνών…Τι άλλο να σου πω;
Σπουδαίοι δημιουργοί θεωρούνται ή μάλλον τους
επιβάλλουν ως τέτοιους, όλοι οι ιλουστρασιόν,
οι παρατρεχάμενοι κι οι τσανακογλείφτες της κάθε
εξουσίας. Γνωστά πράγματα από πάντα! Οι αληθινά
σπουδαίοι δημιουργοί, παίρνουν στην Ελλάδα τη θέση
που τους αξίζει 100 χρόνιαμετά το θάνατό τους! Αυτή
ήταν και είναι δυστυχώς η ελληνική πραγματικότητα.
*
ΦΑΙΔΩΝ: Σ΄ευχαριστώ για τη συζήτησή μας και σου
εύχομαι πάντα επιτυχίες που θ’ αντανακλούν στη
Λέσβο και στην Ελλάδα.
*
ΓΙΩΡΓΟΣ: Εγώ σ’ ευχαριστώ Φαίδωνα για την ωραία
κουβέντα που είχαμε. Και μακάρι όλοι οι συνάδελφοί
σου στο Αθηνοκεντρικό κράτος μας να καταλάβουν
πως η καρδιάτης τέχνης δεν χτυπά μόνο στην Αθήνα.
Σου εύχομαι να βλέπεις πάντα με τα μάτια της
ψυχής σου, όπως λέει κι ο συμπατριώτης μας ο Ελύτης.

Ο Γέρος - Μόλυβος



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος