ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

Το παρακάτω κείμενο δεν είναι δηλωτικό των πεποιθήσεών μου.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια επικοινωνία δύο ανθρώπων με διαφορετικές απόψεις, που συμβαίνει όμως, όλες να περιέχονται μέσα μου, έτσι που, ο ένας μου εαυτός (ο αθέατος) να εκφράζει τις μισές από τις απόψεις και ο άλλος μου εαυτός, ο ορατός, να απαντά με τις άλλες μισές. Έτσι ώστε να μοιάζει πως παίρνω ένα γράμμα από τον ένα μου εαυτό, στον οποίο στέλνει το απαντητικό γράμμα ο άλλος μου εαυτός. Τελικά δεν είναι παρά μόνο μια άσκηση εσωτερικού διαλόγου και στιγμιαίας αναζήτησης...

Γράμμα στον εαυτό μου

Εκνευρίζομαι με τους ανθρώπους που για να μιλήσουν κρατάνε συνεχώς δεκανίκια της γνώσης άλλων. Υποτίθεται πως όταν μαθαίνεις, αφομοιώνεις, διαπλάθεσαι από τη γνώση, συγκροτείσαι και έχεις άποψη, που μπορείς να τη βελτιώσεις ή να την αλλάξεις. Έχεις άποψη όμως. Όχι συνεχώς τι είπε ο ένας και τι είπε ο άλλος. Εσύ, τι λες και ο συνομιλητής σου, είναι το πιο σημαντικό, για να γίνει κουβέντα.

.

Προσωπικά, όταν συζητάω, διαπλέκω τις απόψεις σε ένα σώμα και διεισδύοντας στο θέμα, έχω την προσδοκία, μαζί με τον συνομιλητή μου, να βρω μια καινούρια παράμετρο μέσα από τη συζήτηση, που θα εντοπίσει ο διάλογός μας, κερδίζοντας έτσι κάτι καινούριο. Μια νέα, τρίτη, διάσταση του θέματος.

.

Εγώ λοιπόν, για να ξέρεις, είμαι άθεος. Δεν εξαρτώμαι από τίποτα αφού δεν πιστεύω. Δεν έχω τα προβλήματα και τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα που έχουν όσοι πιστεύουν και ψάχνονται δήθεν να βρουν αυτό που δεν έχουν ακόμα πλησιάσει. Αφήνω το πνεύμα ελεύθερο να πετά. Έχω βέβαια τις αξίες μου που τις ακολουθώ με συνέπεια, αφού έχω τους δικούς μου κώδικες ζωής και δεν με ενδιαφέρει να ελπίζω να εξαργυρώσω κάτι σε κάποιον παράδεισο.

.

Αυτοί που πιστεύουν στο Θεό ή σε «ανώτερες δυνάμεις» όπως είναι τώρα της μόδας να λέγεται ή που αναζητούν τις εσώτερες τους δυνάμεις για να αποκαλυφθούν στον εαυτό τους ως εκείνοι που είναι κατ' εικόνα και ομοίωση του υποτιθέμενου Θεού τους, αυτοί ενδιαφέρονται για συναλλαγματικές που θα εξαργυρώσουν στον παράδεισο. Πώς βασανίζονται οι άνθρωποι.. Τι ματαιοδοξία… Τι "εσωτερική Φιλοσοφία" μπαλαφάρα για το τίποτα… Ένα δέντρο που φυτρώνει και ανθίζει, είναι πολύ σπουδαιότερο απ' όλα αυτά.

.

Και ποιος σου είπε ότι ο άνθρωπος είναι ό,τι ανώτερο υπάρχει στο σύμπαν;; Τι εγωισμός άπατος! Τι ανθρώπινη αυταρέσκεια!!! Μόλις έμαθες ότι είμαι άθεος, εσύ που τα γνωρίζεις όλα και μας τα αραδιάζεις με βιασύνη, άρχισες να με κρίνεις εμένα τον «ανυποψίαστο», λέγοντας:

.

"Όμως ακόμη κι αν είσαι άθεος και δεν σε ενδιαφέρουν τα θεωρητικά της ύπαρξης, τι θέση δίνεις στον εαυτό σου μέσα στον κόσμο;

Ό,τι έρθει κι ό,τι κάτσει, πώς να βολευτούμε, να βρούμε μια ζωούλα,
δουλίτσα, σύντροφο, πενθήμερα μιζέριας και σαββατοκύριακα μποτιλιαρίσματος";

.

Άρχισες τα στερεότυπα. ακόμα δε μιλήσαμε. Και η πλάκα είναι πως με κατακρίνεις αναλύοντάς με συγχρόνως. Σα να μην υπάρχει ένα επίπεδο ποιότητας και για όποιον είναι άθεος… Βάλτο καλά στο μυαλό σου: Ένας άθεος , είναι απελευθερωμένη οντότητα , που σέβεται τη φύση που τον έφερε στον κόσμο και που θα τον πάρει από τον κόσμο για να τον μεταβάλλει σε χημικό στοιχείο, δεν μπλέκεται με ένα κουβάρι μάταιες σκέψεις, δοξασίες και δόγματα για να γίνει χειρότερος απ' ότι ήταν. Ο τρόπος που μιλάς από καθέδρας, μου θυμίζει την υφέρπουσα υποκρισία των χριστιανών θεολογούντων.Θα μου πεις: Εσύ δεν κρίνεις; Κρίνω βέβαια αλλά όχι όπως εσύ με στερεότυπα και προκαταλήψεις. Κρίνω όταν βλέπω πράξεις ανθρώπων μπροστά στα μάτια μου. Κρίνω θετικά ή αρνητικά με βάση πρώτα το γενικά αποδεκτό αξιακό σύστημα και μετά με το δικό μου. Είναι μια αυτονόητη λειτουργία του εγκεφάλου. Εμένα δεν με νοιάζει το τί πιστεύει ο ένας ή ο άλλος, κι αν έχει τις τάδε ή τις δείνα συνήθειες και ούτε βέβαια θα μου πέρναγε ποτέ η ιδέα να τον αλλάξω ή να του επιβάλλω τις απόψεις μου. Να ανταλλάξω απόψεις μαζί του ναι. Μέχρι εκεί. Κι ας πάρει ο καθένας από τον άλλον ότι του ταιριάζει.

.

Εγώ ας πούμε δεν τρώω κρέας. Όχι γιατί πιστεύω σε κάποια δοξασία ή μετεμψυχωτική μπούρδα. Πιστεύω ότι το πρόβατο ή η αγελάδα ή ο χοίρος ή τα πουλιά, πως είναι σύντροφοί μου μέσα στη φύση. Έτσι λοιπόν δεν μπορώ να φάω το σύντροφό μου. «Τα περί εσωτερικών ανώτερων επιπέδων» που αναφέρεις με τόσο έντονο θεολογικό χαρακτήρα, υπάρχουν και κατά τη δική μου άποψη βέβαια, αλλά μόνο ως πεδία άσκησης του ΕΓΩ μου, ώστε να καταλαβαίνω περισσότερο τον εαυτό μου και να αισθάνομαι καλύτερα τον κόσμο που με περιβάλλει.

Στην ερώτησή σου αν υπάρχει κάτι ανώτερο και πέρα από μας, η απάντησή μου είναι ξεκάθαρη: ΟΧΙ. Όταν πεθάνουμε τέλος. τίποτα. Ούτε φως ούτε σκοτάδι. Ούτε σκέψη ούτε συναίσθημα. Μόνο χημικό στοιχείο που χάνεται μέσα στη φύση. Υπάρχει βέβαια αλλά δεν είναι ορατό πια. Λες ακόμα, διαβάζοντας για τον άθεο, από το κείμενο του βιβλίου που έχεις μπροστά σου:

.
"Επειδή του λείπει η πίστη δεν ξέρει τι είναι ανώτερο επίπεδο. Δεν έχει ιδέα για την ύπαρξη ενός ανωτέρου επιπέδου μέσα του που προσπαθεί να ενωθεί μαζί του. Το είναι του, ο εαυτός του, η αυταρέσκειά του απορροφούνε τα πάντα. Γι αυτό μέσα του μισεί αυτούς που διαφωνούν μαζί του ή που δεν τον χωνεύουν ή που τον κοροϊδεύουν, παρ’ όλο που ίσως να μην το δείχνει εξωτερικά αν κινδυνεύει η αξιοπρέπεια του. Δεν θα βρει φάρμακο γι αυτό αν παίρνει τον εαυτό του έτσι όπως είναι.

.

"Μπορείς να καταλάβεις ότι αυτά που λες είναι ο κανόνας μιας εξεζητημένης σοβαροφάνειας; Ποιος δεν γνωρίζει τι είναι ανώτερο επίπεδο; Ποιος έχει αυταρέσκεια και μισεί τους άλλους που διαφωνούν μαζί του; Ποιος δεν θα βρει φάρμακο αν παίρνει τον εαυτό του όπως είναι;; Μάλλον θα εννοείς αυτούς που πιστεύουν μόνο στα χαρτιά, γιατί αυτοί που αληθινά πιστεύουν, καθώς και οι άθεοι, δεν έχουν τέτοια προβλήματα, ούτε δεισιδαιμονίες, προκαταλήψεις και μίση ούτε και κακώς εννοούμενες αξιοπρέπειες. Λίγη περισσότερη σεμνότη, και λιγότερη υποκρισία και δασκαλισμός δεν θα έβλαπτε από μέρους σου. Το πρόβλημά σου είναι ότι δεν μπορείς ενδεχομένως, να διαμορφώσεις δική σου σκέψη με το υλικό που έχεις μέσα σου καθώς και το δώρο της ανθρώπινης παρατήρησης και καταπίνεις ό,τι δήθεν εντυπωσιακό βρίσκεις και σου πάει. Τέλος πάντων, αρκετά με δίδαξες γι απόψε, κι αρκετά απολογήθηκα χωρίς να είμαι υποχρεωμένος να το κάνω.

Καλό ξημέρωμα...

Τα σχέδια είναι της Α. Μόζα