ΣΕ ΤΙ ΧΡΗΣΙΜΕΥΕΙ Η ΠΟΙΗΣΗ;

Φαίδων Θεοφίλου

-Σε τι χρησιμεύει η ποίηση;

Με ρώτησε ξαφνικά κάποιος απ’ την παρέα.

-Η χρησιμότητά της έγκειται στο ότι δεν χρησιμεύει σε τίποτα

αφού δεν ανήκει σε αυτά που εννοούμε χρήσιμα, του απάντησα.

Ένα παράδειγμα από την καθημερινή ζωή: Ένα πρόβατο είναι

χρήσιμο αφού δίνει το γάλα το μαλλί και το κρέας του.

Η γάτα όμως σήμερα σε τι μας είναι χρήσιμη;

Ξαπλώνει στην πιο απαλή επιφάνεια του σπιτιού,

θέλει τα παιχνίδια της, θέλει το φαγητό της, θέλει τα χάδια της,

κάνει τις ζημιές της κι όμως την αγαπάμε. Με την στενή έννοια

της χρησιμότητας θα μας ήταν άχρηστη. Το χουρχουρητό της,

μάς κάνει να νιώθουμε τρυφερά κι ακόμα περισσότερο, όταν

η αφή μας αισθάνεται την απαλότητα της γούνας της.

Η γάτα λοιπόν, μας δίνει κάτι που δεν βλέπουμε.

Όχι κάτι χειροπιαστό με άμεσο όφελος.

Μας κάνει όμως να νιώθουμε καλύτερα.

Και η ποίηση, τηρουμένων των αναλογιών, το ίδιο.

Για λέγε, μου είπε ο κάποιος της παρέας που τελικά λεγόταν Στέλιος.

Δίνοντας λοιπόν ένα άλλο νόημα στη «χρησιμότητα»,

συνέχισα εγώ, θα έλεγα ότι η ποίηση μάς βοηθάει

να μεταφερθούμε από το πεδίο του πρακτικού και του

χρησιμοθηρικού , στο πεδίο του «περιττού».

Ένα είδος περιττού, που αν δεν το αντιληφθούμε ποτέ,

θα έχουμε επιβιώσει και χωρίς αυτό.

Ένα είδος «περιττού» λοιπόν, όπως είναι η Ποίηση

και η Τέχνη γενικότερα, που αν όμως το προσεγγίσουμε,

αν το αισθανθούμε να δρα μέσα μας, αν το κάνουμε μέρος

της ζωής μας, δεν θα έχουμε μόνο επιβιώσει

αλλά και ζήσει…


Οι πίνακες είναι του Ρενέ Μαγκρίτ