Του Ποιητή - Στοχαστή Στράτου Λιακάτου*
Η κόλαση
είναι γεμάτη
προσαρμοσμένους…
…(Έχουν προπονηθεί από ΄δώ)…
…Οι απροσάρμοστοι
έχουν σταθεί…
…στην πόρτα
του Παράδεισου…
…και διαφωνούν
με το Θεό
για τις ποινές
στην Κόλαση…
…(με πρώτο
τον Φραγκίσκο
της Ασίζης.)
Η κόλαση
είναι γεμάτη
προσαρμοσμένους…
…(Έχουν προπονηθεί από ΄δώ)…
…Οι απροσάρμοστοι
έχουν σταθεί…
…στην πόρτα
του Παράδεισου…
…και διαφωνούν
με το Θεό
για τις ποινές
στην Κόλαση…
…(με πρώτο
τον Φραγκίσκο
της Ασίζης.)
Σ’ ό,τικι αν δώσεις
νόημα…
…παίρνει αμέσως
νόημα
και το αντίθετό του…
…(Ας το θυμούνται…
…ένθεοι
και άθεοι.)
Συχνά παραπονιέται
ο ποιητής
πως επαναλαμβάνεται…
…(Σ’ αυτό τον πρόλαβαν
η νύχτα
και
η ήττα.)
_________________
*Ο Σ.Λ. Είναι φιλόλογος –ποιητής στοχαστής
από την Αγιάσο της Λέσβου,
αγαπητός φίλος, με τον οποίο
έχουμε μοναδικού ενδιαφέροντος συζητήσεις.
Εξέδωσε: 6 συλλογές σκέψεων
3 φιλοσοφικά έργα
και 2 ποιητικά μυθιστορήματα
26 σχόλια:
http://www.youtube.com/watch?v=VaPrdu8_O_0
...
A, μου αρέσει πάρα πολύ..Ιδιαίτερα αυτό για τους απροσάρμοστους στην πόρτα του παραδείσου να διαφωνούν και να συζητούν με το θεό για τις ποινές στην κόλαση...Υπέροχο..Εικόνα τόσο δυνατή.
@Ανώνυμος
Μπορεί να μην έχει σχέση με την ανάρτηση το τραγούδι που μας παραπέμπεις , είναι όμως έξοχο τραγούδι, με στίχους και μουσική γεμάτους γλυκιά μελαγχολία, που πονάει αλλά και απελευθερώνει...
@Αθηνά
Φαίνεται Αθηνά πως οι Απροσάρμοστοι είναι αυτοί που δικαιούνται τον Παράδεισο, αφού πλήρωσαν μεγάλο και σκληρό τίμημα για να παραμείνουν Απροσάρμοστοι...
Όσο για τους ποιητές το είδες. Μάταια προβληματίζονται. Τους πρόλαβε η νύχτα και η ήττα...
Υ.Γ
Τα κατάφερες με το όνομα. Μπράβο
@
ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Ως αντίδωρο στην ωραία σας ανάρτηση το τραγούδι.
Οι απροσάρμοστοι σπαράζουν, κυρίως...
αυτό μάλιστα,αξίζει μια βόλτα κι έναν καφέ!!
Φαίδωνά μου,γιατί πάντα η νύχτα και η ήττα μας προλαβαίνουν;;
εξαιρετικοί αφορισμοί,να' σαι καλά!
καλημέρες!!
@Aνώνυμος
Ναί ανώνυμε. Οι απροσάρμοστοι σπαράζουν, ώσπου να φθάσουν στη πόρτα του Παραδείσου, αν υπάρχει Παράδεισος κι αν έχει τόση σημασία.
Αν δεν υπάρχει, τότε δεν υπάρχει και Κόλαση. Υπάρχει το μηδέν.
Όσο για κείνους που έχουμε ψευδαισθήσεις (μεταξύ τους κι εγώ) είναι η ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι μας περιμένει η ήττα και η νύχτα. Δεν είναι ούτε κακό αυτό ούτε καλό. Είναι μόνο αυτό που μας αναμένει υπομονετικά...
Ωραία ποίηση, που κατευθύνει τη σκέψη με μοναδική ευθυβολία στους στόχους της. Γοητευτικό πνεύμα.
Μπάμπης Πιτέλλης
ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ από μια κριτική μου αναφορά στο βιβλίο του Στράτου Λιακάτου "Από Ορισμό σε Ορισμό" :
" Διυλισμένες σκέψεις που μορφοποιούνται σε ποιητικά αποστάγματα θα χαρακτήριζα τους «ορισμούς» αυτούς, όπου η φιλοσοφική σκέψη μετατρέπεται σε ανθρώπινη τρυφερότητα. Η υπολανθάνουσα μαθηματική συνταγή, που ορίζει τον τρόπο διατύπωσης του αντικειμένου, γίνεται χάδι στο πνεύμα του αναγνώστη. Για να γίνουν όμως όλα αυτά, ο Στράτος Λιακάτου, χρησιμοποίησε με ιδιαίτερη επιδεξιότητα «ποιητικά κλειδιά» που έδωσαν μια ξεχωριστή διάσταση στα πονήματά του. Στο βιβλίο μου «Ο Τρόφιμος» καταθέτω μια άποψη σχετικά με την επιστήμη και την αλαζονεία της να θέλει να επιβάλλεται παντού με τους ευθύβολους ορισμούς της και την ποίηση που ζευγαρώνει την ψυχή με το πνεύμα, για να παρηγορήσει τον άνθρωπο με τη μαγεία του
Α-όριστου. Η άποψη λοιπόν που καταθέτω σύμφωνα με τα παραπάνω είναι η εξής: « Η επιστήμη είναι το μισό πρόσωπο του Θεού και το άλλο μισό είναι η ποίηση».
Ο Στράτος Λιακάτου λοιπόν με αυτό βιβλίο του, αποπειράται μέσα από το πρόσωπο του Ανθρώπου, να προσεγγίσει το πρόσωπο του Θεού, ΚΑΙ με την ποίηση ΚΑΙ με την επιστήμη."
1ος "στοχασμός"
Ασχημο πράγμα ο συμβιβασμός.Τον πληρώνεις γρήγορα ή αργά.
Οι "απροσάρμοστοι ?" έχουν πάντα το πλεονέκτημα του "παζαρέματος"
2ος "στοχασμός"
Οι "ένθεοι" δίνουν νόημα
σε αυτό που θέλουν να πιστεύουν Οι "άθεοι" αμφισβητούν το νόημα από την αιτία [το μούστο από τη ρόγα]
3ος "στοχασμός"
ο ποιητής είναι ευθεία πάνω απο την "νύχτα και την ήττα"
"παραπονιέται" ΜΟΝΟ γιατί κάθε φορά γίνεται καμπύλη χωρίς να μπορεί να τα νικήσει[εκει βλέπω εγω το παράπονο ]
Φαιδων ,Ωραίοι οι στοχασμοί του φίλου σου ποιητή.
'Αργησα λίγο (τι λίγο δηλαδή...)να σου έρθω Φαίδωνά μου μα εδώ είμαι πάλι.
Οι στοχασμοί του φίλου σου έχουν πράγματι πολύ ενδιαφέρον. 'Ομως βλέποντας τις ερμηνείες που έδωσε ο φίλος σου ο Δαρσινός και παρατηρώντας τους στοχασμούς όπως ήταν στην ανάρτησή σου, διαπίστωσα ότι όπως τις μελετούσα έδωσα τελείως διαφορετικές ερμηνείες.
θυμήθηκα τώρα κάτι που είπε ο αγαπημένος Σεφέρης. "'Οτι στη τέχνη ο καθένας δίνει τη δική του ερμηνεία.
Και όλες είναι σωστές" (Το είπα με δικά μου λόγια δε τα πάω καλά με την αποστήθιση).
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ και καλό Σ/Κ!
@Σπύρος -Ανασαιμιά
Το θέμα δεν είναι να ερμηνεύσει ο αναγνώστης τον δημιουργό, αλλά να βρει τα σημεία που ταιριάζουν στον ψυχισμό του,να επικοινωνήσει με τον τρόπο που θέλει αυτός, (ο αναγνώστης) και να να ταυτιστεί αν θέλει με τις ιδέες του ποιητή. Αυτό που θα εισπράξει από το ποίημα, στοχασμό ή κείμενο, ο κάθε αναγνώστης, μπορεί να είναι διαφορετικό, αφού ο καθένας σκέπτεται διαφορετικά και προσεγγίζει διαφορετικά το κάθε θέμα. Κι αυτή πρέπει να είναι η αναγνωστική λειτουργία. Ο δημιουργός να μαθαίνει πια από τους αναγνώστες. Αυτό δεν το είπε μόνο ο Σεφέρης, Ανασαιμιά μου,το είπαν όλοι και πριν το πει κάποιος, προυπήρχε από μόνο του.
@
ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Έχω την αίσθηση ότι οι απροσάρμοστοι παραμένουν ίδιοι και στον Παράδεισο,
ο χαρακτήρας τους είναι μοίρα... κι αν εμείς νοηματοδοτούμε με τη ματιά μας τα πράγματα, τότε στην απουσία προσαρμογής βρίσκουμε Παράδεισο.
Σε κάθε ξεχωριστεί περίπτωση υπάρχει μία και μοναδική ερμηνεία στην τέχνη .Αυτή που σπειρούνισε τον ποιητή γιά να ανέβει στην συγκεκριμένη κορυφή .
Εξαρτάται από που θα αναρρηχηθείς εσύ[ο αναγνώστης]από τον κορμό,τα κλαδιά ή μιά συγκρτιτική παραλληλότητα?
Και στις τρεις περιπτώσεις πάντως η τέχνη πάλι αξιώνεται ,γιατί μέσα από όποια αναρρίχηση δημιουργεί την δική της βάση με τα δικά της σκαλιά .
Σημασία έχει να μην μεγαλοποιούμε το ύψος για να φανούμε ψηλοί. Γιατί τότε κυρτώνουμε αντί να φτάσουμε αυτό που μπορούμε.
@Aνασαιμια
Να μη σε απασχολεί Ανασαιμιά το αν και το πότε θα επισκεφθείς το "Καφενείο". Όταν πραγματικά μπορείς και κάνεις κέφι.
@Βig Mama
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Mama ότι είναι μοίρα ο χαρακτήρας και ότι θα παραμείνουν Απροσάρμοστοι και στον Παράδεισο... Υποθέτω πως ως
Α-προσαρμοστικότητα εννοούμε και οι δύο, μια στάση ζωής, που αρνείται να συμβιβαστεί με όσα της επιβάλλουν ή θέλουν της...προσαρμόσουν και γι αυτό πληρώνει και το τίμημα.
(Απροσάρμοστοιεδώ- αυτοί που λειτουργούν ως αντισώματα μέσα σ' ένα άρρωστο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα)
@Σπύρος
Σπυρέτο μου πράγματι υπάρχει μια και μοναδική ερμηνεία για το΄λόγο που ενέπνευσε τον ποιητή να γράψει το συγκεκριμένο έργο. Όταν όμως το ποίημα ή το έργο φύγει από τα χέρια του δημιουργού, τότε περνά στα χέρια της αναγνωστικής λειτουργίας, που μπορεί να αποκαλύψει και άλλες ερμηνείες. Η μαγεία ενός κειμένου είναι και αυτή: Ότι μπορεί να ανακαλύψει ο καθένας και κάτι άλλο πέρα από αυτό που είχε πρόθεση ο δημιουργός να δώσει και να επικοινωνήσει ελεύθερα χωρίς καθοδήγηση ταξιδεύοντας μόνος ο αναγνώστης με όχημα το έργο. Έχω ξανατονίσει σε άλλη ανάρτηση, πως η δημιουργία και η ανάγνωση, είναι ισότιμες λειτουργίες και ότι δεν υπάρχει η μία χωρίς την άλλη. Μ' αυτή την έννοια ΚΑΙ η ανάγνωση είναι δημιουργική, αφού ανακαλύπτει και άλλες πτυχές και ερμηνείες πέραν της βασικής, εμπλουτίζοντας έτσι το τραπέζι του δημιουργού.Όσο για το να μη δίνουμε περισσότερο ύψος απ' όσο πρέπει, έχεις δίκιο βέβαια αλλά εδώ προσπαθούμε μάλλον να δώσουμε σημασία στο βάθος, στην ουσία δηλαδή κι όχι στο ύψος. Αν παρ' όλα αυτά δεις κάποια τάση υπερβολής, σε παρακαλώ να την επισημάνεις άμεσα, γιατί ειλικρινά θέλουμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας.
@
Φ.Θ
Ορθώς...η Α-προσαρμοστικότητα, η Ανυπακοή είναι οι αρετές που κάνουν τον άνθρωπο, από άτομο ή μάζα, πρόσωπο.
Καλημέρα,καλό μήνα...
Και Χαίρε
Το ποιητικό καφενείο κάθε μέρα γίνεται και πιο ενδιαφέρον και μας συστήνει συνεχώς σημαντικούς ανθρώπους. Σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν αν υπήρχε ένα πραγματικό καφενείο με όλους αυτούς τους θαμώνες
Οχι βέβαια Φαίδων,ανάμεσά μας βλέπω μόνο την απαραίτητη υπερβολή Εκείνη που είναι,και πρέπει να είναι,σαν στοιχείο της ποίησης.
Συμφωνώ με την απάντησή σου στο σχόλιό μου-σχετικά με την μοναδικότητα του κορμού στην συλληπτική αντίληψη , γράφεις "η δημιουργία και η ανάγνωση είναι ισότιμες λειτουργίες,η μία δεν υπάρχει χωρίς την άλλη,με αυτή την έννοια και η ανάγνωση είναι δημιουργική,αφού ανακαλύπτει και άλλες πτυχές και ερμηνείες πέραν της βασικής"
Ετσι είναι ακριβώς , αλλιώς θα αποχτιόταν και θα πλάταινε η γνώση ? Υπάρχει μόνο μιά διαφορά,οτι η δημιουργία για να βγει μεταχειρίζεται την τέχνη,ενω η ανάγνωση δεν εχει πρωτοτυπία,
θέλει,πιό πολύ,αντιληπτικότητα για να απλωθεί στο περικύκλιο της δημιουργίας.Ναι,συμβαίνει πολλές φορές το παραπούλι να βγει πιο καρπερό κι από τον κορμό που ξεπετάχτηκε ,κι αυτή ειναι η μαγεία της δημιουργίας ,να ξανανιώνει μέσα απο τις ρίζες της.
Φευγω ομως για την δουλεια μου.Και αργησα κιολας.ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ
@Βig Mama
Eυτυχής΄επεξεργασία και κατάληξη των απόψεών μας.
Ευχαριστώ για τις ευχές σου.
Απόλαυσε όσο περισσότερο μπορείς το ταξίδι σου και την παραμονή σου.
@Kostasst
Κώστα μου το "Καφενείο" πολύ σ' ευχαριστεί για τις διαπιστώσεις σου. Πράγματι θα ήταν υπέροχο να μπορούσαμε όλοι εμείς να βρεθούμε σ' ένα πραγματικό καφενείο και να κάνουμε την επικοινωνία αγάπη και συνύπαρξη...
@Σπύρος
Πράγματι Σπυρέτο μου. Έδωσες ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό της αναγνωστικής λειτουργίας που την διαφοροποιεί ως μηχανισμό από την πνευματική δημιουργία, ξεκαθαρίζοντας έτσι περισσότερο το τοπίο της συζήτησής μας.
Μα γι αυτό συζητάμε.Για να καταλαβαίνουμε-συνειδητοποιούμε περισσότερα.
Φαίδων,
Αυτό το κείμενο δε θα το έστελνα, θα προσπαθούσα για κάτι άλλο, αλλά διαβάζοντας τις απόψεις σας, δική σου και Σπύρου, άλλαξα γνώμη.
". . .Και η ανάγνωση είναι δημιουργική, αφού αποκαλύπτει και άλλες πτυχές και ερμηνείες πέραν της βασικής. . ."
Φαίδων, φιλοσοφικός και ποιητικός συλλογισμός ο στοχασμός του φίλου σου. Νομίζω ο φιλόσοφος, στο πόνημα του δεύτερου στοχασμού, μας ανοίγει ένα παράθυρο ή μας δίνει ένα στήριγμα να προσεγγίσουμε με διαφορετική σκέψη (αντίθετο νόημα) τους δύο άλλους. Μ'αυτή την αντίληψη ο συλλογισμός μου για τον πρώτο στοχασμό είναι.
Οταν οι προσαρμοσμένοι έχουν προπονηθεί από 'δω για την κόλαση, γιατί διαφωνούν με το Θεό οι απροσάρμοστοι και όχι με τους προσαρμοσμένους.
Για τον τρίτο.
Η ποίηση επαναλαμβάνει λέξεις και στίχους για το συλληπτικό και λεκτικό της σχήμα. Η δημιουργός ποίηση συνεχίζεται, δεν επαναλαμβάνεται.
Για το δεύτερο.
Βαθύ νόημα! Δεν υπάρχει Θεός. Παίρνουμε όμως ως αρχική δύναμη τη φύση, γιατί δε γνωρίζουμε το αντίθετο.
Φιλικά,
Νίκος Λιψάνος
@ Νίκος Λιψάνος
Νίκο μου σεβόμενος την μοναδικότητα του καθενός σας και την ερμηνεία που δίνει ο καθένας, θα καταθέσω και τη δική μου άποψη χωρίς να θέλω να επηρεάσω κανέναν, αφού το νόημα της επικοινωνίας στο καφενείο είναι: Ο καθένας βάζει τις απόψεις του πάνω στο τραπέζι κι όποιος θέλει παίρνει ό,τι θέλει.
Στοχασμός 1ος: Οι Απροσάρμοστοι συμβολίζουν εκείνους που δεν συμβιβάστηκαν με το κατεστημένο με το σάπιο, με το βρώμικο δεν βολεύτηκαν, και πλήρωσαν γι αυτό. Αποτέλεσμα , να πάνε στον Παράδεισο. Αυτοί όμως που έχουν ηθικό ανάστημα, παζαρεύουν τη μείωση των ποινών για τους άλλους που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους και δεν τολμούν να το ζητήσουν οι ίδιοι.
Στοχασμός 2ος: Σ'ότι δώσουμε νόημα, δίνουμε ταυτόχρονα και στο αντίθετό του: Αν π.χ. δώσουμε νόημα στην ύπαρξη Θεού, δίνουμε ταυτόχρονα νόημα και στην μη ύπαρξή του.
Στοχασμός 3ος: Ο ποιητής παραπονείται ό,τι επαναλαμβάνεται.
Τον έχουν προλάβει όμως, (στην επαναληπτικότητα ) η νύχτα και η
ήττα, με όλους τους συμβολισμούς που κρύβουν οι δυο λέξεις: (π.χ. ο θάνατος και η φθορά).
Φυσικά όλα αυτά δεν είναι απαραίτητο να τα ερμηνεύσουμε αναζητώντας το πιο είναι σωστό. Σωστό είναι αυτό που ειπράττει ο καθένας.
Congratulations!
Very nice this blog
FOR >YOU and FRIENDS
http://www.youtube.com/watch?v=2GoCvuu0dlQ
Δημοσίευση σχολίου