Τρίτη, Μαΐου 03, 2011

ΣΕ ΡΕ ΜΙΝΟΡΕ ΑΡΓΟ


ΣΕ ΡΕ ΜΙΝΟΡΕ ΑΡΓΟ




Δεν ήταν εύκολη η ζωή σου ούτε και βολική.

Σίγουρα όχι ανυποψίαστη.

Μαύρες τρύπες σε διεκδικούσαν

σαν ερωμένες.

Όχι πως δεν τους ξέφευγες.

Μα πάντα κάποια απ' αυτές καρτέρευε

την ώρα που ρέμβαζες

ανάμεσα στο μηδέν και στο όλον

και σε ρούφαγε.

Εσύ όμως ήξερες

πως όποιος στο σκοτάδι βυθίζεται

αξίζει και το φως.





ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΚΛΕΙΝΕΙ ΕΠ' ΑΟΡΙΣΤΟΝ



ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΉΣ.



ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΟΠΩΣ ΠΆΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ






11 σχόλια:

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Εξαιρετικό ποίημα Φαίδωνα, μετρημένο στα ύψη και τα βάθη του ποιητή. Ταιριαγμένο στα πλάτη του πνευματικού ανθρώπου. Ψυχογράφημα και βιογραφία των διανοητών και των πενθούντων. Εξαιρετικό!!!

Θα μας κρατήσει στο φως ως να επιστρέψεις από την σιωπή. Δεν θα σου πω ότι θα είμαστε καλά, όχι. Όμως η σπάνια ελευθερία της αγάπης χωράει μόνο να αποδεχτούμε την επιθυμία σου.

Konstantinos Floridis είπε...

Το επ΄αόριστον με τρομάζει... Μήπως το προσωρινά είναι καλύτερα; Κι επειδή αξίζουμε το φως, θα διασχίσουμε τη μαύρη τρύπα για να βγούμε αλλού... Θα τον βρούμε τον δρόμο μας Φαίδων.Με στοχασμό και ψιθυριστή φωνή, κι όχι από φόβο,αλλά από ευθύνη. Λέω να συνεχίσουμε να ψιθυρίζουμε ... κάποιοι θα έχουν ανοιχτά τα αυτιά και θα ακούσουν και θα σκεφτούν

Filiki Etaireia blog είπε...

Φαιδωνα,τι διαβαζω;;;;;;;
Θα μιλησουμε αμεσα.........
Μολις σημερα το απογευμα,μολις τωρα το διαβασα!!!!

Σπύρος -οινοχόος είπε...

Δυνατό ποίημα Φαιδωνα .Αισιόδοξο μέσα από νόημα που πυρώνει παράπλευρες σκέψεις γιά εστία με ανάλογες πνευματικές αναφλέξεις.
Φίλε μου,μας έριξες μικρή πυρκαγια στο νου να συνοδεύει τη σιωπή σου.Το "αόριστον" της σιωπής είναι τόσο όσο χρειάζεται γιά να κλώσει τα καινούρια νεογνά της.


Υ.Γ.Μου δίνεις και λιγο χρόνο να καθαρισω τις φλεβες του
οίνου--πνεύματος

Σπυρος Δαρσινός είπε...

Περασα αργά χθες βράδυ από το "καφενείο" με το " ΣΕ ΡΕ ΜΙΝΟΡΕ ΑΡΓΟ" στα χέρια μου .
Γιατί όλες αυτές οι "μαύρες τρύπες" ρώτησα το θεό που καθόταν μόνος του στο μισοσκόταδο τραπέζι.
"Η απάντηση είναι στον τελευταίο στίχο του ποιητή"μου είπε αργά αργά!!! ...
Και γέμισαν τα ποτήρια μας με κρασί που βρέθηκαν ως εκ θαύματος μπροστά μας.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

κ. Σπύρο... είστε να κάνουμε σκανταλιές;

Θα κάνουμε άνω κάτω το Καφενείο... θα ποτίσουμε το Θεό ως να μην ξέρει τι λέει, θα γράψουμε συνθήματα στους τοίχους και... πού θα πάει, θα έρθει ο νοικοκύρης να μας βάλει στη θέση μας.

Λοιπόν, τι λέτε;


ΥΓ... Φαίδωνα, εύχομαι να είσαι σε σιωπή δημιουργική και όχι σε δημιουργική σιωπή... το καλό που σου θέλω.

Σπυρος Δ. είπε...

Αν είμαι λέει....
τώρα μάλιστα που έχω κάνει γερό ποτήρι το θεό κάνουμε ότι θέλουμε με την ευλογία του.
Πρώτα πρώτα θα βγάλουμε τα βαρέλια στο πεζοδρόμιο να πίνει ο κόσμος ελεύθερα,μήπως και συνέλθουμε μεθυσμένοι.
Μετά θα του ζητήσουμε να κάνει αλκοολικούς τους ελεχτές της τρόϊκα να μας δίνουν δανικά και αγύριστα.
3ον]όταν πάνε να μιλήσουνε οι πολιτικοί να δένετε η γλώσσα τους
4ον]να σπείρει με τις χούφτες του "τα λόγια στο τραπέζι"
στις ψυχές όλων των ανθρώπων.
5ον]να εξαφανίζετε αυτομάτως το "μαύρο χρήμα" από τα χρηματοκυβωτια της απληστείας και να γίνεται ψωμί και κρασί στα τραπέζια των πεινασμένων και
τέλος:να φέρει μιά πανέμορφη
γυμνή Ευα στα χείλη "της σιωπής"
να βγει ο Φαίδωνας από τη δική του.
Τι λέτε Big Mama?
Είναι εντάξει αυτά γιά αρχή ?

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Δεν θα πιάσουν αυτά κ. Σπύρο μου.

Αυτά είναι καλά κι ευλογημένα.

Πρέπει να σκεφτούμε κάτι που θα έκανε τον οικοδεσπότη μας να επιστρέψει από τη σιωπή χωρίς όμως να χάσει και το δημιουργικό μεγαλείο της...

Δύσκολο.

Μήπως να κουβεντάζαμε με τη σιωπή... μήπως εκείνη ξέρει;

σπυρος είπε...

Συμφωνώ big mama
"να κουβεντιάσουμε με τη σιωπή"
Να δούμε τι έχει να μας πει..

σπυρος δαρσινός είπε...

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Στην αρχή με τα ταχυδρομεία
Μετά με τα τηλέφωνα
Αργότερα με τα FAX
Υστερα με τα e-mail
Πιό ύστερα με τα ΒLOGS και
τώρα με το FACE BOOK

Η ΑΠΟΡΙΑ μου είναι :
Ψάχνουμε γιά την καλλιέργεια της σκέψης μας μέσα από μιά πλατύτερη και γρηγορότερη επικοινωνία ?
ή επιζητούμε να αναγνωρισθεί- επιβληθεί-έτσι όπως είναι, μέσα από αυτή ?
Αν είναι πιό πολύ το δεύτερο δεν
υπαρχει θετικο αποτελεσμα από καμία
πλευρά
Κατά τη γνώμη μου : καλλιεργήσαι και προσφέρεις μέσα`σε μιά πλατύτερη κοσμική επικοινωνία αν πρώτα εχεις συνενοηθει και συμφωνησει μαζι της`στα βασικά και ουσιώδη.Πρεπει,δηλαδή, να δουνε ολοι μαί ό,τι αυτό το χωράφι είναι ευφορότερο αν σπαρθεί και καλιεργηθεί μόνο με σιταρι και 'οχι και με βιγκο
και κριθάρι και βρωμη .
γιατι το ένα θα πνίξει το άλλο και δεν θα
πιάσει τιποτα στο θέρο το δραπάνι.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Καλέ μου κ. Σπύρο, έχω την αίσθηση ότι καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε, αν λάβω υπόψη αυτά που βλέπω και διαβάζω τις τελευταίες ημέρες στο διαδίκτυο και ειδικά στο facebook.
Δεν είναι επικοινωνία όλες αυτές οι κουβέντες, είναι θόρυβος. Ακριβώς γιατί δεν έχουμε συμφωνήσει σε τίποτα όλοι και γιατί καθένας δεν έχει στόχο το κοινό καλό αλλά στόχος είναι πώς θα ακουστεί πιο δυνατά η φωνή του.

Να λοιπόν γιατί ο οικοδεσπότης μας έφυγε προς την σιωπή. Πολύς αχός εδώ γύρω...
Εμείς πάντως κρατάμε το Καφενείο σε αναμονή... αφού ούτε "απειλές" ούτε καλοπιάσματα πιάνουν... ας δείξουμε υπομονή.

ΥΓ. Όμορφο το παράδειγμά σας που έχει τις αφορμές του στη σοφία της γης και στην γνώση της.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος