Τρίτη, Αυγούστου 04, 2009

Λειτουργία για τον Έρωτα στη Μήθυμνα



Σύντομη αναφορά στην εκδήλωση ΕΡΩΣ και ΑΦΡΟΔΙΤΗ
στο μικρό αμφιθέατρο του Δημαρχείου Μήθυμνας.

Σε μια μαγική καλοκαιρινή βραδιά λοιπόν ο Έρωτας είχε την τιμητική του
με τις ευλογίες της Αφροδίτης.
Το σκηνικό της βραδιάς ανάλαφρο και η ατμόσφαιρα αισθαντική.
Λίγο πιο κάτω από το Κάστρο της Μήθυμνας ,
στο μικρό αμφιθέατρο του Δημαρχείου, με θέα τη θάλασσα και τη Σελήνη να παραστέκει κι ένα χαδιάρικο αεράκι,
οι ομιλητές ξεδίπλωσαν τις σκέψεις τους για τον Έρωτα και για την γεννημένη
στον αφρό της θάλασσας Αφροδίτη. Αφού ο Δήμαρχος Στέλιος Καραντώνης χαιρέτισε την εκδήλωση και μίλησε για τη σημασία τέτοιων εκδηλώσεων που ξεφεύγουν από συνηθισμένα, ανέλαβε ο Περικλής Μαυρογιάννης, πρόεδρος του Φιλοτεχνικού Ομίλου Μυτιλήνης «Ο Θεόφιλος», που παρουσίασε τους συντελεστές και συντόνισε την εκδήλωση. Ο συγγραφέας Απόστολος Γονιδέλλης μίλησε για τον Έρωτα και την αντίληψη που υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα γι αυτόν αλλά και για τον Έρωτα ως τρόπο ζωής απέναντι στον άνθρωπο και στη φύση, καθώς και για την λατρεία της Αφροδίτης. Ο Φαίδων Θεοφίλου μίλησε για τον Έρωτα από άλλη σκοπιά: Από τη στιγμή που ο άνθρωπος δέχεται τα βέλη του φτερωτού Θεού. Έκανε καίριες αναφορές για τον Έρωτα επισημαίνοντας πως ούτε η επιστήμη ούτε η φιλοσοφία μπορούν να τον κατανοήσουν, πράγμα που συνιστά και το μεγαλείο του. Στη συνέχεια, διάβασε δυο ποιήματα αφιερωμένα στην ιέρεια της ερωτικής ποίησης , τη Σαπφώ. Οι ηθοποιοί, Ζωή Φυτούση και ο Κώστας Αρζόγλου, απήγγειλαν Ορφικούς ύμνους και ποιήματα της Σαπφούς στο αρχαίο κείμενο (Φυτούση) και σε νεοελληνική απόδοση (Αρζόγλου) με μοναδικές ερμηνείες.
Ευχάριστη έκπληξη η υψηλή ποιότητα του κοινού που με με την προσήλωσή του ήταν σαν να ενώθηκε μαζί μας και όλοι μαζί να κάναμε την αφιερωμένη στον Έρωτα Λειτουργία. Στο τέλος, το κοινό χειροκρότησε θερμά και έμεινε για πολύ ώρα συζητώντας με τους συντελεστές της συζήτησης.

Η Σελήνη περίμενε εκεί, μέχρι που έφυγε και ο τελευταίος…



Όλοι οι συντελεστές: από αριστερά: Περ. Μαυρογιάννης, πρόεδρος του ΦΟΜ και συντονιστής της εκδήλωσης.

Ο Αποστ. Γονιδέλλης συγγραφέας, ο Φαίδων Θεοφίλου, η ηθοποιός Ζωή Φυτούση και ο ηθοποιός Κώστας Αρζόγλου

Ο χώρος της εκδήλωσης. Αριστερά και πίσω μας παρακολουθούν την εκδήλωση από ταράτσες και μπαλκόνια.

Δεξιά στο πεζούλι, (δυστυχώς δεν φαίνονται) όρθιοι και καθιστοί στο πεζούλι επισκέπτες ,

συμμετέχουν με την παρουσία τους στην εκδήλωση




Αριστερά: Ο Φαίδων Θεοφίλου κατά την ομιλία του.


Δίπλα του, η ηθοποιός Ζωή Φυτούση και ο Κώστας Αρζόγλου


Απόσπασμα από το κέρασμα λόγου,

του Φαίδωνα Θεοφίλου

...Έρχεται κάποια στιγμή στον άνθρωπο που αρχίζει να βλέπει τη ζωή του πανέμορφη ακόμα κι αν δεν είναι. Που το μέσα του φτερουγίζει αλλά ακόμα δεν ξέρει γιατί.


Που διακρίνει την ομορφιά όσο κρυμμένη κι αν είναι, ενώ λίγο πριν την προσπερνούσε κι ας ήταν μπροστά στα μάτια του.


Έρχεται κάποια στιγμή που το άγγιγμα αποκτά ξεχωριστή σημασία διακλαδώνοντας τα ρίγη στο σώμα και ξεδιπλώνοντας αισθήματα σαν μικρές σημαιούλες που ανεμίζουν τη γλύκα τους.


Τότε, όλα αυτά σημαίνουν πως ήρθε ο Μέγας. Εκείνος που δεν καθορίζεται, δεν ρυθμίζεται, δεν εντάσσεται, δεν κατηγοριοποιείται .


Που δεν μπορούν να τον κατανοήσουν ούτε η επιστήμη ούτε η φιλοσοφία. Που δεν χωρά πουθενά.


Είναι ο Έρωτας που συντρίβει τη λογική και γίνεται αρρώστια μαζί και αυτοΐαση. Θεός μαζί και Δαίμων. «Αυτός που φωτίζει με τη λάμψη του παραμυθιού την καθημερινότητα». (Σέλλεϋ)

« Ο Έρωτας που (για να θυμηθούμε το χορικό από την Αντιγόνη του Σοφοκλή)
δεν γονάτισε ποτέ στον πόλεμο
που ορμά και γεμίζει την πλάση,
που στ’ απαλά μάγουλα
των κοριτσιών νυχτερεύει,
που σεργιανά τις θάλασσες
και των ξωμάχων τα κατώφλια,
κανείς δεν του γλιτώνει
μηδέ θνητός μηδέ Θεός αθάνατος».

Ο Έρωτας λοιπόν αισθάνεται ακμαίος όταν ανθίζει μέσα στη νεότητα των ανθρώπων. Αλλά πολλές φορές, (του ξεφεύγουν άραγε;) τα βέλη του πετυχαίνουν και τα γεράματα των ανθρώπων.
Έτσι λοιπόν, ούτε τα γεράματα δεν σε προστατεύουν από τον έρωτα. Όμως ο έρωτας σε προστατεύει από τα γεράματα… (Ζαν Μορώ)

Ο γιος λοιπόν της Αφροδίτης και του Άρη, σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη της αρχαιότητας για τη γέννηση του Έρωτα, το ροδαλό φτερωτό παιδί με τα βέλη του όπως το απεικόνισαν μεγάλοι και μικροί ζωγράφοι δια μέσου των αιώνων, υπήρξε και το προσφιλέστερο θέμα της λογοτεχνίας και των ποιητών και δεν θα πάψει ποτέ να εμπνέει τους δημιουργούς.
Η Σαπφώ, η Σαπφώ μας, ύμνησε τον Έρωτα ως ιέρεια της ποίησης . Ο Ελύτης είπε γι αυτήν, πως εκατομμύρια πριν από τη Σαπφώ είπαν «Σ’ αγαπώ» αλλά κανένας όπως Αυτή. Θα κλείσω αυτό το κέρασμα του Λόγου με δύο ποιήματά μου (ένα εδώ για λόγους οικονομίας χώρου) αφιερωμένα στη αγαπημένη ποιήτρια της Λέσβου, στην αγαπημένη ποιήτρια του κόσμου και στη μοναδικότητά της, από τον κύκλο τής κοντινής ξαδέρφης.



Σ Τ Η Σ Α Π Φ Ω



Άρωμα νεραντζιάς
πνέει στο στόμα σου.

Τραγουδάς,
και τρέχω
τους φλογισμένους τόνους να μαζέψω
τις λέξεις που ανακλούν το φως.

Στο μυρωμένο θάλαμο
γλιστρώ σαν κλέφτης
την ώρα που το σεληνόφως
τη κλίνη σου αγγίζει.

Με την ορμή της άνοιξης
ανθίζει ο έρωτας στο στήθος σου
κι η νύχτα να μας ενθαρρύνει.

Η ροδαυγή μας βρίσκει στο γιαλό .

Του πρωινού η αύρα
τα σώματά μας αντιγράφει.

Εγώ, μέσα απ’ το ελαφρύ σου ρούχο,
την αφή δικαιώνω.
Με τα δάχτυλα μεταλαμβάνω το σώμα
που μέσα του κατοίκησε η Ποίηση.

Ύστερα.. έφυγες.
Έτσι ξαφνικά.

Πέρασαν μόλις

δυόμισι χιλιάδες χρόνια από τότε
και τ’ άρωμα της νεραντζιάς
στο θάλαμό σου να πλανιέται…




Η Ζωή Φυτούση απαγγέλει Ορφικούς Ύμνους στο αρχαίο κείμενο.


Δίπλα της από αριστερά ο Φ. Θεοφίλου και δεξιά ο Κ. Αρζόγλου




Από αριστερά: Απ. Γονιδέλλης, Περ. Μαυρογιάννης, Φ. Θεοφίλου, Λευτ. Παπαδόπουλος,

Κ. Αρζόγλου,Ζωή Φυτούση και ο Δήμαρχος Στέλιος Καραντώνης





Ο καλύτερος... θεατής και παραστάτης της βραδιάς







13 σχόλια:

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Α, Φαίδωνα, δεν μας κερνάτε μόνο λόγο εδώ… μας ταξιδεύετε και με εικόνες.
Και δεν μιλώ μόνο για τις φωτογραφίες-που θα αδυνατούσαν έτσι κι αλλιώς ν’ αποτυπώσουν ακριβώς την αίσθηση-αλλά μιλώ για τις «χαϊδευτικές» εικόνες που εμφανίζονται μέσα από την εισαγωγική περιγραφή σας.
Ταξιδεύουμε στη Μήθυμνα και στη στιγμή. Καραβάκι οι λέξεις σας και ακριβό πανί η νύχτα της Αφρογέννητης Θεάς και του Έρωτα.

Πώς να μιλήσει κανείς όμως γι αυτή σας την ανάρτηση και τι να πρωτοπεί;
Για το πάντρεμα της διαφορετικής οπτικής, τους συντελεστές, τη μαγεία, τον κόσμο, το φεγγάρι…
Για το εξαίσια οικονομημένο σας κείμενο;
Για το χιούμορ και την ευρηματικότητα της γραφής;
Για την ποίηση σας;

Δεν ξέρω…

Μια υπόθεση μόνο θα κάνω… δανεισμένη από την αυθαιρεσία του έρωτα.

Ξετρελαμένη η Σαπφώ κρυφάκουγε τα λόγια σας, την είδατε… έπειτα έφυγε λουσμένη με του φεγγαριού το χνάρι χαμογελώντας. Ήξερε πια πως στο νησί της κατοικούν μόνιμα ποίηση κι έρωτας. Ανταμώνουν κάτι τέτοιες βραδιές μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας… κι ύστερα, σαν αποτραβηχτούμε εμείς και σβήσει το φεγγάρι… σμίγουν γλυκά ανταλλάσοντας τα δώρα τους, σαν έφηβοι, πλάι στο κάστρο.

Κανείς δεν προσπέρασε την ομορφιά αυτή τη νύχτα. Είμαι βέβαιη.

Έτσι για να δικαιωθεί άλλη μια φορά ο ποιητής…

Για να λειτουργηθεί άλλη μια φορά ο λόγος του:

«Η ομορφιά φτάνει για όλους και περισσεύει…»


Συγχαρητήρια.

Αστοριανή είπε...

...
Ένα δυναμικό συγκρότημα, να κατεβάσει τη σελήνη στο τραπέζι... να φέρει την Σαπφώ χαμογελαστή και περήφανη, να συνοδεύει απαλά με την κιθάρα της...
Τόπος ιδανικός, χρόνος ιδανικότερος, άνθρωποι βαφτισμένοι στο ήμερο σεληνόφως, μαγεμένοι, μαγνητισμένοι στην παρουσίαση του άπιαστου μικρού θεού και της ουρανόθεν ομορφότερης των θεών.

Σας περίμενα, Φαίδωνά μου.

Κι εδώ, η νύχτα ερωτιάρα στην πνιγηρή της ομίχλη...

Αυτή η Σαπφώ, "Η Ιέρεια της Αγάπης" -όπως είναι κι ο τίτλος της "δικής μου" Σαπφούς,- όπου μόνο ευγενή δαιμόνια φέρει... πανέμορφα όπως το Βόρειο Σέλας... αμφιλεγόμενα οπωσδήποτε, στην απεραντωσύνη της Αφής και της Αίσθησης...
αυτή η Σαπφώ, στον ίδιο της τον τόπο, άφηνε φιλί και χαμόγελο στις παρειές όλων σας.
Μου το είπε! μ'ελαφρό μειδίαμα.
Συγχαρητήρια σε ΟΛΟΥΣ,
Υιώτα Στρατή
Αστοριανή
Νέα Υόρκη

Στέλα Ζαμπούρου Φόλλεντερ είπε...

΄Hταν μια τέλεια Αυγουστιάτικη όαση της ψυχής μου η πνευματική βραδιά σας στημένη μαγικά μεταξύ θάλασσας, κάποια γραφικά Ελληνικά νοσταλγικά κάγκελα νησιώτικου σπιτιού και σελήνης...Ήρθαμε και μεις αθέατοι κοντά σας, χωθήκαμε στ' Αυγουστιάτικο φεγγάρι κι απολαμβάναμε τους στίχους και τους ήχους και τη φωνή του Φαίδωνα που ήταν τέλεια αντανάκλαση κι αντίκτυπος αρμονίας με το αριστοκρατικό κεφάλι του λατρεμένου μας ποιητή που γεννά άθελα ποίηση ακόμα και με την ξέχωρη επιβλητική αρχοντιά του...

Σ' ευχαριστούμε και σε συγχαίρουμε ολόθερμα εκλεκτέ μου φίλε που στολίζεις με πνεύμα, ταλέντο και φυσική λεβεντιά το Καφενείο μας αλλά και την όποια πανέμορφη ακρογιαλιά που τυχόν θα τιμήσεις με την παρουσία σου. Η αναφορά σου στην εκδήλωση Φαίδωνα και οι φ ωτογραφίες ήσαν άκρως αισθαντικές και τις χάρηκα αφάνταστα.

Ευχαριστώ εγκάρδια και την αγαπητή, αξιόλογη Big Mama για τα καλά της λόγια. Διαβάζω πάντα και απολαμβάνω τις φιλοσοφημένες σκέψεις και απόψεις της που δείχνουν μπορφωμένο, τρυφερό άνθρωπο.

Με φιλικούς χαιρετισμούς και όλη την εκτίμηση και αγάπη μου, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

STELLA ZAMPOUROU FOLLENTER 8.5.09 NEA ΥΟΡKH

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια, για την γιορτή σπονδή στον έρωτα, σε όλους τους άξιους συντελεστές.

"Ο Παράξενος"

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Βig Mama
Σ' ευχαριστώ Mama για τον ενθουσιασμό σου που ξεπερνά την πραγματικότητα. Έχω την αίσθηση πως μερικά στοιχεία από το σχόλιό σου μπορούσαν να είναι τμήμα του επιλόγου της εκδήλωσης και να την βελτιώσουν.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Αστοριανή
Ε, εσύ που τόσα ωραία έχεις γράψει για την ιέρεια της ερωτικής ποίησης τη Σαπφώ, καταλαβαίνω ότι σε συγκινεί η ιδέα αυτής της εκδήλωσης και ο τόπος που έγινε. Σ' ευχαριστώ για την νοερή...παρουσία σου από την άκρη του κόσμου, όσο και για τα λόγια σου που μεταδίδουν και σε μας συγκίνηση.
Το φιλί της Σαπφώς το πήραμε την ώρα που το φεγγάρι γύριζε από την άλλη μεριά από αιδημοσύνη...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Στέλλα
Από την άλλη άκρη του Ατλαντικού κι όμως τόσο κοντά μας με την καρδιά σου. Η αγάπη των φίλων, δημιουργεί τις πιο όμορφες συνθήκες για να ανθίζουν στο Καφενείο, το κέφι,οι ιδέες, η δημιουργία. Οι φίλοι είναι η ενεργοποιός δύναμη και χαίρομαι που πότε πότε μπορούμε να σας λέμε τα νέα μας και τα μεράκια μας όταν πραγματοποιούνταικαι να τα συμμερίζεστε. Ήταν θαυμάσια η αίσθηση, πως οι αγαπημένοι φίλοι του Καφενείου ήταν νοερά κοντά μας. (Είχα πληροφορήσει γι αυτό και τους άλλους συντελεστές που χάρηκαν πολύ γι αυτό)
Σ' ευχαριστώ

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@"Ο Παράξενος"
Παράξενε σ' ευχαριστούμε όλοι μας και χαίρομαι που δεν μας αφήνεις απ' τα μάτια σου.

Ανώνυμος είπε...

Φαίδωνα,
Τι όμοργη αυγουστιάτικη βραδιά!
Τι επικοινωνία!
Τι απλοί και βαθείς τόνοι,
μουσική διάθεση, αισθήματα που ξυπνούν
τόσο βαθύ αντίλαλο μέσα μας.
Κι αυτές οι φωτογραφίες!
Ανάμεσά τους υπάρχουν
ολόκληρα μουσικά διαστήματα ποίησης,
όπου αργοπορεί ρεμβαστική
η διάθεσή μας στις χαρές της ζωής,
της φύσης, του έρωτα και της ψυχής.

Νάσαι καλά,
Νίκος Λιψάνος, Manhattan

Ανώνυμος είπε...

To πολύ ενδιαφέρον είναι, ότι μέσα από αυτήν την εξαίρετη εκδήλωση, είναι σα να βγαίνει άλλη μια, μέσα από τα σχόλια των θαμώνων!!!
Μπάμπης Πιτέλλης

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
Μπάμπη Πιτέλλη

Λοιπόν… ίσως είμαι από τους πιο νέους θαμώνες του Καφενείου (όχι στην ηλικία φυσικά)… όμως αυτό που μου αρέσει και αναγνωρίζω στα πρόσωπα και στη γραφή όλων είναι το αίσθημα συντροφικότητας.
Μια παρέα που ο καθένας αναζητά τη θετική συμβολή του άλλου για να την προβάλει και να την τιμήσει.

Σήμερα κ. Πιτέλλη, με το σχόλιό σας, αναδείξατε αυτόν το μοναδικό χαρακτήρα της συντροφιάς μας.

Να είστε καλά.

Ανώνυμος είπε...

@ Big Mama
Γράφετε:
"...αυτό που μου αρέσει και αναγνωρίζω στα πρόσωπα και στη γραφή όλων είναι το αίσθημα συντροφικότητας.
Μια παρέα που ο καθένας αναζητά τη θετική συμβολή του άλλου για να την προβάλει και να την τιμήσει. "

Είναι πολύ συγκινητικό αυτό που γράφετε και σας ευχαριστώ.
Ξέρετε γιατί υπάρχει το αίσθημα αυτό της συντροφικότητας στο Καφενείο;

Επειδή κανείς μας δεν είναι στο επίπεδο να θέλει να πουλήσει εξυπνάδα στον άλλον, κανείς μας δεν θέλει να το παίξει κάποιος που δεν είναι, κανείς μας δεν επιζητά την επιβεβαίωση και την αναγνώριση γι αυτό που είναι ή που θα μπορούσε να είναι...
Ο καθένας που γράφει εδώ κουβαλάει την πνευματική του επάρκεια αλλά κυρίως (και πιο σημαντικό) την ποιότητα τού ήθους του. Έτσι ο καθένας κερδίζει απ' όλους κι όλοι απ' τον καθέναν.
Να είστε καλά
Μπάμπης Πιτέλλης

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Νίκος Λιψάνος
Νίκο μου καλά είπα ότι θα σας έχω όλους τους φίλους του καφενείου εκεί μαζί μου στην αυγουστιάτικη βραδιά της εκδήλωσης. Μιλάς σα να ήσουν πράγματι μαζί μας, αφού αρκετά από όσα λες, τα άκουσα και μετά την εκδήλωση από τους παριστάμενους θεατές-ακροατές.
Να σαι καλά και μακάρι να βρεθούμε ζωντανά κάποια στιγμή με το κρασί να μας βοηθάει να τα λέμε καλύτερα...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος