Τετάρτη, Νοεμβρίου 21, 2012

ΜΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ



     Φαίδων Θεοφίλου


Όταν  θα ταξιδεύω,

 την ίδια ώρα  ένα παιδί

 θα μ΄ αντικαθιστά

σε κάποιο μαιευτήριο…

Έτσι η απουσία μου 

μετά  το συν και  πλην,

θα ισούται με το τίποτα.

Όμως εσύ, μόνο εσύ

θα ήθελα να ξέρεις

πως πια δεν θα 'μαι δω…

Όχι να με θυμάσαι και να με μνημονεύεις

εξωραΐζοντας τα λάθη μου...

Μόνο την είδηση να ξέρεις. Τόσο αρκεί.

Κι αν είν'  για σένα η είδηση αδιάφορη

ίσως  να το φροντίσει η φύση,

να είναι η μέρα βροχερή

με μια υπόνοια θλίψης…



*Από τον «Κύκλο της κοντινής ξαδέλφης»






3 σχόλια:

Metillias George, Μετήλλιας Γιώργος είπε...

Φαίδων,
αυτό το ποίημα με άγγιξε όσο κανένα άλλο, από τα όμορφα έργα σου.

ποιώ - ελένη είπε...

Φαίδων
υπέροχο το δημιούργημα σου
πάτησε σταθερά πάνω σε μνήμες άσβηστες

Να είσαι καλά

Σ.Δαρσινός είπε...

κοφτό,άμεσο,ευθυβολο με ποιητική λεβεντιά

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος