Κυριακή, Νοεμβρίου 09, 2008

ΤΩΝ ΑΝΩΝΥΜΩΝ - Στίχοι Αγάπης




Μια γεύση - στίχων της Αγάπης- των Ανωνύμων ποιητών
των άγνωστων ανθρώπων του λαού μας, των οποίων

την ποίηση αποκαλούμε σήμερα Δημοτική ή λαϊκή ποίηση
που αποτελεί τη βάση της παράδοσής μας

και του λαϊκού μας πολιτισμού. Δεχθείτε αυτούς του στίχους
σαν κέρασμα, βγαλμένο από το ακριβό σεντούκι της μνήμης.
Κέρασμα διαχρονικό γευστικά, με το άρωμά του αξεθύμαστο.



1.
Εβγάτε αγόρια στό χορό κοράσια στά τραγούδια,
καί πέστε τραγουδήσετε πώς πιάνεται η αγάπη.
Από τά μάτια πιάνεται, στά χείλη κατεβαίνει,
Κι από τα χείλη στήν καρδιά ριζώνει καί δέ βγαίνει.

2.
Τό παλληκάρι τό καλό παράκαιρα γεράζει,
Γεράζει από τίς όμορφαις κι από τίς μαυρομάταις.
Η αγάπη θέλει φρόνηση, θέλει ταπεινοσύνη,
θέλει λαγού περπατησιά, αϊτού γληγοροσύνη.
Όντας διαβαίνη μέ πολλούς, νά κάνει πώς δέν βλέπει,
κι όντας διαβαίνη μοναχός, γλυκό φιλί ν’ αρπάζη.
Κι όταν τού λεν πώς πόρεψες, νά λέη της αγάπης:
«Καλοπερνώ όντας έρχωμαι, κακοπερνώ όντας φεύγω.

3.
Κόκκιν’ αχείλι εφίλησα κι έβαψε τό δικό μου,
καί στό μαντήλι τό συρα κι έβαψε τό μαντήλι,
καί στό ποτάμι τό πλυνα κι έβαψε τό ποτάμι,
κι έβαψε η άκρη τού γιαλού κι η μέση του πελάγου.
Κατέβη ο αϊτός νά πιή νερό κι έβαψαν τά φτερά του,
κι έβαψε ο ήλιος ο μισός καί το φεγγάρι ακέριο.
*********************************************

*Τηρήθηκε στο μέτρο του δυνατού η τοτινή ορθογραφία
Η ζωγραφική στην αρχή των κειμένων είναι της αγιογράφου Πηνελόπης

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος