Παρασκευή, Μαΐου 16, 2008

ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΟΙΞΗ ΠΑΝΤΟΥ 2


Επανέρχομαι με το ίδιο σύνθημα, μετά από καιρό. Την πρώτη φορά που το ανάρτησα, χάλασαν τον κόσμο οι θαμώνες του καφενείου, όχι διαφωνώντας, οπότε υποτίθεται πως θα κατέθεταν άλλη πρόταση ούτε συμφωνώντας και βελτιώνοντας το περιεχόμενο τού κειμένου μου, αλλά λέγοντας πως δεν γίνονται τέτοια πράγματα, είναι ανέφικτα και μ’ όλα αυτά κατάλαβα ότι δεν θα ήθελαν να είχα αναρτήσει το κείμενο «Θέλουμε Άνοιξη Παντού». Σκέφτηκα όμως: Είναι τόσο κακό να έχουμε μπροστά μας μια ιδέα που κάποτε μπορεί ν’ ανθίσει; Τι έχουμε τώρα μπροστά μας που να είναι καλύτερο από το «Θέλουμε Άνοιξη Παντού;» Σε τι πιστεύουμε σήμερα που μας κάνει να νιώθουμε τέτοια πληρότητα ώστε να απωθούμε ό,τι θεωρούμε ανέφικτο; Παρ’ όλα αυτά, συγκέντρωσα τις απόψεις των θαμώνων του καφενείου κι επανασχεδίασα το κείμενο «Θέλουμε Άνοιξη Παντού 2» που το αναρτώ και πάλι, για να υπάρξει μια νέα συζήτηση , τώρα που υποθέτω ότι είμαστε όλοι σοφότεροι. Θερμή παράκληση, όσοι θέλετε να το διαβάσετε, να το διαβάσετε προσεκτικά κι όχι επιπόλαια, ώστε το σχόλιό σας να τοποθετείται απέναντι στο ανηρτημένο κείμενο κι όχι σε διάφορους συνειρμούς και απωθημένα που προκύπτουν από το κείμενο.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΟΙΞΗ ΠΑΝΤΟΥ 2
Ένα Σύνθημα χωρίς ημερομηνία λήξεως

Αυτό το σύνθημα πήρε σχήμα και μορφή στο Blog «Ο Θεός στο καφενείο» κι όσο μπορεί να ταξιδεύει μέσα στη ζωή μας τόσο θα ζευγαρώνει με την ελπίδα. Θέλουμε λοιπόν Άνοιξη παντού: Μέσα μας και γύρω μας.
Θέλουμε Άνοιξη στην ατομική και κοινωνική επαναστατικότητα, στη μάθηση και στη γνώση, στην πολιτική, στις τέχνες και στα γράμματα, στο περιβάλλον, στα ανθρώπινα δικαιώματα, στο σήμερα και στο αύριο των παιδιών, στην ελληνική γλώσσα. Θέλουμε την Ουτοπία ν’ αγκαλιαστεί με την πραγματικότητα! Θέλουμε Άνοιξη παντού. Τίποτα λιγότερο από τα πάντα!

Θέλουμε ν’ ανοίξουμε το στενό ορίζοντα της σύγχρονης ζωής, ζητώντας το Μέγιστο! Προβάλλουμε τη νέα ΑΠΑΙΤΗΣΗ στον εαυτό μας, στην πολιτική, στη ζωή μας και την μεταδίδουμε στο διαδίκτυο, στους άχρωμους πολιτικούς, στους φίλους μας, στους νέους ανθρώπους και στους ώριμους που δεν έπαψαν να είναι νέοι, ώστε να βρεθούμε κάποτε όλοι, με μια πυξίδα στα χέρια!
Μέσα από τη μιζέρια και τις γκρίζες ώρες των ανθρώπινων κοινωνιών, ας ακουστεί με σταθερή φωνή η νέα ΑΠΑΙΤΗΣΗ: Θέλουμε Άνοιξη Παντού. Έτοιμοι να εργαστούμε και να πληρώσουμε το τίμημα γι αυτήν!
Θέλουμε μια επανάσταση έξυπνη που θα τη φθονήσει κι ο Θεός! Ας ωριμάσει μέσα μας, όπως ο μούστος που γίνεται κρασί, ας ωριμάσει η ιδέα ώσπου να μορφοποιηθεί σε πράξη. Μέχρι τότε, ας παραμένει φωτεινός στόχος στον ορίζοντα της ζωής μας. Αλλιώς, ας αφεθούμε στα δεσμά πολυτελείας, στη ΣΙΩΠΗ και στο ΤΥΧΑΙΟ…

Φαίδων Θεοφίλου
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος