Δευτέρα, Απριλίου 21, 2008

Λ Α Μ Π Ρ Η


...Όταν ο Θάνατος υποκλίνεται στη ζωή

Τις πιο μεγάλες στιγμές του Θεού – Ανθρώπου εκφράζει η τέχνη της Ποίησης:

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται ο των αγγέλων Βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις…»

Και αλλού:
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;

Ω φως των οφθαλμών μου, γλυκύτατόν μου τέκνον, πώς τάφω νυν καλύπτη;

Και αλλού:
Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας (που νίκησε τον θάνατο με θάνατο!!) και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.

Και τέλος:
αύθις εκ του τάφου/ ωραίος δικαιοσύνης/ ημίν έλαμψεν ήλιος.

Τη μεγάλη αυτή Ποίηση, που εμπνέεται από τον Έρωτα προς τον Μέγα Ποιητή,
πλαισιώνουν η μουσική και η μοναδική εικαστική τέχνη της αγιογραφίας. Έτσι λοιπόν,
οι τέχνες αυτές, γίνονται τα εργαλεία του Θεού και του Ανθρώπου, σε μια
προσπάθεια να πλησιάσει ό ένας τον άλλον!
ΛΑΜΠΡΗ-νθείτε! έστω και προσωρινά Έλληνες!



23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δάκρυσαν τα μάτια μου. Πόσο λείπει η πατριδα, ώρες όπως αυτές.
Ας ευχηθούμε μια εσώτερη, τουλάχιστον, Λαμπρή. Σε όλους!
Σ' ευχαριστώ, έστω γι' αυτό που μου πρόσφερες.
Χρόνια Πολλά, Γιώτα Στρατή, ΝΥ

Ανώνυμος είπε...

Γράφεις φίλε μου,
''Μια Ντόπα Ωκεανός’’, ‘’Ελληνικές Φιγούρες’’ και, ‘’Αυτοί που ήθελαν να μας σώσουν’’,
Τι περίεργο. Βρίσκω πως αυτές οι σκέψεις σου, έχουν έναν Κοινό Παρανομαστή.
Τις ‘’Ασκήσεις Εσωτερικού Χώρου’’.
Πιστεύω, πως αν εκτός απ’ τις ασκήσεις του σώματος, προπονητές και αθλητές έκαναν και καμιά άσκηση ‘’Εσωτερικού Χώρου’’ δεν θα ‘’βουτούσαν’’ τόσο βαθιά στην ντόπα.
Αν οι ‘’Ελληνικές Φιγούρες’’ ήξεραν ποιοι είναι και που πάνε δεν θα μας ξεκούφαιναν με την ασχήμια τους και δεν θα είχαν για οδηγό τους τον τυφλό φανατισμό.
Κι αν οι άφρονες συνταγματάρχες ήξεραν τον Ρήγα Φεραίο και το: Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά, θα κάθονταν ήσυχα στους στρατώνες τους και δεν θα έβγαζαν τα τανκς στους δρόμους.
Μας χρειάζονται φίλε μου οι ‘’Ασκήσεις Εσωτερικού Χώρου’’.
Γιατί, ‘’Η φώτιση δεν αποτελείται μόνο από το να βλέπεις λαμπερά σχήματα και οράματα. Περιλαμβάνει και το να κάνεις το σκοτάδι ορατό. Το τελευταίο είναι πιο δύσκολο και, γι αυτό καθόλου δημοφιλές. (Carl Yyng).
Εύχομαι σε όλους τους φίλους επισκέπτες του Ωραίου μας Καφενείου ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
σεραφείμ βάγιας
συγγραφέας.

Ανώνυμος είπε...

Γράφεις φίλε μου,
''Μια Ντόπα Ωκεανός’’, ‘’Ελληνικές Φιγούρες’’ και, ‘’Αυτοί που ήθελαν να μας σώσουν’’,
Τι περίεργο. Βρίσκω πως αυτές οι σκέψεις σου, έχουν έναν Κοινό Παρανομαστή.
Τις ‘’Ασκήσεις Εσωτερικού Χώρου’’.
Πιστεύω, πως αν εκτός απ’ τις ασκήσεις του σώματος, προπονητές και αθλητές έκαναν και καμιά άσκηση ‘’Εσωτερικού Χώρου’’ δεν θα ‘’βουτούσαν’’ τόσο βαθιά στην ντόπα.
Αν οι ‘’Ελληνικές Φιγούρες’’ ήξεραν ποιοι είναι και που πάνε δεν θα μας ξεκούφαιναν με την ασχήμια τους και δεν θα είχαν για οδηγό τους τον τυφλό φανατισμό.
Κι αν οι άφρονες συνταγματάρχες ήξεραν τον Ρήγα Φεραίο και το: Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά, θα κάθονταν ήσυχα στους στρατώνες τους και δεν θα έβγαζαν τα τανκς στους δρόμους.
Μας χρειάζονται φίλε μου οι ‘’Ασκήσεις Εσωτερικού Χώρου’’.
Γιατί, ‘’Η φώτιση δεν αποτελείται μόνο από το να βλέπεις λαμπερά σχήματα και οράματα. Περιλαμβάνει και το να κάνεις το σκοτάδι ορατό. Το τελευταίο είναι πιο δύσκολο και, γι αυτό καθόλου δημοφιλές. (Carl Yyng).
Εύχομαι σε όλους τους φίλους επισκέπτες του Ωραίου μας Καφενείου ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
σεραφείμ βάγιας
συγγραφέας.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Xρόνια πολλά Γιώτα μου καικαλή Ανάσταση.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Σεραφείμ
Φίλε μου δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος να συνδυάσεις όλα αυτά τα κείμενα που αναφέρεις και να προβάλλεις την ουσία που τα συνδέει.Αργείς, αλλά....
Να ευχηθώ κι εγώ σ' όλα τα μέλη της ομάδας του "καφενείου", τους θαμώνες, τους επισκέπτες και σ' αυτούς που δεν μας έχουν ακόμα επισκεφτεί, να ζήσουν τη "Λαμπρή" της νεότητάς τους.

Ανώνυμος είπε...

Τι υπέροχο να αλληλοπροσεγγίζονται ο Θεός και ο Άνθρωπος μέσω της Τέχνης! Που είναι όπως λέτε τα εργαλεία τού Θεού και των ανθρώπων.
Ας ΛΑΜΠΡΗ-νθούμε λοιπόν.
Μπάμπης Πιτέλλης

Ανώνυμος είπε...

Προσπαθώ να βρω κάτι να γράψω,μα δεν βρίσκω.Τα λέει όλα η ποίηση,τα
λέει όλα ο στίχος,τα λέει όλα ο
ύμνος.Μόνο που εγώ δεν μπορώ να ακόμα να τα φτάσω.Γι'αυτό ,θα προσπαθήσω να ξεκοπώ γιά λίγο από το εγώ,γιά να βρεθώ[έστω,γιά ελάχιστα δευτερόλεπτα] στο κενό.Ανάμεσα στο υπάρχω και δεν υπάρχω,στο είμαι και δεν είμαι, στην ύλη και στο άυλον.Εκει που η ποίηση της πηγής με την τάση της ανάτασης πλάθουν την αγαθότητα. Εκει,στο ελάχιστο κενό,που επιλεπτύνεται η ατέλειά μου στο ποθητό άγγιγμα της ποίησης .Εκεί είναι ο Θεός μου.

σπύρος δαρσινός

Κούκος είπε...

Έτσι ακριβώς!
Καλή Ανάσταση σε σένα Φαίδωνα και σε όλη την εκλεκτή παρέα.

Ανώνυμος είπε...

"Καθαρώτατον ήλιο επρομηνούσε / της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι,/ σύγνεφο, καταχνιά δεν απερνούσε / τ' ουρανού σε κανένα από τα μέρη./ Και από κει κινημένο αργοφυσούσε / τόσο γλυκά στο πρόσωπο τ' αέρι,/ που λες και λέει μες της καρδιάς τα φύλλα / γλυκειά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα./ Χριστός ανέστη! Νέοι, γέροι, και κόρες,/ όλοι,μικροί μεγάλοι, ετοιμαστήτε / μέσα στες εκκλησίες τες δαφνοφόρες / με το φως της χαράς συμμαζωχθήτε./ Ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες / ομπροστά στους Αγίους και φιληθήτε./ Φιληθήτε γλυκά χείλη με χείλη,/ πέστε Χριστός Ανέστη, εχθροί και φίλοι." Διον. Σολωμού, Ο Λάμπρος (ΧΧΙ : Η ημέρα της Λαμπρής, στροφ.1 και 2).
Είναι από τα λίγα ποιήματα που σχεδόν κάθε του λέξη αποτελεί και ένα μήνυμα, μήνυμα ζωής, χαράς και ελπίδας, αφού ο ποιητής ξέρει καλά πως μέσα από μια τέτοια ποίηση "σύγνεφο, καταχνιά δεν απερνούσε / τ' ουρανού σε κανένα από τα μέρη". Τι χαρά και ελπίδα να έχεις επιτέλους εξοβελίσει τα σύννεφα, ιδιαίτερα αν ο καθημερινός μας ουρανός είναι τόσο πολύ πνιγμένος από αυτά...
Χριστός Ανέστη!
Νίκος Πετρόχειλος

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Δεν είχες κάτι να πεις και τελικά έγραψες ένα μικρό δοκίμιο για το "ποιος είναι ο κόσμος μου" και μ' αυτό για κλειδί βρήκες και πήρες στα χέρια σου τα εργαλεία τού Θεού και του Ανθρώπου!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Κούκος
Κούκε μου πολύ χαίρομαι που σε βλέπω. Ήπιες κάτι στο καφενείο; Ή ήσουν πολύ βιαστικός; Χαρούμενη Λαμπρή!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Νίκος
Υπέροχος Νίκο μου ο σιορ Διονύσιος Σολωμός που τόσο συχνά και εύστοχα τον επικαλείσαι για να κοσμήσει το καφενείο μας. Γεμάτο χρώματα κι εκρηκτικά αισθήματα χαράς το ποίημά του,χώρια που η ελληνική γλώσσα λαμποκοπά μέσα στην τέχνη του! Αληθώς! φίλε μου.

genna είπε...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

ΤΟ ΘΕΙΟ ΜΕ Τ' ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΝΤΑΜΑ...

Ανώνυμος είπε...

Ναι"αυτός είναι ο κόσμος μου"
Γι'αυτό σε χαίρομαι εγώ εσένα
Εχεις χίλιους τρόπους να μιλάς και
άλλους τόσους να εκτιμιέσαι

σπύρος δαρσινος

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ genna
genna μου πόσο χαίρομαι που σε "ξαναβλέπω". Ναι αντάμα το Θείο με τ' ανθρώπινο και και τις τέχνες γέφυρες ανάμεσά τους.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Σπύρος
Ως άνθρωπος με θετική ενέργεια στη πνευματική σου δημιουργία αλλά και στη ζωή σου, τα βλέπεις όλα θετικά. Ακόμα και μένα...

Ανώνυμος είπε...

'Κυρίως εσένα"

σ.δαρσινός

mareld είπε...

Αγαπητέ μου Φίλε!

Ανάσταση

της Ρέας Συλβίας

Ανάσταση!

Χαρούμενη ψυχή,

έβγα και πες για τη χαρά σου,

μίλησε σ' όλους γύρω σου,

πως σπάσαν τα δεσμά σου.

Ανάσταση!

Στην νύχτα την βαθειά

που κάποτε πλανιώσουν τυφλωμένη,

ήρθε το Φως και σ' άναψε φωτιά

π' όλο και σ' ομορφαίνει..

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΛΑΜΠΡΗ!!!

Ανώνυμος είπε...

Aγαπητέ μου Φαίδωνα.
Χρόνια Πολλά, χαρούμενη Πασχαλιά σε σένα και την οικογένειά σου.
Ας γίνει η εσωτερική μας ανάταση η ΜΕΘΕΞΗ, (όχι μόνο των Πλατωνικών Ιδεών, αλλά και της χριστιανικής θεολογίας), ώστε η ψυχή μας με βάση την ΑΓΑΠΗ και την ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, προς τον συνάνθρωπο, ν'αγγίξει το ΘΕΙΟΝ.
Με αγάπη,
Βάνα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Mareld
Σ' ευχαριστώ για το αναστάσιμο Ποίημα της Σύλβιας.Έχω ήδη διαλαλήσει τη χαρά μου, Mareld, για τους καλούς και πολλούς φίλους που έχω. Καλή ανάσταση με την ελληνική κοινότητα της Σουηδίας.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Bάνα
Σου εύχομαι μέσα στου Απρίλη τις ευωδιές,ανάταση ψυχής και ανάσταση ονείρων. Ας γιορτάσει ο καθένας όπως του ταιριάζει.

Sophia είπε...

Αγαπητέ κύριε Θεοφίλου, Καλό Πάσχα.Να είστε καλά, να μας ενώνετε με τον ακριβό στοχασμό και την υψηλή αισθητική σας.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Σοφία
Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου. Έχω την αίσθηση πως γνωριζόμαστε χρόνια κι ας δείχνεις φανερά για πρώτη φορά την παρουσία σου. Χαίρομαι που το "καφενείο" αποδείχνεται καλός δεσμός μεταξύ μας, ακόμα και μ'εκείνους που δεν έχουν κάνει ακόμα φανερή την παρουσία τους αλλά μας επισκέπτονται. Θέλουμε να γίνεις και συ θαμώνας του καφενείου και να μας λες αυτά που σκέπτεσαι.
Χαρούμενη Λαμπρή και καλώς όρισες καλή μου Σοφία

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος