Αληθινές εικόνες… με χαροποίησαν, αγαπώ την βροχή!!! Πάντα βγαίνω στην βροχή με κάποια δήθεν αιτία πως… κάτι έχω ξεχάσει έξω.. μόνο για να τη νιώσω πάνω μου. Ευγνωμονώ και απολαμβάνω, κλεφτά στρέφω το πρόσωπο στον γκρίζο ουρανό πάντα με την ευχή της καρδιάς μου, κάθε σταγόνα και μια ευλογία για όλους και όλα!!! Ευχαριστώ σας! Εγκάρδια Τζίνα
Ναι, ας κρατήσει… αν αυτό αποτελεί διέξοδο, ανακούφιση και γιατρειά από την ξηρότητα του άνυδρου μας κόσμου. Σε περιμένω Φαίδωνα, με τους χυμούς της ποίησής σου όλους ρέοντες, να επιστρέψεις.
Χθες που μετά από καιρό έπιασε ευλογημένη βροχή και τα διψασμένα δέντρα Τα λουλούδια και η γη ρούφαγαν αχόρταγα τη ζωή είδα από το σκεπαστό μπαλκώνι μου την εικοσάχρονη καλονή του διπλανού σπιτιού να βγαίνει σχεδόν γυμνή από την πίσω πόρτα της και να στέκεται ορθή στη μέση του περιφραγμένου κήπου της . Ηταν τόσο ξαναμένη από της γης τον έρωτα με τη βροχή- καθώς και η ίδια είναι μήτρα που με έρωτα καρποφορεί-που διόλου νοιάσθηκε αν το μπαλκώνι μου είναι ψηλότερο από την περίφραξή της. Σε κάποια στιγμή σήκωσε τα χέρια της ψηλά σαν σε προσευχή Και Θεέ μου πόσο ήθελα και γω εκείνη τη στιγμή να πιώ τη βροχη από τα στητά της στήθη που γίνανε κρουνοί ?....
λιγο....τολμηρούτσικο ? Δεν φταίω εγώ αλλά η βροχή
Να ερθεις Φαιδωνα. Η BIG MAMA το απαιτει και εγω μόνος μου στο ΄ΚΑΦΕΝΕΙΟ"ξεσαλωσα και ορέγομαι τις καλλονές της βροχής. Ακου πραγματα ο οινοχόος και συνομιλητής του Θεού....
9 σχόλια:
ΣΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ
[τρίτη ηλικία]
Σήκω
σε λίγο θα έρθει μπουρίνι
Εγώ θα την περιμένω
Είπε ο άλλος
κοιτάζοντας με ρεμβασμό
τη βροχή
που κατέβαινε
καλπάζοντας του λόφους.
Τα χέρια απλωμένα εμπρός, αιωρούμενα.
Δεν αγγίζουν τίποτα.
Μουσκεμμένα.
Besos y abrazos, amigo querido.
Αληθινές εικόνες… με χαροποίησαν, αγαπώ την βροχή!!! Πάντα βγαίνω στην βροχή με κάποια δήθεν αιτία πως… κάτι έχω ξεχάσει έξω.. μόνο για να τη νιώσω πάνω μου. Ευγνωμονώ και απολαμβάνω, κλεφτά στρέφω το πρόσωπο στον γκρίζο ουρανό πάντα με την ευχή της καρδιάς μου, κάθε σταγόνα και μια ευλογία για όλους και όλα!!!
Ευχαριστώ σας!
Εγκάρδια
Τζίνα
Ναι, ας κρατήσει… αν αυτό αποτελεί διέξοδο, ανακούφιση και γιατρειά από την ξηρότητα του άνυδρου μας κόσμου. Σε περιμένω Φαίδωνα, με τους χυμούς της ποίησής σου όλους ρέοντες, να επιστρέψεις.
στο Λέχαιο
Χθες
που μετά από καιρό έπιασε ευλογημένη βροχή
και τα διψασμένα δέντρα
Τα λουλούδια και η γη ρούφαγαν αχόρταγα τη ζωή
είδα
από το σκεπαστό μπαλκώνι μου
την εικοσάχρονη καλονή
του διπλανού σπιτιού να βγαίνει σχεδόν γυμνή
από την πίσω πόρτα της και να στέκεται ορθή
στη μέση του περιφραγμένου κήπου της .
Ηταν τόσο ξαναμένη από της γης
τον έρωτα με τη βροχή-
καθώς και η ίδια είναι μήτρα
που με έρωτα καρποφορεί-που διόλου νοιάσθηκε αν το μπαλκώνι μου είναι ψηλότερο από την περίφραξή της.
Σε κάποια στιγμή σήκωσε τα χέρια της ψηλά σαν σε προσευχή
Και Θεέ μου πόσο ήθελα και γω
εκείνη τη στιγμή να πιώ τη βροχη
από τα στητά της στήθη που
γίνανε κρουνοί ?....
λιγο....τολμηρούτσικο ?
Δεν φταίω εγώ αλλά η βροχή
Λοιπόν φίλε μου αγαπημένε και οικοδεσπότη Φαίδωνα... μετά την διάσταση που έδωσε ο κ.Σπύρος μας στην... βροχή, είναι καιρός για επιστροφή.
Το ποίημα είναι πανέμορφο... ως επίμερο μιας διαδρομής θαυμάσιο... όμως η απουσία σου έγινε αβάσταχτη για μας και το Καφενείο.
Λοιπόν... αν έχω εγώ λίγη εξουσία εδώ μέσα... αν λέω.
Σε παρακαλώ να έρθεις να μας βάλεις σε μία τάξη!!!!!
Τα σέβη μου και... αναμένω.
Να ερθεις Φαιδωνα. Η BIG MAMA το απαιτει και εγω μόνος μου στο ΄ΚΑΦΕΝΕΙΟ"ξεσαλωσα και ορέγομαι τις καλλονές της βροχής.
Ακου πραγματα ο οινοχόος και συνομιλητής του Θεού....
Σταμάτησε η βροχή
Φέρε μου ένα τσάϊ
και ένα παξιμάδι
θα ανέβω να γράψω
Kαλο βραδυ οικοδεσποτη με τις ωραιες αναρτησεις σου.
Καφεδακι στο καφενειο του Θεου αλλα στην χοβολη!
Δημοσίευση σχολίου