C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Γεμάτη φεγγαρόσκονη
η βραδιά απόψε.
Και σιωπή.
Σαν Αφροδίτες αναδύονται η ρέμβη με τη σκέψη.
Δεν ξέρω αν
άξιζε ως άνθρωπος να ζήσω
ή σαν ένα κυπαρίσσι
ή ευκάλυπτος…
Έτσι,
για να μαζεύω
τη φεγγαρόσκονη
στις ρίζες μου.
* Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΝΤΙΝΉΣ ΞΑΔΕΛΦΗΣ
6 σχόλια:
Σας ζηλεύω καλλιτέχνες των αισθήσεων!!!!!
@ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ
Καλώς ήλθες Ευφροσύνη στο στέκι μου.
Χαίρομαι που με την επισήμανσή σου (καλλιτέχνες των αισθήσεων) πιάνεις ένα από τους πιο βασικούς σφυγμούς της γραφής μου. Σ ευχαριστώ για την όμορφη επικοινωνία και για την ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ που απόθεσες εδώ.
Μια νυχτερινή σονάτα
αποκολλά την φεγγαρόσκονη
και την αποθέτει στην ρίζα της ψυχής
Πανέμορφο
φιλιά πολλά
λίγες λέξεις...
πλήρες και ποιητικό νόημα!
καθε λέξη στεκει δίπλα στην άλλη
καθώς τις αγκαλίζει της νύχτα η δροσια... όμορφη αισθηση!
καλο φθινοπωρο...
κ. ψ.
@ ποιώ - ελένη
Καλησπέρα Ελένη! Χαθήκαμε για λίγο ή μάλλον για πολύ. Ας είναι.
Χαίρομαι για την αναγνωστική ένθεσή σου στη Μικρή Σονάτα, όσο, και ότι σου άρεσε.
Φιλιά
@ Ανώνυμος
Καλησπέρα Ανώνυμε! Σ' ευχαριστώ για την όμορφη άποψή σου που την ταυτίζεις με την αίσθηση που αποκόμισες από το ποίημα. Έχουν ξεχωριστή ομορφιά αυτές οι αναγνωστικές στάσεις για ένα ποίημα.
Καλό φθινόπωρο και σε σένα!
Δημοσίευση σχολίου