Κυριακή, Ιανουαρίου 17, 2010

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΟ ΦΕΓΓΆΡΙ

.


.
Δεν ήξερα
.
ότι ο Θάνατος
.
παραμονεύει μειδιώντας
.
εκεί που δυναμώνουν τα αισθήματα…
.
Έχοντας πιει μισό μπουκάλι
.
άφησα τ’ άλλο μισό
.
να το κοιτάς από ψηλά, να φέγγεις.
.
Οι σκέψεις ναρκισσεύονταν
.
στο στήθος μου
.
σαν το δοξάρι στο βιολί
.
ενώ τα αισθήματα έπιαναν χορό
.
τραγουδώντας μου εκείνο το:
.
«Τα αισθήματα αξίζουν
.
μόνο σαν κινδυνεύουν να χαθούν»
.
κι ήταν η απ’ έξω μου Σιωπή
.
τόσο παράφορη,
.
που σκιάχτηκεν ο Θάνατος.
.
Οπισθοχώρησε δυο βήματα,
.
κι έχασε το μειδίαμ’ απ’ τα χείλη…

Φαίδωνα Θεοφίλου
Από τον κύκλο της Κοντινής Ξαδέλφης (Σαπφώ)







20 σχόλια:

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

.
Δεν ήξερα
.
ότι ο Θάνατος
.
παραμονεύει μειδιώντας
.
εκεί που δυναμώνουν τα αισθήματα…



Πανάθεμα στο θανατο τον αθάνατο!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Καλώς όρισες ΄Κρητικιά Ρίκη.
Η αντίδρασή σου μάλλον οφείλεται στο ότι δεν διάβασες ολόκληρο το ποίημα...

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ολο το ποιημα το διάβασα Φαιδωνα
Αλλου οφειλεται η αντιδραση μου


Σ ευχαριστω για το καλωσορισμα!

ΥΓ Το Κρητικα να το πάρω καλό ή κακό;

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ρίκη
Για καλό να το πάρεις το ""Κρητικιά"" για καλό, αφού τα προτερήματά σας υπερτερούν των μειονεκτημάτων σας.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Πες τα Φαιδωνα, πες τα
χα χα


Τα βιβλία σου που μπορω να τα δω;

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ρίκη
Σ' ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου για τα βιβλία μου. Στις εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Σόλωνος 133
τηλ.210 3806305.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Εδω δεν υπάρχουν να πάρω μια ιδέα;

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ρίκη
Αν εννοείς στο ιστολόγιο ασφαλώς και υπάρχουν διάφορα κείμενα από τα βιβλία μου, όπως το Διήγημα- Η ΜΟΝΑΧΗ, αποσπάσματα από το μυθιστόρημα "Ο ΤΡΟΦΙΜΟΣ", αποσπάσματα από ποιητικές συνθέσεις κ.λ.π. Ξεφύλισσε το ιστολόγιο και θα τα βρείς.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Φαίδωνα, πώς ψιθυρίζετε έτσι τις αλήθειες στο αυτί, οι ποιητές, ο ένας του άλλου;
Κι εμείς, άφωνοι, με δάκτυλα μουδιασμένα, έκπληκτοι, ψηλαφούμε τον Λόγο.

Το ποίημα σας έχει τόσο ισχυρές δονήσεις, που ένιωσα να οπισθοχωρώ και όχι μόνο ως σχήμα λόγου… Ένιωσα τον προαιώνιο φόβο του ανθρώπου όταν έρχεται αντιμέτωπος με το αδιάψευστο, το αναντίρρητα αληθές.

Σας ευχαριστώ που μας μπάζετε στις «ιδιαιτέρες» κουβέντες σας με την Κοντινή Ξαδέλφη, Φαίδωνα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Big Mama
Σ' ευχαριστώ πολύ Mama για τα όσα εισέπραξες από το ποίημα και μας μεταφέρεις εδώ.
Να επαναλάβω εδώ για τους επισκέπτες, γιατί εσύ διάβασες την υποσημείωσή μου στο ποίημα και το κατάλαβες, ότι "ο κύκλος της κοντινής ξαδέλφης" είναι ποιήματα όπως το τωρινό, που αποτελούν ένα μονόλογο δικό μου που απευθύνεται στη Σαπφώ.

Αστοριανή είπε...

...αχ! αυτές οι συνομιλίες με την Αθάνατη!
Φαίδωνά μου!
Ξέρεις πώς με προκαλείς! να πάω κάποια ώρα να βάλω , εκεί, στο δώρο που μου έκανε μια φίλη, στο ΤΙΜΗς ΕΝΕΚΕΝ...
στην ιστοσελίδα της...Αστοριανής
και ν' αναρτήσω ένα μονόπρακτο-συνομιλία-παραλήρημα-ποίημα (!!!)
(κάπου σας είχα γράψει ότι το .95 (!)το δέχτηκαν πάρα πολύ όμορφα οι Μητιληνιοί, στο Λεσβιακό Σπίτι, στην Αστόρια...)
Δεν σημαίνει ότι θέλω να βάλω την δική μου εργασία να... συναγωνιστεί με την δική σου! προς Θεού! οι γραφιάδες άλλων ειδών...(!!!) πιστεύω θα σκεφτούν κατ' αυτόν τόν τρόπο... απλά, από την χαρά μου εκδηλώθηκα!

Άλλωστε, θυμάμαι την επιτυχία που είχατε το καλοκαίρι, όταν είχατε την εκδήλωση -υπό πανσέληνο- για Κείνη την γλυκόλαλη...- στο ευλογημένο νησί σας!

Είναι δυνατόν, λοιπόν, εσύ, που είσαι κάθε φορά την αύρα της -για να μή πω στην ... αγκαλιά της... να μη γράψεις ΔΥΝΑΤΗ ποίηση!
να μη μονομαχήσεις και μ' αυτόν τον Θάνατο, για να τον νικήσεις;
Θα επανέλθω, όμως... λίγο χρόνο
χρειάζομαι.

Πάντα φίλη,
Υιώτα,
ΝΥ

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καμιά φορά…..όταν μονομερώς και ανεξέλεγκτα
μεγαλώνουν τα αισθήματα
κι ’αρχίζουν οι σκέψεις να ναρκισσεύονται
ο θάνατος είναι κοντά…
και μείς στις θάλασσες τις ηλεκτρονικές
ψάχνουμε βράχια με σχισμές για να κρυφτούμε..
(άσχετο.. αλλά μου έδωσες έναυσμα )

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Αστοριανή
Φίλη μου θυμάμαι την ενθουσιώδη υποδοχή που σου έκαναν οι Λέσβιοι της Αμερικής και τη βραδιά όπου διάβασες από το έργο σου για τη Σαπφώ και μίλησες γι αυτήν και σου εξέφρασα τότε τη χαρά μου΄και τα συγχαρητήριά μου γι αυτήν την επιτυχία σου. Έτσι είναι: Η Σαπφώ εμπνέει και θα εμπνέει πολλούς. Είναι όμως επίσης ωραίο ότι και οι σύγχρονοι ποιητές , ενεργοποιούν ο ένας τον άλλον δημιουργικά.
Χαίρομαι, που όπως λες σε προκαλώ, με τη θετική εννοια βέβαια, να κάνεις τούτο ή εκείνο. Η ποίηση, Γιώτα μου, όπως και η ζωή δεν τελειώνει...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ελίτσα
Ελίτσα μου καθόλου άσχετο. Με γεύση της σύγχρονης ζωής, έκανες τελικά το στιχούργημά σου. Χαίρομαι που το ποίημα της ανάρτησης ενεργοποίησε τη σκέψη σου σ' ένα δικό σου ορίζοντα.
Μπράβο συμπατριώτισα

Οινοχόος είπε...

Φαίδωνα
μετά από ένα τέτοιο "στιγμιότυπο κάτω από το φεγγάρι" με τις πανέμορφες νύφες[σχόλια] γύρω γύρω
εγώ θα γεμίσω τόσα ποτήρια όσα οι νύφες μαζί και ο θεός με το φεγγάρι
και θα πιούμε.Να δεις,που ο θάνατος όχι μόνο θα κάνει "δύο βήματα πίσω" όχι μόνο θα χάσει το "μειδίαμα" αλλά θα χωθεί πιό βαθειά εκεί που "παραμονεύει.

Τι να σου πω ρε φίλε,σε τέτοια "στιγμιότυπα κάτω από το φεγγάρι !!! μόνο οινοχόος θέλω να είμαι

Un par de neuronas... είπε...

Οχ, με το σχόλιο της Αστοριανής θυμήθηκα το περασμένο η το πρωπερασμένο καλοκαίρι, όταν είδαμε μία εκδήλωση, υπό πανσέληνο, στην Δήλο!!! Και αυτό το νησάκι είναι το ευλογημένο νησί μου, σε σχέση με τον Απόλλωνα. ΜΜΜΜ, αρώματα έρχονται...

Φιλάκια.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Οινοχόος
Να λοιπόν που βρήκες το σκηνικό που σου αρέσει για να αναδεικνύεται και ο μοναδικός ρόλος του Οινοχόου...
Ψηλά τα ποτήρια και η ευχή: "Να πεθάνει ο Θάνατος!"

Ανώνυμος είπε...

Απολαμβάνω την ποίηση στις καλύτερες στιγμές της στο Καφενείο και παίρνω δύναμη από τη δύναμή της.

"Ο Παράξενος"

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
Παράξενε μας... τι κάνετε;

Καιρό είχαμε να σας δούμε στο Καφενείο...

Να είστε καλά και... να μην χάνεστε.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

.
«Τα αισθήματα αξίζουν
.
μόνο σαν κινδυνεύουν να χαθούν»

Σε σένα μιλώ - που δεν ξέρω πως ερμηνεύεις τις λέξεις μου
Που ανοίγεις τρύπες υποψίας ότι καταλαβαίνεις κιόλας

Το σημαντικό με σένα είναι ότι αγνοείς
Πως τα αισθήματα βαραίνουν κι έχουνε κουκούτσι
Σαν φρούτα που τα λαχταράς κι είναι υπέροχα..

όμορφος λόγος!
μεστός!
καλησπέρα!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος