Κυριακή, Μαρτίου 04, 2012

NERUDA : Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ


Η ποίηση του Pablo Neruda διασχίζει αχόρταγα και άπληστα, με ανεξάντλητο ερωτικό παλμό, όλες τις πτυχές της ζωής: Τη φύση, τους ανθρώπους, τον έρωτα, τη ζωή, το θάνατο, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, τις λιακάδες της γης και τις ανάσες του σύμπαντος. Όλα, γίνονται ένα σώμα: Το ποιητικό. Και παίρνουν μέσα από την ποίηση του Neruda το χαρακτήρα ενός εκρηκτικού οργασμού και ενίοτε το ροδαλό χρώμα του αίματος. Παραθέτω εδώ ένα ερωτικό του ποίημα. Απολαύστε το.

Φαίδων Θεοφίλου

PABLO NERUDA

ΔΕ ΣΕ ΘΕΛΩ ΠΑΡΑ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΘΕΛΩ

Δε σε θέλω παρά γιατί σε θέλω,
μα απ' το θέλω στο δε σε θέλω πέφτω
κι απ' το καρτέρα, όταν δε σε προσμένω,
περνώ απ' το παγερό στο πυρωμένο.

Σε θέλω μόνο γιατί εσένα θέλω,
σε μισώ μα γι' αγάπη σου προσπέφτω,
κι είν' της αθώας αγάπης μου το μέτρο
σαν τυφλός που αγαπά να μη σε βλέπω.

Το σκληρόψυχο του Γενάρη φέγγος
την καρδιά μου θα σιγολιώσει εφέτος,
ανοίγοντάς μου στα κρυφά το στέρνο.

Μόνος στην ιστορία αυτή πεθαίνω
και πεθαίνω απ' αγάπη αφού σε θέλω,
σε θέλω, αγάπη, ως το αίμα κι ως το τέλος.




Υ.Γ. Λυπάμαι μόνο γιατί δεν γνωρίζω τον μεταφραστή στην ελληνική γλώσσα. Να υποθέσω πως ήταν η αείμνηστη Δανάη Στρατηγοπούλου, εξαιρετική μεταφράστρια της Λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας; αλλά και ιέρεια-ερμηνεύτρια των τραγουδιών του Αττίκ και όχι μόνο, που με τη βελούδινη και αισθαντική φωνή της αποτύπωσε τη δική της εποχή, που ευωδιάζει μέχρι σήμερα. Όπως και να 'χει, ζητώ συγγνώμη για την αθέλητη παράλειψη.

***********************************

15 σχόλια:

Σπυρος Δ. είπε...

Μεγαλος ποιητής ο Νερουντα.Εχω μια ερωτηση Φαιδωνα,τι εννοεί στον στίχο <> Εκει με πάγωσε λιγο εμενα.

WIND OF CHANGE είπε...

Αγαπητέ μου Φαίδωνα
Εξαιρετικό το ποίημα του Pablo Neruda, ενός μεγάλου ποιητή της Λατινικής Αμερικής αλλά και του κόσμου ολόκληρου, ένας μεγάλος πνευματικός δημιουργός και αγωνιστής της Δημοκρατίας.
Στο ποίημα που μας παραθέτεις αναδύεται ένας έντονος ερωτισμός, η ανυπέρβλητη δύναμη της Αγάπης.
Οι τελευταίοι τέσσερις στοίχοι νομίζω ότι τα λένε όλα, τι ωραία να πεθαίνει κανείς από Αγάπη, ακόμα και ο ίδιος ο θάνατος γίνεται τόσο ανίσχυρος, εκμηδενίζεται μπροστά στη δύναμη και το μεγαλείο της .
Φαίδωνα για ακόμα μια φορά ένα μεγάλο ευχαριστώ στα όσα ωραία μας δίνεις και πριν κλείσω θα ήθελα να παραθέσω την άποψη του Pablo Neruda για το πώς αντιλαμβάνεται την έννοια της ποίησης, μια άποψη πυξίδα για τους αληθινούς δημιουργούς της ποίησης.
Έχω για τη ζωή μιαν αντίληψη δραματική και ρομαντική. Ο,τι δεν αγγίζει βαθιά την ευαισθησία μου δεν με ενδιαφέρει. Όσον αφορά την ποίηση, στην πραγματικότητα καταλαβαίνω πολύ λίγα πράγματα. Γι' αυτό συνεχίζω με τις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας. Ίσως απ' αυτά τα φυτά, τη μοναξιά, τη σκληρή ζωή, βγαίνουν οι μυστικές, αληθινά βαθιές "Ποιητικές Πραμάτειες" που κανείς δεν μπορεί να διαβάσει, γιατί κανείς δεν τις έγραψε. Η ποίηση διδάσκεται βήμα βήμα ανάμεσα στα πράγματα και στις υπάρξεις, χωρίς να τα χωρίσουμε, αλλά ενώνοντάς τα με την ανιδιοτελή απλωσιά της αγάπης.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Σπύρος Δαρσινός

Σπυρέτο μου ποιο στίχο εννοείς; Έβαλες τα εισαγωγικά αλλά ξέχασες να βάλλεις ανάμεσά τους το στίχο που λες...
Μήπως είσαι υπό την επήρεια της Μούσας που προς στιγμήν σε πλάνεψε;;

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@WIND OF CHANGE

Παναγιώτη μου πολύ χαίρομαι που σου άρεσε. Είναι δική μου η χαρά να μιλάμε στο Καφενείο για τόσο όμορφα πράγματα, να δίνει ο καθένας την οπτική του προσθέτοντας, συμφωνώντας ή διαφωνώντας.
Μπράβο που μας θύμισες την άποψη του ποιητή για την τέχνη του. Θα έπρεπε να το είχα κάνει εγώ διανθίζοντας το κείμενο, αλλά είναι ακόμα πιο σημαντικό ότι το αναφέρεις εσύ, μεσα από την συζήτηση των σχολίων. Άλλωστε όλοι εδώ, φίλοι και φίλες, είμαστε ισότιμοι συνομιλητές, και άσχετα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε, μας θερμαίνει έτσι κι αλλιώς η κυψέλη αυτή που λέγεται "Ο Θεός στο καφενείο". Όσα λέει ο Neruda για την ποίηση είναι η πιο μεγάλη αλήθεια. Γιατί όλα τα μεγάλα, όπως η αλήθεια είναι απλά και άμεσα. Όποια υπερβολή, ό,τι πομπώδες ή νοητικό ζιγκ-ζαγκ με αισθητικές φιοριτούρες, συνδέεται με το ψέμα και την επιφάνεια μόνο. Η άποψη άλλωστε του Neruda για την ποίηση, δικαιώνεται απολύτως από την Μεγάλη ποίηση που έγραψε.
Σ' ευχαριστώ κι εγώ Παναγιώτη.

Σπυρος Δαρσινος είπε...

Αχ αυτή η ζηλιάρα Μούσα μου ,ετσι και γράψω κατι γιά την μουσα κάπιου άλλου έρχετε κρυφά και τα σβηνει με τα πέπλα της.Ο στιχος ειναι<< σε μισώ μα γι αγάπη σου προστρέχω>>
Αν ζουσε ο Νερούντα θά βαζε τον προλογό σου προλογο σε ολα του τα βιβλία.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Σπύρος Δαρσινός

Σπυρέτο μου αυτός ο στίχος, εννοεί τα εναλασσόμενα αισθήματα του ερωτευμένου που δεν έχει την ανταπόκριση που θέλει, και από τη μια μισεί γι αυτό τη γυναίκα που απευθύνει τον έρωτά του, και από την άλλη νικημένος από τον ίδιο του τον έρωτα, προσπέφτει γι αγάπη σ' αυτήν, γιατί δεν έχει άλλο δρόμο στη ζωή, παρά μόνο εκείνον που οδηγεί στην αγαπημένη του.
Όσο για την αναφορά σου στο μικρό μου πρόλογο, μου τον ενέπνευσε η ποίηση του μεγάλου Χιλιανού. ΅Σ' ευχαριστώ πολύ πάντως για την επισήμανση.

Μαργαρίτα είπε...

Καλημέρα σας!!

Πράγματι σε ένα τόσο υπέροχο ποίημα
μόνο ένα χαμόγελο μπορεί να λύσει τις λέξεις... κι έτσι επειδή άλλο σχόλιο δεν έχω.. θα παραθεσω κι εγώ ένα ακόμη ποίημα του ιδίου!

Θα ξέρεις πως δε σ' αγαπώ και πως
σ' αγαπώ αφού η ζωή μας δυο έχει τρόπους,
η λέξη είναι φτερούγα της σιωπής,
έχει η φωτιά το 'να μισό από κρύο.

Σ' αγαπώ για να σ' αγαπήσω πάλι,
τ' άπειρο για να ξαναρχίσω
κι απ' το να σ' αγαπώ για να μην πάψω,
γι' αυτό κι εγώ δε σ' αγαπώ ακόμα.

Σ' αγαπώ και δε σ' αγαπώ σα να 'χα
στα χέρια τα κλειδιά της ευτυχίας
κι ένα δύστυχο αβέβαιο πεπρωμένο.

Δυο ζωές να σ' αγαπώ η αγάπη μου έχει.
Γι' αυτό όχι μόνον όταν σ' αγαπάω
μα σ' αγαπώ κι όταν δεν σ' αγαπάω.

είναι πραγματικά ξεχωριστός ο τρόπος γραφής του!!!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Μαργαρίτα
Καλησπέρα καλή μου φίλη
Ωραίο το δώρο-ποίημα του Neruda που έγινε παρέα με αυτό της ανάρτησης.
Πραγματικά είναι ξεχωριστός ο τρόπος της γραφής του ειδικά στην ερωτική ποίηση. Κι αυτό συμβαίνει κατά τη γνώμη μου, από την απύθμενη δίψα του Χιλιανού ποιητή, να εκφράσει τον έρωτα-την αγάπη, με τη μεγαλύτερη δυνατή πληρότητα.

Un par de neuronas... είπε...

Είναι εκπληκτικό το πώς ο τόνος αλλάζει όταν τα ποιήματα στα ισπανικά μεταφράζεται στα ελληνικά. Θυμάμαι ένα ποίημα από Γκαρθία Λόρκα που άκουγα στην Αθήνα, κάποιος το διάβαζε στα ελληνικά και έκλεγα από συγκίνηση.

Ένα φιλί.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Verónica Marsá

Ναι είναι αλήθεια Βερόνικα. Αλλάζει ο τόνος σε άλλη γλώσσα. Και η αλλαγή του τόνου στην απαγγελία φέρνει άλλα χρώματα, αλλά τα ίδια αισθήματα. Το Λόρκα τον αγαπήσαμε πολύ στην Ελλάδα, τον αγαπάμε ακόμη και θα τον αγαπάμε πάντα.
Φιλί

Artemis είπε...

Οργώνει την αγάπη με την ποίησή του, ο ποιητής της οικουμένης.Ξέρω το ποίημα και πάντα μου άρεσε.
Συμφωνώ με τον κ. Δαρσινό, που πρώτος επισήμανε τον μικρό αλλά τόσο υπέροχο και περιεκτικό πρόλογο που κάνατε στην ανάρτηση κ. Φαίδωνα, καθώς και τον τίτλο που δώσατε στην ανάρτηση.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Artemis

Άρτεμη σ' ευχαριστώ πολύ. Πάντα γράφονται καλά κείμενα όταν εμπνέεσαι από έναν μεγάλο ποιητή.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Σπύρος Δαρσινός/ Και φίλοι θαμώνες

Σηκώνω λοιπόν πρώτος το ποτήρι με το βαθύ κόκκινο κρασί με την αύρα της Μυρτιάς, που μας κερνάει ο αρχιοινοχόος του Καφενείου Σπύρος, που είναι και ο μόνος που τα πίνει με το Θεό στο χώρο αυτόν, όταν εμείς λείπουμε. Στη υγεία όλων σας λοιπόν, και των παρόντων με τα σχόλιά τους και των απόντων.

Artemis είπε...

Απολαμβάνω κι εγώ από το κρασί του κ. Δαρσινού, που ελπίζω να είναι το ίδιο γευστικό , σαν τα όμορφα λόγια που μας χαρίζει...

Ανώνυμος είπε...

Μπορώ να λείπω εγώ από μια τόσο όμορφη παρέα; Πίνω στην υγειά όλων σας και του αρχιοινοχόου που αφήνει τις κουβέντες του σαν μικρά εργόχειρα στο τραπέζι του καφενείου.

"Ο Παράξενος"

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος