Τρίτη, Απριλίου 23, 2013

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

C: Φαίδων Θεοφίλου

Η τέχνη της Ποίησης, δεν επιδέχεται κανένα ορισμό. 
Δεν εντάσσεται σε ορισμούς και σε συνταγές. Έχει όμως μυστικούς κανόνες και άγραφους νόμους, που ο ποιητής θα πρέπει ως μύστης να τους νιώσει και να τους ενσωματώσει στο ταλέντο του.

Αν επιχειρούσα ένα κάποιο ορισμό της αυτός θα ήταν καμωμένος από τα ίδια τα υλικά της. Δηλαδή ποιητικός ορισμός. Και θα ήταν ατελής όπως ο κάθε ορισμός που διατυπώθηκε. «Ποίηση λοιπόν είναι η τήξη και η πήξη των λέξεων μέσα στο είναι του Ποιητή, που με το αεράκι της έμπνευσης, το κανάκεμα της Ψυχής και την πειθαρχία του Νου  του, ολοκληρώνονται σε Ποίημα που τον περιέχει.»

Το ποίημα μπορεί να πυροδοτήσει τα αισθήματα, τη σκέψη, τα όνειρα,  τις αξίες, την ομορφιά όπως δεν την γνωρίζαμε πριν, να αποκαλύψει μια νέα θέαση του κόσμου και του εαυτού μας. Τα βασικά θέματα της ποίησης είναι μετρημένα: Π.χ. Ο έρωτας, διαπροσωπικός και συμπαντικός, η ομορφιά, ο πόνος, η αγάπη, η ελευθερία, η φύση, η δικαιοσύνη, η φιλία, ο θάνατος. Είναι όμως απίστευτοι  οι τρόποι και η ποικιλία που προσεγγίζονται  ποιητικά, αυτά, αλλά και άλλα θέματα που δεν ανέφερα, ανάλογα με την εποχή και την οπτική της.

Η γλώσσα της Ποίησης υπερβαίνει τη καθημερινή γλώσσα. Συχνά φτάνει στα ακρότατα όρια της λογικής, θέλοντας να εκμεταλλευθεί όλες τις δυνατότητές της   για έκφραση, ενώ συχνά κλείνει το μάτι σε μια υποτιθέμενη  μεταγλώσσα.
Έτσι λοιπόν, η Ποίηση δεν διαβάζεται σαν εφημερίδα. Χρειάζεται τη συμμετοχή του αναγνώστη, νοητική και συναισθηματική, καθώς και αναγνωστική εξοικείωση.

Ο άνθρωπος όμως δεν γράφει μόνο ποίηση. Δεν δημιουργεί μόνο ποιητικά έργα.
Ζει και ποιητικά , συνειδητά ή ασυνείδητα. Πότε γίνεται αυτό; Όταν υπερβαίνουμε την καθημερινότητά μας , όπως η γλώσσα για να γίνει ποιητική, υπερβαίνει την τρέχουσα  γλώσσα. Π.χ. Ένας άνθρωπος  ζει ποιητικά, όταν ρεμβάζει,  ατενίζοντας π.χ. τη θάλασσα, κάνει τη σκέψη, ότι πετάει πάνω από την επιφάνειά της, ότι  την διαπερνά με τη ματιά του και  διακρίνει το βυθό με τα ψάρια να χρυσίζουν. Αυτή τη στιγμή ζεί ποιητικά, αφού έχει υπερβεί την καθημερινότητά του. Πολύ περισσότερο βέβαια, αν διαβάζει ποίηση.

Η Ποίηση θεωρείται και είναι η Βασίλισσα των τεχνών, αφού δεν είναι μόνο μια αυθύπαρκτη τέχνη που χρησιμοποιεί τον ελάχιστο δυιλισμένο λόγο για να υπαινιχθεί το πολύ, αλλά εμπεριέχεται και μέσα στις άλλες τέχνες.

Ο θάνατος φθονεί την Ποίηση, επειδή είναι μία από τις  ανθρώπινες δημιουργίες που του αντιστέκεται χωρίς τέλος.
Η Ελλάδα υπήρξε,  η Μήτρα της Ποίησης και ακόμα διατηρεί επάξια αυτόν τον τίτλο.

"Κείμενα Μικρά σαν Μεγάλα"




Παρασκευή, Απριλίου 19, 2013

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ


C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ



Στάθηκε το θηλυκό στο κέντρο της νύχτας
κι έστειλε στη πανσέληνο τα λόγια της…..
Το αρσενικό, που ρέμβαζε τη θύμηση μακριά της
διάβαζε τα λόγια αυτά
στην ασημένια οθόνη της σελήνης:
« Στο στήθος φτερουγίζει η ανάσα μου
και ψάχνει δρόμο να σε βρεί…
Νιώθω την πνοή σου, άρωμα
τριαντάφυλλου εκατόφυλλου
να μπερδεύεται στα μαλλιά μου,
να βελονιάζει τις σκέψεις μου,
να σκιρτάει στο λαιμό μου,
να βρίσκει την είσοδο της χαράς στο στόμα μου.
Έρχεσαι μέσα μου κι απλώνεσαι
σαν πορφυρή σταγόνα
που κοκκινίζει το νερό σε αίμα.
«Το αίμα μου».
Τ’ αρσενικό με μάτια που έλαμπαν απόκοσμα
έστειλε τα δικά του λόγια:
«Ευτυχώς που υπάρχει
Ο Χρόνος, η Φθορά κι ο Θάνατος
για να έχω κάτι να περιφρονώ ασύνορα…»

Η Σελάνα, η Σελήνη, η Πανσέληνος, το Φεγγάρι,
που πάντα υπήρξε προαγωγός του Έρωτα και της παραφοράς του,
σταμάτησε την πορεία στο θόλο τ’ ουρανού
και πια, δεν ήθελε να δύσει…

*Από τον «Κύκλο της κοντινής ξαδέλφης»
*********************************************





Πέμπτη, Απριλίου 11, 2013

Ο ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ



C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Στάθηκε στη λιακάδα του πρωινού.

Μέτραγε τις πέτρες στο λιθόστρωτο

σάρωνε τα χρώματα στα μάτια των ανθρώπων.

Η μνήμη, ανάδευε τα χρόνια του.

Άγγιξε το μάγουλο στην κολόνα

φορώντας τα χάδια που πεθύμησε…

Μου λείπεις, ψιθύρισε,

όπως η ψυχή απ’ το σώμα.

Με μουσικές επουλώνω την απουσία σου

και σ’ αγαπώ.

Όσο για κείνην,

κανείς δεν ήξερε στ’ αλήθεια αν υπήρχε…

***************************************

 

   
*Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΝΤΙΝΗΣ ΞΑΔΕΛΦΗΣ






Σάββατο, Απριλίου 06, 2013

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΛΟΚΛΗΡΏΘΗΚΕ


C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Πρόσωπα:  Γυναίκα Α΄- Ένας  Ζωγράφος και Γυναίκα Β’

ΓΥΝΑΙΚΑ Α’ : Ματαιότης  ματαιοτήτων  τα πάντα ματαιότης!  Ας το έχουν  
                          υπ’ όψη τους  όσοι αυτοορίζονται ως «κάποιοι»,  ως  άνθρωποι
                          της τέχνης της διανόησης  κ.λ.π.. Το  Μηδέν παραμονεύει …..
                           Αυτό δεν μπορούν να το ξεπεράσουν οι αυτοοριζόμενοι  ως
                           «κάποιοι»…. Το  Μηδέν, θα τους…εκμηδενίσει. Κι αν
                           υπάρχει  λίγο φως  μέσα τους, αυτό  δεν τους  βοηθάει, γιατί
                           τα σκουλήκια  περιμένουν… Ακούς; Σε σένα μιλάω!

ΖΩΓΡΑΦΟΣ: Ο καθένας ορίζεται  ποιος είναι από  το έργο του και από το
                    χρόνο που το  επιβεβαιώνει. Αυτός είναι ο ασφαλής τρόπος  για να
                       κρίνεις.  Όλα τα άλλα είναι φούσκες που θα σκάσουν στον αέρα.
                      Άλλωστε, εσύ δεν ήσουν τις προάλλες, που  «όρισες»   δημόσια
                      ένα τύπο ως «ημίθεο», επειδή σου πουλούσε παπαγαλία από την
                      Ελληνική Μυθολογία του Ζαν Ρισπέν για οντολογικά και
                      φιλοσοφικά θέματα;  Ή μήπως τον «όρισες»  ως «ημίθεο» επειδή
                      η ανδρική του γοητεία, σου ενεργοποίησε το λίμπιντο;  Ποια
                      είναι η διαφορά μεταξύ εκείνων που  αυτοορίζονται  ως
                      άνθρωποι της τέχνης ή ότι άλλο  και εσένα  που ορίζεις ως
                      ημίθεο ένα σαχλαμάρα που πουλάει εντυπώσεις;  Όσο για μένα,
                     αφού προφανώς με παίρνει η μπάλα και μένα,
                      δεν υπήρξα ποτέ  επηρμένος αλλά  ούτε και τον ταπεινό
                     παριστάνω για να ικανοποιήσω  εσένα και τους ομοίους σου.
                     Απλά, έχω συναίσθηση ποιος είμαι, τι κάνω, επιφυλάσσοντας
                     στον εαυτό μου την έκπληξη ή την απογοήτευση, για το που
                     μπορώ να φτάσω.  Θα συζητούσα σοβαρά μαζί σου, αν δεν ήξερα
                    ότι είσαι βαθιά πληγωμένη, αφού σ’ όλη τη ζωή σου έλεγες
                    ΝΑΙ σε όλους αυτούς που θα έπρεπε να είχες πει ΟΧΙ,
                    ευτελίζοντας την προσωπικότητά σου, κι όταν συνάντησες  έναν
                    δυο έντιμους ανθρώπους, θέλησες να τους… επιβάλλεις τους
                    όρους σου με την ακαμψία ενός λοχία  πεζικού. Γι αυτό, όταν
                    κοιτάζεις στον καθρέφτη, να μην βλέπεις άλλους, αλλά τον εαυτό
                    σου. Έτσι θα καταλάβεις ποιος  είναι ο πραγματικός σου
                    αντίπαλος…

ΓΥΝΑΙΚΑ Β΄: Μην την ακούς. Έλα μαζί μου. Δεν έχουμε χρόνο πια, εκτός,  
                         για αγάπη και τρυφερότητα.  Εγώ σε πιστεύω, σε θέλω, σ’
                         ακολουθώ. Εσύ άφηνε τα έργα σου- αποτυπώματα της  
                         διαδρομής σου  κι αν ο άνεμος του χρόνου τα σβήσει,  δεν
                         πειράζει. Θα σου  μείνει η μέθεξη της  δημιουργίας.  Δεν ζούμε
                         για να πεθάνουμε! Ζούμε για να ρουφήξουμε όλες τις μικρές
                         και τις μεγάλες στιγμές της ζωής και να φυτεύουμε, να
                         φυτεύουμε ως το τέλος… Ζούμε όμως και για να
                         υποστούμε τις σκοτεινές της στιγμές, ώστε να
                         συνειδητοποιούμε την αξία που έχει το Φως, το πόσο απέχει η
                         Ομορφιά απ’ την ασχήμια…  Ζούμε για τον κραταιό  Έρωτα
                         της ζωής και του ανθρώπου. Αν υπάρχει ένα Θείο στοιχείο
                         στη ανθρώπινη οντότητα, αυτό είναι ο Έρωτας που αγνοεί τον
                         θάνατο επιδεικτικά…Ο θάνατος είναι βέβαια ο απόλυτος
                         κανόνας, δίχως ούτε μία εξαίρεση. Αλλά όπως είπε ο
                         Επίκουρος, «όταν ο θάνατος έλθει,
                         εμείς  δεν θα είμαστε πια εδώ.».  Έλα τώρα.
                         Έλα να σου στρώσω Καλοσύνη να κοιμηθείς…

                    





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος