Κυριακή, Δεκεμβρίου 16, 2007

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α


Όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, τόσο μ’ αγγίζει εκείνη η περίεργη μελαγχολία των εορτών. Χριστούγεννα: Ποιος δοξάζεται; Η κατανάλωση.

Τα φώτα, ποτάμια που χύνονται στους εμπορικούς δρόμους και κάνουν τις αγορές ελκυστικότερες. Ο Άγιος με την κόκκινη στολή, πρόθυμος υπάλληλος των εταιρειών
που διαθέτουν επώνυμα και μη προϊόντα. Ο Άγιος που ανήκει πια στη θρησκεία της κατανάλωσης, όπως κι εμείς. Γι αυτό μας είναι τόσο οικείος.

Φώτα, φώτα παντού, φώτα που σε τυφλώνουν, που σε ναρκώνουν.

Έτσι ακολουθείς ευκολότερα το ρυθμό των Χριστουγέννων και το πνεύμα τους που είναι:

ΑΓΟΡΑΣΤΕ, ΓΙΟΡΤΑΣΤΕ, ΞΕΦΑΝΤΩΣΤΕ !

Βέβαια από δω που είμαι δεν μπορώ να διακρίνω τα πρόσωπα των αγγέλων στο συννεφιασμένο χειμωνιάτικο ουρανό, για να καταλάβω από το ύφος τους αν συμφωνούν.

Να! όμως που αρχίζουν να πέφτουν οι πρώτες σταγόνες της βροχής… Xαίρομαι να περπατώ κάτω από τη βροχή. να κάνω διάλογο μαζί της.

Στο δρόμο συναντώ εκείνο τον αλαφροΐσκιωτο γέροντα που μένει 3 τετράγωνα πιο κάτω, που όλο θέλει να μιλήσει και κανείς δεν τον ακούει, αφού οι άνθρωποι θέλουν ν’ ακούνε μόνο ευχάριστα πράγματα ή τον εαυτό τους. Του υπόσχομαι να τον επισκεφτώ. Θα καθήσω δίπλα του να τον ακούσω να ξετυλίγει τον καημό του, ν’ απλώνει τ’ αποξηραμένα του όνειρα, τις δίψες του που στέρεψαν, τα κατορθώματα που θα ήθελε να είχε πετύχει, να μου τα εξιστορεί, σα να τα πέτυχε. Να πιούμε κι ένα μπουκάλι κρασί, μοσχοφίλερο. Κι όταν κουραστεί, να κλείσω την πόρτα απαλά, αφήνοντάς τον να χαμογελά στον ύπνο του.

Επιστρέφοντας στο σπίτι μου να βλέπω τη βροχή καδραρισμένη απ’ το παράθυρο. Μια λέξη που οι άνθρωποι γνωρίζουν καλά την έννοιά της αλλά όχι και την εφαρμογή της είναι η ειρήνη. Η επί γης ειρήνη. Κάτι που επίσης γνωρίζουν καλά οι άνθρωποι είναι η Γέννηση, όχι όμως και το μήνυμά της που χάνεται στον αργό θάνατο του φυσικού περιβάλλοντος, στη συσσώρευση χρήματος και στη φύση που πεθαίνοντας τιμωρεί.
Η βροχή σταμάτησε.

Κάποιος απομακρύνεται βιαστικά από τα φώτα κι ενώνεται πάλι με το ΦΩΣ.
Φ.Θ.

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μια φωνή απ’ τα παλιά

Η εγγονή μου 10 ετών, μαθήτρια του Ελληνοαμερικανικού Ινστιτούτου με πλησίασε κρατούσε χαρτί και μολύβι, απ’ το σχολείο μου, μου είπαν να πάρω συνέντευξη κάποιου ανθρώπου, για το πώς περνούσε τα Χριστούγεννα όταν ήταν παιδί.
Τι λες δέχεσαι παππού;
Μα βεβαίως, μετά χαράς είπα. Οι ερωτήσεις άρχισαν σα βροχή, πρώτα σα σταλαγματιές δροσιάς μετά πλήθυναν έγιναν μπόρα, μετά έπεσε μια ξεραΐλα λες και ήταν η έρημος Σαχάρα.
Είχατε χριστουγεννιάτικο Δένδρο; Όχι παιδάκι μου
Σας έδιναν δώρα; Ω! όχι, αυτά αν ποτέ μας έδιναν ήταν την πρωτοχρονιά.
Σας επισκεπτόταν ο Σαντα Κλάους; Όχι δεν υπήρχε κανένας για εμάς.
Πως περνάγατε την ημέρα σας; Να τα χαράματα πηγαίναμε στην εκκλησία να μεταλάβουμε να κάνουμε χρυσό Δόντι, έτσι μας έλεγαν.
Δηλαδή δεν είχατε λαμπιόνια φώτα αστεράκια, όχι παιδί μου μόνο της νύχτας τ’ αστέρια όταν δεν ήταν συννεφιά και το φως του λύχνου.
Δεν φοράγατε καινούργια ρούχα;
Όχι παιδί μου.
Και μετά; Μετά γυρίζαμε σπίτι και τρώγαμε ότι έτυχε να υπάρχει όλοι μαζί σε μια ζεστή οικογενειακή θαλπωρή, το βράδυ κοιμόμαστε ενωρίς, ζεσταινόμαστε χουχουλίζοντας τα χέρια μας με τα χνώτα της ανθρώπινης αγάπης.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Νέα Υόρκη

Ανώνυμος είπε...

Κάποιος αποκρύνεται βιαστικά από τα φώτα και ενώνεται πάλι με το ΦΩΣ. Φ.Θ.
Σοφή ρήση,γιατί,στην προκειμένη περίπτωση,άλλο φώτα και άλλο ΦΩΣ.
Τα πρώτα είναι στην πρίζα της εξάρτησης και τό δεύτερο της αξιοπρέπειας.Τα φώτα σε τυφλώνουν, το ΦΩΣ σε οδηγεί.Οσο πιο εκτυφλω τικά είναι τα φώτα τόσο και σκοτει νιάζει το ΦΩΣ.Άμα καταφέρεις να απομακρυνθείς από τα φώτα τότε μπαίνεις στη σφαίρα του ΦΩΤΌΣ.
Πράγμα δύσκολο,τι θα πούνε οι φίλοι
Εγώ π.χ.περνάω μαύρα Χριστούγεννα [γιά το τι θα πούνε οι φίλοι]με την γυναίκα μου,γιατί με έχει τυφλώσει με τα φώτα καιέχασα το ΦΩΣ.Και που να το βρώ ; που είναι πλακωμένο με άγχος γιά να πληρώ
σω τους λογαρισμούς που κάνουν δυνατότερα τα φώτα και σκοτεινότε
ρο το ΦΩΣ;
Πάει το ποσόν που ήθελα να στείλω
στον φτωχό,ηλικιωμένο του ΦΑΙΔΩΝΑ.
Πάει το ταξιδάκι που ονειρευόμουν
στην θάλασσα και στο βουνό.
Πάνε και κείνα τα βιβλία που ηθελα να παραγγείλω.
Τι μούμεινε να παρηγορηθω;μιά κοιλιά και μιά ψυχή φουσκωμένα με γουρούνι ψητό.
Σπύρος Δαρσινός

Ανώνυμος είπε...

...Το ΦΩΣ είναι ο ίδιος ο Φαίδων που έστιψε τη σκέψη ν' ανθίσει τριαντάφυλλο γεμάτο συναίσθημα και καλή γραφή.
Βέβαια τ' αγκάθια της πραγματικότητας που συνοδεύουν το άνθος της σκέψης είναι πολύ επώδυνα σ' εκείνους που ταυτίζονται με τον γράφοντα και νοιάζονται μαζί του
για τον συνάνθρωπο και το περιβάλλον που ζει...
Ας ευχηθούμε, φίλε μου, υγεία, καθαρό μυαλό και ναι, ας είναι και τούτα τα Χριστούγεννα μια οδυνηρή επανάληψη των βαθειά σκεπτομένων...
Φίλη ζεστή της σκέψης σου, Υιώτα Στρατή, Ν. Υόρκη

παράλληλος είπε...

"Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δικιά σου μελαγχολία" έλεγε κάποτε ο Νιόνος...

Καλά Χριστούγεννα, να έχετε.

Ανώνυμος είπε...

Γιατί φίλοι του αγαπημένου ''Καφενείου'' τέτοια μελαγχολία;
Τόση νοσταλγία των παιδικών σας χρόνων;
Μήπως φταίει ο φίλος μας ο Φαίδων και η πένα του.
Όταν τον συναντήσω στο δρόμο θα τον μαλώσω.
Σκεφτείτε τώρα εμένα, (ορφανό του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου)που έζησα όλα τα παιδικά μου χρόνια σε διάφορα κρατικά Ορφανοτροφεία και Παιδοπόλεις, μέχρι και τα δώδεκα, τι συνειρμοί και μαύρες σκέψεις πρέπει να περάσουν απ' το μυαλό μου.
Τι να κάνω; Να ξαναφέρω στη μνήμη μου τον άγριο παιδονόμο;
Δεν θα το κάνω! Αλίμονό μου!
Γιατί δεν τα αφήνετε πίσω όλα. Για να χαρείτε τις λίγες αυτές, έστω και πλαστικές ημέρες;
Πού θα ξαναβρείτε όλο το χρόνο την ευκαιρία να δώσετε λίγη χαρά, στον εαυτό σας, στους αγαπημένους σας, στους φίλους σας;
Δώστε χαρά εκεί που μπορείτε και όλα θα σας φανούν όμορφα και ωραία. Ακόμη και τα λαμπερά λαμπιόνια. Θα σας φανεί γλυκούλης ακόμη και ο ''Άγιος των εταιριών''. Ο ''Άγιος της Κατανάλωσης''.
Κάντε ό,τι έκανε και ο φίλος μας ο Φαίδων. Πού κάλεσε στο Καφενείο τον γεροντάκι.
Επισκεφτείτε ένα παιδικό σταθμό με ορφανά. Πηγαίνετε δυο σοκολάτες, δυο μελομακάρονα, δυο κουρανμπιέδες, ένα μικρό παιχνιδάκι και θα δείτε τα ματάκια τους με τι ΦΩΣ θα γεμίσουν! Νομίζω πως αυτό θα είναι το ΦΩΣ που γράφει ο φίλος μας.
Το ΦΩΣ το ανέσπερο!
Μην αφήστε να σας πλακώσει η μελαγχολία φίλοι μου. Ο Φαίδων, πιστεύω, δεν το έγραψε αυτό το κείμενο για να μας μελαγχολήσει. Κάθε άλλο.
Καλές γιορτές!!! σε όλους σας.

σεραφείμ βάγιας
συγγραφεας

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημένε μου φίλε Φαίδωνα και αγαπημένοι μου φίλοι του blog
Μπορεί να μην γνωρίζουμε προσωπικά ο ένας τον άλλον το γεγονός όμως ότι όλοι μας καταθέτουμε τις απόψεις μας μέσα σε αυτό το FORUM όπως έχω χαρακτηρίσει αυτό το υπέροχο blog του Φαίδωνα με κάνει να αισθάνομαι ότι μου είστε όλοι σας δικοί μου άνθρωποι.
Είναι πολύ λίγοι οι άνθρωποι σήμερα που πραγματικά νιώθουν το βαθύ νόημα των Χριστουγέννων, ο καταναλωτισμός και η εμπορευματοποίηση όπως πολύ σωστά αναφέρει ο Φαίδωνας μας εμποδίζουν να καταλάβουμε το βαθύτερο νόημα της γέννησης του χριστού μας που είναι η γέννηση της ελπίδας.
Το ΦΩΣ αγαπητέ μου Φαίδωνα δεν είναι τα πολύχρωμα λαμπιόνια, οι βιτρίνες των μεγάλων καταστημάτων γιατί απλά όλα αυτά που περιγράφεις στο ωραίο κείμενο σου δεν είναι τίποτα άλλο από μια φωτοβολίδα που άστραψε για λίγο και μετά ξανά στο σκοτάδι.
Το αληθινό ΦΩΣ είναι όπως πολύ σωστά λέει ένας φίλος του blog μας ο ίδιος ο Φαίδωνας Θεοφίλου,είναι το αληθινό ΦΩΣ που πηγάζει μέσα από τη ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΗΘΥΜΝΑΣ, είναι η ελπίδα για μια νέα πορεία ζωής που ξεπροβάλει μέσα από τον ΤΡΟΦΙΜΟ.
Φαίδωνα θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που σε γνώρισα σε αυτή τη ζωή, φέτος συμπληρώσαμε 10 χρόνια γνωριμίας , 10 χρόνια γεμάτα φώς .
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχηθώ στο Φαίδωνα Θεοφίλου και σε όλους τους φίλους του blog στον καθένα ξεχωριστά πάνω από όλα ΥΓΕΙΑ και κάθε προσωπική και οικογενειακή ευτυχία.
Θα ήθελα να κλείσω παραθέτοντας μερικούς στοίχους από τη ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΗΘΥΜΝΑΣ που είναι γεμάτοι ΦΩΣ
Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΦΤΑΝΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΩΛΙΑΖΕΙ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ.
ΑΝ ΞΥΣΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΙΩΠΗ, ΘΑ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΙΣΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ.


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ 2008 ΕΥΧΕΣ

ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
E-mail:orizontas2000@yahoo.gr

Ανώνυμος είπε...

Κάποτε ένας Ιερωμένος δημοσίευσε για εμένα στην εδώ εφημερίδα ότι ποτέ μου Δεν έχω δει το αληθινό Φως,

Λέτε να ήταν προφητικά τα λόγια του, ή μήπως το φως ήταν Φως από λευκό φώσφορο;... από αυτό που πωλείται στα Παλαιστινιακά εδάφη;


Καλά Χριστογεννα σε όλους σας-μας

Γαβριήλ

Μηθυμναίος είπε...

«Φώτα, φώτα παντού, φώτα που σε τυφλώνουν, που σε ναρκώνουν…»
Και σαν απροστάτευτο ποίμνιο, τυφλωμένο, μας οδηγούν εκεί που στοχεύουν: στη «κατανάλωση». Όλα έγιναν εμπόριο πια, σε όλα, οι έννοιες παραμερίστηκαν…
«Κάποιος απομακρύνεται βιαστικά από τα φώτα κι ενώνεται πάλι με το ΦΩΣ.»
Ο Φαίδωνας μας παροτρύνει να απομακρυνθούμε από τα φώτα για να συναντηθούμε με το ΦΩΣ. Ό,τι καλύτερο. Τούτες τις ημέρες ας κυριαρχήσει το ΦΩΣ στις ψυχές μας!

Ανώνυμος είπε...

Χαρούμενα Χριστούγεννα;;;;;
Το ταπεινό μήνυμα που στέλνει, η στην από άχυρα φάτνη, Γέννηση του Θεανθρώπου,συγκρούεται με τα μηνύματα της πολυτέλειας, χλιδής, πολυκέντητων ενδυμάτων ρασοφόρων αρχιερέων που δήθεν υπηρετούν την ανθρώπινη ταπεινότητα, ενώ στην πραγματικότητα κάνουν χρέη μεσάζοντος ανάμεσα σε άνθρωπο και ουρανό σαν αυτοί να μην είναι φτιαγμένοιαπό την ίδια αδύναμη σάρκα και που γι αυτούς είναι αμαρτία ν' αγγίζουν γυναίκα. Ο Ξ Ϋ Μ Ω Ρ ΟΝ αφού από γυναίκα έχουν γεννηθεί, κάνουν αγοροπωλησίες πιστοποιητικ΄λων γέννησης,γάμου,θανάτου, με πολυελαίους αναμμένους ή χωρίς, αναλόγως το βαλάντιον,χωρίς στην πραγματικότητα να είναι αντιπρόσωποι του έθνους μας.
Γαβριήλ
Νέα Υόρκη

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Φίλοι θαμώνες του καφενείου
Μέχρι και ο Θεός (όχι του καφενείου) χαίρεται με τις τόσο ενδιαφέρουσες απόψεις που κατατίθενται στο τραπέζι του καφενείου. Όσο δεν συνηθίζουμε την
ΑΣΧΗΜΙΑ για ΟΜΟΡΦΙΑ μη ΦΟΒΑΣΤΕ...ΘΕΟ!
Φαίδων Θεοφίλου

Ανώνυμος είπε...

telika stin ellada giauto uparxoun akomi kafeneia giati legontai ta poio alithina logia.
KALA XRISTOUGENNA SE OLOYS MAS

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Σε καλωσορίζουμε Λάϊε της Θήβας
στο καφενείο κι ελπίζουμε από τώρα και μπρος να σ' έχουμε θαμώνα μας.
καλά Χριστούγεννα,
Φαίδων Θεοφίλου

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου καλέ μου Φαίδονα
Φαίδονα Θεοφίλου
που μεσ'ετούτη τη ζωή έχεις την όψη φίλου
Σου εύχομαι βρε Φαίδονα χρόνια πολλά να ζήσεις
και τούτα τα Χριστούγεννα να μην τα λησμονήσεις
Λουκάς Ελλάς (champion στην άρση βαρών)

Κούκος είπε...

Αν και τον πίνω σκέτο, ο ποιο "γλυκός" καφές σερβίρεται εδώ!
Μόνιμος θαμώνας από δω και πέρα.
Χρόνια πολλά σε όλους.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Κούκε Κούκε είσαιεδώ;
Όχι μόνο ήσουν εδώ αλλά έκανες και φιλοφρόνηση στο Blog. Σ' ευχαριστούμε και σου ευχομαστε τα καλύτερα να έρθουν να σε βρούν τη καινούρια χρονιά.

Ανώνυμος είπε...

Gostei muito desse post e seu blog é muito interessante, vou passar por aqui sempre =) Depois dá uma passada lá no meu site, que é sobre o CresceNet, espero que goste. O endereço dele é http://www.provedorcrescenet.com . Um abraço.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος