Και ο λαός κρίνεται!
Φ. Θ. = Φι και Θήτα
Το νέο πολιτικό σκηνικό συνίσταται στο τρόπο εκλογής προέδρου ενός κόμματος που για πρώτη φορά εφαρμόσθηκε στην Ελλάδα και που σχεδόν 800.000 πολίτες συμμετείχαν άμεσα σε μια τόσο σημαντική απόφαση. Αυτό είναι ένα μεγάλο κέρδος για την πολιτική και την δημοκρατία. Η απόφαση των πολιτών που είχε σαν αποτέλεσμα την επανεκλογή του Γ. Παπανδρέου, είναι ασφαλώς σεβαστή από κάθε δημοκρατικό πολίτη. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν είμαι από κείνους που αγιοποιούν το λαό για ότι κάνει ούτε έχω λόγους να τού χαϊδέψω τα’ αυτιά, αφού είμαι ο ίδιος πολίτης κι όχι πολιτικός. Και ο λαός λοιπόν κρίνεται! Δηλαδή εμείς.
Το πολιτικό σκηνικό που παραμένει ίδιο, είναι η συνέχιση της παραμονής του Γ. Παπανδρέου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, αφού η πλειοψηφία των μελών και των φίλων του κόμματος, επιβράβευσε θριαμβευτικά τον Γ. Παπανδρέου, που ήδη είχε χάσει όλες τις πολιτικές μάχες που έδωσε. «Τώρα ωρίμασα» είχε πει ο ίδιος κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, δημιουργώντας εύλογα την απορία: «Μα καλά, 3 δεκαετίες χρειάστηκε ο αρχηγός για να ωριμάσει πολιτικά»; Μέχρι τώρα, στα 4 σχεδόν χρόνια της αντιπολίτευσης, στην ερώτηση των δημοσκόπων για το ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός, ο Γ. Παπανδρέου ερχόταν πάντα δεύτερος με απόσταση 20-30 ποσοστιαίων μονάδων από τον πρώτο. Τι θα γίνει λοιπόν από δω και πέρα ώστε ο Γιώργος να καλύψει αυτήν την απόσταση και να θεωρείται αυτός ως καταλληλότερος πρωθυπουργός; Μήπως θα χρειασθεί μαγικό ραβδάκι ή θα πρέπει να χάσει και τις επόμενες εκλογές ώστε να έχει χρόνο να προετοιμασθεί και να διαχειριστεί καλύτερα την ωριμότητα που απέκτησε;
Στο μεταξύ η κυβέρνηση Καραμανλή που αλωνίζει και δημιουργεί όλο και πιο δυσβάστακτους όρους διαβίωσης, θ’ αναγκάσει τους Έλληνες να θυμηθούν και πάλι τη μετανάστευση! Ο λαός λοιπόν κρίνεται! Και για να μη νομισθεί πως μόνο ο λαός του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει αυτά τα συμπτώματα, υπενθυμίζω πως όταν κατά τη διάρκεια της φετινής πύρινης λαίλαπας οι Έλληνες ζητούσαν βοήθεια από τα τηλεοπτικά κανάλια γιατί καίγονταν οι ίδιοι, τα σπίτια, τα ζωντανά , το περιβάλλον τους και κράτος δεν υπήρχε, ο Καραμανλής και η κυβέρνηση των σκανδάλων, παρέμεναν απλοί θεατές της καταστροφής. Αυτοί λοιπόν, οι πυρόπληκτοι επανεξέλεξαν ως πρωθυπουργό, τον θεατή της προσωπικής τους τραγωδίας!!!
Μήπως λοιπόν οι Έλληνες δεν χρησιμοποιούν πολιτικά κριτήρια όταν αποφασίζουν για πολιτικά θέματα; Μήπως πάσχουν από πολιτική σχιζοφρένεια; Ή μήπως είναι δέσμιοι ενός «ονοματικού καθεστωτισμού», δηλαδή Καραμανλής, Παπανδρέου, Μητσοτάκης και τίποτ’ άλλο;
Στον κόσμο που ζούμε όλα τρέχουν: Οι εξελίξεις, τα κράτη, τ’ αρνητικά φαινόμενα, η πρόοδος, η Ιστορία. Εμείς ομφαλοσκοπούμε και βολεύουμε με τη ψήφο μας, τους πολιτικά ανεπαρκείς γόνους των πολιτικών τζακιών, την ώρα που πρέπει ν’ απελευθερώσουμε όλες τις νέες και ικανές πολιτικές δυνάμεις που διαθέτει η χώρα μας. Και ο λαός λοιπόν κρίνεται και θα κριθεί εγκυρότερα από τον ιστορικό τού μέλλοντος. Ας ελπίσουμε πως μέχρι τότε, δεν θα έχουμε χάσει το παιχνίδι της ταχύτητας και της αντοχής…
22 σχόλια:
Όλα όσα λες ισχύουν ταυτόχρονα
αγαπητέ μου.
Μπάμπης Πιτέλλης
όταν ο Φαίδων αποδεικνύει βασανισ
τικά μιά πραγματικότητα δεν έχεις παρά να ψάξεις πως φτάσαμε στον βα σανισμό.Να τον αμφισβητησεις;αποκ λείεται[τον βασανισμό]
Και στον προκείμενο μπορεί να τον έχουνε πείσει ότι μετά από τον βασανισμό έρχονται τ'αγαθά.Γιατί και αυτοί που κερδίζουν βασανίζον
ται.Τι να πω και γω....
Το κείμενό σου τέλειο/ πραγματικό και όχι ουτοπία.
Ιωάννα Μώλου
Κύριε Θεοφίλου,
Στα τρία ερωτήματά σας στο ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ, απαντώ:
Απλώς, ο λαός έχει τη δική του κρίση και όπως φαίνεται δεν συμφωνεί μαζί σας,
Κωνσταντίνος Λυκογιάννης
Δεν είναι το θέμα τόσο στενό ή τόσο προσωπικό κ.Κωνσταντίνε Λυκογιάννη. Απλά όταν οι αποφάσεις των ανθρώπων συγκρούονται ακόμα και με την πιο ευέλικτη λογική, τότε υπάρχει πρόβλημα. Γιατί ως γνωστόν τα θέματα τηε Τέχνης π.χ. δεν υποχρεούνται να λειτουργήσουν με βάση την τρέχουσα λογική,απλά δημιουργούν δική τους λογική. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στην πολιτική, όπου 2+2 κάνουν μόνο 4, ποτέ παραπάνω ή λιγότερα. Τέλος να σας υπενθυμίσω ότι ασκώ το πιο στοιχειώδες δικαίωμα του πολίτη: Να σκέπτομαικαι να κρίνω όσα συμβαίνουν στη χώρα μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλω όλα και όλοι να συμφωνούν μαζί μου όπως τόσο ατυχώς αναφέρετε.
Φιλικά
Φαίδων Θεοφίλου
Επιτέλους!
έγιναν Προκριματικές εκλογές στην Ελλάδα για ανάδειξη αρχηγού κόμματος,
άρα ο λαός είναι άξιος της μοίρας του, όποια κι αν είναι αυτή...
Είμαι της γνώμης φίλε μου πως οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι πολλές. Και πως δεν ταιριάζουν όλες και για όλα.
Όπως βεβαίως δεν ταιριάζει και το κρεμμύδι, που αναμφίβολα είναι πολύ υγιεινό και θαυματουργό, σε όλες τις σαλάτες.
Ασφαλώς δημοκρατική διαδικασία είναι το να εκλεγεί ο πρόεδρος ενός Κόμματος απ' τον Κυρίαρχο Λαό.
Όμως εξίσου δημοκρατικό είναι να εκλεγεί και απ' τα θεσμοθετημένα όργανα ενός Κόμματος.
Και βεβαίως, ο δεύτερος δημοκρατικός τρόπος υπερτερεί του πρώτου.
Οι λόγοι που το υπσοτηρίζω αυτό είναι ευδιάκριτοι.
Στην πρώτη περίπτωση, δηλαδή στην εκλογή προέδρου απ' τον Κυρίαρχο Λαό, για ένα Κόμμα όπως είναι το ΠΑΣΟΚ, (οικογενειακή ιδιοκτησία.Τσιφλίκι ούτως ειπείν της οικογένειας Παπανδρέου) είναι αυτονόητο να οδηγηθεί ο Κυρίαρχος Λαός στην κάλπη φορτισμένος συναισθηματικά (Όπως και το έπραξε).
Και περισσότερο που η νομενκλατούρα που είναι δίπλα και κοντά, με τις κραυγές και τις εμπρηστικές δηλώσεις δεν αφήνει το Λαό να διακρίνει πόσο οι εποχές έχουν αλλάξει και πόσο αναγκαίο είναι τα Κόμματα να ανανεώνονται πριν να είναι αυτό πολύ αργά.
Γιατί δεν φαντάζομαι να υποστηρίζει κανείς λογικός άνθρωπος ότι όλος αυτός ο Κυρίαρχος Λαός πήγε να ψηφίσει με νηφαλιότητα και γνώση για το πως πρέπει να πορεύεται τη σήμερονημέρα ένα Κόμμα εξουσίας;
Πώς όλος αυτός ο Κυρίαρχος Λαός έχει την γνώση και την πείρα να επιλέξει το σωστό;
Κάθε άλλο. Νομίζω ότι επέλεξε με το συναίσθημα. Αυτό τον οδήγησε. Να... Δώσουμε άλλη μια ευκαιρία στο... Παιδί. Ίσως αυτή τη φορά τα καταφέρει. Το χρωστάμε στον Μπαμπά!!!
Μα... Αν είναι έτσι, μπορώ να διατηρώ στην εξουσία και στο θρόνο ακόμη και έναν ανάπηρο. Και έχει τέτοια παραδείγματα η ιστορία αρκετά. Πόσοι και πόσοι ανίκανοι και προβληματικοί δεν διατηρήθηκαν στην εξουσία γιατί το ήθελαν οι ''Ηρακλείς''. Οι σημερινοί στυλοβάτες του οικογεκεινακού Θρόνου!!! Η νομενκλατούρα.
Δες πώς ξεσπάθωσαν σε μια τουλάχιστον υποψιότητα.
Υπονομευτής της ενότητας!!! Διασπαστής!! Φιλόδοξος!! Ντούτσε!!!
Με λίγα λόγια... Ανάξιος.
Η δεύτερη περίπτωση,δηλαδή η εκλογή του προέδρου και αρχηγού ενός Κόμματος απ' τα θεσμοθετημένα όργανα έχει σοβαρά και ολοφάνερα πλεονεκτήματα.
Τα άτομα αυτά έχουν άμεση έπαφή με την πραγματικότητα. Βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Κοντά στα μέτωπα που δίνονται οι μάχες. Ξέρουν τις ανάγκες και τον τρόπο πάλης. Ξεχωρίζουν πιο εύκολα τις ικανότητες αυτών που θέλουν να γίνουν αρχηγοί.
Ακόμη κι αν, και σ' αυτή την περίπτωση, ελλοχεύει ο κίνδυνος της προσωπικής επιλογής, νομίζω πως το έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν αυτοί τον καταλληλότερο για αρχηγό.
Ο Λαός, δεν απεμπολεί σε καμιά περίπτωση το Κυριαρχικό του δικαίωμα. Παραχωρεί την εξουσία ως καταπίστευμα. Την παίρνει πίσω. Τότε και μόνο είναι Κυρίαρχος Λαός.
σεραφείμ βάγιας
συγγραφέας
H Eκλογή του ΠΑΣΟΚικού προέδρου μέσα από τέτοιες ανώριμεςδιαδικα σίες είναι τόσο δημοκρατική όσο όταν δινεις σε ένα παιδάκι 6 μηνών να φάει ξερά φασόλια.Πως θα κατα πιεί ο λαός του ΠΑΣΟΚ τα τόσα προε κλογικά καρφιά;Δύσκολο.
Παρ'όλα αυτά,θέλω να πιστεύω ότι ο λαός του πασοκ ψήφισε όπως ψήφισε γιατί ίσως είδε πιό πολύ ανθρώπι
νο όραμα στο συναισθηματικό λόγο του Γ.Π.απ'ότι στο τεχνοκρατικό του Βαγγέλη.Σ.δαρσινός
ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΦΑΙΔΩΝΑ
ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟ ΑΠΟΛΥΤΑ.ΕΚΕΙΝΟ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΤΑΘΩ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΝΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΟ , ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΕΚΛΕΞΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΙΑ ΚΑΣΤΑ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΟΠΩΝ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΗ ΕΝΤΟΛΗ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΓΩ ΦΑΙΔΩΝΑ ΔΕ ΔΙΝΩ ΛΕΥΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΘΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΚΡΙΝΟΥΜΕ.
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ
ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Εύλογος -πολύ εύλογος- ο προβληματισμός σου για την κρίση του λαού, δηλαδή όλων ημών. Αλλά εγώ θέλω να το πάω και πιο πέρα το θέμα : Τι έχει να πει "ο λαός αποφάσισε"; Προφανώς εννοούμε την πλειοψηφία του λαού, δηλαδή ένα μέρος του λαού, έστω το μεγαλύτερο. Όμως και το 38% λαός είναι, και μάλιστα σε ένα σεβαστό ποσοστό. Σε ένα έθνος που δεν θα βρεις έστω και δύο πολίτες που να έχουν την ίδια ακριβώς ώρα στο ρολογάκι του χεριού τους, δεν είναι χωρίς σημασία το ότι ένα 38% λέει όχι στο 57%. Πρόκειται, νομίζω, για ένα υγιή διάλογο. Άρα η κρίση για το λαό είναι κατά ένα μερικό ποσοστό του (οσοδήποτε μεγάλο) έτσι όπως την περιγράφεις, Φαίδωνά μου. Πάντως και εγώ, ενώ τα γράφω αυτά, αισθάνομαι "μπλεγμένος" ως προς τη θέση μου απέναντι στο λαό και στην κρίση του. Και πάντα, βέβαια, υπάρχει εκείνο το λεγόμενο "πολύ κακό πολίτευμα η δημοκρατία. Όλα τα άλλα είναι πολύ χειρότερα." Τι να πω;
Νίκος Πετρόχειλος
To panta energopoihmeno kai dhmiourgiko Pneumatiko Kafeneio tou kalou mou filou Faidwna einai swsth apolaush...Ekei akoumpame skeyeiV...antirrhseiV...dialogouV...suzhthseiV...kai paei legontaV
to pragma mecri thn epomenh fora....Me sebasmo diafwnoume...kai me Agaph anazhtame AlhqeieV pou ecoun panta polla proswpa...
H pena tou Faidwna panta me tsakwnei idiaitera...Oi dialogoi kai oi politikeV antallageV me ton allo xecwro filo mou, ton Spuro Darsino, kai olouV touV allouV (pc ton Ntino Lukogiannh pou einai epishV enhmerwmenoV kai eklektoV filoV ) pou summetecoun stiV suzhthseiV einai nomizw akoma kai stiV diaforeV touV ena
pneumatiko kentrisma gia olouV maV. Mprabo saV bre paidia....
STELLA ZAMPOUROU FOLLENDER New York
AΣ ΣΥΝΟΨΙΣΟΥΜΕ :
Επειδή κάποιοι θαμώνες "του πνευματικού καφενείου" κατέθεσαν μεν την άποψή τους αποδίδοντας είτε σε συναισθηματικά κριτήρια την απόφαση των πολιτών είτε στην άποψη έτσι ήθελε ο λαός έτσι έκανε... Συμφωνούμε ασφαλώς και είναι δικαίωμά του να ψηφίσει όπως θέλει. Στο κείμενο όμως που αναρτήθηκε στο Blog, επισημαίνεται ότι ο λαός σε δύο περιπτώσεις, (μία στις εθνικές εκλογές και μία στις εσωτερικές του Πασοκ) με βάση το αρνητικό έργο των 2 ανδρών,(Καραμανλή στην κυβέρνηση - Παπανδρέου στην αντιπολίτευση) ψήφισε ενάντια στα συμφέροντά του και ενάντια στην πολιτική λογική που λέει: Ψηφίζω αυτόν που έχει παρουσιάσει έργο, αυτόν, τού οποίου είναι φανερές οι ικανότητές του ως τιμονιέρη. Και εξετάζεται, όχι αν είχε το δικαίωμα να ψηφίσει έτσι, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο, αλλά ΓΙΑΤΙ ψήφισε έτσι. Και ξαναπροκύπτει το ερώτημα: πρέπει, ΝΑΙ ή ΟΧΙ ο κάθε πολίτης να ψηφίζει με κριτήρια πολιτικά ; Υποτίθεται ότι από τον αρχηγό ενός κόμματος αναμένουμε να εργασθεί για την ευημερία των πολιτών της χώρας, να εκσυγχρονίσει τη χώρα και να αφήσει πίσω του γόνιμο έδαφος για τους επόμενους. Τα συναισθηματικά κριτήρια είναι καλά για να εκλέξουμε τον υποψήφιό μας για την EUROVISION ή τον ερωτικό μας σύντροφο.Βέβαια κάποιο ρόλο παίζει και το συναίσθημα στα πολιτικά αλλά όταν είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ κριτήριο στις πολιτικές επιλογές,τότε αυτή η επιλογή συνήθως φέρνει τη χώρα πίσω, ενώ βοηθά αυτόν που επιλέγουμε να καλοπερνά...Αντίθετα, αν ψηφίζουμε με πολιτικά κριτήρια και μόνο, δηλαδή με πολιτική λογική, θα μπορούμε να διακρίνουμε ότι ο τάδε και ο τάδε αρχηγός, παρά το ότι λέγεται Καραμανλής ή Παπανδρέου έχει έλλειμμα πολιτικών ικανοτήτων. Πολιτικά λοιπόν ή συναισθηματικά κριτήρια όταν ψηφίζουμε για το παρόν και για το μέλλον της χώρας; Μια ενδιαφέρουσα άποψη που στηρίζεται στην πραγματικότητα και όχι σε συναισθηματικές παρορμήσεις, είναι το σχόλιο του συγγραφέα Σεραφείμ Βάγια. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσουμε.
Φαίδων Θεοφίλου
Φαίδων ,συμφωνώ ότι όταν φτάνει ο λαός στην κάπλη πρέπει να ψηφίζει πάνω απ'όλα με πολιτικά κριτήρια, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με 800.000 κόσμο,το 1/7 δηλαδή του εθνικού εκλογικού σώματος,το 1/4 περιπου του πασοκικού κόσμου που πηγε στην κάλπη ,τι πιστεύουν οι άλλοι πασόκοι που δεν ψήφισαν;
Επομένως δεν μπορούμε να γενικεύου με τα πράγματα.Σπυεος Δαρσινός
Ένα μικρό ακόμη σχόλιο.
Όντως, στο έρωτα ναι!Ο άνθρωπος έχει όσες ευκαιρίες θέλει για να ερωτευτεί. Φτάνει να έχει μια καρδιά... ΑΓΚΙΝΆΡΑ!!!
Άλλωστε ο έρωτας δεν είναι... Ο μεγαλύτερος για τους ανθρώπους θεός;
Όμως στην πολιτική τα πράγματα διαφέρουν σημαντικά!!!
Βάσει του άρθρου 47 του καταστατικού του ΠΑΣΟΚ, το ανώτατο όργανο του Κινήματος είναι το Συνέδριο που απαοφασίζει μέσα στα πλαίσια των αρχών της 3ης Σεπτέμβρη.
Και ακόμη, στο συνέδριο, βάσει του άρθρου 48 παίρνουν μέρος,
α)Αντιπρόσωποι απ' όλες τις Τ.Ο. της χώρας και του εξωτερικού,
Β)Αντιπρόσωποι απ' τις Κ.Ο.
γ)Τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και βεβαίως ο ίδιος ο πρόεδρος του Κινήματος.
Με άλλα λόγια, η καρδιά του κινήματος.
Όλοι αυτοί που μάχονται, κεχωρισμένως μεν αλλά ενωμένοι, για τη Νίκη.
Πιστεύω λοιπόν φίλε Φαίδων πως αυτοί, και μόνον αυτοί, έχουν το δικαίωμα να εκλέξουν τον αρχηγό.
Και σε καμιά περίπτωση δεν πιστεύω, όπως αφήνει να εννοηθεί ο φίλος Παναγιώτης, πως όλοι αυτοί, η καρδιά του Κινήματος, είναι μια ''κάστα διαπλεκόμενων ανθρώπων''.
Γιατί τότε ... Κλάφ' τα Χαράλαμπε!
Αλίμονό μας!
σεραφείμ βάγιας
συγγραφέας
Φίλε μου Σπύρο
Μόνο γενίκευση δεν κάνω όταν καταθέτω την άποψή μου. Εγώ μίλησα ΜΟΝΟ γι αυτούς που εξέλεξαν τον Παπανδρέου ο οποίος είχε χάσει όλες τις πολιτικές μάχες.( Εθνικές εκλογές, δημοτικές-νομαρχιακές και ευρωεκλογές) και παρ' όλο που είχαν όλες τις αποδείξεις μπροστά τους για να μην τον ψηφίσουν, το έκαναν.Δεν μίλησα ποτέ γι αυτούς που δεν ψήφισαν αφού κανείς δεν ξέρει τις προθέσεις τους. Μίλησα επίσης για τον ανεπαρκή πολιτικό καιθεατή της πύρινης τραγωδίας της
μισής Ελλάδας Κώστα Καραμανλή, που η πλειοψηφία όσων ψήφισαν, συμπεριλαμβανομένων των πυρόπληκτων,τον ψήφισαν για πρωθυπουργό ενώ είχαν όλους τους λόγους να μην το κάνουν. (Ληστεία των ταμείων των εργαζομένων-υπόθεση ομολόγων, κουμπάροι μιζαδόροι και μια αλυσίδα σκανδάλων
μέσα στο κόμμα εκείνου που είπε ότι θα επανιδρύσει το κράτος...)\
Όσοι λοιπόν ψήφισαν, ψήφισαν με πολιτικά κριτήρια;;; Και αν όχι έπρεπε να ψηφίσουν με μια απλή πολιτική λογική ή όχι;;
Ποιο σαφής νομίζω πως δεν μπορώ να γίνω...
Φαίδων Θεοφίλου
Οπωσδήποτε δεν ψήφισαν με πολιτικά
κριτήρια.Τι περιμένεις από ένα λαό
εξαρτημένο και πολυγελασμένο;;;
Και δεν υπάρχει πιό ύπουλη δημοκρα τία από αυτή που σου δίνει την αίσθηση της ελευθερίας μέσα στα δε σμά της εξάρτησης.Και η εξάρτηση αυ
τή ξεκινάει από την αδυναμία σου να είσαι ΕΣΥ μέσα από τα ψίχουλα που σου δίνει το σύστημα να επιζήσεις.Σπυρος Δαρσινος
ζήσεις
Συνεπώς συμφωνούμε Σπύρο μου ότι δεν ψήφισαν οι ΄Ελληνες με πολιτικά κριτήρια. Άρα καταλήξαμε κάπου κι αυτό ειναι θετικό.Τώρα η εξήγηση που δίνεις στο γιατί δεν ψήφισαν με πολιτικά κριτήρια, είναι ένα άλλο θέμα και μιά άποψη καθ' όλα σεβαστή, ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή όχι κάποιος με αυτήν.
Φαίδων Θεοφίλου
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ
ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΔΥΟ ΑΡΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ ΣΕ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΠΟΤΙΣΑΝ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΤΗΣ.
Ο ΩΡΑΙΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΧΝΕΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΤΟ ΔΕ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΟΛΑ ΘΕΛΟΥΝ ΚΟΠΟ ΙΔΡΩΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ BLOG.
ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Μπράβο Παναγιώτη για την αναφορά σου στο Πολυτεχνείο! Είναι μια επέτειος όπου όλοι μας πρέπει να υποκλιθούμε στην ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ αυτών των νέων ανθρώπων, στο θάρρος τους και στον υπέροχο αγώνα τους για ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Οι διεκδικήσεις αυτές παραμένουν πάντα επίκαιρες. Θέλω όμως ακόμα να σημειώσω πως το πνεύμα του αγώνα αυτών των γενναίων παιδιών, δεν έκανε εκπτώσεις στις αξίες που πίστευαν. Αξίες που διαμόρφωναν και τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ. Φαίνεται όμως πως αυτό το πνεύμα δεν το συμμερίζονται οι σημερινοί Έλληνες πολίτες, αφού τα πολιτικά τους κριτήρια είναι να ψηφίζουν τα ίδια και τα ίδια πολιτικά τζάκια, ανεξάρτητα αν αυτοί που ψηφίζουν είναι ανίκανοι. Το Πνεύμα λοιπόν του Πολυτεχνείου πρέπει να οδηγεί τους πολίτες στην ουσία της πολιτικής και στην ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων μέσα από το λαό κι όχι από τα τζάκια.
Αιωνία τους η μνήμη.
Φαίδων Θεοφίλου
Μπράβο Παναγιώτη για την αναφορά σου στο Πολυτεχνείο! Είναι μια επέτειος όπου όλοι μας πρέπει να υποκλιθούμε στην ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ αυτών των νέων ανθρώπων, στο θάρρος τους και στον υπέροχο αγώνα τους για ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Οι διεκδικήσεις αυτές παραμένουν πάντα επίκαιρες. Θέλω όμως ακόμα να σημειώσω πως το πνεύμα του αγώνα αυτών των γενναίων παιδιών, δεν έκανε εκπτώσεις στις αξίες που πίστευαν. Αξίες που διαμόρφωναν και τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ. Φαίνεται όμως πως αυτό το πνεύμα δεν το συμμερίζονται οι σημερινοί Έλληνες πολίτες, αφού τα πολιτικά τους κριτήρια είναι να ψηφίζουν τα ίδια και τα ίδια πολιτικά τζάκια, ανεξάρτητα αν αυτοί που ψηφίζουν είναι ανίκανοι. Το Πνεύμα λοιπόν του Πολυτεχνείου πρέπει να οδηγεί τους πολίτες στην ουσία της πολιτικής και στην ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων μέσα από το λαό κι όχι από τα τζάκια.
Αιωνία τους η μνήμη.
Φαίδων Θεοφίλου
"στο τρόπο"
[αλλού εμένα το βιολί μου: "στο τρόπο", ορθομπαμπινιωτικά σωστό, αν και όχι εξ ολοκλήρου γιατί πριν από, κ,π,τ, μπαίνει το Ν στην κατάληξη]. Έτσι, χωρίς Ν, το προφέρουν στα αρβανιτοχώρια της καταγωγής μου, και αυτό δεν είναι ό,τι καλύτερο για την ευφωνία της γλώσσας μας.
Περαστικά στα λεξικά μας.. και στη γραμματική μας...
Έχεις δίκιο "Παράλληλε για το "ν"
αλλά όταν ανάρτησα το κείμενο ήταν πια αργά και δεν ξέρω αν μπορεί να διορθωθεί εκ των υστέρων, αφού δεν είμαι και από τους καλύτερους των χρηστών. Εγώ θα επιθυμούσα να υπάρχει όπως παλιά το "ν" στο τέλος των λέξεων (ουδέτερα π.χ. το σχόλιον ή στην αιτιατική τα αρσενικά π.χ. τον άνθρωπον) Μ' αυτό το "ν" η γλώσσα μας είχε ένα θαυμάσιο ήχο.
Ποιος είπε όμως ότι πάντα κάναμε τις σωστές επιλογές;
Φαίδων Θεοφίλου
Δημοσίευση σχολίου