Παρασκευή, Νοεμβρίου 02, 2012

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΉΣΕΩΝ



 Φαίδων Θεοφίλου

Σαν μπαινοβγαίνω στις Ωραίες Πύλες των οριζόντων

και των  δειλινών,

συχνά μπερδεύω τους κόσμους που διέρχομαι:

Δεν ξέρω ας πούμε, αν βρίσκομαι τη μια στιγμή

στο κόσμο της Απώλειας, όπου μόλις πριν

απόθεσα την τελευταία μου επιθυμία:

Ένα ζεστό ελληνικό καφέ με μια κουταλιά μέλι,

μια πρέζα κανέλλα 

και  δυο παξιμαδάκια  αμυγδάλου στο πιατάκι,

ενώ  δυο Άγγελοι  μειδιούν  λίγο πιο πέρα

δείχνοντας  με  τα μακριά  τους δάχτυλα εμένα…

Δεν ξέρω αν την άλλη στιγμή βρίσκομαι στο κόσμο που γεννήθηκα, 

να  διασχίζω χαράδρες με τα βαθιά τους χαμόγελα,

να εξομολογώ  τα εξωκκλήσια, 

ασφυκτικά γεμάτα με την απουσία

όσων πέρασαν να καταθέσουν  τη ρέμβη της πίστης αναμμένη. 

Να εξομολογώ όσους δεν αγαπήθηκαν ,

τους ερωτευμένους  που προδόθηκαν

τους καημούς του Θεού να μοιράζομαι

όπως  Εκείνος στα πετεινά του ουρανού τους εμπιστεύτηκε.

Να μαζεύω τους λυγμούς της ζωής  και να τους φτιάχνω

κολιέ  μαργαριταρένια

να τα φορούν τα θηλυκά τις νύχτες,

όταν τ’  αρσενικά αστέρια, διεκδικούν…

Να διασχίζω τη Θά-λα-σσα, κι ολόκληρη να τη χωράω

μέσα στο  όνομά της .

Να κάνω στάση στα παιδιά που με ρωτούν: 

Τι είναι η θλίψη; 

«Θλίψη είναι ο δείκτης που μετρά 

την «ευαισθησία των ανθρώπων και την ποιότητα».

Κι ευαισθησία τι είναι;

«Ευαισθησία είναι η μέγιστη δύναμη του ανθρώπου

στη μέγιστη δυνατή ευκαμψία της».

Τέλος, δεν ξέρω πότε βρίσκομαι στης ποίησης το χώρο

με τα πολλά παράθυρα των έσω και των έξω κόσμων,

να θλίβομαι γι αυτούς που άλλο δεν έμαθαν

παρά «τ’ ανώτερα της ζωής λογιστικά» 

και τα εμπορικά «δούναι λαβείν» 

να ονειρεύονται στη ζωή τους…



Από : "Κύκλος της κοντινής ξαδέλφης"





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος