Δευτέρα, Φεβρουαρίου 18, 2008

ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΕΤΕ;


ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΕΤΕ;
Όταν ήμουν έφηβος, διάβασα σε μια εφημερίδα, μια συνέντευξη ενός Γάλλου ποιητή. Μεταξύ άλλων τον ρώτησαν γιατί γράφει. Δεν θυμάμαι τι απάντησε. Με τα χρόνια που πέρασαν όμως, συνειδητοποίησα γιατί γράφω εγώ:
Στην αρχή επειδή μου άρεσε το παιγνίδι των λέξεων. Να διαλέγω τις λέξεις, να τις γυαλίζω με το μανίκι μου και να προσπαθώ ν’ αποδώσω μ’ αυτές, το κάθε σημαντικό νόημα που έχτιζαν εντός μου ο Νους κι Ψυχή.
Με τον καιρό, απόκτησα τη βεβαιότητα πως κάθε ποίημα που ολοκλήρωνα, ήταν ένα είδος προσευχής, που απευθυνόταν στη ζωή, αφού τής ήμουν ευγνώμων για το κάθε τι που αισθανόμουν γι αυτήν, για το κάθε τι που μου έδινε. Όλα αυτά με οδήγησαν σε μια τελική σκέψη – βεβαιότητα, πως η ποιητική δημιουργία ήταν για μένα ο καλύτερος τρόπος για να υπάρξω αλλά για τούτο όχι και ο λιγότερο επώδυνος.
Θα μπορούσε κάποιος να με ρωτήσει γιατί τα λέω τώρα όλα αυτά; Ίσως επειδή από τότε που διάβασα τη συνέντευξη του Γάλλου ποιητή, μέχρι σήμερα που δεν θυμάμαι τι απάντησε στην ερώτηση «Γιατί γράφετε;» να θέλησα όλα αυτά τα χρόνια να βρω την αλήθεια για τον εαυτό μου, που θα μπορούσε να είναι και η απάντηση τού Γάλλου ποιητή και να την καταθέσω.
Ας αλλάξουμε όμως τώρα σκηνικό, μ’ ένα ποίημα που παραθέτω πιο κάτω, από το ποιητικό μου βιβλίο «ΕΠΙΜΟΝΟ ΘΕΩΡΗΜΑ»

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΥΤΟΦΩΤΟ
Η εξουσία του ποιητή
βρίσκεται
πάνω στη μη εξουσία των ανθρώπων.
Γι αυτό φύλλο πλατύ θα γίνω
με φλέβες λεπτές δικτυωμένο.
Θα δέχομαι τον ήλιο κατακόρυφα
σαν όπως άντρας που άλλο δεν ξέρει από αλήθεια.
Θ’ αφήνω το χρώμα μου
να υπερίπταται των αχρώμων
διάχυτο χάδι.
Αποτυπώνοντας την αφή μου
στα χέρια της κίνησης,
θα κάνω τη δύναμη ορατή.
Δύναμη,
που με την αδυναμία του ποιητή
θα ειν’ εξισωμένη
.

30 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
παράλληλος είπε...

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το λίνκ στο πρώτο σχόλιο, βρωμάει!
Παρακαλώ κ. Φαίδωνα επιληφθείτε μετά προσοχής.

παράλληλος είπε...

Γιατί γράφουμε;

Για να μη μας τα φάνε οι γιατροί!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου Φαίδων
Οι σχέσεις μου με την ποίηση δεν είναι και οι άριστες. Όμως διαβάζοντας το ποιήμα σου ειλικρινά έννοιωσα κάποια σκιρτίματα ευαισθησίας.
Τώρα γιατί γράφουμε;
Ειλικρινά μιά ζωή ολόκληρη προσπαθώ να βρω μιάν απάντηση.
Προσωρινά έχω υιοθετήσει μιά.
Γράφω γιατί έχω κάτι να πω.
Νάσαι καλά
Ντένης

Unknown είπε...

Grafw giati i psichi mou glistra stin pena mou afthormita...
Afto pou lew den einai panta spoudeo alla bgainei apo mesa mou ntombro kai alithino...
To diko sou piima einai sketi omorfia pou me ebneei na grapsw xana ki egw KATI i na travixw pisw biastika me ntropi to diko mou ftwho kelarisma....
Me filia kai agapi....STELLA 2.18.08 New York

Μαργαρίτα είπε...

Καλημέρα...

Αυτή είναι μια ερώτηση, που
πάντα ήθελα να την κάνω..
σε κάποιον ποιητή/συγγραφέα
και να ρουφήξω την απάντηση
σαν οσμή ευωδιάς!!!
"ήταν για μένα ο καλύτερος τρόπος για να υπάρξω αλλά για τούτο όχι και ο λιγότερο επώδυνος."
Με καλύψατε...!!! Γράφουμε λοιπόν
γιατί έτσι υπάρχουμε.. έτσι ονειρευόμαστε.. και δίνουμε βήμα
στις σκέψεις μας!!!
Ευχαριστώ για το ζεστό καφεδάκι!!

Μια χιονισμένη καλημέρα**

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Παράλληλος
Σ' ευχαριστώ για την υπόδειξή σου φίλε μου Παράλληλε για το πρώτο σχόλιο, που πιθανότατα έκρυβε ιούς.
Το διέγραψα χωρίς να το ανοίξω.
Για το δεύτερο σχόλιο: Η ποίηση λοιπόν αποδεικνύεται ελιξήριο νεότητας και υγείας!..

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Μαργαρίτα
Στην υγειά σου Μαργαρίτα.Μας έλλειψες!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Στέλλα
Ο κάθε ποιητής έχει τη δική του πινελιά, τη δική του απόχρωση κι όλοι μαζί κάτω από τον ουρανό!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Προς Όλους
Ο τίτλος του μικροκειμένου "Γιατί γράφετε;" είναι παρμένος από τηνερώτηση της εφημερίδας στο Γάλλο ποιητή, όπως θα διαβάσετε στο κείμενό μου και που προσπάθησα για πολλά χρόνια να βρω την απάντηση για τον εαυτό μου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί και ο κάθε θαμώνας του καφενείου, να δώσει τις δικές του ερμηνείες! Ζητείται ποικιλία, απόψεις επί απόψεων!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ντένης
Δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας αγαπητέ μου Ντένη έχουν κακές έως ανύπαρκτες σχέσεις με την ποίηση.
Το κέρδος για μας είναι πως παρ' όλα αυτά, κάτι ένιωσες διαβάζοντάς μας!

mareld είπε...

Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα.

Αγαπητέ Φαίδωνα! Τι λαμπερό αυτόφωτο! Σαν τον ήλιο μας! Το Φως που σου είπα.." ο κόσμος ισιώνει και μπαίνει στη σωστή του θέση"

" Η αγάπη στην ποίηση μου ήρθε από μακριά και, αν μπορεί να το πει αυτό κανένας, έξω απ΄ τη λογοτεχνία. Το συνειδητοποίησα μια μέρα καθώς τριγύριζα στις αίθουσες του Βρετανικού Μουσίου και βρέθηκα μπροστά σ' έναν πάπυρο πρασινωπό, αν θυμάμαι καλά, με χαραγμένο επάνω του αρκετά καθαρά ένα απόσπασμα της Σαπφώς. Ύστερα από τους σωρούς τα λατινικά χειρόγραφα που κατάπινα τα χρόνια εκείνα ένιωθα μια πραγματική ανακούφιση. Μου φαινότανε ότι ο κόσμος ίσιωνε κι έμπαινε στη σωστή του θέση. Αυτά τα λιγνόκορμα συμπαγή κεφαλαία συγροτούσανε μια γραφική παράσταση διαυγή και μυστηριακή μαζί, που μου 'κανε νόημα φιλικό μεσ' από τους αιώνες. Σα να βρισκόμουν πάλι σ' ένα γιαλό της Μυτιλήνης και ν' άκουγα την κόρη του περιβολάρη μας να τραγουδά"... Ελύτης

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Mareld
O Ελύτης μας φέγγει από παντού...
Και συ, μυστικός πράκτορας τής Ελυτικής ποίησης και θέασης...

Μηθυμναίος είπε...

Γιατί γράφετε; Αλήθεια γιατί; Καλή ερώτηση! Με έκανε να σκεφτώ, να αναρωτηθώ: Γιατί γράφω;
Ίσως εγώ, σαν ασπούδαστος, να έχω περισσότερα «γιατί» να απαντήσω στον εαυτό μου ή σε εσάς. Με άγγιζε πάντα το γράψιμο, το αγαπούσα αλλά και συγχρόνως με φόβιζε, είχα μια αγωνία και μια λαχτάρα. Και ευτυχώς που τα πρώτα γραφτά μου αγαπήθηκαν από ανθρώπους που εκτιμούσα, έτσι άρχισα να πιστεύω στον εαυτό μου κι αυτό μου έδινε φτερά. Άρχισα να γράφω για να συντηρώ τις αναμνήσεις μου κι αυτό με έκανε να υπάρχω συντροφιά με κάποια πράγματα ή και... πρόσωπα. Τα περισσότερα ήταν και είναι βιώματά μου - η ζωή μου. Γράφω γιατί χρειάστηκε να συμπληρώνω κάπως τη ζωή μου. Καταγράφω αισθήματα, αλλά και εικόνες. Ίσως, τώρα τελευταία, να γράφω και διαφορετικά είναι γιατί, πολλές φορές, υποχρεούμαι να εκφράσω τη δική μου συνείδηση ή κάτι που κινδυνεύω να χάσω και πρέπει να το υπερασπιστώ. Τέλος να πω πως γράφω για μένα και για τους λίγους που χάνουν λίγο από το χρόνο τους για να με διαβάσουν...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου Φαίδωνα
Το ποίημα σου μου άρεσε πολύ γιατί όλα τα έργα σου είναι βγαλμένα από τα βάθη της ψυχή σου. Τώρα όσο άφορα το ερώτημα που θέτεις για το λόγο που γράφεις , εγώ θα σου απαντήσω με αυτό που έλεγαν οι ρωμαίοι ότι τα γραπτά μένουν ενώ τα λόγια φεύγουν.
Όλοι οι μεγάλοι πνευματικοί άνθρωποι που πέρασαν από την ανθρωπότητα δε μιλούσαν παρά μόνο μέσα από τα έργα τους τα οποία είναι και μια πολύτιμη παρακαταθήκη και για τις μελλοντικές γενιές. Είναι έργα τα οποία βγαίνουν μέσα από την ψυχή και αποτυπώνονται κατ ευθείαν πάνω σε μια κόλα χαρτί.
Η αυθεντικότητα αυτή είναι διάχυτη σε όλα τα έργα σου έργα Φαίδωνα γιατί πηγάζουν μέσα από τη ψυχή σου κι εγώ εκείνο που έχω να σου πω είναι να συνεχίσεις να γράφεις γιατί έχεις να μας δώσεις τόσα πολλά ωραία και σημαντικά.

ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Έλαβα το μήνυμα και διάβασα αρκετά από όσα γράφεις.
Ευχαριστώ για την τιμή να μου στείλεις το απόσταγμα της ψυχής σου.
Εύχομαι να μπορείς πάντα να υπητρετείς την Υψίστη.
Καλή συνέχεια ομότεχνε

Γ. Δουατζής

Unknown είπε...

Αγαπημένε φίλε Φαίδωνα , ο καθένας μας γράφει για τους δικούς του λόγους. Με τη σειρά μου θα σου πω πως αφορμή για να σκεφτώ για ποιο λόγο αποτυπώνω τις σκόρπιες μου σκέψεις στα φύλλα ενός υπολογιστή, στο χαρτί ενός τετραδίου ή σε μια χαρτοπετσέτα , ήταν ένα άρθρο της αγαπημένης φίλης Ελληνίδας. Μετά από σκέψη κατέληξα πως δε γράφω για να τα διαβάσεις εσύ ή κάποιος φίλος ή περαστικός από το μπλοκ μου. Γράφω πρώτα για μένα. Γιατί η αποτύπωση αυτών των τόσο ασήμαντων σημαδιών, που αποκτούν νόημα μόνο σαν βρεθούν στη σωστή σειρά ,αποτυπώνει τη ψυχή. Λειτουργεί σαν κάθαρση ή σαν απο μηχανής θεός που δίνει λύσεις στις ανυσηχίες μου. Στόχος μου δεν είναι να κερδίσω κάποτε ένα νόμπελ ,ή για να το θέσω καλύτερα στόχος μου είναι να κερδίσει η ψυχή μου το νόμπελ κάθαρσης. Ετσι απλά .Χωρίς εγωισμούς επιδήξεις και φανφάρες που τόσο απεχθάνομαι.
Να είσαι καλά που για μια ακόμα φορά μας, μου θύμισες πόσο σημαντικό είναι να κρατάμε τη ψυχή μας λίγο πιο ψηλά , ή λίγο ψηλότερα κάθε φορά.

Φιλιά πολλά και την αγάπη μου για μια όμορφη εβδομάδα

pylaros είπε...

Γιατί Γράφετε;
Η γραφή, είναι ο έρωτάς μου, είναι η ψυχή μου, είναι τα όνειρά μου, είναι το ποτάμι των εμπνεύσεων μου, είναι η ευτυχία μου, μαλώνω με το χρόνο διότι με την γρηγοράδα του, δεν μου επιτρέπει να εκφραστώ όπως θα ήθελα, να ανεβώ όλα τα σκαλοπάτια αυτής της ουράνιας έκτης αίσθησης, που γεμάτη με αρωματικά κρινολούλουδα με μεταφέρει στον δικό μου παράδεισο.
Και το κυριότερο, αισθάνομαι ότι είναι ο μοναδικός, δικός, μου παράδεισος.
Φίλε Φαίδων χαίρομαι για τα πρωτότυπα αυτά δημοσιεύματά σου.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης
New York

Ανώνυμος είπε...

Φαίδωνα,προσπάθησα να βγάλω ένα στίχο μπροστά από το ποίημα σου
και ρχόταν όλο το φως επάνω μου. Όπως,όταν ρουφάς τον ήλιο από μιά του αχτίδα!!!
Να γιατί γράφω και γω ,γιά να γίνουμαι φωτεινό σωματίδιο στις φωτεινές διαύγειες
"του αυτόφωτου φωτός"

Σπύρος Δαρσινός

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Κλειώ
Έτσι είναι καλή μου Κλειώ. Ο καθένας γράφει για τους λόγους του.
Κάποιοι όμως μπορεί καινα σταματήσουν χωρίς δυσκολία. Έτσι γιατί βαρέθηκαν ή βρήκαν κάτι άλλο πιο ενδιαφέρον να κάνουν. Κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να σταματήσουν, γιατί η ποιητική δημιουργία είναι γι αυτούς ένας (ο καλύτερος) τρόπος για να υπάρξουν!
Καλό σου βράδυ.Να 'σαι καλά.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Γαβριήλ
Και γω χαίρουμαι Γαβριήλ, που επικοινωνούμε!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Χάρηκα που σου άρεσε το ποίημα αλλά με υπερτιμάς.Όλοι παίρνουμε απ' τον άλλον Σπύρο μου. Όλοι διαλέγουμε το όφελός μας από τη δουλειά τού διπλανού μας.

Ανώνυμος είπε...

Μου απάντησε η ψυχή μου." Μόνο έτσι τρέφομαι"
Κι εγώ, φροντίζω να της φέρνω φαγητό.
Και μεταξύ μας,κοντά της, "μεγαλώνω" και γω.
Να είστε όλοι καλά και πάντα να γράφετε.
Βάνα Κ.

Ανώνυμος είπε...

@Πολύ ωραίο ποίημα. Προβάλλεται με τον πιο πρωτότυπο αλλά και συγκεκριμένο τρόπο, η ταυτότητα του ποιητή μέσα στον κόσμο! Το ποίημα είναι τόσο καλά δεμένο, που αν βγάλεις μια λέξη θα πέσει ολόκληρο. Που σημαίνει ότι δεν υπάρχει ούτε μία λέξη περιττή!
Μπάμπης Πιτέλλης

Ανώνυμος είπε...

Γιατί γράφετε;
Δυο λέξεις μαγικές.
Δυο λέξεις που έγιναν κλειδί και άνοιξε τόσες καρδιές.
Τις καρδιές όλων όσων περνούν και πίνουν ένα καφεδάκι στο ωραίο μας ''Καφενείο''.
Τις καρδιές μιας ευχάριστης πνευματικής συντροφιάς που γεννάει ιδέες.
Αλήθεια. Πόσοι λόγοι υπάρχουν για
να γράφουμε!
Ερανίζομαι.
Παραλληλος είπε: "Για να μη μας τα φάνε οι γιατροί".
Πόσο δίκιο έχεις Παράλληλε. Κάποτε ένας ποιητής, εθεωρείτο άνθρωπος λοξός. Ολίγον ... τρελούτσικος. Σήμερα... σώζεται απ' την τρέλα του.
Ντένης είπε: "...Γράφω γιατί έχω κάτι να πω".
Το καλύτερο. Φτάνει φίλε Ντένη να να τηρούμαι το: Τι; Γιατί; Πώς;
Στέλλα είπε: "... Γράφω γιατί η ψυχή μου γλιστρά στην πένα μου αυθόρμητα".
Ο καρπός μιας εσωτερικής ανάγκης Στέλλα. Ευλογημένος όποιος τον έχει.
Μαργαρίτα είπε: "... Γιατί έτσι υπάρχουμε και έτσι ονειρευόμαστε..".
Έτσι είναι Μαργαρίτα. Ονειρευόμαστε και αντλούμε δύναμη.
Mareld είπε: "... Από ένα νόημα φιλικο μέσα απ' τους αιώνες...".
Φτάνει ένα νεύμα φιλικό για να εκδηλωθεί η καλλιτεχνική ορμή που θα εκφράσει τη ζωή, το θάνατο. τον έρωτα.
Μηθυμναίος είπε: "... Για να συμπληρώνω τη ζωή μου..".
Αυτό κι αν είναι... αποθησαύριση πνευματικού πλούτου.
Κλειώ είπε: "... Γράφω για μένα..."
Και εδώ μια συμπληρωματική λειτουργία.
Παναγιωσούλης είπε: "... Η γραφή είναι η ψυχή μου, είναι ο έρωτάς μου...".
Χρειάζεται τίποα άλλο για να γράφει κάποιος; Οι δυο μεγαλύτερες κινητήριες δυνάμεις. Ψυχή και έρωτας.
Βάνα είπε: "... Μόνο έτσι ΄τρέφομαι...".
Υπάρχει πιο υγιεινή τροφή;

Γράφω κι εγώ. Όποιον απ' τους παραπάνω λόγους και να διαλέξω, με εκφράζει.
Τα λόγια είνια περιττά.
να είστε όλοι καλά.

σεραφείμ βάγιας
συγγραφέας
























































































































γράψε να δω τι γίνεται


















































































































































































λμωλβμλφμλβμλμ λνμλμνμ


































βμκκωβνκφκβνκφβκκνφκνβκφνκνφκνβκφβκνκ νκφκ

Ανώνυμος είπε...

Η πρώτη μου επαφή με το κεφενείο.
Γιά σας test test test
Νίκος Καρίπης

mareld είπε...

Αγαπητέ Σεραφείμ!

Ολους μαζί έτσι όπως μας φύτεψες μου έδωσες την εικόνα κήπου μπουμπουκιασμένου που μόλις ετιμάζεται να χαιρετίσει την Άνοιξη, με όλα τα χρώματα της Ίριδας.

Φιλάκια σε όλους σας
από μια θαμπή Στοκχόλμη.

Ανώνυμος είπε...

μια ήρεμη διαπεραστική δύναμη είναι αυτή των ποιητών.. μια σιωπηλή κραυγή για όσα δεν μπορούν να ειπωθούν..
καλημέρα με αγάπη..

Ανασα του Βορρα είπε...

Γράφω για να διαβάζω αυτά που γράφω.

Γράφω για να αποτυπώσω τις σκέψεις της στιγμής

Γράφω γιατί το γράψιμο είναι εσωτερική ανάγκη

Γράφω όταν είμαι στενοχωρημένη, χαρούμενη, θυμωμένη, ερωτευμένη ή άδεια

Γράφω με την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στον κόσμο άμα κι άλλες φωνές ενωθούν με τη δική μου

Γράφω γιατί το γράψιμο είναι Πάθος

Γράφω όταν αισθάνομαι μοναξιά και όταν γράφω δεν αισθάνομαι πια μόνη

Γράφω γιατί μ’ αρέσει να κάνω τις σκέψεις μου εικόνες και μετά να τις βλέπω σα ταινία

Γράφω για να βλέπω τα λάθη μου

Γράφω για να δραπετεύσω

Γράφω γιατί όταν γράφω αισθάνομαι ελεύθερη

Γράφω γιατί μ’ αρέσει να ονειρεύομαι

Γράφω για να εκτονωθώ

Γράφω για να μη ξεχνάω

Γράφω για να με γνωρίσω

Ανώνυμος είπε...

"Χάραξα την πορεία μου
μέσ' από φουσκωμένα σύννεφα
βάζοντας στη γη σημάδια ,
τους ολοκάθαρους τάφους των ιδεών
τα καλάμια που ανεμίζουν τη γύμνια των πραγμάτων
την αποδοκιμασία των φυτών
τις κρακαρισμένες καρδιές των βράχων
το ρούφηγμα των ανέμων απ' τις τρύπες της μοναξιάς ."
Από αυτόν τον πανοραμικό πίνακα που ολοφύρεται με το μεγαλείο του πετούμενου για τους "τάφους των ιδεών", για τη "γύμνια των πραγμάτων", για την "αποδοκιμασία των φυτών" και για τις "κρακαρισμένες καρδιές των βράχων" κανείς, είμαι σίγουρος, δεν θα μπορούσε να πει κάτι καλύτερο με λιγότερα λόγια.
Τελικά, Φαίδωνα, έχεις μια ακαταμάχητη ικανότητα να συμπυκνώνεις τις ιδέες μας, να εκφράζεις συνοπτικά και ουσιαστικά τις μύχιες σκέψεις μας, να ανασκάπτεις τις ποιητικές υποδόριες καταβολές μας και να μας παρασύρεις σ' ένα γόνιμο ποιητικό οίστρο, όμοι του οποίου θα ήταν δύσκολο να νιώσουμε χωρίς το δικό σου πέταγμα. Εξακολούθησε λοιπόν να πετάς. Όλος ο ουρανός δικός σου είναι...
Νίκος Πετρόχειλος

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος