Η ΛΕΞΗ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΧΘΗΣ

1. Συνέντευξη στο δημοσιογράφο ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΦΟΡΟ, με την ευκαιρία
   της πρόσφατης έκδοσης του βιβλίου μου, που δημοσιεύθηκε στη Σαββατιάτικη εφημερίδα "Ο ΔΡΟΜΟΣ της αριστεράς".
   
   
   
   

Κ.Σ.«Η Νεκροφάνεια του πέους». Μάλλον ασυνήθιστος τίτλος και αρκετά προκλητικός. Πώς προέκυψε; Έχει και κάποιο συμβολικό νόημα, πέρα από το να είναι ο τίτλος μιας από τις ιστορίες σας;

Φ.Θ. Ο τίτλος προέκυψε φυσικά και αυτονόητα μέσα από την θεματική μιας τρυφερής και βαθιά ανθρώπινης ιστορίας. Πιστεύω πως ο αναγνώστης όταν διαβάσει το κείμενο θα έχει απόλυτα πεισθεί πως δεν μπορούσε να έχει οποιονδήποτε άλλο τίτλο. Αυτός ο τίτλος, κάλυψε και ολόκληρο το βιβλίο, γιατί εκτός από ασυνήθιστος έχει και μια ξεχωριστή δυναμική και αυτό μου άρεσε. Όσο για την προκλητικότητα που αναφέρετε, θα έλεγα πως άκρως προκλητικά είναι αυτά που συμβαίνουν στην πολιτική, στην κοινωνία, στα Μ.Μ.Ε. καθώς και η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζονται όλα τα παραπάνω, και όχι ασφαλώς ένας τίτλος λογοτεχνικού βιβλίου. Το συμβολικό νόημα που με ρωτάτε, προκύπτει μέσα από το θέμα του διηγήματος.

Κ.Σ. Τι θα διαβάσει κανείς ανοίγοντας το βιβλίο σας; Τι περιμένει τον αναγνώστη;

Φ.Θ. - Το βιβλίο περιέχει 1 Νουβέλα (Θάλαμος 810) Μια τρυφερή ιστορία,
(Η νεκροφάνεια του πέους) μια μικρή ιστορία σαν μεγάλη, (Επαμεινώνδας Καλλικράτους) και ένα αφήγημα της ανάσας. (Το χρωματιστό κορίτσι)
Οι θεματικές εξελίσσονται σε διαφορετικές κατευθύνσεις αλλά όλες κινούνται στο χώρο των ανθρώπινων σχέσεων, των θέσεων και ιδεών που προκύπτουν μέσα από συμπεριφορές στη ζωή. Όλα αυτά με το χιούμορ να κυκλοφορεί στις αρτηρίες του κειμένου, με απίστευτες ανατροπές και ένα ιδιόρρυθμο μείγμα αποδοχής και αισιοδοξίας, με το οποίο αντιμετωπίζεται ο ανθρώπινος πόνος.
Πέρα όμως από την θεματική του βιβλίου όπου τον πρώτο λόγο έχει ο αναγνώστης, θα ήθελα να επισημάνω ότι υπάρχει επιπρόσθετο ενδιαφέρον, όταν ένας ποιητής «κάνει» πεζογραφία. Που σημαίνει: Στοχευμένος λόγος, σύντομος και περιεκτικός, καινούρια θέαση για πράγματα που μας είναι οικεία και οι λέξεις που συχνά μοιάζουν με φρεσκοπλυμένα βότσαλα.

Κ.Σ.-Υπάρχει κάποιο νήμα που να συνδέει μεταξύ τους τις ιστορίες του βιβλίου; Θέλετε να πείτε κάτι σε άντρες και γυναίκες;

Φ.Θ.- Ναι υπάρχει ένα νήμα που συνδέει μεταξύ τους τις ιστορίες του βιβλίου:
Κι αυτό το νήμα είναι τα ανθρώπινα αισθήματα που μας αποκαλύπτουν το νόημα της ζωής και μας δίνουν τη δυνατότητα για το ωραίο όσο και δύσκολο ταξίδι της. Στις γυναίκες και στους άντρες θα ήθελα να θυμίσω, ότι το πιο μεγαλειώδες στον ψυχισμό και στο σώμα των δύο φύλλων είναι η διαφορετικότητά τους. Δυο διαφορετικότητες που όταν ενώνονται, συνιστούν το «ΟΛΟΝ». Έτσι ώστε να χαίρεται και να δικαιώνεται ο μικρός (μεγάλος) Θεός: Ο Έρωτας. Δηλαδή η ζωή και οι άνθρωποι.


Κ.Σ.-Είσαστε πολύ δραστήριος και στο διαδίκτυο με ένα πολύ ενδιαφέρον μπλογκ και τη δική σας ιστοσελίδα. Τι προσφέρει και τι αφαιρεί η νέα τεχνολογία από την ποίηση και την πεζογραφία;

Φ.Θ.-Η χρήση της τεχνολογίας στο διαδίκτυο νομίζω ότι βοηθάει πάρα πολύ και την ποίηση και την πεζογραφία, αφού υποκαθιστά τις ελλείψεις των Μ.Μ.Ε. που αγνοούν παντελώς την ποίηση και προβάλλουν ακροθιγώς την πεζογραφία.
Έτσι παρατηρούμε συχνά στο διαδίκτυο να προβάλλεται σημαντικό έργο ποιητών που γνωρίζαμε μόνο το όνομά τους ή που δεν τους γνωρίζαμε αλλά έχουν σημαντικά πράγματα να πουν. Υπάρχουν άλλωστε και ιστολόγια αμιγώς ποιητικά και άλλα που ασχολούνται με το βιβλίο και την κριτική με σημαντική επισκεψιμότητα. Το διαδίκτυο λοιπόν προσφέρει τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε το σημαντικό που δεν γνωρίζαμε, που συχνότατα είναι σπουδαιότερο από αυτό που γνωρίζουμε από την ενημέρωση των Μ.Μ.Ε.
Η άποψή μου λοιπόν είναι ότι η νέα τεχνολογία μόνο προσφέρει στην ποίηση και στην πεζογραφία ανοίγοντας κι άλλους δρόμους επικοινωνίας γι αυτές.


Κ.Σ.-Έχετε πει σε παλιότερη συνέντευξη πως «απάθεια και αμηχανία επικρατούν παντού. Η ιδεολογική, κοινωνικοοικονομική, ή πολιτική ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ που θα φέρει το καινούριο απουσιάζει...». Ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό το «καινούργιο»;

Φ.Θ. Η συνειδητοποίηση ότι μπορούμε «να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα» μόνο αν εργαστούμε ΜΑΖΙ. Μια νέα πολιτική παιδεία για τους πολιτικούς και τους πολίτες.

Κ.Σ.-Λέτε ακόμη πως «ο συγγραφέας παρεμβαίνει με το έργο του, στο μέτρο που διαβάζεται κι ενεργοποιεί τη σκέψη τού αναγνώστη, με την προϋπόθεση ότι το έργο του δεν αποτελείται μόνο από ιστορίες που διαβάζονται ευχάριστα αλλά ότι έχει να προτείνει και κάτι στον αναγνώστη. Αλλά και ως δρων πολίτης μπορεί ο συγγραφέας να είναι ιδιαίτερα χρήσιμος εφ’ όσον έχει ανεξάρτητη φωνή, διαφορετικά αν επιδιώκει θέσεις και χρήμα (έχουμε τέτοιους) δεν θα διαφέρει από τους τσαρλατάνους της εξουσίας…» Πως κρίνετε τη στάση των διανοούμενων στη σημερινή δύσκολη εποχή της κρίσης;

Φ.Θ.-Εκτός από κάποιες ελάχιστες φωνές, η στάση των διανοούμενων, είναι στάση ασήμαντων, αφού αντί να αρθρώσει ένα πειστικό και ειλικρινή λόγο που θα βοηθήσει τη χώρα στην αυτογνωσία της και θα προτείνει στόχους, έχει περιπέσει σε αφωνία, ακολουθώντας τους κανόνες της μη δυσαρέστησης και των ισορροπιών, για να τα έχει με όλους καλά… Αλλά η λέξη «διανοούμενος» μου είναι απεχθής, επειδή στη χώρα μας, ιδιότητες σαν κι αυτή ενώ θα έπρεπε να παράγει σκέψη, και να προκαλεί το σεβασμό, γίνεται διαβατήριο για την επίτευξη προσωπικών επιδιώξεων. Προτιμώ τη λέξη «σκεπτόμενος», και ακόμα καλύτερα: Πολίτης με συνείδηση του ρόλου του.




Οι πίνακες με τα θέματα από τη Λέσβο, είναι της ζωγράφου Νίκης Ελευθεριάδη