Σάββατο, Μαρτίου 31, 2012

ΣΑΝ ΠΕΡΠΑΤΩ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ


(Φαίδωνα Θεοφίλου από τη συλλογή
"Ο Κύκλος της κοντινής ξαδέλφης)


Τα χείλη γίνονται απαλά

σαν περπατώ τις νύχτες.

Ακουμπούν σε φιλί τις μνήμες που θα έρθουν

απείθαρχες και επηρμένες .


Τα χείλη γίνονται απαλά

σαν περπατώ τις νύχτες.


Άχνα βροχής εκπνέουν

που έπεσε σε ολόξερο τοπίο.

Τότε, κυλούν ανάμεσά τους, φιλιά ολόδροσα

σαν κρίκοι στο ανάστημα της χλόης.

Τις νύχτες γίνονται απαλά τα χείλη,

χαμογελούν και φλυαρούν αδιάκοπα,

να κρύψουν

την ηχηρή σιωπή εντός μου.

Ότι η σιωπή, δεν είναι για να αναδείχνει

αυτάρεσκα εμένα,

παρά τη μέσα και τη έξω θέα του κόσμου

σε μένα για να δείχνει.


Σαν περπατώ τις νύχτες

Στα χείλη ανθίζουν

ένα ζεστό σκοτάδι κι ένα φώς..








Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος