Τρίτη, Οκτωβρίου 28, 2014

Ε Λ Λ Η Ν Ο Γ Ρ Α Φ Η Μ Α 2








C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Σε γκρίζο παρόν και όπως φαίνεται και σε γκρίζο μέλλον, παραθέτω εδώ ένα πολύ αισιόδοξο κείμενο από το βιβλίο μου 
«Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ – Τρεις Λόγοι» . Λέτε να είναι, επειδή δεν έμεινε άλλος τρόπος ν’ αναπνεύσω , εκτός από την αισιοδοξία; 
 Ιδού λοιπόν:

Ποτέ δεν ήθελα
τόσο πολύ να μιλήσω
με τόσα λίγα.


«Ψάχνω για το δικό μας το πελεκημένο Θέλω» μονολογεί «Ο Μικρός Ελληνικός» ανιχνεύοντας το μέλλον του Ελληνισμού. Ίσως υπάρχει γύρω μας και μέσα μας μια Ελλάδα που δεν υποψιαζόμαστε κι ένας Έλληνας που βαδίζει στη κόψη του ξυραφιού, έχοντας τις ίδιες πιθανότητες να χάσει την ψυχή του ή να την αποκαλύψει λαμπερή και να νιώσει την επιθυμία για τον επαναπροσδιορισμό, μιας πορείας νέας. Να βάλλει στόχους που να ξεπερνούν τις δυνάμεις του. 
Γιατί τι νόημα θα είχαν στόχοι που είναι μέσα στα όριά του;
Απρόβλεπτος ο Έλληνας, ικανός για όλα, 

συνεπώς και για το μέγιστο.

«Τον καθαρό το Λόγο να φιλάς στο στόμα
για να γίνει σφυγμός
στο σώμα όλου του κόσμου»


Οι ποιητές είτε ακούγονται είτε όχι, επιμένουν. Απλώνουν την έπαρση της ψυχής τους σαν δίχτυ να αιχμαλωτίσουν το αδύνατο. Έτσι λοιπόν ο Ελληνισμός, στο μέτρο που, κατά την ιστορική του διαδρομή, έφτασε το αδύνατο και το έκανε αυτονόητη υπόθεση, είναι λαός ποιητικός. Και όχι μόνο γι αυτό. 

«Ο Μικρός Ελληνικός» αρμενίζοντας ενάντια σε καιρούς μικρόψυχους, θερμαίνει στο στήθος του την Ουτοπία σαν αγαπημένη, για να μεταβληθεί σε τρέχουσα πραγματικότητα.

 Η εικόνα του νέου Ελληνικού Μύθου υπάρχει. Μόνο που είναι κατατεμαχισμένη και σκόρπια σε μυριάδες κομμάτια. Κι είναι αυτά τα κομμάτια, τα πιο λαμπερά και κλείνουν μέσα τους θησαυρούς και μάγια. Είναι οι άξιοι Έλληνες, που συνιστούν την "Ελλάδα των Μικρών ανοίξεων". Που αποτελούν το άλλοθι της χώρας για την ποιότητά της και την ελπίδα της. 

Ο στόχος περιμένει: Να συνθέσουμε αργά έστω, μα σταθερά την εικόνα του Νέου Ελληνικού Μύθου…


*«Ο Μικρός Ελληνικός-τρεις Λόγοι
Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Γ΄Έκδοση – (εξαντλημένο)












Παρασκευή, Οκτωβρίου 17, 2014

ΜΙΚΡΗ ΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ







C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Δεν ασχολήθηκα, ούτε ασχολούμαι με τον προσωπικό μου θάνατο. Θα το κάνω, κατά το δυνατόν, όταν έρθει η ώρα και αν βέβαια προλάβω , αφού ο Επίκουρος έλεγε στους μαθητές του: «Μη φοβάστε το θάνατο, γιατί όταν έρθει, δεν θα είστε πια εδώ».
*
Οι φορές που ασχολήθηκα με το θάνατο, ήταν για να συνειδητοποιήσω ότι είναι ένα είδος φθινοπώρου όπου τα φύλλα των δέντρων κιτρινίζουν και πέφτουν…για να αντικατασταθούν στην επερχόμενη άνοιξη με άλλα, ολοπράσινα φύλλα που σηματοδοτούν το θρίαμβο και τη συνέχεια της ζωής…
*
Οι φορές που ασχολήθηκα με το θάνατο, ήταν για να απολαύσω , τις προσωρινές έστω, νίκες τού έρωτα σε βάρος του.
*
Οι φορές που ασχολήθηκα με το θάνατο, ήταν για να σταθώ θαυμαστικά μπροστά, στις προσωρινές έστω, νίκες της επιστήμης σε βάρος του.
*
Οι φορές που ασχολήθηκα με το θάνατο, ήταν για να βεβαιωθώ, για τις ΜΟΝΙΜΕΣ νίκες των μεγάλων έργων Τέχνης, σε βάρος του.
*
Ως τότε λοιπόν, θα φτιάχνω μια πληθώρα από παράθυρα, να κοιτάμε τον κόσμο ΚΑΙ με τα δικά μου μάτια, όποτε το θελήσετε, όποτε το επιλέξετε.







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος