Σάββατο, Ιανουαρίου 09, 2010

Ν Υ Κ Τ Ε Γ Ε Ρ Σ Ι Α

Φαίδωνα Θεοφίλου: Απόσπασμα από το έργο ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΥΧΤΑ
Εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
.
Νυμφικός θάλαμος η νύχτα
όπου τα ένζωα ανταλλάσσουν τους χυμούς τους
κι η μέρα θα τα βρει
με λαμπερή αγνότητα κι ιδρώτα
*
Νυκτεγερσία:
Του καλοκαιριού,
της ιεροσύνης των αγρών,
της νυκτοπορείας των νεκρών,
των θηλυκών νεκρανθέμων,
της νοομαντείας,
του κρυμμένου πόνου που στραγγίζεται
σε θλιβερή αρμονία.
*
Νυκτεγερσία:
Της μετάληψης των σωμάτων.
Των κόκκων της άμμου που παραμερίζουν.
Της σελήνης που πορεύεται,
στο γεωμετρικό ναρκισσισμό της.
*
Νυκτεγερσία των δέντρων
που εκπνέουν τη συστολή της μέρας,
αφήνοντας ένα βραχνό –έλα-
να γλιστρήσει από τα λάμδα των φύλλων τους.
*
Τα δέντρα τείνουν τα κλαδιά τους
κι ονειρεύονται αντικριστούς χορούς.
Μοναχικοί ύμνοι
ξεφλουδίζουν το χρέος που έρχεται
και ως λευκή σινδόνη απλώνεται
η πλατυτέρα των ελπίδων.
*
Στο προθάλαμο της ζωής
θα παραμένει ο θάνατος
κι νύχτα θα του υπενθυμίζει
με την αιχμηρή σαγήνη της,
το τέλος του…




26 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Α! Φίλε μου!
Στην ομορφιά των εικόνων, στην γοητεία των λέξεων... σ' αυτόν τον θάλαμο που δεν μπορούμε ολοκληρωτικά να εισχωρήσουμε...
ο Θάνατος εξακολουθεί να είναι Κύριος...
παγερός, απαραίτητος, μα αθάνατος...
(κι αυτόν φοβούμαι, πίστεψέ με)
Πανέμορφοι οι στίχοι σου, ενορχηστωμένοι, με συναίσθημα δίχως τέλος...
να είσαι πάντα εύχυμος στον νου,
ρόδι ρουμπινί κι επτασφράγιστο...
Υιώτα,
ΝΥ

Ροβίνα είπε...

Αυτές τις νύχτες ονειρεύομαι..Γεμάτες συνωμοσία ζωής και ο θάνατος στον προθάλαμο αλλά τέτοιες νύχτες τον ακυρώνουν. Και να σκεφτείς πως κάποιοι περηφανεύονται για τις ήσυχες νύχτες τους .Εγερσία των δέντρων για αντικριστούς χορούς και θυμάμαι και τους στίχους της προηγούμενης ανάρτησης ..δεν χρειαζόμαστε τα άλογα για να έχουμε περπατησιά καλπασμού..Τα ποιήματα της νιότης μας πρέπει συχνά να ταράζουν τις νύχτες μας για να κρατάνε τη νιότη του μυαλού μας πάντα σε ετοιμότητα.

Σπύρος Δαρσινος είπε...

Φαίδωνα
Πραγματικά,δεν ξέρω τι να πω γι' αυτό το υπέροχο ποίημα.Ακόμη δεν ελευθερώθηκαν τα δάχτύλά μου από την ματιά μου που σε κοιτά να ίπτασαι νύχτα ,και σε απόσταση αναπνοής ,πάνω απο την " ιεροσύνη των αγρών,των θηλυκών νεκρανθεμων,την μετάληψη των σωμάτων,την νυχτεγερσία των δέντρων,των κόκκων της άμμου που παραμερίζουν.....
Οταν δεν μπορει ο θάνατος να σταματήσει τέτοιες αναγεννήσεις μέσα από την αναταλλαγεί των χυμών της νύχτας είναι ήδη νεκρός.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Αστοριανή
Χαίρομαι Γιώτα μου που σου αρέσουν οι στίχοι μου από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΥΧΤΑ κι οι ευχές σου πολύτιμες.
Όσο για το Θάνατο, αν, λέω αν μετά το βιολογικό τέλος υπάρχει κι άλλη ζωή, τότε καλά κάνει "η Νύχτα και του υπενθυμίζει με την αιχμηρή σαγήνη της το τέλος του...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ροβίνα
Ροβίνα καλώς όρισες στη ζεστή μας γωνιά. Μου προκαλεί ιδιαίτερη χαρά που τοποθετείσαι μέσα στο είδος της "Νύχτας" της ποίησής μου. Οι Νύχτες αυτές, όπως λες, χρειάζονται την πνευματική νεότητα και εγρήγορση για να αγγιχτούμε μαζί τους αλλά και να δημιουργούμε, άσχετα με την βιολογική ωριμότητα του καθενός.
Να 'σαι καλά καινούρια μας φίλη

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Σπυρέτο μου αυτή είναι η δεύτερη εκδοχή μετά από αυτήν που ανέφερα στη Γιώτα: Ο Θάνατος είναι ανίσχυρος μπροστά στη ζωή. Μπορεί να τις παίρνει τα παιδιά της, (εμάς , τα ζώα, τα φυτά) αλλά τη ζωή δεν μπορεί να την σταματήσει. Έρχονται αμέτρητοι άνθρωποι στη συνέχεια, αμέτρητα ζώα, αμέτρητα δέντρα και λουλούδια. Η ζωή δεν τελειώνει ποτέ και ο Θάνατος παραμένει ανεπαρκής μπροστά στη αναγέννηση των όντων.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Ω, Φαίδωνα… ο Θάνατος οπισθοχωρεί ένα βήμα μπρος στη σαγήνη της Νύχτας σας.
Νύχτα των πολλαπλών αναγνώσεων και της μιας Αλήθειας. Της Αλήθειας που αντανακλά η αποσταγμένη ποίηση.

Έκθαμβη πάντα απέναντί της, καταθέτω τη σιωπή μου.

Να είστε καλά.

Un par de neuronas... είπε...

Μεγάλη αλήθεια:
"La antesala de la vida
sigue siendo la muerte", αν και εγώ δεν χρειάζομαι την νύχτα να ξέρω τί με περιμένει, γιατί όπως λες εσύ, η ζωή εκεί θα μένει μετά από μένα και μετά από όλους μας και πρέπει να πεθαινω να ζούν οι άλλοι, έτσι;

Φιλάκια πολλά με πάρα πολύ κρίο.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Βig Mama

Σ' ευχαριστώ Mama. Εσύ έχεις διαβάσει, όπως είπες, 'ολο το έργο. Ναι πράγματι η "Νύχτα" αυτή, η "Ελληνική Νύχτα", όπως είναι ο τίτλοε του βιβλίου, έχει πολλαπλές αναγνώσεις.

Αγνή είπε...

Μια "ήσυχη" αναστάτωση η νυκτεγερσία. Και μυστική...σα δίκαιη επανάσταση..

Το πρωί όμως έρχεται..

Πολύ-πολύ όμορφο, Φαίδωνα. Καλημέρα

Dennis Kontarinis είπε...

Φίλε μου
Σου το είπα και κάποτε , πριν καιρό. Οι σχέσεις μου με την ποίηση φτωχές. Έτσι μου απομένει να συζητώ με τον εαυτό μου αυτά που λέτε εσείς. Όπως αυτό το πολύ σωστό το δικό σου προς τον Σπύρο.
"από τον ποιητή έφυγε το ποιήμα" Πραγματικά εκείνο που μένει τι θα μπορέσει ο καθ' ένας να δεχτεί και να διδαχτεί. Το προσπαθώ
Νάσαι καλά
Ντένης

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Βερόνικα
Ναι έτσι είναι.Όμως δεν είναι τόσο απλό Βερόνικα. Όλοι ξέρουμε τι μας περιμένει. Όπως εδώ σ' αυτή τη νύχτα ο θάνατος μαθαίνει από τη ΄"Νύχτα" το τέλος του αφού όσο κι αν προσπαθεί η ζωή δεν τελειώνει.
Οι λέξεις κουβαλούν ένα φορτίο: Σε κάποιες λέξεις το φορτίο είναι νόημα, σε άλλες είναι αίσθηση. Όλες μαζί οι λέξεις όμως, "αποκαλύπτουν" τις πτυχές της ζωής που δεν φαντασθήκαμε έτσι...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Dennis Kontarinis
Eτσι είναι σιορ Κονταρίνη. Ο καθένας παίρνει ό,τι μπορεί και ό,τι του ταιριάζει και φυσικά αν το θέλει, γιατί δεν μπορεί σε όλους μας να αρέσουν όλα. Αλλά η ποίηση δεν διδάσκει φίλε μου. Αποκαλύπτει. Και δεν έχει μόνο νόημα αλλά και αισθήσεις και αισθήματα και εικόνες.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Αγνή

""Και μυστική...σα δίκαιη επανάσταση..""

Πολύ ωραία σκέψη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ότι ο κάθε αναγνώστης, μπορεί διαβάζοντας ένα ποίημα, να δημιουργήσει σκέψεις και εικόνες, που ταυτίζονται με τον ψυχισμό του. Έτσι λοιπόν ο κάθε αναγνώστης μπορεί να βρει την ταύτισή του.

Όσο για το πρωί που έρχεται , έχεις διαβάσει το βιβλίο; Γιατί έτσι τελειώνει το βιβλίο, με το πρωί.
Αλλά όχι έτσι όπως το θέτεις εσύ. Ότι δηλαδή θα πέσουμε ξανά στα ίδια. Η ""ΝΥΧΤΑ"" έχει αυτή την διάσταση και αξία, επειδή υπάρχει το πρωινό που εννοείς εσύ πως έρχεται... Κάτι που λειτουργεί ανεμπόδιστα και αδιάκοπα σαν ίσια γραμμή, χάνει την λάμψη του. Γίνεται συνήθεια. Και αυτήν ακριβώς είναι που προσπαθεί να αποφεύγει ο ποιητής.

Οινοχόος είπε...

Απορώ και εγω πως και δεν εχω κάνει δεύτερο σχόλιο σε αυτό το υπέροχο ποίημα.Οχι οτι απαραιτήτως πρέπει να κάνω κι άλλο σχόλιο , αλλά να ,μετά από περιπλανήσεις εδώ εκεί αισθάνομαι την ανάγκη να πιώ ένα ποτήρι κρασί σε οικείο περιβάλλον που γίνεται "νυχτεγερσία και μετάληψη σωμάτων"
Πως γίνεται αυτό ? να,ανοίγεις την κάνουλα του βαρελιού[ της ψυχής] γεμίζεις την κανάτα και μετά γεμίζεις όλα τα ποτήρια που έχουν γύρω τους δάχτυλα να το πάνε στα χείλη.Και μετά όλα τα χείλη αφήνουν τα λόγια στο τραπέζι.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Σπυρέτο μου αυτή η λειτουργία που περιγράφεις, είναι αυτή που εκφράζει όλους μας στο "Καφενείο" και σαν αρχιοινοχόος, δίνεις , όπως πάντα, και δείχνεις το δρόμο..

kostasst είπε...

Καλή χρονιά! Έχω ένα βραβείο για σένα στο μπλογκ μου http://stoforos.blogspot.com/2010/01/blog-post_14.html

Αστοριανή είπε...

Φαίδωνά μου, γεια σου!
"... γεννήθηκα στην οροφή της Αρχαίας Ελίκης... Γ.Σ."
κι από τότε μέχρι και τώρα... δεν έχουν κατασταλάξει Αν το όνομα της "αρχαίας τραγικής βασίλισσας της Αιγιαλείας" προέρχεται από το έλιξ...
πιστεύω ότι ζωή και θάνατος είναι μία μακρά, "ελικοειδής" σχέση όπου η μία δύναμη τροφοδοτεί την άλλη δίχως... διακρίσεις...
άρα, με την άποψή σου, είμαι σύμφωνη και ξαναδιαβάζοντας τους σταλακτίτες της έμπνευσής σου, επανέλαβα το "εύγε" που σου αξίζει!
Ως φανατική ...ιέρεια της Ποίησης
εύχομαι να είσαι πάντα καλά,
Υιώτα Στρατή,
Αστοριανή,
ΝΥ

ΥΓ.#1: Η κυρία "BIG MAMA", είναι η ίδια που έχει σελίδα με ... γλυκές γεύσεις και συνταγές?

#2. Είχατε, κάπου, κάποτε μία ιστοσελίδα μαζί, όπου παρουσίαζε και ποίησή σου? κάτι θυμίζει, μα δεν μπορώ να το εντοπίσω...!!!

#3. Χρόνια πριν, δημοσιεύατε ένα περιοδικό...(!!!) ΤΙ ΕΓΙΝΕ? υπάρχει?
Αν έχεις δυο...λεπτά, σύντομη απάντηση, είναι αρκετή!
Πάλι ευχαριστώ,
Υιώτα

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
Υιώτα μου... καλησπέρα από την βροχερή Αθήνα. Εγώ είμαι μεν Big Mama... αλλά δεν έχω συνταγές στο ιστολόγιό μου... είναι διαδικτυακή "συνωνυμία". Πώς να συναγωνιστεί μια απλή Big Mama τα κολοκυθολούλουδά σου και τις υπέροχες συνταγές της συνονόματης mama;

Το δεύτερό σου ερώτημα δεν ξέρω αν αναφέρεται σ' εμένα...

Παρ' όλα αυτά, στη Big Mama, που είναι αποκλειστικά δικό μου ιστολόγιο, έχω παρουσιάσει έργα των φίλων μου και φυσικά αποσπάσματα από την ποίηση του Φαίδωνα Θεοφίλου την οποία, όπως κι εσύ, εκτιμώ και με εμπνέει.

Όμως αυτές οι παρουσιάσεις ήταν δικές μου και όχι από κοινού με τον ποιητή ή τους άλλους φίλους συγγραφείς ή δημιουργούς σε άλλες μορφές τέχνης.

Να είσαι καλά και πάντα φανατική σε ό,τι κι αν κάνεις.

Τα φιλιά μου.


ΥΓ... αν με ψάχνεις, http://bigbigmama.blogspot.com

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Kostast
Κώστα μου σε ευχαριστώ ιδιαιτέρως. Είναι πολύ συγκινητική η χειρονομία σου.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Αστοριανή
Γιώτα μου κατ' αρχήν χαίρομαι που συγχρονιστήκαμε στην ιδέα του ποιήματος για τη ζωή και το θάνατο. Έτσι είναι αν το κοιτάξει κανείς λίγο βαθύτερα και έξω από το άτομό του.Εμείς ως άτομα τροφοδοτούμε και τη ζωή και το θάνατο. Αλλά επικρατεί η ΖΩΗ.
Για την τραγική βασίλισσα της Αιγιαλείας που αναφέρεις, δεν είναι και τόσο σημαντικό από πού προέρχεταιτο όνομά της. Σημαντικό είναι ότι την κατέγραψε η ιστορία και ότι εσύ κατάγεσαι από το βασίλειό της...
Για τα άλλα που με ρωτάς, η Big Mama , είναι φίλη του "Καφενείου" και διαδικτυακή φίλη όπως και σύ και γνωριστήκαμε μέσω των ιστολογίων μας και των κειμένων μας. Η Βig Mama διάβασε κάποια βιβλία μου και μου έκανε την τιμή να παρουσιάσει μερικά κομμάτια από τα έργα μου, μετά από αναρτήσεις εργασιών της για σημαντικούς ποιητές μας, όπως Ο Δ.Παπαδίτσας και ο Μανώλης Αναγνωστάκης, η συγγραφέας Ελένη Λαδιά κ.ά και την ευχαριστώ και δημόσια.
Δεν είχα ποτέ κοινό ιστολόγιο με κάποιον ή κάποια.
Την άλλη Big Mama που ασχολείται με συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής, δεν την γνωρίζω ούτε διαδικτυακά αφού δεν συμπίπτουν ούτε καν τα ενδιαφέροντά μας και ο ορίζοντας της δημιουργίας μας.
Να 'σαι καλά

Αστοριανή είπε...

Φαίδωνά μου,
και Φίλοι αγαπητοί/ές της σελίδας που απολαμβάνουμε.
Στις "μεταμεσονύχτιες" επισκέψεις μου (συνήθως μετά τις 11.30-12.00 έρχομαι εδώ...)
ε! κάτι θα δει η...μέρα για να "γελάει"
Σήμερα (απόψε) άρχισα... πιο νωρίς!
1.
Ευχαριστώ την Μπιγκ-Μπιγκ Μάμα για τον κόπο που έκανε να επικοινωνήσει μαζί μου. Το εκτιμώ πολύ! Θα μπω στο μπλογκ, στα σίγουρα! Είσαι η Ελένη?

2. ... μόνο "βασιλοπούλα" δεν είμαι, αγαπητέ μου φίλε! φτιαγμένη από την υλή του αρχαίου Σελινούντα,
όπου μαζί με τον τότε σεισμό βούλιαξε την αρχαία πόλη μας...
το μόνο που μπορώ να ...καυχηθώ είναι ότι -αν κι εδώ εις την ξένην-
παλαιότερα, έχω γράψει τόσα και τόσα για την Αρχαία Ελίκη που ... ούτε κι οι ίδιοι ...σημερινοί... κάτοικοί της δεν έχουν!
Ας είναι! Κανείς στον τόπο του δεν άγιασε...
κι εγώ, μόνο από πηλό είμαι!

Τώρα, για το περιοδικό, αυτή η ερώτηση, αφορούσε τον Φαίδωνα!, εσένα, φίλε μου...
μπορεί να ήταν και είκοσι χρόνια πίσω... είμαι σίγουρη ότι ήσουν ή συνεργάτης ή συνεκδότης...!!!
Αυτά, για τώρα...
Με την θαυμάσια μουσική του
Les Miserables
στον βαθύ σας ύπνο... κλείνοντας, σας καληνυχτίζω
Υιώτα,
Αστοριανή,
ΝΥ

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Αστοριανή
Πράγματι Γιώτα. Πριν από 5 χρόνια, διηύθυνα το περιοδικό "ΑΙΟΛΙΔΑ" και ακόμα, ήμουν εκδοτικός σύμβουλος σε διάφορα έντυπα.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
Αστοριανή

Ναι Υιώτα μου. Το όνομά μου είναι Ελένη.

Αστοριανή είπε...

Φαίδων μου,
...στα "βιαστικά...νυχτοπερπατήματα..."
1.06! η ώρα... = 8.06 σε σας... καφεδάκι; σίγουρα, και να...το διαβάσουμε κι από πάνω!
...μια ησυχία απ' έξω, απίστευτη,
θανατερή...
θα τα πούμε άλλη ώρα!


Ελένη μου!!! Σε... είδες;
Φαίδωνά μου, πες της το, παρακαλώ...

Χαιρετίσματα,
Υιώτα,
αστοριανή,
ΝΥ

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
Αστοριανή

Το είδα και
σ'ευχαριστώ Υιώτα μου για την φιλοξενία της Big Mama στo ιστολόγιό σου.

Να είσαι καλά.

Το Καφενείο μας ανταμώνει.

Άνθρωποι από τόσο μακριά ανταμώνουμε στο λόγο, στις σκέψεις και στα αισθήματα.

Να είστε καλά όλοι.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος