ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

κ. Πρωθυπουργέ,

Δεν θ’ αρχίσω το γράμμα μου με τη φράση «είμαι ένας απλός πολίτης κ.λ.π.», διότι απεχθάνομαι τα υφέρποντα σύνδρομα κατωτερότητας των πολιτών, που ενισχύουν την αλαζονεία των ανθρώπων της πολιτικής εξουσίας. Θα σας πω όμως ότι είμαι ένας σκεπτόμενος πολίτης, (ότι πιο ενοχλητικό για την εξουσία) πως δεν τα βρήκα όλα έτοιμα στη ζωή μου, δεν κληρονόμησα κάποιο λαμπερό όνομα αλλά απλώς ένα όνομα, που αν έχει σήμερα κάποια αξία, μάλλον θα είναι γιατί προσπάθησα πολύ στη ζωή μου και η πρώτη δουλειά που μου έδωσαν, δεν ήταν φυσικά η διακυβέρνηση της χώρας μου. Αυτά τα λίγα για μένα, δεν χρειάζονται δα και περισσότερα, αφού αρκεί να θυμάται; κανείς πως ο πολίτης είναι ο λόγος της πολιτικής σας ύπαρξης καθώς και των συναδέλφων σας πολιτικών. Ο λόγος που σας γράφω είναι για να σας πω τη γνώμη μου για την ποιότητα της πολιτική σας παρουσίας και δράσης. Αν εκτός από το λιβάνισμα των κολάκων που σας περιβάλλουν σας ενδιαφέρει ν’ ακούσετε και κάτι που θα έχει σχέση με την πραγματικότητα, μπορείτε να επωφεληθείτε, διαφορετικά η άποψή μου θα διαβαστεί από τους συμπολίτες μου που μπορεί να βρουν κάποιο ενδιαφέρον σ’ αυτήν. Αφορμή για ό,τι σας γράφω υπήρξε η χθεσινή συνεδρίαση του κοινοβουλίου, όπου δεν απαντήσατε ούτε σε μία ερώτηση της αντιπολίτευσης που υποτίθεται ότι ασκεί κοινοβουλευτικό έλεγχο, και με περισσή αυταρέσκεια, άμετρη θρασύτητα κι ένα είδος παρωχημένου κουτσαβακισμού, ελπίσατε να γοητεύσετε όσους Έλληνες αρέσκονται στις εντυπώσεις τού αφρού, και μετατρέψατε τη συνεδρίαση σε προσωπική επίθεση κατά του αρχηγού της αντιπολίτευσης και σε κριτική των πεπραγμένων της αντιπολίτευσης όταν… ήταν κυβέρνηση, (άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε) αντί να λογοδοτήσετε και μέσω των ερωτήσεων της αντιπολίτευσης στον ελληνικό λαό και να καταθέσετε όλα τα έγγραφα που αφορούν στο σκάνδαλο των ομολόγων αφού λέτε πως θέλετε; διαφάνεια. Ως πολίτης αυτής της χώρας δεν ενδιαφέρομαι για τις καταγγελίες σας εναντίον της προηγούμενης κυβέρνησης ή για να είμαι πιο σαφής ενδιαφέρθηκα όταν έπρεπε και τους έδειξα την δυσαρέσκειά μου με κάθε τρόπο, τότε. Τώρα μ’ ενδιαφέρει τι κάνετε εσείς. Όσο γι’ αυτό που λέτε, ότι «Έχετε μηδενική ανοχή στη διαφθορά και ότι εσείς ως κόμμα, τουλάχιστον δεν συγκαλύπτετε», ελπίζω να σας έχουν ενημερώσει ότι κυκλοφορεί ως το πιο σύντομο ανέκδοτο που χαρίζει άφθονο γέλιο στους Έλληνες που το έχουν ανάγκη για να αντέξουν την ακρίβεια, το μαστίγωμα των κερδοσκόπων και τις υποσχέσεις για επανίδρυση του κράτους που έγινε άλωση. Σας έβλεπα λοιπόν κ. πρωθυπουργέ στη συνεδρίαση της βουλής, (03-05-07) με χαμένο τον έλεγχο, σε έξαλλη κατάσταση, να γνωρίζετε μόνο το τι δεν λέγατε. Και σκεφτόμουν: Είναι ανάγκη να είναι κανείς πρωθυπουργός της χώρας για να δίνει αυτή την εικόνα; Και ο γείτονάς μου ο κηπουρός γίνεται έξαλλος όταν του καταλογίσουν κάτι. Δεν μπορώ να φανταστώ κ. πρωθυπουργέ τι θα συνέβαινε ακόμα, αν σας αποκαλούσαν μέσα στη βουλή, «Αρχιερέα της διαπλοκής» και την οικονομία την οποία διαχειρίζεσθε; «Τραβεστί»… (Θυμάστε;) ή αν σας θύμιζαν την υπογραφή που βάλατε με τη σύζυγό σας για να αναγράφεται το θρήσκευμα στις ταυτότητες, όπως ζητούσε τότε ο κομματάρχης της «Δεξιάς του Κυρίου», ενώ γνωρίζατε ότι δεν μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, αφού το ευρωπαϊκό δίκαιο που ζητούσε την μη αναγραφή του θρησκεύματος είναι υπερκείμενο του εθνικού… ή αν σας θύμιζαν τα έντυπα που προετοίμασε το κόμμα σας με τη συνεργασία της «Δεξιάς του Κυρίου», πριν από τις εκλογές που κερδίσατε, όπου οι παραλήπτες του εντύπου, ιερείς, προσωπικό εκκλησιών και μέλη εκκλησιαστικών οργανώσεων, διάβαζαν ότι ο πολιτικός σας αντίπαλος Γ. Παπανδρέου ήταν άθεος και αντίχριστος. Φυσικά δεν μ’ ενδιαφέρει πως λέγεται ο αντίπαλός σας παρά μόνο το ήθος της μεθοδολογίας σας. Το περίεργο είναι ότι ενώ συχνά αναφέρετε πως εσείς είστε πολιτικός νέας γενιάς, (συμπεριλαμβάνετε και τον Γ .Παπανδρέου) συμπεριφέρεστε και αντιδράτε ως Μαυρογιαλούρος. Από τότε κ. πρωθυπουργέ δεν είχα κανένα ενδοιασμό για τον πολιτικό σας πολιτισμό. Λίγο αργά, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ, συνειδητοποίησα, γιατί η πλειοψηφία των πιο έξυπνων, των πιο ικανών, των πιο ευαίσθητων Ελλήνων, δεν καταδέχεται ν’ ασχοληθεί με την πολιτική.

Με απογοήτευση και δυσφορία
Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
Φαίδων Θεοφίλου

Υ.Γ. Αν συμπεριελάμβανα τα όσα προκύπτουν κατά τη διάρκεια της σύνταξης αυτού του γράμματος, δεν θα τελείωνα ποτέ τη σύνταξή του. Θα ήθελα όμως (μη αντέχοντας στον πειρασμό) να υπενθυμίσω ότι η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη είναι στο έλεος των κουκουλοφόρων και των κακοποιών. Η ασφάλεια των πολιτών, είδος σε ανεπάρκεια. Ο υπουργός Δημ. Τάξης, δήλωσε πως η αστυνομία «είναι για τα μπάζα». Δήλωσε ακόμα στη βουλή «πως κάνει αγγαρεία στο υπουργείο του, ότι εκτίει ποινή και ότι παρακαλεί τους υπεύθυνους της Αστυνομίας να «του συλλάβουν ένα γκαζάκια» Το κράτος που θα επανιδρύετο βρίσκεται σε παράλυση, έτσι ώστε να σκέπτεται κάποιος ότι με κυβέρνηση ή χωρίς καθόλου κυβέρνηση, είναι το ίδιο για την Ελλάδα.