Στο πολιτικό, εκκλησιαστικό, δικαστικό και δημοσιογραφικό τοπίο της χώρας μας, όπου ανθούν με ιδιαίτερη ένταση τα 4 τελευταία χρόνια, η διαφθορά και τα σκάνδαλα πάσης φύσεως κι η χώρα ταξιδεύει προς το Τίποτα, με πιλότους την υποκρισία και το ψέμα, εμφανίστηκαν δύο νέα πρόσωπα που κατ’ αρχήν αποσπούν την συμπάθεια της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινής γνώμης. Πρόκειται για τους νεοεκλεγέντες, αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και τον πρόεδρο του Συνασπισμού ριζοσπαστικής αριστεράς, Αλέξη Τσίπρα. Ο καθένας τους κουβαλά και μιαν ελπίδα που προσπαθεί ν’ αναπνεύσει στο δύσοσμο τοπίο που περιγράψαμε.
Ο συνετός και σεμνός Ιεράρχης αποχαιρετώντας τους θρησκευόμενους πολίτες τη; Μητρόπολής του, πριν ενθρονιστεί στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, προκάλεσε μεγάλη εντύπωση με όσα είπε. Παραθέτω μερικά: «Η Εκκλησία δεν είναι εξουσία, είναι διακονία ανθρώπων» «Υπηρετώντας τον άνθρωπο υπηρετείς το Θεό» «Όταν οι άνθρωποι , νοσούν, τότε νοσούν και οι Θεσμοί» Κι όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για το χωρισμό Εκκλησίας και κράτους, απάντησε: «Αυτό είναι θέμα του λαού. Αν λαός το αποφασίσει, εμείς θα υπακούσουμε» Δηλώσεις που δείχνουν, ποια θέλει ο νέος Προκαθήμενος, να είναι η πορεία της Εκκλησίας από δω και πέρα, πορεία, που έρχεται (ευτυχώς) σε πλήρη αντίθεση με τα όσα συνέβαιναν στην Εκκλησία τα 10 τελευταία χρόνια.
Ας θυμηθούμε τους πατριωτικούς δεκάρικους στους ναούς , τις εθνικιστικές κορώνες που φανέρωναν τις τάσεις εθναρχισμού, τις συγκρούσεις με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τις σκληρές αντιπαραθέσεις με πολιτικά κόμματα, τις θέσεις που έπαιρνε ο τότε Αρχιεπίσκοπος για την εξωτερική πολιτική, χειροκροτούμενος από το εκκλησίασμα που νόμιζε (και σωστά νόμιζε τότε) ότι ό Αρχιεπίσκοπος ήταν και αρχηγός κόμματος, του κόμματος της Εκκλησίας!
Φαίνεται λοιπόν τώρα πως η Εκκλησία θα ξαναβρεί το δρόμο της, όχι μόνο γιατί το θέλει ο νεοεκλεγείς αρχιεπίσκοπος, μα και η πλειοψηφία των Ιεραρχών που τον εξέλεξαν. Το δεύτερο πρόσωπο ο επίσης νεοεκλεγείς πρόεδρος τού «Συριζα» Αλέξης Τσίπρας ένας 33χρονος πολιτικός μηχανικός με μεγάλη δημοφιλία στο χώρο της νεολαίας, και όχι μόνο στη νεολαία, με προσωπικό αλλά και πολιτικό ήθος και ικανότητα, ψηφίστηκε από την συντριπτική πλειοψηφία του συνεδρίου του κόμματός του, που μ’ αυτό τον τρόπο έδειξε, (το συνέδριο) ότι δίνει «τόπο στα νιάτα» κι ότι βρίσκεται σε απόλυτη αρμονία με τη επιθυμία των πολιτών, να αναλάβουν νέα πρόσωπα, που θα γυρίσουν σελίδα. Ο Αλέξης Τσίπρας λοιπόν, μένει να δοκιμαστεί όπως ο κάθε πολιτικός. Αναμένεται λοιπόν η ελπίδα που κουβαλούν αυτά τα δύο πρόσωπα, να βρει διέξοδο στη σκληρή πραγματικότητα.
Τέλος, πιστεύω, ότι ανεξάρτητα από το αν κάποιος είναι θρησκευόμενος ή όχι, ανεξάρτητα από το αν ψηφίζει ή όχι τον «Συριζα», θα ευχόταν να επιτύχουν και οι δύο στο έργο τους, αφού η επιτυχία τους και η ποιότητα που εκπέμπουν ως προσωπικότητες, θα αντανακλούσε άμεσα στην ελληνική κοινωνία, όπου το κλίμα είναι βαρύ, αφού ασθενούν οι Θεσμοί και οι άνθρωποι που τους υπηρετούν…
39 σχόλια:
Πρώτο σχόλιο και με βαρύτητα (εγωιστικό?):
Είμαι και Λιβαδείτης (όχι τοπικιστικά, αλλά σαν γνώστης μιλάω) και άθεος ταυτόχρονα, αλλά καταθέτω την θετικότατη μαρτυρία μου για τον νέο αρχιεπίσκοπο.
Κάτι τέτοιοι, σαν τον Ιερώνυμο, χαλάνε την εντύπωση που έχουμε για τους διακόνους της θρησκείας.
;)
Αγαπητέ "παράλληλε" αν κατάλαβα καλά, η δεύτερη παράγραφός σας "χαλάει" την έννοια σας.
Ας ευχηθούμε να πετύχουν στη Θητεία τους, για το καλό της κοινωνίας.
Υιώτα Σ., από Νέα Υόρκη
@ Παράλληλος
Καθόλου εγωιστική η γνώμη σου.
Είναι ιδιαίτερα βαρύνουσα και έγκυρη, πρώτα γιατί είσαι άθεος αλλά δεν έχεις πρόβλημα ως ελεύθερος άνθρωπος να πεις την άποψή σου για ένα άνθρωπο της εκκλησίας και ασφαλώς γνωρίζεις, λόγω καταγωγής, πρόσωπα και πράγματα, έτσι ουσιαστικά επιβεβαιώνεις τις θέσεις του κειμένου για τον αρχιεπίσκοπο.Το μόνο που θα είχα να σημειώσω, είναι ότι η δεύτερη παράγραφος του σχολίου σας, δεν είναι αρκετά σαφής. Θα ήταν ΄πολύ ενδιαφέρον να την αποσαφηνίζατε.
Panta se diavazw. Kata-plixtikos!
Eleni Katsoulaki
New York
Πολύ σωστά συνταγμένο το άρθρο σου φίλε Φαίδωνα.
Η Ελλάδα, όπως πάντα, περιμένει από τους ολίγους οι οποίοι μετριούνται στα δάκτυλα ενός χειρός.
Γιατί όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται; Γιατί τόσο λιγοστοί οι σωστά τοποθετημένοι που αγαπούν ορθά την πατρίδα και το λαό; Γιατί τόσο λιγοστοί οι της αρετής και ανεξάρτητοι από το προσωπικό όφελος;
Μήπως όλοι εμείς δεν αποτελούμε την πατρίδα; Μήπως όλοι εμείς δεν έχουμε την ίδια υποχρέωση και ευθύνη που περιμένουμε να δείξουν και οι άλλοι; Μήπως εμείς δεν οραματιζόμαστε μια πατρίδα υπόδειγμα της δημοκρατίας και του φωτός;
Κι από πού αρχίζει μια ιδανική κοινωνία; Δεν ξεκινά από τον εαυτό μας, τον οικογενειακό μας περίγυρο, την παρέα μας, τη γειτονιά μας, την πόλη μας; Δεν διασώθηκαν πολλά συγγράμματα των αρχαίων προγόνων για την ιδανική πολιτεία, αρκούν όμως και αυτά που έχουμε να μας δώσουν το έναυσμα της λογικής που είναι απαραίτητη για τα "αμετάθετα ατομικά ΟΧΙ ενάντια στ' άγρια προσωπικά ΝΑΙ της ανάγκης"...
Χαιρετώ από Αυστραλία
Ιάκωβος
@Ιάκωβος
Πάντα ήταν οι λίγοι εκείνοι που άνοιγαν το δρόμο προς το μέλλον,για τη χώρα μαςαλλά και για κάθε χώρα. Πάντα ήταν οι λίγοι αυτοί που αφοσιωμένα υπηρετούσαν τις αξίες που αναφέρεις, που δεν υπέκυπταν στους πρόσκαιρους πειρασμούς. Πάντα ήταν έτσι φίλε μου Ιάκωβε και έχω την αίσθηση πως όσοι μόνιμα ή περιστασιακά συμμετέχουν σ' αυτο το Βlog,είναι νησίδες ανθρώπινης ποιότητας κι αυτό είναι η ευτυχία του "καφενείου". Να είσαι καλά δημιουργικέ και ευαίσθητε Έλληνα.
Έχω μάθει να κρίνω τους ανθρώπους και από τα λόγια,γιατί τα λόγια είναι οι παλάμες και οι γροθιές που πλάθουν τα έργα.
Και κατ'αρχήν ,ο Ιερώνυμος χάραξε, με το λόγο του,μιά καινούρια πορεία γιά την εκκλησία,και καθώς η εκκλησία είναι,κυρίως,ΛΟΓΟΣ ήδη,με αυτά που είπε, έχει επιτελέ σει έργο.
Εδώ όμως πρέπει να προσέξουμε,γιατί
η Θρησκεία είναι μαχαίρι,μπορεί να γίνεται νυστέρι που καθαρίζει την πληγή ,μπορεί και να αποκεφαλίζει την προσωπικότητα του ατόμου.
Εξαρτάται τι βάζεις μπροστά.Το λόγο γιά να υπηρετεί ; η να ασκεί επιρροή [ο Αρχ.]μέσα από τον λόγο- που δεν είναι δικός του αλλα μιάς αλήθειας που πρέπει να υπηρετεί και όχι να επιβάλλει .Μένει να δούμε.
Ο Αλέξης είναι νέος,αυτό είναι θετικό,αλλά δεν αρκεί,πρέπει να αποδείξει ότι είναι και ικανός.
Και τα λίγα που έχω ακούσει από τον αβαθή[κατά την γνώμη μου] λόγο του είναι να παρασύρουν και όχι να οδηγήσουν.
Είναι μια ευκαιρία γιά το ΣΥΡΙΖΑ
να πάει μπροστά γιά έναν λαό που δεν ψάχνει γιά νέους επαναστάτες
αλλά γιά μιά ηθική που όσο πιό βαθειά μπαίνει η σήψη τόσο πιό
απαραίτητη γίνεται.Αν μπορέσει να ντύσει την επανάσταση με την ηθική
και το μέτρο ?θα πετύχει.Και πάλι μένει να δούμε.
Σπύρος Δαρσινός
@ Σπύρος
Ωραία που μιλούν οι ποιητές!...
Σημειωτέον πως ο Τσίπρας ξεπέρασε σε δημοτικότητα και το Πρωθυπουργό. Μήπως μας λέει κάτι αυτό; Μήπως από την άλλη περιμένουμε πολλά από αυτόν και απογοητευτούμε; Αναμένομεν λοιπόν.
Όσο για τον νέο Μητροπολίτη θα έλεγα ( χωρίς να του έχω ιδιαίτερη συμπάθεια ) πως και μόνο τα λόγια του :
«Η Εκκλησία δεν είναι εξουσία, είναι διακονία ανθρώπων» «Υπηρετώντας τον άνθρωπο υπηρετείς το Θεό» «Όταν οι άνθρωποι , νοσούν, τότε νοσούν και οι Θεσμοί» για μένα ήταν αρκετά ώστε να τον εκτιμήσω . άλλωστε εκτίμηση και συμπάθεια δεν είναι απαραίτητο να συμβαδίζουν.
Να έχεις ένα όμορφο σ/κ καλέ μου φίλε
Εύχομαι τα καλλίτερα και για τους δύο. Έχουμε ανάγκη από κάθε εποικοδομητική προσφορά.
Η ζωή όμως και η πείρα με έχει διδάξει να μην είμαι βιαστική στις κρίσεις μου.
Καλή τους αρχή και επιτυχία!
Βάνα Κ.
@ Κλειώ Βάνα
Είναι 'αξιο θαυμασμού ότι οι ΄Ελληνες που συμμετέχουν στο καφενείο, εκφράζουν την αλήθεια που πηγάζει από τα γεγονότα, με τη δική τους εκτίμηση βέβαια, κι όχι την αλήθεια που θα ήθελαν να πιστέψουν, όπως συχνότατα συμβαίνει με τους συμπατριώτες μας.
Χαίρομαι για όλους σας που είστε θαμώνες του καφενείου.
@Kλειώ
Και κάτι ακόμα Κλειώ μου.
Τα υψηλά ποσοστά του Αλέξη Τσίπρα που αναφέρεις και που αφήνουν τον Καραμανλή πίσω του, πιστεύω πως οι Έλληνες πολίτες δείχνοντας την προτίμησή τους στον Αλέξη, δείχνουν και τη μεγάλη τους επιθυμία για την αλλαγή προσώπων, αφού ο Τσίπρας δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα. Όσο για τον Αρχ/πο που λες ότι άλλο εκτίμηση κι άλλο συμπάθεια, έχεις δίκιο αλλά μου έκανε εντύπωση η ακρίβεια της διαβάθμισης των εννοιών,αφού στην εποχή της γενίκευσης και της ισοπέδωσης, είναι σπάνιο κάτι τέτοιο. Να' σαι καλά.
Αγαπητέ Φαίδων.
Σέυχαριστώ γιά την καλωσύνη σου να μου στέλνεις τα ε/μαιλ σου. Επισκέφτηκα την σελίδα σου την οποίσ βρίσκω πολύ αξιόλογη.
Γιά τους Ιερώνυμο και Τσίπρα η αλήθεια είναι ότι γεννούν κάποιες ελπίδες σ΄έναν λαό ταλαίπωρο. Όμως θα πρέπει να περιμένουμε κάποιο χρόνο.
Νάσαι καλά
Ντένης
Χθές,η θερμοκρασία,εδώ στο Τενεσί, ήταν κάτου από το μηδέν.
Σήμερα το πρωί ντύθηκα βαριά,και πριν φύγω γιά την δουλειά μου,εκατ σα στο τραπέζι της κουζίνας να πιώ τον καφέ μου.
Κι'άκουσα ένα σωρό θορύβους στον πίσω κήπο μου.
Βγήκα στο μπαλκώνι μου και μούρθαν
κελαδίσματα πουλιών ,από δεξιά και αριστερά μου.Εκπλάγηκα...Κοίταξα
γύρω μου....
Ο Ήλιος έπεφτε σαν θυμίαμα από παντού.
Η λίμνη,στο βάθος,γυαλιζόταν χαρούμενη στα μανουάλια του
φωτός.
Δύο αεροπλάνα έσκιζαν αργά αργά τον γαλάζιο ουρανό.
Η απόμακρη βουή της πόλης έρχονταν απαλό μπάσο στ'αυτιά μου.....
Πέταξα το παλτό μου.Πέταξα και το σακάκι μου,γιά να μπώ ελεύθερος στη λειτουργία.
Σπύρος Δαρσινός
Kαι πάλι πολύ επίκαιρες οι επισημάνσεις σου Φαίδων. Άρα είσαι ουσιαστικά ανήσυχος για τα πράγματα της κοινωνικής μας καθημερινότητας και μη καθημερινότητας. Προχώρα και τις λεπτομέρειες θα τις συζητήσουμε από κοντά. Με φιλικούς χαιρετισμούς , Λουκάς
@Σπύρος
Σπύρο μου η περιγραφή σου είχε κάτι από ζωγράφο,από λογοτέχνη κι από μουσικό.Εξαιρετική περιγραφή που ήλθε σαν διάλλειμμα στα όσα σχολιάζουμε. Σαν ένα πλάνο ομορφιάς από τον τόπο σου. Να' σαι καλά
@Ντένης
Καλωσόρισες στο Blog. Σ' ευχαριστώ
κιεγώ για τη συμμετοχή σου.
Αν λαός το αποφασίσει, εμείς θα υπακούσουμε»
Εύχομαι τα λόγια αυτά να είναι λόγια ενός προφήτη, ώστα ο λαός το κοινό ποίμνιο να πάρει το τιμόνι στα χέρια και να επέλθει επιτέλους το ποθούμενον: χωρισμός του έλληνα από την καταπιεστική αυτή θρησκεία...
Γαβριήλ
Φίλε Φαίδων καλημέρα,
Νομίζω, πως όλοι όσοι ανοίγουμε την πόρτα του ''Καφενείου'' και περνάμε το κατώφλι της, το κάνουμε μ' ένα σκοπό: Να ωφεληθούμε ο ένας απ' τον άλλον. Να καταθέσουμε την άποψή μας, όσο αιρετική κι αν είναι αυτή, φτάνει να μην προσβάλει και να μη συκοφαντεί.
Έτσι, το ωραίο μας ''Καφενείο'' έχει γίνει ένας ειρηνικός δίαυλος επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων που ομορφαίνει τη ζωή μας και μας βάζει στα χνάρια της πολιτικής τέχνης που αν και πρόκειται για θεωρητική τέχνη, εντούτοις είναι εφαρμοσμένη. Χωρίς βέβαια να είναι καθαρή όσο ο μαθηματικός υπολογισμός.
Τώρα το μικρό μου σχόλιο για την εκλογή δυο ανθρώπων, του ενός στο τιμόνι της Εκκλησίας και του άλλου, στο τιμόνι ενός κόμματος.
Στο τιμόνι της Εκκλησίας εκλέχτηκε ένας άνθρωπος που βρίσκεται στην τρίτη ηλικία. Και στο τιμόνι του κόμματος, ένας άνθρωπος που μόλις πάτησε σε κείνη τη χρυσή ηλικία που λέμε: Ανδρώθηκε.
Και απ' τους δυο περιμένουνε τα ίδια πράγματα. Να ενσαρκώσουν οράματα. Ο ένας των χριστιανών και ο άλλος των οπαδών του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ένας ο πρεσβύτερος, να οδηγήσει το κλυδωνιζόμενο σκάφος της Εκκλησίας σε ήρεμα, ειρηνικά νερά, και ο νεότερος να αυξήσει αριθμητικά τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ ώστε στις επικείμενες εκλογές το κόμμα που ηγείται να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.
Συμπέρασμα: Ό,τι μπορεί να κάνει ένας νέος άνθρωπος, μπορεί να το κάνει και ένας άνθρωπος που διανύει την τρίτη ηλικία.
Φτάνει γι αυτό, ο άνθρωπος αυτός να είναι σώφρων και σοφός.
Και για το μεν σκάφος της Εκκλησίας φαίνεται πως ο νέος προκαθήμενος, διαθέτει αυτά τα δυο προσόντα. Η καλή μέρα φαίνεται απ' το πρωί. Και σαν καλός καπετάνιος θα το οδηγήσει εκτός των ταραγμένων υδάτων.
Κάτι που το ευχόμαστε όλοι μέσα απ' την καρδιά μας.
Για τον νέο όμως πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ δεν νομίζω πως είναι και τόσο εύκολα τα πράγματα.
Στην πολιτική σήμερα δεν υπάρχουν ολομέτωπες συγκρούσεις και επαναστάσεις.
Πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή που χαρακτήριζε την κοινωνία μια αγωνιστική διάθεση για περισσότερες ελευθερία και αξιοπρέπεια. Οι αγώνες βρίσκονται σε παρακμή και ο ευδαιμονισμός έχει πάρει τη θέση της ορμητικότητας που ξεχείλιζε την εργατική τάξη.
Το ιδεολογικό υπόβαθρο που έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο, δεν υπάρχει. Όσο βαθιά και να απλώσουμε τη ματιά μας, τέτοια δείγματα δεν θα βρούμε.
Μόνο η άθλια πραγματικότητα που κυριαρχεί και εξευτελίζει τον άνθρωπο είναι ορατή.
Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν καλείται να ηγηθεί κάποιας επανάστασης.
Δεν υπάρχει σήμερα λόγος για την παρουσία ενός Μεσσία.
Θα πέρναγε απαρατήρητος.
Δεν υπάρχει φλόγα. Έχει σβηστεί.
Όλα είναι προϊόν συναλλαγής. Μην έχουμε αυταπάτες. Δεν οδηγείται κόμμα στη εξουσία (τη μικρή ή τη μεγάλη χωρίς συναλλαγή).
Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι ένας μοναχικός καβαλάρης.
Αλλά ούτε και εμείς επιτρέπεται να τον μεταμορφώσουμε σε υπεράνθρωπο και να καταβροχθίσουμε μια ευτυχία που δεν είναι ορατή.
Θα κλείσω φίλε μου το σχόλιο με λίγο... Βίλχελμ Ράιχ.
"Αυτό που συγκράτησε τον αετό και δεν έφαγε το κλωσσόπουλο απ' το αυγό κότας που κλώσσησε κατά λάθος, ήταν μια μικρή ελπίδα. Η ελπίδα ότι μια μέρα, απ' αυτό το μικρό κοτόπουλο, θα ξεπεταγόταν ένα περήφανο αετόπουλο".
Κι αυτό το εύχομαι.
σεραφείμ βάγιας
συγγραφέας.
@Σεραφείμ
Εξαιρετικό το σχόλιο - άρθρο για το θέμα μας με πολύ ενδιαφέρουσα προέκταση και ανάλυση που νομίζω ότι τοποθετεί το θέμα στη σωστή του διάσταση. Προτείνω στους θαμώνες να το διαβάσουν.
Καλή σας μέρα!
Το καφενείο είναι γεμάτο άνθη από όλους σας αλλά έχω την αίσθηση ότι ευωδιάζουν λίγο περισσότερο Τενεσί.
Δεν ήρθα για καφέ αυτές τις μέρες και έχασα αρκετά επεισόδια.
Δεν πειράζει τα τακτοποίησα έστω και κάπως αργά.
Τα άνθη νόμιζα ότι είναι κυρίως για τον Αλέξη αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι είναι και για τον κ Ιερώνυμο. Ομολογώ χάρηκα αν και το πρόσωπο για μένα δεν μετράει όσο ο Θεσμός. Η θρησκεία κρατάει το άτομο μέσα σε ένα δίχτυ. Αν και φαίνεται να έχει σκοπό την ένταση της ζωής καταλήγει σε αποδυνάμωσή της γιατί εμφυτεύει στις ψυχές το φόβο.
Αγαπητέ παράλληλε! Καθόλου εγωιστής..πολύ ανθρώπινος! .
@Mareld
To θέμα είναι ότι ξαναπέρασες για καφέ. Τώρα τα άνθη για τον Αλέξη αργούν, αφού πρέπει πρώτα ν' αποδείξει ότι τ' αξίζει. Ο Ιερώνυμος ήδη με τη ζωή του έχει αποδείξει ότι είναι μια μεγάλη προσωπικότητα και είναι κέρδος για την εκκλησία που τον ανέδειξε για να την κατευθύνει. Η προέλευση των ανθέων έίναι πράγματι από το Τενεσί, αφού ο Σπύρος, εκτός από τις απόψεις του με ποιητική διάσταση,μας επιφυλάσσει συχνά θαυμάσια διαλλείμματα γεμάτα ευωδιές, χρώματα και ήχους. Τώρα για την εκκλησία Μάρελντ μου: Σε μια δημοκρατική χώρα, η εκκλησία είναι ένας φορέας με συγκεκριμένο ρόλο. Ακόμα κι αν κάποιος δημοκρατικός πολίτης είναι άθεος, ενδιαφέρεται να ανταποκρίνεται η εκκλησία στο ρόλο της, που θα έχει θετική επίδραση στην κοινωνία. Δεν θα δεχόταν βέβαια την ανάμειξη της εκκλησίας στη πολιτική, με όλες τις αρνητικές παρενέργειες, όπως γινόταν επί μακαριστού Χριστοδούλου. Ο Ιερώνυμος, με το ηθικό του ανάστημα,τη σωφροσύνη και τη σεμνότητά του εξασφαλίζει απολύτως το να παραμείνει η εκκλησία στον κοινωνικό και τον πνευματικό ρόλο της. Τώρα αν εγκλωβίζει η εκκλησία ή όχι τον άνθρωπο αυτό είναι άλλο θέμα. Πάντως η Ιερά Σύνοδος και γενικά το παπαδαριό είναι διαχειριστές των εκκλησιαστικών πραγμάτων, δεν είναι η θρησκεία η ίδια, οι παπάδες. Η επαφή του πιστού με τον Μέγα Ποιητή δια της προσευχής, γίνεται χωρίς την διαμεσολάβηση κάποιου παπά ή δεσπότη.Αν βρεθεί κάποιος ιδιαίτερα φωτισμένος Ιεράρχης,τόσο το καλύτερο και για την εκκλησία και για τους πιστούς. Φυσικά η μεταφυσική αγωνία του ανθρώπου, είτε με θρησκεία είτε χωρίς, πάντα θα υπάρχει. Τώρα αν κατορθώσει μέσα από εσωτερικό και πνευματικό αγώνα και μετατρέψει την μεταφυσική αγωνία, σε μεταφυσική ελευθερία, θα έχει κερδίσει τη μάχη με τον εαυτό του...
Ακτινογραφική η πολιτικοκοινωνική ανάλυση του συγραφέα και εκλεκτού θαμώνα του"καφενείου" κ.Σ.Βάγια.
Τοποθετημένη,μάλιστα,στον φόντο της λεκτικής ευκρίνειας,που τον διακρίνει,κάνει πιό ορατή την
"ασθένεια" στο σώμα της Πατρίδας.
Και έτσι πρέπει να κάνει ο πνευμα τικός άνθρωπος,να διαπιστώνει την αδυναμία και να προτείνει λύσεις-που κατά την γνώμη του είνα σωστές Να προτείνει πάντα λύσεις ανεξάρτη τα αν ακουστούν η όχι.Καί να δίνει μάλιστα την δική του φλόγα εκεί που εχει¨σβήσει"Αλίμονο αν ένας πνευματικός άνθρωπος παραδεχτεί ότι έσβησε η φλόγα και κάτω από αυτή την βεβαιότητά του προτείνει λύσεις μισόφωτης ακολουθίας.
Τότε γίνεται συντηρητής σύμβουλος μιάς "ασθένειας"που ο ιδιος διαπισ
τωσε την επικινδυνότητά της .
Αυτό.δυστυχώς, έκανε ο συγραφέας Σ.Β. Μαζί με την διαπίστωση εδωσε και την λύση της "συναλλαγής"σαν το μόνο "προιόν" για να"οδηγηθεί ένα κόμμα στην εξουσία" Πρότεινε δηλαδή σε έναν νέο και καθαρό πολιτικό,να συναλλαχτεί με τις πλευρές εκείνες που προκάλεσαν την αρρώστια και που μέσα σε αυτή στηρίζουν την υπαρξή τους.
Εδώ,θα μου επιτραπεί,να μη συμφωνή
σω με τον όρο"συναλλαγή"και ότι αρνητικό αυτός ο όρος στην προκει μένη περίπτωση σίγουρα εμπερικλύ ει.
Θά λεγα πίεση.Πολιτικούς ελιγμούς.
Στιβαρό 'ορθωμα των δίκαιων δικαιω
μάτων του εργάτη εκεί που το κράτος αδυνατεί να δώσει γιατί παραχωρησε,άνευ όρων,στον εργοδότη το δικαίωμα να τον εκμεταλευτεί.
Χρονική ύποχώρηση εκεί που αρχίζει να δημιουργήται μιά υγιής συλλογι κή προοπτική.
Γιά μιά τέτοια επανάσταση μιλάμε.
Όχι του όπλου ,ούτε της άκαρπης δημοκοπίας,αλλά μιά επανάσταση που δίνει διέξοδο και ανάταση του λαού μέσα από την κορύφωση του ηγέτη.
Ενας νέος ηγήτορας δεν πρέπει να στοχεύει την κατάκτηση της αρχής
μέσα απο μιά συναλλαγή με ύποπτες
καταστάσεις αλλά μέσα από την γενική ωφέλεια που ο λαός πάντα στο τέλος αναγνωρίζει.
Μπορεί,ναι,να συγκεραστεί,και στην σκληρή ακόμη εποχή μας, η επιτυ χία ενός πολιτικού[η ενός επιχει ρηματία]με την ιδανικότητα της ποίησης. Αρκεί να μην απομονώνεται η δημιουργία απο την ηθική και η ουσία από την ποίηση.
Αυτό το λέω γιατί έχω ζήσει το αποτέλεσμα της εφαρμογής τους.
Κι το λέω,γιατί είναι ένας τρόπος ουσίας να στηρίξω την αποψή μου
Σπύρος Δαρσινός
Φίλε Σπύρο Δαρσινέ καλημέρα,
Δικαιολογημένα ξενίστηκες απ' τη λέξη ''συναλλαγή'' και την απορρίπτεις μετά βδελυγμίας.
Συμφωνώ μαζί σου.
Κι εγώ το ίδιο κάνω. Είναι ο πιο αποκρουστικός τρόπος άσκησης πολιτικής εξουσίας και όχι μόνο.
Κανένας κοινωνικός σκοπός δεν μπορεί να επιτευχθεί με πρόστυχα μέσα και σ' αυτό, η Κοινωνική Ευθύνη βαρύνει όλους μας.
Όμως ο Αλέξης Τσίπρας είναι αυτή τη στιγμή ένας εκλεγμένος ηγέτης κόμματος που καλείται να ασκήσει εξουσία. Δεν έχει καμιά σημασία αν το κόμμα είναι μικρό ή μεγάλο.
Και στις δυο περιπτώσεις, η άσκησση εξουσίας είναι δύσκολη υπόθεση.
Ο ηγέτης δεν πρέπει να είναι πολύ κοντά στη φωτιά γιατί μπορεί να καεί. Αλλά ούτε και πολύ μακριά για να μην παγώσει.
Εκεί λοιπόν, κάπου ανάμεσα, στο ζεστό και στο κρύο υπάρχει η ''συνμαλλαγή''.
Όχι πάντα με την ''εννοια'' που τις προσδίδουμε.
Αλλά με την έννοια, ότι ''βάζω'' νερό στο κρασί μου.
Σαν τον καλό τον καπετάνιο που στον δυνατό άνεμο μαζεύει τα πανιά του για να μην μπατάρι το καράβι.
Αλλιώς φίλε Σπύρο, πώς μπορείς να κουμαντάρεις ένα καράβι που καθημερινά περνάει μέσα απ' το μάτι του Κυκλώνα;
Θα μου πεις τώρα, καλά φίλε Σεραφείμ, δεν υπήρχε άλλη λέξη να χρησιμοποιήσεις. Αυτή τη μισητή λέξη βρήκες;
Τη διαγράφω φίλε μου.
Και εύχομαι μέσα απ' την καρδιά μου ο Αλέξης Τσίπρας να μην αναγκαστεί να τη χρησιμοποιήσει ποτέ.
Καλή σου ώρα όπου και να 'σαι.
σεραφείμ βάγιας
συγγραφέας
Τι να γίνει αγαπητέ μου Βάγια,μας κατάντισαν να απεχθανόμαστε τις λέξεις αυτοί που τις μαγάρισαν.Και μόλις την είδα να πλησιάζει τον φερέλπιδα νεαρό πολιτικό Τσιπρα
στενοχωρήθηκα,όπως όταν βλέπεις κάποιον να δίνει στερεόιδς σε ένα αγνό αθλητή γιά να έχει καλύτερες επιδόσεις .Εγώ Θυμάμαι,τότε που ήμουνα παιδί και υπήρχαν πολύ λίγα χρήματα,η συναλλαγή ήταν ζωή. Δίναμε ένα ασκί κρασί και παίρναμε μιά μπούρδα αλεύρι.Τώρα οι κουμπάροι,οι Θέμιδες,οι Μάκηδες
και οι συμψηφισμοί της έβαλαν λιγδιά.Δεν μπορεί όμως ,θα αλλάξουν τα πράγματα.Όλα έχουν έναν πάτο,ακόμη και η βρωμιά.
Με εκτίμηση
Σπύρος Δαρσινός
Σας παρακολουθώ, φίλοι μου, με μεγάλο ενδιαφέρον. Από όλα όσα ειπώθηκαν μέχρι στιγμής, στάζει η "αγωνία;" συγχωρήστε με , αν δεν είναι η κατάλληλη λέξη, για την καλλιτέρευση των Ελληνικών θεμάτων και καταστάσεων. " Η συναλλαγή" όσο μισητή; (Διφορούμενη θα έλεγα καλλίτερα), και αν ακούγεται, έχει ένα καλό. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Κι αυτό γιατί κρύβει μέσα της και την τίμια "στρατηγική" για την επίτευξη του οποιοδήποτε θέματος. Η επίλυση κάποιου θέματος/κατάστασης, απαιτεί οξυδέρκεια στην γνωριμία τους, προσεκτική προσέγγιση και συνετά βήματα, στην λήψη αποφάσεων. "Η κατάκτηση" για το ζητούμενο,δεν είναι μονόδρομος.
Μια ζωή χρόνια/αιώνες η μικρή βαρκούλα της Ελλάδας μας, πέρασε από τα μύρια βάσανα. Κατάφερε να επιπλεύσει σε πολλά μποφόρ. Η επιβίωση, κρύβει μέσα της την συναλλαγή/στρατηγική. Στην προκειμένη πολιτική περίπτωση,κατά την γνώμη μου, είναι επιβεβλημένη, όταν γίνεται με σύνεση και ηθικούς χειρισμούς. Και πάντα να έχουμε υπ'όψιν, το 'Ουδείς αλάνθαστος'. Και όχι μόνο. Υπάρχει και ο παράγοντας πάντα του 'απρόβλεπτου' που οι άνθρωποι δεν είναι πάντα κατάλληλα προετοιμασμένοι. Αυτά για τώρα. Να έχετε μια καλή μέρα.
Βάνα Κ. Η.Π.Α
Σας παρακολουθώ, φίλοι μου, με μεγάλο ενδιαφέρον. Από όλα όσα ειπώθηκαν μέχρι στιγμής, στάζει η "αγωνία;" συγχωρήστε με , αν δεν είναι η κατάλληλη λέξη, για την καλλιτέρευση των Ελληνικών θεμάτων και καταστάσεων. " Η συναλλαγή" όσο μισητή; (Διφορούμενη θα έλεγα καλλίτερα), και αν ακούγεται, έχει ένα καλό. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Κι αυτό γιατί κρύβει μέσα της και την τίμια "στρατηγική" για την επίτευξη του οποιοδήποτε θέματος. Η επίλυση κάποιου θέματος/κατάστασης, απαιτεί οξυδέρκεια στην γνωριμία τους, προσεκτική προσέγγιση και συνετά βήματα, στην λήψη αποφάσεων. "Η κατάκτηση" για το ζητούμενο,δεν είναι μονόδρομος.
Μια ζωή χρόνια/αιώνες η μικρή βαρκούλα της Ελλάδας μας, πέρασε από τα μύρια βάσανα. Κατάφερε να επιπλεύσει σε πολλά μποφόρ. Η επιβίωση, κρύβει μέσα της την συναλλαγή/στρατηγική. Στην προκειμένη πολιτική περίπτωση,κατά την γνώμη μου, είναι επιβεβλημένη, όταν γίνεται με σύνεση και ηθικούς χειρισμούς. Και πάντα να έχουμε υπ'όψιν, το 'Ουδείς αλάνθαστος'. Και όχι μόνο. Υπάρχει και ο παράγοντας πάντα του 'απρόβλεπτου' που οι άνθρωποι δεν είναι πάντα κατάλληλα προετοιμασμένοι. Αυτά για τώρα. Να έχετε μια καλή μέρα.
Βάνα Κ. Η.Π.Α
Επανέρχομαι. Δεν ξέρω, τι πάτησα και βγήκε το κείμενο διπλό. Υπάρχει τρόπος να μπορέσω να διαγράψω το ένα;
Βάνα.
@Δεν πειράζει Βάνα μου που το κείμενό σου επαναλήφθηκε. Τώρα για τη λέξη "συναλλαγή", μπορεί κάποτε να είχε και ηθική η εμπορική έννοια. Με τα χρόνια όμως η λέξη επανασημασιολογήθηκε και συνδέεται πια μόνο με αρνητικά πράγματα. Όταν λέμε σήμερα στην Ελλάδα ότι αυτό είναι προϊόν συναλλάγής, εννοούμε πως ότι έγινε, είναι ύποπτο, παράνομο, αποτέλεσμα διαπλοκής ή ενός ανήθικου πάρε - δώσε. Έχει δίκιο ο Σπύρος που το επισήμανε και ο ασφαλώς ο Σεραφείμ που απέσυρε τη λέξη για τη συγκεκριμένη περίπτωση.
Kale mou file Faidwna:
Qa sou pw mia Alhqeia mou pou iswV se xafniasei......
An den eica upologisth kai kapou allou se diabaza....
qa EBAZA upologisth diko mou sta sigoura gia na apolambanw thn eklekth skeyh sou, to baqoV thV, tiV euaisqhteV, kalomelethmeneV, sofeV strofeV thV... me thn apiqanh grafh sou pou kuriolektika thn roufw! Mporei na stekomai sthn apenanti meria tou...fracth kammia fora kai einai ugieino kai logiko ki auto alla esu me kaneiV aqela na ton ...phdw tiV pio polleV foreV gia na briskomai mazi sou sthn idia meria! Ligo twceiV auto xecwre kale mou file ;...
Einai auto pou grafeiV gia ta louloudia tou agrou pou einai polucrwma kai h {diafora touV einai h omorfia touV.} To egraye kapote etsi ki o alloV agaphmenoV kai kaloV filoV mou, o SpuroV alla fusika h idea htan panta mesa maV alhqinh kai apodekth. Kai s auth thn cwra pou twra zw H DIAFORA einai mia qetikh dunamh pou panta me kentrizei......
Otan me kourazoun ta diafora pou dustucwV panta qa uparcoun kai den qelw na se...kourasw ki esena twra gia na sou ta existorw...(kakwV egraya gia politikeV diaforeV omwV kai xefuga pantelwV apo to qema....)
to pneumatiko KAFENEIO SOU einai mia drosia aparaithth otan mazeuomai spiti mou...Ekei...sthn dikia sou zesth ki exupnh suntrofia mazeuontai oloi oi filoi pou sagapoun kai s ektimoun kai cairomai me thn kardia mou auth thn antallagh idewn .
S eucaristw oloqerma pou eisai autoV pou eisai kai eimai panta
filh sou pou se sebetai aperanta kai se agapa.
Sou eucomai ugeia, cara , kai Agaph me thn wraia sou oikogeneia.
EmeiV ecoume apiqanh liakada shmera edw....ki eseiV paizete...cionopolemo sthn Aqhna!!!!! Na...ki allh diafora.....
Se cairetw me aperanth filia, agaph ki ektimhsh,
STELLA ZAMPOUROU FOLLENTER 2.17.08 New York
Πάμε απ' την αρχή, για την "αντιφατική" δεύτερη παράγραφό μου:
Είναι, νομίζω, προφανές το ειρωνικόν του "πνεύματός" μου. Εξ ου και το ιντερνετικό σύμβολο στο τέλος του σχολίου, που σημαίνει "σου κλείνω το μάτι".
Πιο απλά: ο Ιερώνυμος δεν ανήκει στο αρνητικό στερεότυπο των ιερωμένων.
Αγαπητέ μου Σπύρο, που σε γνωρίζω πάρα πολύ λίγο κι΄αγαπητέ μου Σεραφείμ που δεν σε γνωρίζω καθόλου.
Σας βλέπω να έχετε μπλεχτεί στην ερμηνεία της
λέξης "συναλλαγή"αναφορικά με την ελληνική πολιτική και κάπου να έχετε χάσει τον προσανατολισμό σας.
Με την πείρα μιάς ααραντάχρονης δημοσιογραφικής θητείας στο πολιτικό ρεπορτάζ να σας πω ότι γνώρισα την συναλλαγή σε όλο της το μεγαλείο. Πλέον σήμερα έχει γίνει ένας θεσμός. Κι΄αυτό, σημαίνει ότι ο εκλεκτός σας Τσίπρας θα συναντήσει μπροστά του την συναλλαγή και δεν θα μπορέσει αλλά και δεν θα θελήσει να την αποφύγει. Αλλοιώς δεν θα γίνει ποτέ ένας Έλληνας πολιτικός
Νάσται καλά
Ντένης
Σ΄ευχαριστώ για την επισήμανση και επεξήγηση. Πραγματικά, δεν το ήξερα. Όσο ζω, μαθαίνω.
Βάνα Κ.
Ντένη καλημέρα,
Κάπου φίλε μου έμπλεξες τα πράγματα.
Ο Σπύρος κι εγώ, δεν κάναμε καμιά προσπάθεια να ερμηνεύσουμε τη λέξη ''συναλλαγή''
Αν όντως επρόκειτο περί αυτού, δεν είχαμε παρά να ανατρέξουμε στο Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής Γλώσσας και το πρόβλημά μας θα είχε λυθεί.
Για να καταλάβεις κι εσύ, το θέμα μας ήταν, αν ένας νέος πιλιτικός όπως ο Αλέξης Τσίπρας, θα γίνει κι αυτός με τον καιρό ένα υποχείριο της ''συναλλαγής'' ή, θα δικαιώσει τα οράματα των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ που κατ' επέκταση είναι και οράματα και ελπίδα όλου του ελληνικού λαού σε όποιον πολιτικό-ιδεολογικό χώρο κι αν ανήκει.
Κλείνω με λίγη Μυτιλήνη.
Είπε ο Πιττακός (648-569 π.χ) που μαζί με τον Αλκαίο ελευθέρωσε την πατρίδα του "Μυτιλήνη'' απ' την τυραννία του Μελάγχου.
ΑΡΧΗ ΑΝΔΡΑ ΔΕΊΚΝΥΣΙΝ.
Με λίγα λόγια: Η διαχείρηση της εξουσίας δείχνει το ποιόν του ανθρώπου.
σεραφείμ βάγιας
συγγραφέας
Αγαπητέ φίλε φαίδων, σωστά τα σχόλια σου για τους συγκεκριμένους δύο, όσον αφορά τον καινούργιο Αρχιεπίσκοπο με εντυπωσίασε με την απλότητα του και την ταπαινοφροσύνη που διέκρινα στα μάτια του αντίθετα με του προηγούμενου που η αλαζονεία και η εγοπάθεια ήταν ζωγραφισμένη στα μάτια του, είμαι πεπεισμένος πως θα πάει καλύτερα απο τους προκατόχους του, όσο για τον Τσίπρα περιμένουμε να δούμε γιατί μπουχτίσαμε από νέους και φέρελπις αλλά καλυμένους με την παλιοκομματική προβιά
@Ανώνυμος
Εμείς, Ανώνυμε φίλε μου, επισημαίνουμε ό,τι δείχνει σημαντικό και αξιόλογο. Ο χρόνος θα καταδείξει αν είχαμε δίκιο. Η ελπίδα του ανθρώπου όπως καταλαβαίνεις, για το καλό και το ωραίο, βρίσκεται διαρκώς σε εγρήγορση.Το σφυγμό αυτής της ελπίδας ακολουθεί και το Blog "Ο θεός στο καφενείο"
Αγαπητέ μου Σεραφείμ
Δεν αμφισβητώ τις γραμματικές σου γνώσεις. Προς Θεού. Γράφω, όπως θα προσέξεις, γιά την την λέξη
'συναλλαγή' με την έννοια που έχει στην ελληνική πολιτική σήμερα. Και λόγω δημοσιογραφικής εμπειρίας θα μπορούσα να σου γράψω πολλά, όμως ο χώρος δεν το επιτρέπει.
Νάσαι καλά
Ντένης
Εμένα επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος εκτιμώ ότι πάσχει από οξύ σύνδρομο διαφοροποίησης από τον προκάτοχό του. Παρά τα όποια -κατά την κρίση του καθενός- σφάλματά του (ουδείς αλάνθαστος), ο Ιερώνυμος δείχνει να ωθείται στα άκρα.
Παράδειγμα. Δε θα πω για το Σκοπιανό. Δε με πειράζει. Με ενοχλεί όμως που δεν είπε ΛΕΞΗ για το Κόσοβο. Όχι για την πολιτική του πλευρά, ότι η κυριαρχία μίας χώρας πήγε στα σκουπίδια, αλλά για τη Χριστιανική. Δείτε αυτήν εδώ την ανάρτηση και θα καταλάβετε.
http://blog.antibaro.gr/?p=97
Μάρκος Π.
@ Μάρκος Π.
Στα άκρα ο Ιερώνυμος; Μήπως τα μπερδέψατε λίγο; Δεν πάει πολύς καιρός που ο Μακαριστός Χριστόδουλος είχε ιδρύσει το Κόμμα της Δεξιάς του Κυρίου, δεν έκανε τίποτα χωρίς να ειδοποιήσει τις κάμερες, έκανε εξωτερική πολιτική από άμβωνος και γενικώς δεν έβαζε γλώσσα μέσα κατατρυχόμενος από το σύνδρομο του εθναρχισμού, μέχρι που οι πολίτες άρχισαν να μπερδεύουν τα όρια δράσης του πολιτικού που αναδείκνυαν με την ψήφο τους, και του Ιεράρχη που υποτίθεται ότι έπρεπε να υπηρετήσει και να προωθήσει τις χριστιανικές αξίες που δίδαξε η Κεφαλή της εκκλησίας.Αλλά όλα αυτά μπορούσαν για τον Μακαριστό Χριστόδουλο να περιμένουν...Η πολιτική, η αυταρέσκεια και η δημοφιλία ήταν σημαντικότερα..
Μιλάτε για τα άκρα ότι έφθασε ο Ιερώνυμος;; Ο σεπτός Ιεράρχης μην ξεχνάτε ότι διήγε πάντα βίο μοναστικό, ήταν χαμηλών τόνων και εφήρμοσε στη ζωή του τις χριστιανικές αξίες, όπως τότε με τον Χριστόδουλο που τον κατηγόρησε για υπεξαίρεση εκατομμυρίων, προκειμένου να τον βγάλει εκτός μάχης από τη διεκδίκηση του αρχιεπισκοπικού θρόνου. Ο Ιερώνυμος δικαιώθηκε και παραδόθηκε λευκός από τη δικαιοσύνη και στάθηκε δίπλα στον τότε αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο αρωγός και βοηθός, χωρίς ούτε μία διαμαρτυρία. Μήπως αυτό σας θυμίζει κάτι από το κήρυγμα τού Ιησού περί παρειών κ.λ.π. Ο Ιερώνυμος είναι μια προσωπικότητα που γίνεται σεβαστή ακόμα και μεταξύ των αθέων. Ο μοναστικός βίος του είναι εκείνος που τον ξεχωρίζει από την αυταρέσκεια και την κοσμικότητα του Χριστοδούλου και όχι το σύνδρομο διαφοροποίησης που λέτε. Τώρα για την συμπαράσταση στη σερβική εκκλησία που αναφέρετε, έχετε δίκιο. Αλλά επειδή ο Ιερώνυμος δεν αρέσκεται στις δημοσιότητες, μπορεί να έχει στείλει μήνυμα συμπαράστασης και να μην το ξέρουμε. Αυτά τα λίγα που μάλλον ήταν...πολλά και σας ευχαριστώ που επισκεφθήκατε το Blog μας και καταθέσατε την άποψή σας.
Δημοσίευση σχολίου