...



Σήμερα αργά το απόγευμα η γάτα μου η Τόψη
που ήταν ξαπλωμένη πάνω σε μια πολυθρόνα,
έβγαλε ξαφνικά μια κραυγή,
σαν ξεριζωμένο Αχχχχχχχχ ανθρώπου
που ζητάει βοήθεια.
Και μετά τέλος.
Σιγά-σιγά μετά το πρώτο σοκ,
άρχισα να αισθάνομαι πως τα πράγματα
μέσα και έξω μου, δεν θα ήταν πια ίδια.
Είναι που η καρδιά αποτιμά σε χρυσάφι τους συντρόφους της….
Αύριο που θα ξυπνήσω,
θα αισθάνομαι το ίδιο βάρος πάνω στα πόδια μου
κι ας μην είναι η Τόψη εκεί.
Ψευδαίσθηση;
Όχι.
Είναι που η αγάπη δεν παραιτείται…



4/2/2011

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος