Κυριακή, Μαρτίου 14, 2010

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ Μ.Μ.Ε. ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΚΕΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΛΑΟ

Από τον Φαίδωνα Θεοφίλου

Μη ανησυχείτε. Δεν πρόκειται να ανταποδώσω ούτε τις ύβρεις ούτε τις χυδαιότητες ούτε τις προσβολές και τις υποδείξεις των γερμανικών Μ.Μ.Ε. που τα «ξέρουν όλα»
και που απηύθυναν σε ένα κλίμα υστερίας στους Έλληνες. Έχω αρκετή φαντασία για να μη χρειαστεί να ανακυκλώσω τα ίδια. Βέβαια πρέπει εδώ να τονίσω ότι κάθε σκληρή αλλά τεκμηριωμένη κριτική από οιονδήποτε είναι απαραίτητη και μάλιστα θα μπορούσε να βοηθήσει κιόλας. Αλλά η ευκολία των ύβρεων, των προσβολών και των χυδαιοτήτων, απλά «καθορίζουν» εκείνους που τις εκστομίζουν. Προσωπικά, δεν είμαι υπερήφανος, ούτε για τη χώρα μου ούτε για τους πολιτικούς μας, ούτε για τους συμπολίτες μου, ούτε για τον εαυτό μου τον ίδιο στην παρούσα φάση, αφού είμαστε όλοι υπεύθυνοι για την κατάσταση που περιήλθε η Ελλάδα. Είμαι όμως τουλάχιστον ευτυχής, που δεν είμαι Γερμανός.
Δεν θα πω τη γνώμη μου εγώ για τους Γερμανούς. Θα αφήσω τον μεγάλο τους ποιητή Friedrich Hoelderlin (Φρήντριχ Χέλντερλιν) να μιλήσει γι αυτούς, παραθέτοντας μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του «ΥΠΕΡΙΩΝ» Είναι λοιπόν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να διαβάσουμε τι λέει ένα μεγάλος Γερμανός ποιητής για τους Γερμανούς συμπατριώτες του. Ιδού:

FRIEDRICH HOELDERLIN "ΥΠΕΡΙΩΝ"

Αλλά οι Γερμανοί όλοι κολλάνε στο αναγκαίο, και γι αυτό υπάρχει ανάμεσά τους τόσο πολύ το κακότεχνο και τόσο λίγο το ελεύθερο, το γνήσια ευχάριστο. Αυτό όμως μοιραία θα υποφερόταν, αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι (οι Γερμανοί) αναίσθητοι για κάθε ομορφιά ζωής, αν δεν βάραινε τέτοιο λαό παντού, η κατάρα του θεομίσητου αφύσικου.
….Οι αρετές των Γερμανών δεν είναι παρά λαμπερό κακό. Δεν είναι παρά καταναγκαστικά έργα δειλού φόβου, δουλικού μόχθου, αποσπασμένα από μια ρημαγμένη καρδιά, και αφήνουν απαρηγόρητη κάθε αγνή ψυχή, που της αρέσει να τρέφεται με την ομορφιά, και που, χαϊδεμένη από την ιερή αρμονία των ευγενικότερων κράσεων, δεν αντέχει την κραυγαλέα κακοφωνία στη νεκρή τάξη αυτών των ανθρώπων.

…(Απευθυνόμενος στους Γερμανούς): Άχ! Ξέρετε να σκοτώνετε, μα όχι να ζωοδοτείτε, εκτός αν το κάνει η αγάπη, που δεν έρχεται από σας,
που δεν την έχετε εφεύρει εσείς. Εσείς φροντίζετε και μελετάτε πώς να αποδράσετε μπροστά στη Μοίρα και δεν καταλαβαίνετε ότι τα παιδαριώδη τεχνάσματα δεν σας βοηθούν σε τίποτα. Ωστόσο, αθώο πορεύεται πάνω το αστέρι. Εσείς ατιμάζετε, σπαράζετε τη μακρόθυμη Φύση που σας ανέχεται, αλλά αυτή πάντα ζει σε ατέλειωτη νιότη και δεν μπορείτε να διώξετε το φθινόπωρό της και την άνοιξή της, τον αιθέρα της, αυτόν δεν μπορείτε να τον χαλάσετε.
Ω, δεν μπορεί παρά να είναι θεϊκή η φύση αφού εσείς ξέρετε να την καταστρέφετε, και όμως αυτή δεν γερνάει,
και παρά την ύπαρξή σας μένει όμορφη η ομορφιά!

…Γεμάτοι με αγάπη και πνεύμα μεγαλώνουν οι μουσόληπτοι γιοι του γερμανικού λαού. Τους βλέπεις ύστερα από εφτά χρόνια και βαδίζουν σαν τις σκιές, σιωπηλοί και κρύοι, και είναι σαν το χώμα που ο εχθρός το έσπειρε μ’ αλάτι για να μη φυτρώνει ούτε χορτάρι. Και όταν μιλάνε, αλίμονο, σ’ εκείνον που τους κατανοεί, που στην ορμητική τιτανομαχία τους και στις πρωτεϊκές τους τέχνες μόνο την πάλη της απελπισίας βλέπει, την πάλη του ταραγμένου όμορφου πνεύματός τους με τους βάρβαρους με τους οποίους έχει να κάνει.
Όλα είναι ατελή στον κόσμο, είναι το βιολί των Γερμανών. Αν έλεγε κανείς σ’ αυτούς τους θεομίσητους πως είναι όλα τους ατελή, επειδή δεν αφήνουν τίποτα ασύλητο, τίποτα αγνό, και τίποτα το ιερό άθικτο με τα άξεστά τους χέρια, αν τους έλεγε πως δεν ευδοκιμεί τίποτα κοντά τους, επειδή δεν σέβονται τη ρίζα κάθε ευδοκίμησης, τη Θεία Φύση, πως η ζωή κοντά τους είναι σαχλή, φορτωμένη με έγνοιες και παραγεμισμένη με ψυχρό βουβό διχασμό, επειδή περιφρονούν το Πνεύμα, που στην ανθρώπινη πράξη φέρνει δύναμη και ευγένεια, στον πόνο χάρη και αγάπη και την αδελφοσύνη στις πόλεις και στα σπίτια. Γι αυτό φοβούνται και το θάνατο τόσο πολύ και υποφέρουν για χάρη της χαμοζωής τους κάθε αίσχος, και δεν γνωρίζουν τίποτα ανώτερο από την ψευτοδουλειά που έχουν σκαρώσει….


Μετάφραση στα ελληνικά: Ο Αυστριακός φιλόσοφος και θεολόγος Λόρεντς Γκέμερέυ

Υ.Γ. Κάποιοι από σας ίσως αναρωτηθούν γιατί αφιερώνω την ανάρτηση και στο GOETHE INSTITUT. Μα για να διδάξουν το κείμενο του Χέλντερλιν στους Έλληνες σπουδαστές που μαθαίνουν γερμανικά. Για να εξιλεωθούν όχι απέναντι στους Έλληνες, αλλά απέναντι στον εαυτό τους για τη χυδαία εικόνα τους που εμφάνισαν στον κόσμο.
Όσο για τον Παρθενώνα, πρακτικά δεν είναι δυνατόν να πουληθεί, αφού είναι ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ κληρονομιά άρα και των Γερμανών, και σαν τέτοια θα έπρεπε να τη σέβονται.
Για τα νησιά μας, δεν τα πουλήσαμε τότε που η Βέρμαχτ έκαιγε τα χωριά μας και εκτελούσε ομαδικά τους πληθυσμούς των χωριών και των πόλεών μας, τότε που οι Έλληνες πέθαιναν από τη πείνα, επειδή η Βέρμαχτ είχε αρπάξει όλο τον πλούτο της χώρας για να συντηρήσει το στρατό της, τώρα θα τα πουλήσουμε; Να είστε καλά και να προοδεύετε αγαπητοί Γερμανοί. Το είδος της προόδου που σας εύχομαι, εσείς θα το διαλέξετε…


Τα έργα ζωγραφικής είναι του Αριστομένη Τσολάκη

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος