Πέμπτη, Ιουλίου 15, 2010

ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ





Τα πολυτιμότερα πράγματα στη ζωή είναι τα αισθήματα.
Των ανθρώπων.
Και των ζώων.
Τα αισθήματα των ζώων είναι απλά και δυνατά. Αγαπούν για ν’ αγαπούν.
Των ανθρώπων είναι πιο περίπλοκα στην εκδήλωσή τους,

αφού ο κάθε άνθρωπος
έχει την ιδιαιτερότητά του, τη μοναδικότητα του ψυχισμού του,

απ’ τον οποίο παίρνουν «χρώμα» και νόημα τα αισθήματά του.
Αν έχουμε αισθήματα , δεν χρειάζεται και να τα πούμε.

Όταν υπάρχουν πραγματικά, φαίνονται και τα δείχνουν όλα.
Το να δεχόμαστε τα αισθήματα των άλλων, να τα αισθανόμαστε, αρκεί.
Όπως και να εκδηλώνουμε τα δικά μας.
Ο λόγος περιττεύει για να βεβαιώσει την ύπαρξη των αισθημάτων.
Τα αισθήματα έχουν τη δική τους μοναδική γλώσσα που επιδρά άμεσα
και κάνει τον εσωτερικό κόσμο μας, ν' ανθίζει,
γεννώντας κι άλλα συν-αισθήματα.
Τα πολυτιμότερα πράγματα λοιπόν στη ζωή είναι τα αισθήματα.

Όταν είναι αληθινά.
Όλα τα αληθινά είναι σημαντικά.
Όταν όμως κάποιος δεν αρκείται στην εκδήλωση των αισθημάτων του

αλλά προσπαθεί να μας πείσει για τα αισθήματά του, τότε
το πιο πιθανό είναι, να χρησιμοποιεί τα αισθήματα ως εργαλεία,
για να επιτύχει κάποιο σκοπό: Τη χειραγώγηση του αποδέκτη των αισθημάτων,
τη χρησιμοποίησή του για δικούς του λόγους και στόχους,
να του κλείσει τα μάτια για να μη δει κάτι αρνητικό κ.λ.π. κ.λ.π.
Έτσι, τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή, μπορούν να γίνουν ΚΑΙ παγίδα

όταν "πλασσάρονται" ως αληθινά…
Αξίζει λοιπόν να θυμόμαστε, ότι όλα,

και τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή, έχουν δύο όψεις:
Η μια δρα φυσιολογικά σαν αναπνοή
και η άλλη όψη έχει την ανάγκη της σύμπραξης του λόγου
για να γίνει πειστική.
Μπορεί να μου πείτε: «Μας λες αυτονόητα πράγματα».
Αν το πείτε, έχετε δίκιο. Αυτό κάνω. Ξέρετε γιατί;

Επειδή δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο πράγμα απ’ το ξεχνάμε τα αυτονόητα….


Φαίδων Θεοφίλου


Το γλυπτό είναι του Μπάμπη Κρητικού
Η Φωτογραφία του Δημήτρη Ταλιάνη

11 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Αυτά τα αυτονόητα όμως είναι τα πιο λησμονημένα, τις περισσότερες φορές θαρρώ και αυτό με τρομάζει...

Un par de neuronas... είπε...

Λοιπόν, από σκέψη σε σκέψη, σκέφτηκα αυτό, μόλις διάβασα το κείμενό σου. Ήρθε στο μυαλό μου μια άλλη αυτονόητα, τι θα είπαμε για τα μέσα ενημέρωσης που χειραγωγήσουν τα συναισθήματα και το μυαλό των ανθρόπων μαζί; Στην Ισπανία, στης είδησης πάντα τελειώνουν με μια αστεία ιστορία και ένα πλαστικό χαμόγελο του παρουσιαστή, σαν να μας δείχνουν ότι τίποτα έχει σημασία. Μετά από μία είδηση καταστροφής, υπάρχει κανένα κουτσομπολιό ...

Μας έχουν πάρει από τα αρχ... και φαίνεται ότι κανένας ενδιαφέρεται.

Πολύ ενδιαφέρουσα λόγια τα δικά σου, είναι τρομακτικό όπως λέει Αντιγόνη, να γνωρίζουμε ότι οι αυτονόητες αλήθειες είναι ξεχασμένες.

Φιλάκια πολλά.

Ανώνυμος είπε...

.."δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο πράγμα απ’ το ξεχνάμε τα αυτονόητα…."

πράγματι έτσι είναι..
θα μπορούσα να εκφραστώ από τη σελίδα σας;
αισθήματα.. κυρίαρχα στις στιγμές μας
άλλοτε τις κάνουν λαμπρές
κι άλλοτε καλύπτουν με θλίψη τη βραδιά μας
Ναι.. όταν είναι αληθινά δεν χρειάζονται αποδείξεις.. αρκεί κάποιος να έχει το χάρισμα να τα εκφράζει.. 'οχι με λέξεις, αλλά με πράξεις ίσως.. με μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες..
γιατι θαρρώ πως αν κάποιος νιώθει χωρίς να εκφράζει, τότε μόνο για τον εαυτό του νιώθει, για την ικανοποιήσει του εγώ του..
εκεί έρχεται η ανασφάλεια και η προσπάθεια της πειθού.. γιατί ο άλλος δεν εισπράττει τα αισθήματα αυτά..

ώριμος ο λόγος σας..
καλό βράδυ σ' εσάς και την παρέα σας..

Νικολέττα

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη
Γι αυτό χρειάζεται πάντα να θυμίζουμε αυτά που ξέρουμε αλλά τα έχουμε ξεχάσει και έχουν γίνει ζητούμενα...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Βερόνικα
Αναφέρεις ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα , όπου μέσω της επικοινωνίας, χρησιμοποιούνται εργαλεία για να κερδηθούν τα αισθήματα των ανθρώπων.
Ο επίλογός σου με τα θαυμάσια λόγια της Αντιγόνης, επιβεβαιώνει την ανάρτησή μας.
Φιλιά από την Αθήνα

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ανώνυμος-Νικολέττα
Είναι χαρά μας που ήρθες στην παρέα μας και προσφέρεις την άποψή σου στο τραπέζι του "Καφενείου" που προτιμά... κι ο Θεός.
Πολύ σωστά συγκεκριμενοποιείς το θέμα. Ασφαλώς και μπορεί και πρέπει να εκφράζει κάποιος τα αισθήματά του. Ακόμα συγκινεί και θα συγκινεί πάντα το "Σ' αγαπώ" των ανθρώπων. Άλλο όμως να εκφράζει κανείς τα αισθήματά του και άλλο να επιστρατεύει το λόγο για να πείσει ότι έχει αισθήματα...Αν χρειάζεται κάποιος να πείσει ότι έχει αισθήματα, τότε κάποιο λάκο έχει η φάβα. Αφού χωριό που φαίνεται... Αυτό λέει το κείμενο.
Καλώς όρισες Νικολέττα
Να σε θεωρούμε ΚΑΙ δική μας;

Τζίνα Σταθοπούλου είπε...

Θαυμάσιο κείμενο! Μελετημένο να προκαλέσει αισθήματα επέκτασης και απελευθέρωσης μέσα από την ευχαρίστηση, και να δημιουργήσει πόνο, ενοχές, μέσα από συναισθηματική σύσπαση… «τσούχτρα» !!!
Για μένα.
Αίσθημα: είναι μια άμεση απάντηση χωρίς σκέψη σε κάθε κατάσταση.
Αποτέλεσμα: ταυτόχρονα.. αίσθηση και αντίδραση. Δεν είναι όπως ο νους που δουλεύει πιο αργά γιατί συμβουλεύεται πρώτα την τράπεζα πληροφοριών του, επιλέγει αυτό που γνωρίζει, αγαπά οποιαδήποτε επανάληψη ευχάριστων εμπειριών. Γι αυτό εννοώ τώρα πως νους και συναισθήματα εργάζονται αρμονικά μαζί, όπως κάποτε… με δίδαξε ένας Γέρός Σοφός… ο δεύτερος τόνος δικός σου!
Νιώθω πως…
Η βάση όλων των πραγμάτων στον κόσμο του γνώστη είναι η επίγνωση ‘πως όλα αυτά είμαι εγώ.’’ Αντικρίζει τα πάντα κάτω από το φως της αυτοαποδοχής, που είναι το φως της αγάπης μέσα στο περιτύλιγμα της σιωπής!
Φιλικά
Τζίνα

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Τζίνα Σθοπούλου
Σ' ευχαριστώ Τζίνα. Χαίρομαι για την προέκταση που δίνεις στο θέμα και για την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα άποψή σου. Οι απόψεις όλων, βοηθούν όλους, να συγκροτήσουν και να εμπλουτίσουν την άποψη που ήδη έχουν.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ για το ζεστό καλοσώρισμα..
οι Έλληνές ήμασταν πάντα φιλόξενος λαός
και ζεστός..

Είπατε
"Άλλο .. να εκφράζει κανείς τα αισθήματά του και άλλο να επιστρατεύει το λόγο για να πείσει ότι έχει αισθήματα..." σ' αυτό φυσικά και συμφωνούμε..
αλλά όπως επίσης είπατε
"Ακόμα συγκινεί και θα συγκινεί πάντα το "Σ' αγαπώ" των ανθρώπων"
όπως και να' χει πιστεύω πως τα αισθήματα όταν είναι αληθινά δεν μπορούν με τίποτε να κρυφτούν.. απλά ξεχειλίζουν και μας συνεπέρνουν.. πούμε δεν πούμε εμείς κάτι..

όσο για το να με θεωρείτε ΚΑΙ δική σας.. χαμογέλασα διαβάζοντάς το.. είστε πολύ οικείος και προσιτός.. χωρίς να πω μεγάλες κουβέντες είμαι σίγουρη πως θα με οδηγήσουν και πάλι τα βήματα μου στο κατώφλι του Καφενείου σας..

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!

Νικολέττα

WIND OF CHANGE είπε...

Αγαπητέ μου Φαίδωνα

Έξοχο και άκρως ενδιαφέρον το κείμενο της νέα σου ανάρτησης, είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να αφεθείς και να εκφράσεις τα αισθήματα σου στον άλλον, είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να εξωτερικεύεις αυτά που έχεις μέσα σου και να τα δώσεις στο άλλον με την μόνη προϋπόθεση ο πομπός και ο δέκτης θα εναλλάσσονται και τότε θα καταφέρουν να φτάσουν στο σημείο της απόλυτης αρμονίας όπου δε θα έχουν πλέον θέση τα μικρά και τα μίζερα της πεζής καθημερινότητας.
Δυστυχώς τα αυτονόητα σήμερα έχουν καταντήσει να είναι ζητούμενα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@WIND OF CHANGE
Παναγιώτη μου με το σχόλιό σου δείχνεις ότι έχεις πιάσει το σφυγμό της σκέψης του θέματος και βρίσκεσαι σε πλήρη αρμονία με αυτό.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος