ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ

Φαίδων Θεοφίλου

Έρχεται ο Θάνατος
μα ο ερχομός του δεν είναι σκοτεινό πέπλο.
Είναι η ερωτική του πρόθεση για τη Ζωή.

-
Έτσι λοιπόν Θάνατος και Ζωή,
κλείνονται στους θαλάμους των συνόρων τους
και ολοκληρώνουν τη σχέση τους.

-
Μόνο που μεταξύ τους
οι κανόνες του Έρωτα αντιστρέφονται:

-
Αντί να της χαρίσει,
της παίρνει κάθε φορά ένα παιδί,
που μπορεί να είναι ο Παππούς
με τις τρυφερές συνήθειες του
αφημένες στο σκρίνιο.

-
Το χλωμό κοριτσάκι καβάλα στο Άδικο.

-
Το δελφίνι με τη γυαλάδα του ξεντυμένη
στη λεία επιφάνεια της θάλασσας.

-
Το Αγιόκλημα με τους στήμονές του
να ελευθερώνουν μ’ ένα μόνο αχ
τις ολόγλυκες σταγόνες τους.

-
Ο Ιανουάριος με την τελευταία του ανάσα,
στα πόδια του Φεβρουαρίου.

-
Το κάθε παιδί λοιπόν, φτάνοντας ψηλά,
γίνεται μια φωτεινή κηλίδα
και κοιτάζει από μέσα της
σαν από παράθυρο.

-
Κι είναι τόσα αμέτρητα παιδιά
στους κήπους του θανάτου
και τόσες αμέτρητες οι φωτεινές κηλίδες,
που δεν απόμεινε ούτε μια στάλα σκότος.

-
Τόσο, που να μη νοιάζεται πια κανείς
αν είναι για τα επάνω ή για τα κάτω.

-
Να δεις που ο Θάνατος,
δε θα τ’ αντέξει τόσο φως.

-
Η Ζωή, ίδια Γυναίκα
σου αφήνει την ψευδαίσθηση,
πώς τάχα μου την έχεις κατακτήσει…

-
Θα έλθει κάποτε μια μέρα γυμνή
όπου θα ξεθυμάνουν
οι ερωτικοί ακκισμοί του Θάνατου.

-
Τότε πειθαρχικά θα εισέλθει
στο μουσείο της Ζωής με την επιγραφή:
«ΑΕΙΖΩΟΝ ΠΥΡ»

Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Ταλιάνη