Από τον Φαίδωνα ΘεοφίλουΜη ανησυχείτε. Δεν πρόκειται να ανταποδώσω ούτε τις ύβρεις ούτε τις χυδαιότητες ούτε τις προσβολές και τις υποδείξεις των γερμανικών Μ.Μ.Ε. που τα «ξέρουν όλα»
και που απηύθυναν σε ένα κλίμα υστερίας στους Έλληνες. Έχω αρκετή φαντασία για να μη χρειαστεί να ανακυκλώσω τα ίδια. Βέβαια πρέπει εδώ να τονίσω ότι κάθε σκληρή αλλά τεκμηριωμένη κριτική από οιονδήποτε είναι απαραίτητη και μάλιστα θα μπορούσε να βοηθήσει κιόλας. Αλλά η ευκολία των ύβρεων, των προσβολών και των χυδαιοτήτων, απλά «καθορίζουν» εκείνους που τις εκστομίζουν. Προσωπικά, δεν είμαι υπερήφανος, ούτε για τη χώρα μου ούτε για τους πολιτικούς μας, ούτε για τους συμπολίτες μου, ούτε για τον εαυτό μου τον ίδιο στην παρούσα φάση, αφού είμαστε όλοι υπεύθυνοι για την κατάσταση που περιήλθε η Ελλάδα. Είμαι όμως τουλάχιστον ευτυχής, που δεν είμαι Γερμανός.
Δεν θα πω τη γνώμη μου εγώ για τους Γερμανούς. Θα αφήσω τον μεγάλο τους ποιητή Friedrich Hoelderlin (Φρήντριχ Χέλντερλιν) να μιλήσει γι αυτούς, παραθέτοντας μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του «ΥΠΕΡΙΩΝ» Είναι λοιπόν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να διαβάσουμε τι λέει ένα μεγάλος Γερμανός ποιητής για τους Γερμανούς συμπατριώτες του. Ιδού:
FRIEDRICH HOELDERLIN "ΥΠΕΡΙΩΝ"
…Αλλά οι Γερμανοί όλοι κολλάνε στο αναγκαίο, και γι αυτό υπάρχει ανάμεσά τους τόσο πολύ το κακότεχνο και τόσο λίγο το ελεύθερο, το γνήσια ευχάριστο. Αυτό όμως μοιραία θα υποφερόταν, αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι (οι Γερμανοί) αναίσθητοι για κάθε ομορφιά ζωής, αν δεν βάραινε τέτοιο λαό παντού, η κατάρα του θεομίσητου αφύσικου.
….Οι αρετές των Γερμανών δεν είναι παρά λαμπερό κακό. Δεν είναι παρά καταναγκαστικά έργα δειλού φόβου, δουλικού μόχθου, αποσπασμένα από μια ρημαγμένη καρδιά, και αφήνουν απαρηγόρητη κάθε αγνή ψυχή, που της αρέσει να τρέφεται με την ομορφιά, και που, χαϊδεμένη από την ιερή αρμονία των ευγενικότερων κράσεων, δεν αντέχει την κραυγαλέα κακοφωνία στη νεκρή τάξη αυτών των ανθρώπων.
…(Απευθυνόμενος στους Γερμανούς): Άχ! Ξέρετε να σκοτώνετε, μα όχι να ζωοδοτείτε, εκτός αν το κάνει η αγάπη, που δεν έρχεται από σας,
που δεν την έχετε εφεύρει εσείς. Εσείς φροντίζετε και μελετάτε πώς να αποδράσετε μπροστά στη Μοίρα και δεν καταλαβαίνετε ότι τα παιδαριώδη τεχνάσματα δεν σας βοηθούν σε τίποτα. Ωστόσο, αθώο πορεύεται πάνω το αστέρι. Εσείς ατιμάζετε, σπαράζετε τη μακρόθυμη Φύση που σας ανέχεται, αλλά αυτή πάντα ζει σε ατέλειωτη νιότη και δεν μπορείτε να διώξετε το φθινόπωρό της και την άνοιξή της, τον αιθέρα της, αυτόν δεν μπορείτε να τον χαλάσετε.
Ω, δεν μπορεί παρά να είναι θεϊκή η φύση αφού εσείς ξέρετε να την καταστρέφετε, και όμως αυτή δεν γερνάει, και παρά την ύπαρξή σας μένει όμορφη η ομορφιά!
…Γεμάτοι με αγάπη και πνεύμα μεγαλώνουν οι μουσόληπτοι γιοι του γερμανικού λαού. Τους βλέπεις ύστερα από εφτά χρόνια και βαδίζουν σαν τις σκιές, σιωπηλοί και κρύοι, και είναι σαν το χώμα που ο εχθρός το έσπειρε μ’ αλάτι για να μη φυτρώνει ούτε χορτάρι. Και όταν μιλάνε, αλίμονο, σ’ εκείνον που τους κατανοεί, που στην ορμητική τιτανομαχία τους και στις πρωτεϊκές τους τέχνες μόνο την πάλη της απελπισίας βλέπει, την πάλη του ταραγμένου όμορφου πνεύματός τους με τους βάρβαρους με τους οποίους έχει να κάνει.
Όλα είναι ατελή στον κόσμο, είναι το βιολί των Γερμανών. Αν έλεγε κανείς σ’ αυτούς τους θεομίσητους πως είναι όλα τους ατελή, επειδή δεν αφήνουν τίποτα ασύλητο, τίποτα αγνό, και τίποτα το ιερό άθικτο με τα άξεστά τους χέρια, αν τους έλεγε πως δεν ευδοκιμεί τίποτα κοντά τους, επειδή δεν σέβονται τη ρίζα κάθε ευδοκίμησης, τη Θεία Φύση, πως η ζωή κοντά τους είναι σαχλή, φορτωμένη με έγνοιες και παραγεμισμένη με ψυχρό βουβό διχασμό, επειδή περιφρονούν το Πνεύμα, που στην ανθρώπινη πράξη φέρνει δύναμη και ευγένεια, στον πόνο χάρη και αγάπη και την αδελφοσύνη στις πόλεις και στα σπίτια. Γι αυτό φοβούνται και το θάνατο τόσο πολύ και υποφέρουν για χάρη της χαμοζωής τους κάθε αίσχος, και δεν γνωρίζουν τίποτα ανώτερο από την ψευτοδουλειά που έχουν σκαρώσει….
Μετάφραση στα ελληνικά: Ο Αυστριακός φιλόσοφος και θεολόγος Λόρεντς Γκέμερέυ
Υ.Γ. Κάποιοι από σας ίσως αναρωτηθούν γιατί αφιερώνω την ανάρτηση και στο GOETHE INSTITUT. Μα για να διδάξουν το κείμενο του Χέλντερλιν στους Έλληνες σπουδαστές που μαθαίνουν γερμανικά. Για να εξιλεωθούν όχι απέναντι στους Έλληνες, αλλά απέναντι στον εαυτό τους για τη χυδαία εικόνα τους που εμφάνισαν στον κόσμο.
Όσο για τον Παρθενώνα, πρακτικά δεν είναι δυνατόν να πουληθεί, αφού είναι ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ κληρονομιά άρα και των Γερμανών, και σαν τέτοια θα έπρεπε να τη σέβονται.
Για τα νησιά μας, δεν τα πουλήσαμε τότε που η Βέρμαχτ έκαιγε τα χωριά μας και εκτελούσε ομαδικά τους πληθυσμούς των χωριών και των πόλεών μας, τότε που οι Έλληνες πέθαιναν από τη πείνα, επειδή η Βέρμαχτ είχε αρπάξει όλο τον πλούτο της χώρας για να συντηρήσει το στρατό της, τώρα θα τα πουλήσουμε; Να είστε καλά και να προοδεύετε αγαπητοί Γερμανοί. Το είδος της προόδου που σας εύχομαι, εσείς θα το διαλέξετε…
και που απηύθυναν σε ένα κλίμα υστερίας στους Έλληνες. Έχω αρκετή φαντασία για να μη χρειαστεί να ανακυκλώσω τα ίδια. Βέβαια πρέπει εδώ να τονίσω ότι κάθε σκληρή αλλά τεκμηριωμένη κριτική από οιονδήποτε είναι απαραίτητη και μάλιστα θα μπορούσε να βοηθήσει κιόλας. Αλλά η ευκολία των ύβρεων, των προσβολών και των χυδαιοτήτων, απλά «καθορίζουν» εκείνους που τις εκστομίζουν. Προσωπικά, δεν είμαι υπερήφανος, ούτε για τη χώρα μου ούτε για τους πολιτικούς μας, ούτε για τους συμπολίτες μου, ούτε για τον εαυτό μου τον ίδιο στην παρούσα φάση, αφού είμαστε όλοι υπεύθυνοι για την κατάσταση που περιήλθε η Ελλάδα. Είμαι όμως τουλάχιστον ευτυχής, που δεν είμαι Γερμανός.
Δεν θα πω τη γνώμη μου εγώ για τους Γερμανούς. Θα αφήσω τον μεγάλο τους ποιητή Friedrich Hoelderlin (Φρήντριχ Χέλντερλιν) να μιλήσει γι αυτούς, παραθέτοντας μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του «ΥΠΕΡΙΩΝ» Είναι λοιπόν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να διαβάσουμε τι λέει ένα μεγάλος Γερμανός ποιητής για τους Γερμανούς συμπατριώτες του. Ιδού:
FRIEDRICH HOELDERLIN "ΥΠΕΡΙΩΝ"
…Αλλά οι Γερμανοί όλοι κολλάνε στο αναγκαίο, και γι αυτό υπάρχει ανάμεσά τους τόσο πολύ το κακότεχνο και τόσο λίγο το ελεύθερο, το γνήσια ευχάριστο. Αυτό όμως μοιραία θα υποφερόταν, αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι (οι Γερμανοί) αναίσθητοι για κάθε ομορφιά ζωής, αν δεν βάραινε τέτοιο λαό παντού, η κατάρα του θεομίσητου αφύσικου.
….Οι αρετές των Γερμανών δεν είναι παρά λαμπερό κακό. Δεν είναι παρά καταναγκαστικά έργα δειλού φόβου, δουλικού μόχθου, αποσπασμένα από μια ρημαγμένη καρδιά, και αφήνουν απαρηγόρητη κάθε αγνή ψυχή, που της αρέσει να τρέφεται με την ομορφιά, και που, χαϊδεμένη από την ιερή αρμονία των ευγενικότερων κράσεων, δεν αντέχει την κραυγαλέα κακοφωνία στη νεκρή τάξη αυτών των ανθρώπων.
…(Απευθυνόμενος στους Γερμανούς): Άχ! Ξέρετε να σκοτώνετε, μα όχι να ζωοδοτείτε, εκτός αν το κάνει η αγάπη, που δεν έρχεται από σας,
που δεν την έχετε εφεύρει εσείς. Εσείς φροντίζετε και μελετάτε πώς να αποδράσετε μπροστά στη Μοίρα και δεν καταλαβαίνετε ότι τα παιδαριώδη τεχνάσματα δεν σας βοηθούν σε τίποτα. Ωστόσο, αθώο πορεύεται πάνω το αστέρι. Εσείς ατιμάζετε, σπαράζετε τη μακρόθυμη Φύση που σας ανέχεται, αλλά αυτή πάντα ζει σε ατέλειωτη νιότη και δεν μπορείτε να διώξετε το φθινόπωρό της και την άνοιξή της, τον αιθέρα της, αυτόν δεν μπορείτε να τον χαλάσετε.
Ω, δεν μπορεί παρά να είναι θεϊκή η φύση αφού εσείς ξέρετε να την καταστρέφετε, και όμως αυτή δεν γερνάει, και παρά την ύπαρξή σας μένει όμορφη η ομορφιά!
…Γεμάτοι με αγάπη και πνεύμα μεγαλώνουν οι μουσόληπτοι γιοι του γερμανικού λαού. Τους βλέπεις ύστερα από εφτά χρόνια και βαδίζουν σαν τις σκιές, σιωπηλοί και κρύοι, και είναι σαν το χώμα που ο εχθρός το έσπειρε μ’ αλάτι για να μη φυτρώνει ούτε χορτάρι. Και όταν μιλάνε, αλίμονο, σ’ εκείνον που τους κατανοεί, που στην ορμητική τιτανομαχία τους και στις πρωτεϊκές τους τέχνες μόνο την πάλη της απελπισίας βλέπει, την πάλη του ταραγμένου όμορφου πνεύματός τους με τους βάρβαρους με τους οποίους έχει να κάνει.
Όλα είναι ατελή στον κόσμο, είναι το βιολί των Γερμανών. Αν έλεγε κανείς σ’ αυτούς τους θεομίσητους πως είναι όλα τους ατελή, επειδή δεν αφήνουν τίποτα ασύλητο, τίποτα αγνό, και τίποτα το ιερό άθικτο με τα άξεστά τους χέρια, αν τους έλεγε πως δεν ευδοκιμεί τίποτα κοντά τους, επειδή δεν σέβονται τη ρίζα κάθε ευδοκίμησης, τη Θεία Φύση, πως η ζωή κοντά τους είναι σαχλή, φορτωμένη με έγνοιες και παραγεμισμένη με ψυχρό βουβό διχασμό, επειδή περιφρονούν το Πνεύμα, που στην ανθρώπινη πράξη φέρνει δύναμη και ευγένεια, στον πόνο χάρη και αγάπη και την αδελφοσύνη στις πόλεις και στα σπίτια. Γι αυτό φοβούνται και το θάνατο τόσο πολύ και υποφέρουν για χάρη της χαμοζωής τους κάθε αίσχος, και δεν γνωρίζουν τίποτα ανώτερο από την ψευτοδουλειά που έχουν σκαρώσει….
Μετάφραση στα ελληνικά: Ο Αυστριακός φιλόσοφος και θεολόγος Λόρεντς Γκέμερέυ
Υ.Γ. Κάποιοι από σας ίσως αναρωτηθούν γιατί αφιερώνω την ανάρτηση και στο GOETHE INSTITUT. Μα για να διδάξουν το κείμενο του Χέλντερλιν στους Έλληνες σπουδαστές που μαθαίνουν γερμανικά. Για να εξιλεωθούν όχι απέναντι στους Έλληνες, αλλά απέναντι στον εαυτό τους για τη χυδαία εικόνα τους που εμφάνισαν στον κόσμο.
Όσο για τον Παρθενώνα, πρακτικά δεν είναι δυνατόν να πουληθεί, αφού είναι ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ κληρονομιά άρα και των Γερμανών, και σαν τέτοια θα έπρεπε να τη σέβονται.
Για τα νησιά μας, δεν τα πουλήσαμε τότε που η Βέρμαχτ έκαιγε τα χωριά μας και εκτελούσε ομαδικά τους πληθυσμούς των χωριών και των πόλεών μας, τότε που οι Έλληνες πέθαιναν από τη πείνα, επειδή η Βέρμαχτ είχε αρπάξει όλο τον πλούτο της χώρας για να συντηρήσει το στρατό της, τώρα θα τα πουλήσουμε; Να είστε καλά και να προοδεύετε αγαπητοί Γερμανοί. Το είδος της προόδου που σας εύχομαι, εσείς θα το διαλέξετε…
Τα έργα ζωγραφικής είναι του Αριστομένη Τσολάκη
25 σχόλια:
Γεια σου φίλε Φαίδωνα.
Πολύ μου άρεσε αυτή η απάντηση στους Γερμανούς, που ξεφεύγει από τη χυδαιότητα των δικών τους λόγων.
Δεν έχω να κάνω κανένα σχόλιο στο περιεχόμενο, γιατί -απλά- μου φάνηκε απόλυτα επαρκές.
Αναρωτιέμαι λίγο, πώς ο γερμανός ποιητής Friedrich Hoelderlin σχημάτισε τέτοια άποψη για το λαό του? Είναι κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή που έγραψε τα παραπάνω, ή κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα που κινητοποίησε τη σκέψη του?
Όσο για τον Παρθενώνα.... ασ' τους να ονειρεύονται ότι μπορούν να αγοράσουν πολιτισμό..
Θα μπορούσε να το πει κανείς και χαστούκι με τριαντάφυλλο σε ροδαλό καλοζωισμένο γερμανικό μαγουλάκι. Εύγε!
Σεβαστέ μου Φαίδωνα,
Νοιώθω τι σημαίνει να δημιουργείται ένα συναίσθημα θυμού από την υποκριτική στάση των ΜΜΕ όχι μόνο της Γερμανίας αλλά και του υπολοίπου κόσμου κατά καιρούς απέναντι σε ένα λαό.
Νοιώθω τι σημαίνει να κάνει ένας άνθρωπος την αυτοκριτική του και εκείνη τη στιγμή να τον κατηγορούν αυτοί που έχουν μερίδιο σημαντικό για τα προβλήματα του.
Νοιώθω τι σημαίνει να εισπράττω το θράσος της υποκρισίας.
Ξεχωρίζω όμως την σκέψη του τύπου της Γερμανίας , από τις εντολές που έχουν οι υπάλληλοι της παγκόσμιας και εθνικής αστάθειας που υπηρετεί ένας σεβαστός αριθμός ανθρώπων των ΜΜΕ παγκοσμίως.
Ο στόχος τους δεν είναι στο τι θα πουν… αλλά στο πόσο θα ερεθίσουν το συναίσθημα και την ψυχολογική πίεση των αποδεκτών τους.
Όλες ιστορικά οι αναταραχές και οι συρράξεις πάντα είχαν ένα ηθικό προσβλητικό πλαίσιο κατάλληλα διαμορφωμένο από τους δημιουργούς των εντάσεων στους λαούς.
Η κριτική προς τον λαό του, (του Φρήντριχ Χέλντερλιν) έχει ανάλογη παρήχηση στη σκέψη μου, με το βιβλίο του Ηλία Πετρόπουλου (Το εγχειρίδιο του καλού κλέφτη) , αλλά και με τόσα άλλα που στηλιτεύουν μια ολόκληρη νοοτροπία σε ένα λαό.
Παράλληλα έχουμε τον Καβάφη μας έχουν τον Γκαίτε , έχουμε ακόμα τον Πικιώνη μας και εκείνοι έχουν Τσίλερ τους κοκ.
Μήπως όμως τα πνεύματα δημιουργίας δεν ανήκουν στις μάζες που λειτουργούν ως οπαδοί των αφεντικών τους αλλά στο παγκόσμιο στερέωμα;
Τι εθνικότητας είναι ο Ιπποκράτης , ο Δημόκριτος, ο Ευκλείδης… δύσκολο να απαντήσει κτητικά υπέρ ενός λαού ο εχέφρων…
Πολύ σωστά ανέφερες ότι ο Παρθενώνας δεν είναι πια εθνική υπόθεση … μας ξεπέρασε .
Τα ΜΜΕ , δεν ακούν … μόνο λένε … και ξέρουν καλά την ανατομία της προπαγάνδας …
Το θέμα δεν είναι τι λένε αυτοί για μας, αλλά πως αφήνουμε την τύχη μας στους περιστασιακούς εθνοσωτήρες της δικής μας αυλής.
Για ανθρώπους που έχουν σκύψει επάνω σε ψηλές αξίες και έχουν επενδύσει τη ζωή τους στη γνώση και στην ορθή κρίση, ξέρω ότι πονάει … και νοιώθω τον εσωτερικό παλμό του άρθρου σου.
Μαζί σου πονώ και εγώ με το μέτρο της γνώσης που διακρίνω στη σκέψη μου, συνυπογράφοντας την φαιδρότητα των σχεδιαστών της βιομηχανίας του «πολέμου» της σκέψης.
Όμως ψάχνω μέσα μου θέλοντας να βλέπω πέρα από το τυρί και την φάκα.
Λαός συναισθηματικός…. Μαθηματικά χειραγωγήσιμος…
Ας τους δώσουμε την αποκάλυψη της πρόθεσης τους αγαπητέ Φαίδωνα και όχι την συνέχιση της στοχευμένης υποκριτικής τους σκέψης.
Το δε σημαντικότερο είναι … τι θα κάνουμε με τους αφιλοσόφητους ηγέτες που κουβαλάμε χρόνια τώρα και ταιριάζουν «γάντι» με τις ταλαιπωρίες μας .
Που είναι η διανόηση στην πολιτική σκέψη;
Που είναι τα οράματα;
Το πολιτικό όραμα το μετατρέψαμε σε εκλογές διαδοχής ιδιοτελών συμφερόντων στα κόμματα της κατάντιας μας…
Αυτό πονάει περισσότερο σεβαστέ μου Φαίδωνα από τα λόγια των εντεταλμένων δημοσιογράφων
Θά λεγα,πως δεν χρειάζεται να κάνει κανείς σχόλιο σ'αυτή την αναρτηση.
Είναι αφιερωμένη στα Γερμανικά μέσα ενημέρωσης ,στην Γερ.κυβέρνηση και στο ινστιτούτο Γκέτε.Ας απαντήσουν αυτοί στον
συμπατριώτης τους HOELDERLIN που τους γνωρίζει απο την ανάποδη[καλή δεν έχουν.Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι άσχημο και να πεις για τους Ελληνες δεν θα βρεις να πεις τίποτα από αυτά που είπε ο HOELDERLIN για τους συμπατριώτες του Γερμανούς.
Εμεις ,αν κάναμε λάθη στη χώρα μας θα τα πληρώσουμε εμείς,τα δικά τους εγκλήματα επανω μας ακόμη μας τα χρωστάνε.
Λυπάμαι γιά δύο πράγματα 1ον γιατί γίνονται δυνατοί άνθρωποι και κράτη χωρίς ψυχή και 2ον γιατί με τις πράξεις μας τους δίνουμαι το δικαίωμα να μας στείνουν πάλι στον τοίχο.
Φαίδωνα τοποθετήθηκες και βρήκες τον πιό αξιοπρεπή τρόπο να απαντήσεις στις χυδαιότητες των γερμανών.
@Αγνή
Καλησπέρα Αγνή
Ο Χέλντερλιν δεν είναι σύγχρονος ποιητής, αλλά τα εθνικά χαρακτηριστικά των Γερμανών παραμένουν πάντα ίδια. ΄Τα όσα λέει ο μεγάλος ποιητής τους είναι απόσταγμα και εμπειρία της ζωής του. Τα μάτια του ποιητή βλέπουν καθαρά τα πράγματα και με δεδομένη την πνευματική του ελευθερία και την ελευθερία τού Λογου του, λέει όσα οι άλλοι βλέπουν αλλά δεν λένε. Και το κάνει αυτό με ένα τρόπο μοναδικό, αναδεικνύοντας τις αληθινές αξίες και ομορφιές της ζωής, σε αντίθεση με τη μιζέρια που οι άνθρωποι μετονόμασαν σε...πρόοδο.
@ Bd
Σ' ευχαριστώ Bd. Χαστούκι με τριαντάφυλλο αλλά που έχει πολλά αγκάθια...
@Κώστας Ζωγραφόπουλος
Φίλε μου Κώστα να μη με ξαναπείς σεβαστό. Είμαστε φίλοι και σαν τέτοιοι θα προσφωνούμαστε. Εδώ δεν είναι σεβαστός ο Άνθιμος της...Θεσσαλονίκης, εγώ θα είμαι;;;
Πάμε στο θέμα: Κώστα μου τα όσα ουσιώδη θέτεις εδώ, τα έχω ήδη εξαντλήσει σε άλλα κείμενά μου. (Η ΑΓΡΙΑ ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΡΑΣΟΥΣ-
Η ΣΥΝΑΣΘΗΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ- Η ΑΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΚΛ.Π.) Σ' αυτά λοιπόν τα κείμενα εξαντλείται η σκληρή αυτοκριτική σε ελληνικό επίπεδο, επισημαίνεται η ανάγκη ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ και η ανάγκη να προσεγγίζουν οι πολίτες την πολιτική χωρίς συναίσθημα αλλά με τη λογική τού αν έφερε η πολιτική αποτέλεσμα ή όχι. Όι αναφορές μου στις δικές μας ευθύνες (στα άλλα μου κείμενα) ήταν και αναλυτικές και νομίζω πειστικές. Δεν μπορώ ΄λοιπόν σε κάθε μου κείμενο να αναφέρομαι ξανά εφ' όλης της ύλης.
Και μάλιστα τα όσα έχω γράψει γράφτηκαν πριν αρχίσουν οι Γερμανοί να χυδαιολογούν και όταν οι Έλληνες έψαχναν τους "κακούς Ευρωπαίους" για να αποθέσουν τις ευθύνες που είχαν οι ίδιοι. Ως προς αυτά λοιπόν, πιστεύω ότι όσα σημαντικά και ουσιώδη λες, δεν απευθύνονται ειδικά σε μένα, αλλά λέγονται ως σταθερές αλήθειες γενικώς.
Τώρα το θέμα εδώ είναι: Δεχόμαστε να μας βρίζουν ανεξέλεγκτα και ισοπεδωτικά, χρησιμοποιώντας μας ως υλικό υποτίμησης και διασκέδασης για να επιβεβαιώνονται ως σπουδαίοι, αυτοί που αναφέρει με τα χαρακτηριστικά τους ο Χέλντερλιν;
Δεχόμαστε να καταργηθούν τα όρια συμπεριφοράς των άλλων απέναντί μας; Δεχόμαστε , υποθέτω, την πιο σκληρή και τεκμηριωμένη κριτική, που δραστικά μπορεί να μας βοηθήσει αλλά όχι το φτύσιμο.
Άλλωστε με την χυδαιολογία τους οι Γερμανοί, επιβεβαιώνουν τον Χέλντερλιν για την πνευματική τους μιζέρια. Υπάρχει στη συμπεριφορά των ανθρώπων Κώστα μου μια κόκκινη γραμμή, που όταν την υπερβούμε οι συνέπειες μπορεί να είναι ανυπολόγιστες για όλους.
Έτσι λοιπόν θέλησα εδώ δίχως να ανακυκλώσω τα ίδια , να καταδείξω με έναν άλλο τρόπο, όχι δια της πεπατημένης, ότι τα πράγματα μπορούν να ειπωθούν ακόμα πιο σκληρά χωρίς να βρίζεις και να χυδαιολογείς. Μόνο αποκαλύπτοντας.. Τώρα βέβαια ο Ηλίας Πετρόπουλος που επικαλείσαι έναντι του Χέλντερλιν, θα μπορούσε να εκληφθεί και ως σύντομο ανέκδοτο.
Τα μεγέθη είναι τελείως ασύμβατα. Αν έχεις κάποιον Έλληνα του ίδιου μεγέθους με του μεγάλου Γερμανού ποιητή που είπε κάτι ανάλογο για τους Έλληνες, να το ακούσω.
Και όχι Κώστα μου. Δεν είμαι πληγωμένος διόλου. Είμαι αυτό που είναι και το κείμενό μου. Ένας ήρεμος άνθρωπος που απαντά με τον δικό του τρόπο σε ανεξέλεγκτες συμπεριφορές.
Τέλος, αν ύπαινίσσεσαι ότι είναι άνευ σημασίας η πρωτοβουλία μου, είναι απολύτως σεβαστή η άποψή σου, αλλά δεν την συμμερίζομαι διόλου.
Αγαπητέ Φαίδωνα η επιθυμία σου ως προς τη χρήση του επιθέτου «σεβαστός» είναι σεβαστή (χε χε )
Η χρήση του ήταν σχηματική προβάλλοντας την ωφέλεια της παρέας από τις γνώσεις και την γνώμη σου. Αλλά αυτό κλείνει.
Η τοποθέτηση μιας συμπληρωματικής θέασης από την «καρέκλα» μου, στο όμορφο καφενείο, δεν είχε ως στόχο να επαναφέρει θέματα που έχουν γραφεί… αν και προσωπικά πιστεύω ότι ποτέ δεν κλείνουν κάποια ζητήματα , απλά κάθε φορά τα κοιτάμε με άλλο μάτι.
Το σχόλιο μου μιλούσε για αυτή την κόκκινη γραμμή που εύστοχα σημειώνεις και δεν είναι σίγουρο αν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει και πως την διαχειρίζονται οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης.
Μου έκανε εντύπωση που σε όλες τις παρεμβάσεις των φίλων χρησιμοποιείται ο πληθυντικός «γερμανοί». Αυτό ήθελα να καταδείξω με την δική μου θέαση ότι είναι επικίνδυνο να καταλογίζουμε συλλήβδην συμπεριφορές ομάδων σε ευθύνες εθνών.
Αυτή ήταν η μέθοδος του Χίτλερ (στους Εβραίους) και κάθε άλλου ηγέτη που θέλει να αφιονίσει τις μάζες …
Μην είσαι σίγουρος ότι δεν είναι στοχευμένη η μαζική παράκρουση των στρατευμένων γερμανών δημοσιογράφων.
Θέλω να εκπαιδεύω τη σκέψη μου, στα δύσκολα να στέκεται και να αντέχει το «φτύσιμο» ψάχνοντας γιατί το κάνει ο απέναντι μου αντί να σηκώσω το χέρι μου κυριολεκτικά ή την πέννα μου σε γροθιά.
Για τον Χέλντερλιν ξέρω λίγα πράγματα για το έργο του ,που αφορούν γεννήματα της εποχής του ρομαντισμού που έζησε και κατανοώ την συμπάθεια του προς το αρχαίο πνεύμα που φυσικό ήταν το αντιπαραβάλλει με τους ορθολογιστές συμπατριώτες του.
Εκείνη την εποχή η μητροπολιτική Ελλάδα ήταν στα μαύρα χάλια της παρακμής της με συνέπεια να μην υπάρχει λόγος κριτικής για το εθνικό «πτώμα» αλλά εμψυχωτικές γραφές για τα οράματα που δημιουργούσαμε ως έθνος.
Για τον Πετρόπουλο θα συμφωνήσω ότι για κάποιους ανθρώπους είναι ανέκδοτο να τον θεωρούμε πρόσωπο αξίας που άφησε με την πέννα του το δικό του στίγμα.
Σέβομαι την άποψη τους (που προφανώς είναι και δική σου) αλλά δεν συμφωνώ.
Αν η τέχνη είναι συνέπεια λόγου και έργων, ο Πετρόπουλος ζήτησε να καεί και η τέφρα του να σκορπιστεί στον υπόνομο.
Αν η γραφή του έχει διαφορά από ένα κλασσικό συγγραφέα και προσομοιάζει στην βωμολοχία και την απαξίωση … ήταν και είναι η εποχή που έτσι είναι τα πάντα γύρω μας.
Για κάθε ένα που βάζει το δάκρυ της ψυχής του πάνω σε ένα χαρτί .. εγώ λέω «ώρα του καλή» και τον ευχαριστώ για την θέαση που μου πρόσφερε.
Η απορριπτική κριτική με ενοχλεί γιατί νοιώθω το κάθισμα μου να σηκώνεται πάνω από το έδαφος και φοβάμαι ότι κάποια στιγμή η πτώση (από την νέα θέαση της γνώσης) θα είναι επώδυνη.
Θα σε παραπέμψω σε μια θεατρική παράσταση που παρακολούθησα χτες και αφορά στη ζωή του Μαγιακόφσκι (το ανέβασα άρθρο) και εκστασιάστηκα για το μεγαλείο που είχε το έργο του (πέρα από ότι ήξερα) και το βάθος της ποιητικής του όρασης που σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με τους κλασσικούς του ρομαντισμού.
Τέλος , σαφώς δεν υπαινίσσομαι ότι ήταν άνευ σημασίας η ανάρτηση σου.
Όταν ένας λόγος ενεργοποιεί τη σκέψη , είναι πάντα άξιος έστω και αν μας φέρει σε διαφορετικούς δρόμους που δεν συμφωνούν πάντα μαζί του.
Ο πολιτισμός κατά την υποκειμενική μου σκέψη, δεν φαίνεται στην συμφωνία των οπαδών, αλλά στην ελεύθερη κρίση των διαλογιζομένων.
Καλοί μας… συν- εταίροι Γερμανοί, μην κλαίτε.
Ο φίλος μας ο Φαίδων, που δύναται να έχει πνευματική φιλία και συγγένεια ως ποιητής με τα μεγάλα πνεύματα όλων των εποχών, σας την έφερε. Αντί να σας χτυπήσει με ό,τι χειρότερο έχετε να επιδείξετε ως έθνος όπως έπραξαν οι πολλοί, σας απαντά με τα λόγια ενός από τους μέγιστους δικούς σας γιους…του Φρήντριχ Χέλντερλιν.
Αυτός ο μέγας Γερμανός ποιητής θα μπορούσε να είχε γίνει δικό σας όπλο για να πολεμήσετε τα εθνικά σας χαρακτηριστικά που σας κάνουν να υστερείτε και-μεταξύ μας-να μειονεκτείτε. Θα μπορούσε να ήταν εθνικό σας όπλο αυτοβελτίωσης. Δυστυχώς δεν είναι και έτσι παραμένει επίκαιρος και αδιάψευστος, ακόμη κι αν πέρασαν τόσα χρόνια, στους χαρακτηρισμούς του για σας.
Δεν θα σας προτείνω να μας τον «πουλήσετε» έναντι των αποζημιώσεων που μας οφείλετε, όχι. Ο Χέλντερλιν μας ανήκει όσο και ο Καβάφης και όσο σας ανήκει ο Παρθενώνας, όπως προείπε ο οικοδεσπότης μας. Ευτυχώς κάποιοι από μας το ξέρουμε…
Διότι αγαπητοί μας συν- εταίροι, εμείς ως λαός σφάλουμε αλλά μπορούμε και προσκυνούμε τους τόπους όπου πατήσαν ποιητές όπου γης… Σφάλουμε, αλλά έχουμε και νηφάλιες φωνές για να φωτίζουν τον δρόμο του λαού μας και όλων των λαών του κόσμου. Οι δικές σας νηφάλιες φωνές πού είναι;
Αγαπητέ Φαίδωνα, τα συγχαρητήριά μου. Πράξατε όπως αρμόζει σε αυτό που είστε όλον αυτό τον καιρό που γνωρίζω την σκέψη και τον λόγο σας. Ενεργός πολίτης και πνευματικός άνθρωπος που δεν σιωπά. Για άλλη μια φορά δηλώνω την χαρά μου που ανταμώσαμε στο διαδίκτυο.
Να είστε καλά, πάντα δημιουργικός, ευθύς και δραστικός.
κ. Ζωγραφόπουλε, ελάχιστα έχουμε συνομιλήσει στο Καφενείο.
Θα ήθελα όμως να σχολιάσω αυτό που λέτε, ότι δηλαδή λέγοντας «Γερμανοί» τσουβαλιάζουμε έναν ολόκληρο λαό όπως έπραξε ο Χίτλερ.
Αγαπητέ φίλε του Καφενείου, οι Γερμανοί δεν μίλησαν για την Ελένη, τον Γιώργο, τον Μιχάλη, τον Κώστα κοκ… μίλησαν για τους Έλληνες, όλους… χωρίς εξαίρεση, χωρίς σεβασμό, χωρίς καμία διάθεση να δουν και τις άλλες όψεις και τα μύρια πρόσωπα του λαού μας. Εμείς γιατί οφείλουμε να ψάξουμε γι αυτούς που αποτελούν τις εξαιρέσεις του δικού τους λαού;
Ας βγουν, ας υψωθούν, ας ξεχωρίσουν και είναι βέβαιο ότι κάποιοι εκ των Ελλήνων θα τις δούμε και θα δείξουμε σεβασμό.
Εδώ στο Καφενείο, στις 7/9/2009, ο Φαίδων δημοσίευσε μια ανάρτηση με τίτλο: «Μια γεύση πολιτικής παιδείας»… διαβάστε την αν έχετε χρόνο, διότι εδώ είναι γνωστό ότι έχουν δυνατότητα να μην είναι όλοι οι Γερμανοί ίδιοι. Στην Γερμανία δείχνουν να το αγνοούν και τους χρειάζεται υπενθύμιση για να μην εξομοιώνονται.
Ούτε η αυτοκριτική, που εμείς οι Έλληνες την συνηθίζουμε και έχουμε ασκηθεί σ’ αυτήν, είναι «αμαρτία», μα ούτε και η υπεράσπιση της χώρας από τους πολίτες της όταν αυτή χλευάζεται με τον χειρότερο τρόπο.
Όσο για το έργο του Χέλντερλιν που το αξιολογείτε ως προϊόν του Ρομαντισμού, θα μπορούσε κανείς με τον ίδιο τρόπο να σταθεί και απέναντι στο έργο του Μαγιακόφσκι που αναφέρετε και να το χαρακτηρίσει προϊόν του Φουτουρισμού…
Όμως αυτά στην τέχνη είναι «κουτάκια» ανυπόστατα, τεχνικά κατασκευάσματα, που δεν μπορούν με κανέναν τρόπο να την περιγράψουν ή να την περιέχουν.
Και οι δύο υπήρξαν μεγάλα και ανήσυχα πνεύματα που τρέφουν ακόμη την ανθρωπότητα πέρα από λαούς, τόπους καταγωγής, σχολές και ρεύματα.
@ΖΩΓΡΑΦΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΕΡΟΣ Α
Κώστα μου ν' αρχίσω από το τέλος του σχολίου σου όπου λες:
"Ο πολιτισμός κατά την υποκειμενική μου σκέψη, δεν φαίνεται στην συμφωνία των οπαδών, αλλά στην ελεύθερη κρίση των διαλογιζομένων."
Λες το αυτονόητο. Την Άλφα -Βήτα του πνευματικού πολιτισμού, την οποία γνωρίζουν και οι αγράμματοι, πόσο μάλλον οι θαμώνες του Καφενείου, των οποίων την κρίση εμπιστεύομαι απολύτως και σέβομαι.
Συνεπώς δεν λες κάτι καινούριο.Είναι κάτι σαν την αναπνοή που δεν την αναφέρεις γιατί γίνεται αυτόματα, όπως αυτόματα και αυτονόητα ασκείται στο Καφενείο, η ελεύθερη κρίση των διαλογιζομένων θαμώνων του.
Φυσικά και είναι επικίνδυνο να καταλογίζονται συλλήβδην ευθύνες σε όλους εξ αιτίας κάποιων. Όπως δηλαδή αυτό που έκαναν οι Γερμανοί με την πλειοψηφία των ΜΜΕ τους, με μάς. Μεταξύ των άλλων ύβρεων και χυδαιοτήτων που σε όλα έλεγαν οι Έλληνες και οι Έλληνες, κάποιοι από αυτούς έγραψαν ότι οι Έλληνες είναι οι απατεώνες στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Όλοι οι Έλληνες;; Έτσι είπαν. Βαρειά η κληρονομιά του Χίτλερ. Υπάρχει βέβαια, όπως σε όλους τους κανόνες και η εξαίρεση. Έτσι έχουμε και μια μειοψηφία σκεπτόμενων Γερμανών, που σιώπησαν, υπακούοντας στη γενίκευση και στον αφιονισμό των μαζών. Ξέρω τους Γερμανούς καλύτερα από σένα, αφού σπούδασα εκεί. Οι περισσότεροι διασκέδασαν με τον διασυρμό και τον εξευτελισμό των Ελλήνων. Όχι γιατί τρέφουν αρνητικά συνασθήματα κατά των Ελλήνων αλλά επειδή είναι γεμάτοι εθνικά συμπλέγματα και χαίρονται να επιβεβαιώνονται οι ίδιοι, υποβαθμίζοντας τους άλλους.
Τα γνωστά των "πλούσιων χωρικών"
@ΖΩΓΡΑΦΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΕΡΟΣ Β
Σχολιάζεις ακόμα ότι:
"Θέλω να εκπαιδεύω τη σκέψη μου, στα δύσκολα να στέκεται και να αντέχει το «φτύσιμο» ψάχνοντας γιατί το κάνει ο απέναντι μου αντί να σηκώσω το χέρι μου κυριολεκτικά ή την πέννα μου σε γροθιά."
Αν εκπαιδεύεις τη σκέψη σου στο φτύσιμο για να ψάξεις γιατί το κάνει ο απέναντί σου, τότε ουδέν σχόλιον από μένα. Απλά να πω ότι μάλλον αυτός που φτύνει θα πρέπει να σκεφθεί αν υπάρχει και άλλος τρόπος αντίδρασης.
Όσο για μένα προσωπικά, ούτε το χέρι σήκωσα ούτε την πένα μου σε γροθιά . Απλά απάντησα με τρόπο που να δείχνει ότι μπορείς να πονέσεις περισσότερο τον απέναντί σου που σε φτύνει, χωρίς όμως εσύ να τον φτύσεις. Απλά για να συνειδητοποιήσει ότι δεν είσαι πρόβατο επί σφαγήν από ανάγκη και εξάρτηση, αλλά πνευματικό ον που παρέβη τους κανόνες και είναι σύμφωνο να πληρώσει γι αυτό. Και ακόμα: Ότι είναι εύκολο να προσβάλλεις τον άλλον. Αλλά το θέμα είναι να συνεννοηθείς.
Για τον Χέλντερλιν, δεν είπα ότι θα μπορούσε να κάνει κριτική για την Ελλάδα εκείνης της εποχής που ήταν "εθνικό πτώμα". Παρέθεσα όμως την άποψή του για τους Γερμανούς, αν τη διάβασες. Η όποια λατρεία του για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό πιστεύω ότι δεν μας αφορά. (Βλέπε απόψεις μου στην προηγούμενη ανάρτηση για τη σχέση αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και Νεοελλήνων)
Για τον Πετρόπουλο δεν είπα ότι είναι ανέκδοτο ο ίδιος, αλλά η αντιπαραβολή που του εκανες με τον Χέλντερλιν, ως ασύμβατων μεγεθών. Η σύγκριση λοιπόν είναι το ανέκδοτο. Μάλλον διαβάζεις βιαστικά τα σχόλιά μου.
Συμφωνώ απολύτως με το μεγαλείο του Μαγιακόφσκη και με τό ότι δεν έχει καμιά σχέση με τους ρομαντικούς όπως ο Χέλντερλιν. Είναι δηλαδή εντελώς διαφορετικοί.
Διαφωνώ όμως , (διαφωνούσα πάντα) με μια αριστερόστροφη αντίληψη που λέει, ότι επειδή αυτός που μου ταιριάζει είναι σπουδαίος, αυτός που δεν μου ταιριάζει είναι ασήμαντος.
Ο καθένας είναι σπουδαίος με το δικό του τρόπο και για την ποιότητα του έργου του. Έτσι διαφορετικοί μεταξύ τους μεγάλοι δημιουργοί, που μπορεί και να μην ταιριάζουν στην ιδεολογία μας, πλουτίζουν με το έργο τους, είυε το θέλουμε είτε όχι την παγκόσμια λογοτεχνία, θέατρο, ό,τι άλλο.
Τέλος, όπως θα διαπίστωσες, σε κάποια σημεία του σχολίου σου έπρεπε να διαβάσω πίσω από τις λέξεις για να σε κατανοήσω και να σου απαντήσω. Στο δικό μου σχόλιο θα βρεις τα νοήματα να συμπορεύονται με τις λέξεις.
Καλό βράδυ Κώστα
@Σπύρος
Σπυρέτο μου νομίζω ότι είπες αυτό που έπρεπε σαν αποσταγμένη σκέψη στην περίσταση.
Όσο για μένα απλά έκανα το αυτονόητο σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία μου.
@Βig Mama
Κρατώ Τη φράση σου που απευθύνεται στους Γερμανούς: "Πού είναι οι νηφάλιες φωνές σας";
Όσο για όλα αυτά τα ωραία που μου λες, θέλω να πω:
α) Κάνω, ότι έκανα πάντα. Δηλαδή
το αυτονόητο, σύμφωνα με τις
ιδέες μου.
β) Πρόσεχε να μην εκθειάζεις τον
οικοδεσπότη, γιατί θα κατηγορηθείς ως οπαδός του. Όχι τίποτα αλλά θα χαλάσει και αυτό που επέλεξα στη ζωή μου: Τον μοναχικό δρόμο, που δεν θα είναι πλέον μοναχικός αν αποκτήσω οπαδούς και θα πάει στράφι η επιλογή μιας ζωής...
@
Σύμφωνοι Φαίδωνα. Το λέω και το εννοώ.
Θα κρατώ τα καλά μου λόγια στο συρτάρι.
Όμως οφείλω να πω κάτι που εσείς το ξέρετε πολύ καλά.
Το Καφενείο, συνδιαμορφώνεται και από τους θαμώνες του πια.
Κάθε καλή ή κακή κουβέντα, κάθε ανάρτηση, αντανακλάται σε όλους μας.
Εδώ έχουν ξεπεραστεί τα προσχήματα των αντιθέσεων. Αναζητούμε αφορμές σύνθεσης και οραματιζόμαστε λύσεις. Προσπαθούμε να μάθουμε ο ένας από τον άλλο και να διατυπώσουμε προτάσεις.
Καταθέτουμε τις απόψεις μας και πορευόμαστε αλληλοεπηρεαζόμενοι διαρκώς.
Γνωριζόμαστε μεταξύ μας και αποτελούμε ομάδα ανοιχτή μεν, σφικτή δε. Είμαστε δηλαδή διαδικτυακοί φίλοι.
Όμοιος ομοίω λοιπόν… και στο καλό και στο κακό.
Ως ανάγκη πρόσθεσης στη σκέψη και όχι ως «άμυνα» θέλω να χρησιμοποιώ την φιλοξενία του λόγου στο καφενείο.
Έτσι θα ήθελα να προσθέσω για καλύτερη κατανόηση της ερμηνείας των νοημάτων.
Μίλησα Φαίδωνα και φίλοι μου, για τα «παιχνίδια» που εξυφαίνονται στην διεθνή σκηνή και θύματα είναι οι λαοί.
Ακόμη και ο Γερμανικός λαός, που ζει με αυτό τον τρόπο παράγοντας την κατανάλωση της ζωής του και δημιουργώντας το συναίσθημα της χλεύης για ότι δεν περιλαμβάνει στα κύτταρα της σκέψης του είναι θύμα.
Αυτό είναι προσωπική μου θέση και αν είναι λάθος θα ήθελα μια τεκμηρίωση από τον συνομιλητή μου στο ότι οι λαοί δεν χειραγωγούνται και ότι δεν υπάρχει σχεδιασμός του παγκόσμιου κεφαλαίου στις τύχες των λαών.
Προς θεού Φαίδωνα μην προτρέπεις έστω για αστείο την αγαπητή big Mama να μην χαίρεται την συμπόρευση των αντιλήψεων που διαπιστώνει μαζί σου.
Η γραφή μου δεν αφορά κριτική ατόμων και θα το καταλάβεις.
Όταν γράφω σε ένα βήμα όπως αυτό, έχω στο μυαλό μου αυτούς που βρίσκονται πίσω από τους ανθρώπους που έχουν σηκωθεί και τους βλέπουν όλοι να συζητούν.
Στο μυαλό μου έχω την έκθεση του δημόσιου λόγου σε μεγαλύτερο αριθμό ατόμων και εκεί το αυτονόητο δεν είναι ποτέ δεδομένο.
Η παιδεία αφορά στην επανάληψη αξιών που μπορεί να τις έχουμε ,αλλά πρέπει και να τις λέμε συνεχώς.
Είναι μια συνήθεια που έχω από την εμπειρία κειμένων και την έκθεση μου στο σανίδι.
Ως τρίτο Φαίδωνα, για τον Χέλντερλιν δεν διερωτόμουν στο σχόλιο μου γιατί δεν έκανε κριτική στην Ελλάδα , αλλά εξηγούσα ότι δεν ήταν δυνατόν να υπάρχουν Έλληνες των γραμμάτων εκείνη την εποχή που να ασκούν αντίστοιχη κριτική στην Ελλάδα όπως εκείνος στους γερμανούς. (Απαντούσα γιατί δεν βρίσκω σύγχρονο ποιητή του μεγέθους του να κατηγορεί τους Έλληνες)
Μου έγραψες :
«Τέλος, όπως θα διαπίστωσες, σε κάποια σημεία του σχολίου σου έπρεπε να διαβάσω πίσω από τις λέξεις για να σε κατανοήσω και να σου απαντήσω. Στο δικό μου σχόλιο θα βρεις τα νοήματα να συμπορεύονται με τις λέξεις.»
Αυτό το κρατώ (προσωπικά) ως πολύτιμο και το εκθέτω ως σπουδαία παρατήρηση παιδευτικού χαρακτήρα.
Υπέροχο το κείμενο του Χαίλντερλιν, θαυμάσια και η δική σου επιλογή. Κείμενο που απεθύνεται , θάπρεπε να απευθύνεται σε όλους τους λαούς σε όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα σε ποιό γεωγραφικό διαμέρισμα της γης κατοικούν.
Για προσωπικούς λόγους, έχω καθυστερήσει μερικές εβδομάδες για να ανταποκρινω τις παρατηρήσεις σου. Θα επικοινωνήσουμε και πάλι σιγά σιγά. Φιλιά.
@ΖΩΓΡΑΦΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό είναι Κώστα. Η προσθήκη σκέψης είναι σημαντικό βήμα στην επικοινωνία των ανθρώπων. Και η σκέψη που παράγεται από την διαφωνία. Όχι βέβαια τη διαφωνία για τη διαφωνία ούτε η διαφωνία που στοχεύει στη πρόκληση εντυπώσεων από τον διαφωνούντα. Αλλά η διαφωνία που έχει περισσότερα ή και πειστικότερα να πει από τη θέση με την οποία διαφωνεί. Όλα σαφή και κατανοητά στο τελευταίο σχόλιό σου και με βρίσκουν σύμφωνο. Θα ήθελα όμως να σχολιάσω ένα σημείο. Γράφεις:
"Ακόμη και ο Γερμανικός λαός, που ζει με αυτό τον τρόπο παράγοντας την κατανάλωση της ζωής του και δημιουργώντας το συναίσθημα της χλεύης για ότι δεν περιλαμβάνει στα κύτταρα της σκέψης του είναι θύμα.
Αυτό είναι προσωπική μου θέση και αν είναι λάθος θα ήθελα μια τεκμηρίωση από τον συνομιλητή μου στο ότι οι λαοί δεν χειραγωγούνται και ότι δεν υπάρχει σχεδιασμός του παγκόσμιου κεφαλαίου στις τύχες των λαών.
Παρ' όλο που διατηρώ μια ένσταση, στο μέτρο που οι λαοί "θύματα" δεν αντιδρούν στη θυματοποίησή τους, θα συμφωνήσω μαζί σου σε γενικές γραμμές, για λόγους οικονομίας της συζήτησης.
Και ο γερμανικός λαός λοιπόν όπως διατείνεσαι είναι θύμα.
Όμως,όχι μόνο δεν αντιδρά, αλλά τον τρόπο ζωής του, τον έχει αγκαλιά και τον προβάλλει ως το μόνο σωστό στον κόσμο. Όταν θέλουν να δείξουν ότι κάτι σε μια άλλη χώρα δεν λειτουργεί καλά ή ότι ζωή είναι διαφορετική, λένε : Α! δεν είναι όπως σε μας! Σα να μην πρέπει κατ' αυτούς να υπάρχει η διαφορετικότητα! Έχουν λοιπόν ευθύνη για ό,τι καλό ή κακό είναι. Όπως όλοι. Να προσθέσω κι εγώ μια δική μου φράση για να γίνω σαφέστερος: "Ο ΚΑΘΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ Η ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ".
Έχουμε λοιπόν ένα θέμα εδώ συγκεκριμένο: ΟΙ Γερμανοί αντί να απαιτήσουν από μας να συνετιστούμε π.χ. και να μας ασκήσουν όποια σοβαρή κριτική θέλουν, μας έφτυσαν και μας φτύνουν ακόμα. Εγώ ως Έλληνας αν κατάλαβα καλά τα όσα γράφεις τι θα πρέπει να κάνω; Να συμπεριφερθώ ως Μητέρα Τερέζα στους Γερμανούς, κατανοώντας ότι είναι θύματα χειραγώγησης του μεγάλου κεφαλαίου και αναπτύσσοντας παρήγορα αισθήματα γι αυτούς την ώρα που με φτύνουν;;; Έλεος Κώστα μου!!!!
Ο Ελληνας έχει τόσα προβλήματα να λύσει με τον εαυτό του και τη χώρα του, που δεν του περισσεύει ούτε χρόνος ούτε χώρος για να ασχοληθεί με τις αιτίες, τού γιατί ο Γερμανός γίνεται τόσο χυδαίος και λεκτικά βαναυσος. Επιτέλους ας ασχοληθεί και ο Γερμανός με την έννοια """ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ"""""
Ειναι αδικο να απευθυνετε αυτη την επιστολη σας στο Γερμανικο λαο. Οι λαοι δεν ειναι ποτε υπευθυνοι για τις ατραπους της πολιτικης στις οποιες τους παρασυρουν οι ηγετες τους. Και αυτη η ενεργεια φανηκε να ειναι καθοδηγουμενη. Ελαχιστοι Γερμανοι εχουν στην ιστορια καταφερθει εναντιον της Ελλαδας και των Ελληνων. Αντιθετως ολοι οι μεγαλοι πνευματικοι τους ηγετες αλλα και πολιτικοι εχουν μιλησει με θαυμασμο για εμας! Ενας λαος ομως που εχει μαθει να σκεφτεται και να πειθεται με δυσκολια καταλαβαινει εναν αλλο που ζει με συναισθημα και ελευθερια στα ορια της αυθαιρεσιας.
Για να προκαλεσει καποιος τους Ελληνες αρκει μια προσβολη. Σε εμας κυριαρχει το συναισθημα. Ρηχο και ατελες, μεγαλοστομο και ιδιοτελες . Ας αναλογιστουμε με ποση επιμελεια εχει καλλιεργηθει το μισος αναμεσα σε εμας και τους Τουρκους. Βιβλια ιστοριας, παραπληροφορηση, κρυφα σχολεια, μεγαλες ιδεες ... και τι δεν εχουμε εφευρει. Ομοιως και οι απεναντι. Καποιοι μας πουλανε οπλα για να καταλαγιασουμε αυτο το μισος μας.
Για τους Γερμανους αρκει η λογικη προκληση. Σκληρη και υποταγμενη, μεθοδικη και στειρα! Πιστευουν μονο σε αυτο που το μυαλο τους μπορει να καταλαβει. Τετοιοι λαοι κυβερνωνται με ευκολια απο τους ηγετες τους γιατι πειθονται. Ομαδικα, μαζικα!!! Αυτο γινεται τωρα. Η εσωτερικη αναταραχη σε μια χωρα που εχει μαθει να πειθαρχει δεν οφελει κανενα. Καταδεικνυουν λοιπον στη μαζα την επικινδυνοτητα της αυθαιρεσιας και της ανευθυνοτητας μπροστα σε μια κριση παρουσιαζοντας με ζοφερο καδρο ενα παραδειγμα προς αποφυγην. Ο αποδιοπομπαιος τραγος (και πολυ ευκολος στοχος παντα) ειναι η Ελλαδα. Σε αυτο φταιμε εμεις.
Οι συγκυριες και το παγκοσμιο πολιτικο παιχνιδι προτασσουν περιπλοκους και σκοτεινους μηχανισμους για την επιτευξη στοχων. Ειναι βαρβαρος ο τροπος τους και οι μηχανισμοι τους, συμφωνω. Οι ηγετες που βαζουν σε εφαρμογη αυτους τους μηχανισμους ειναι το ιδιο βαρβαροι. Εμεις, δυστυχως, ειχαμε και εχουμε τους ηγετες που μας αξιζουν και μας εχουν φερει μεχρι εδω!
Καλο απογευμα
@Ροβίνα Άλμπα
Καλημέρα Ροβίνα
Χαίρομαι που σου άρεσε αλλά κυρίως για την επίσήμανσή σου ότι το κείμενο του Χέλντερλιν θα μπορούσε να έχει ευρύτερη χρησιμότητα στον κόσμο.
@Βερόνικα
Καλή μας φίλη, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Μεταξύ φίλων υπάρχει κατανόηση και αγάπη ακόμα και όταν ΔΕΝ επικοινωνούν. Εύχομαι να τακτοποιήσεις όλες τις υποθέσεις σου, με επιτυχία.
@e_digonis
Κατ' αρχήν να σας καλωσορίσω
κ. Διγώνη στο φιλόξενο χώρο μας, όπου κάθε σκέψη και σχόλιο είναι ευπρόσδεκτα.
Πρέπει όμως να σας πώ ότι δεν απευθύνω καμία επιστολή στον γερμανικό λαό. Απλά του αφιερώνω , όπως και στα γερμανικά ΜΜΕ και στη κυβέρνησή του, μερικά αποσπάσματα που έγραψε ο μεγάλος ποιητής τους για τους Γερμανούς, Friedrich Hoelderlin, με ένα εισαγωγικό μου που είναι και το σκεπτικό αυτής της αφιέρωσης. Ίσως δεν διαβάσατε προσεκτικά την ανάρτηση. Ανθρώπινο είναι. Συχνά είμαστε βιαστικοί.
Για τα υπόλοιπα που λέτε δεν διαφωνούμε. Μάλιστα θα έλεγα αν έχετε χρόνο για...χάσιμο, θα μπορούσατε να ανατρέξετε και σε άλλες αναρτήσεις μου όπου γίνεται σκληρή κριτική για τους Έλληνες πολιτικούς και το λαό μας καθώς και για την ανάγκη αυτογνωσίας πολύ πριν ξεσπάσουν οι Γερμανοί. (Η ΑΓΡΙΑ ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΡΑΣΟΥΣ - Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΠΟΊΗΣΗ ΤΗς ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ- Η ΑΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ - ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΊΑΣ από ένα λόγο του Willy Brandt που μετέφρασα και προέβαλλα με ξεχωριστή χαρά.) Μάλιστα σε κάποια από αυτά τα κείμενα αναφέρω ότι η μόνη μας ελπίδα για να συμμαζευτούμε είναι ή αποφασιστικότητα των Ευρωπαίων, να πάψουν να είναιτα κορόιδα στη σχέση τους μαζί μας. Προσωπικά όμως, ανέμενα μια αυστηρή και κριτική στάση της Γερμανίας και των Μ.Μ.Ε. απέναντί μας, που θα ήταν απολύτως επιβεβλημένη και δίκαια. Αντ' αυτής ξέσπασε μια υστερία χυδαιοτήτων, ύβρεων και προσβολών, συλλήβδην κατά των Ελλήνων, των απατεώνων της Ευρωπαϊκής οικογένειας και η γερμανική κοινωνία (από τις πληροφορίες που έχω) διασκέδασε και ξεφάντωσε με τον εξευτελισμό των Ελλήνων και καμία προσωπικότητα ή πνευματικοί άνθρωποι ή καλλιτέχνες δεν μίλησαν για να σταματήσουν τους συμπατριώτες τους που ξέφυγαν κι από την ίδια τους την αγωγή και τις αρχές τους. Ως πολίτης μιας κοινωνίας οποιασδήποτε και όχι απαραίτητα της Ελληνικής, δέχομαι να μου κάνουν την πιο σκληρή κριτική αλλά δεν μπορώ να δεχθώ να με βρίζουν. Αν υπάρχουν Έλληνες που το δέχονται τότε ας συνεχίσουν να τροφοδοτούν με την ανοχή τους, την, τουλάχιστον, λεκτική βαναυσότητα των Γερμανών ή όποιων άλλων.
Τέλος δεν μπορώ να συμμεριστώ την άποψη ότι οι λαοί δεν έχουν ευθύνη, αφού δεν είναι μάζες αμοιβάδων αλλά ανθρώπων. Και στο μέτρο που είναι προικισμένοι με πνεύμα και λόγο έχουν μερίδιο ευθύνης είτε συμπράττουν είτε ανέχονται είτε σιωπούν.
Καλό ξημέρωμα
ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ
Μόλις διάβασα την on line έκδοση του γερμανικού περιοδικού SPIEGEL, όπου γράφει ότι:
"Το Δημοσιονομικό έλλειμμα της Βρεττανίας είναι ίδιο με της Ελλάδας". (Ποσοστιαία ίδιο, γιατί αρθμητικά της Βρεττανίας είναι πολύ μεγαλύτερο της Ελλάδας)
Να υποθέσω ότι θα αρχίσουν τώρα οι Γερμανοί να χυδαιολογούν, να προσβάλλουν και να βρίζουν ΚΑΙ τους Βρεττανούς; Ή δεν τους παίρνει και θα αρκεσθούν σε μια ΕΥΠΡΕΠΗ ΚΡΙΤΙΚΗ;
Δημοσίευση σχολίου