ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Του Φαίδωνα Θεοφίλου

Η συγκριτική μέθοδος είναι πάντα μια καλή ευκαιρία για όλους μας ώστε να προσεγγίζουμε την αλήθεια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γνωρίζοντας λοιπόν από την ελληνική πολιτική ζωή, ότι δεν υπάρχει διαφάνεια στις αποφάσεις και στις πράξεις των κυβερνώντων, γνωρίζοντας ότι το ψέμα είναι το καλύτερο εργαλείο στα χέρια των πολιτικών μας , έτσι που, συχνότατα πλασάρεται και ως μοναδική αλήθεια, γνωρίζοντας τέλος, το ήθος και τα ήθη της πολιτικής μας ζωής, θα ήθελα να αποθέσω μια αίσθηση ενός άλλου πολιτικού ήθους, μέσα από ένα απόσπασμα ομιλίας τού μεγάλου Ευρωπαίου πολιτικού και ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών της τότε Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Βίλυ Μπραντ, που είχε την καλοσύνη να μου στείλει από τη Γερμανία ο καλός φίλος του «Καφενείου» Δημήτρης Κεφαλίδης, που τον ευχαριστώ. Τις ιστορικές στιγμές λοιπόν, που ο Βίλυ Μπραντ ασκούσε την περίφημη «Οστ Πολιτίκ»*, γονάτιζε και μπροστά στα θύματα του ναζισμού ζητώντας συγγνώμη από την ανθρωπότητα, εκ μέρους του γερμανικού λαού.
Γι αυτές τις ιστορικές στιγμές χαίρομαι να λέω : Ήμουν κι εγώ εκεί.
Σε μια χώρα που δεν είχε ποτέ δημοκρατική παράδοση, σε μια χώρα όπου άνθισε ο ναζισμός, ο Βίλυ Μπραντ με τη βοήθεια των συμπατριωτών του βελτίωσε και εδραίωσε μια ζηλευτή δημοκρατία. Διαβάστε λοιπόν, το απόσπασμα που ακολουθεί και ίσως στο τέλος σκεφθείτε ότι

ότι δημοκρατία από δημοκρατία έχει διαφορά στην ποιότητα και στην λειτουργία της, πάντα βέβαια ανάλογα με την συμμετοχή των πολιτών στα κοινά.

*Οστ πολιτίκ=Το τολμηρό άνοιγμα του μεγάλου πολιτικού στις ανατολικές χώρες, (Σοβιετική Ενωση, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, DDR) στην εποχή των μεγάλων ψυχροπολεμικών εντάσεων μεταξύ Δύσης και Ανατολής και υπογραφή συμφωνιών συνεργασίας σε όλους τους τομείς με τις ανατολικές αυτές χώρες και την Ομοσπονδιακή Γερμανία. Για την τόλμη του να ασκήσει μια ειρηνική πολιτική στα δύσκολα αυτά χρόνια, τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης και η Γερμανία, άρχισε να αποκτά και πάλι το σεβασμό των άλλων χωρών.

Willy Brandt : Τολμούμε περισσότερη Δημοκρατία
Κυβερνητική ομιλία στην Ομοσπονδιακή Βουλή
στις 28 Οκτωβρίου 1969



Θέλουμε και τολμούμε περισσότερη δημοκρατία.

Θα δείξουμε τον τρόπο που εργαζόμαστε (!!!) και θα κάνουμε ότι είναι απαραίτητο για να εξασφαλίσουμε την επιτακτική ανάγκη πληροφόρησης. (των πολιτών)
Θα επιδιώξουμε την εξασφάλιση της σφαιρικής ενημέρωσης για την πολιτική της κυβέρνησης, μέσα από τις ακροάσεις στην Ομοσπονδιακή Βουλή και μέσα από τη συνεχή επαφή με τις αντιπροσωπευτικές ομάδες του λαού μας, έτσι ώστε ο κάθε πολίτης να συμμετέχει στη μεταρρύθμιση του κράτους και της κυβέρνησης (...) Η συμμετοχή, ο επιμερισμός αρμοδιοτήτων σε διάφορους τομείς της κοινωνίας μας θα είναι μια κινητήρια δύναμη κατά τα επόμενα χρόνια. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε την τέλεια δημοκρατία. Θέλουμε όμως μια κοινωνία που προσφέρει μεγαλύτερη ελευθερία και ζητεί μεγαλύτερη ευθύνη. (!!!) Αυτή η κυβέρνηση επιδιώκει να μιλήσει με όλους όσους φέρουν την ευθύνη εκπροσωπώντας το χώρο τους, είτε πρόκειται για τις εκκλησίες, τις τέχνες, τις επιστήμες, τις επιχειρήσεις ή άλλους τομείς της κοινωνίας. (...) Θα επιδιώκουμε σταθερά, ό,τι μπορεί να ενώσει τα νόμιμα αιτήματα των κοινωνικών δυνάμεων με την πολιτική βούληση της κυβέρνησης. (!!!)

Μετάφραση στα ελληνικά: Φ.Θεοφίλου

Επίλογος: Το πολιτικό ανάστημα δεν φοβάται τη διαφάνεια, δεν φοβάται να δείχνει τον τρόπο που εργάζεται και εφαρμόζει την πολιτική του. Δεν φοβάται να ενημερώνει για όλα, τους πολίτες. Δεν φοβάται να απαντά στα προβλήματα με περισσότερη Δημοκρατία αλλά ταυτόχρονα έχει το θάρρος να απαιτεί από τους πολίτες περισσότερη ευθύνη, κάθε φορά που η Δημοκρατία διευρύνεται.

"Δεν έφταιγε ο ίδιος, τόσος ήταν....

«Δεν έφταιγε ο ίδιος, τόσος ήταν»

Μανώλης Αναγνωστάκης


Αγαπητέ κ. Καραμανλή

Η προκήρυξη εκλογών που ανακοινώσατε υπό το βάρος του αδιεξόδου που εσείς ο ίδιος δημιουργήσατε, θα σημάνει προφανώς και την επιστροφή σας στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Εκεί θα συνειδητοποιήσετε πόσο πολύ σας πάει αυτός ο ρόλος, όπου άκοπα μπορείτε να λέτε βαρύγδουπες αλλά άδειες κουβέντες όπως «επανίδρυση του κράτους» και απρεπείς χαρακτηρισμούς χωρίς συνέπειες, όπως «Αρχιερέας της διαπλοκής» κ.λ.π. Προσέξτε όμως. Δεν θέλουμε με κανένα τρόπο, εν όψει της διαφαινόμενης ήττας του κόμματός σας να διαλυθείτε ως κόμμα. Θέλουμε να παραμείνετε ενωμένοι και παρόντες, για τους κάτωθι λόγους:

α) Για να σας έχουμε ως μέτρο σύγκρισης ανικανότητας.

β) Για να σας έχουμε ως μέτρο σύγκρισης ανευθυνότητας μιας κυβέρνησης
που για ότι αρνητικό έκανε , πάντα έφταιγαν οι άλλοι.

γ) Για να σας έχουμε ως μέτρο σύγκρισης ενός κόμματος που κυβερνούσε όχι με
βάση τις ανάγκες της χώρας αλλά με τις δημοσκοπήσεις, ώστε να χειραγωγήσει
το λαό με επικοινωνιακά τρικ, για να μείνει καρφωμένο στις πολυθρόνες τής
εξουσίας, αφού για το λαό (που θα σας ξαναψήφιζε) ποιος νοιάζεται;

δ) Να σας έχουμε ως μέτρο σύγκρισης μιας κυβέρνησης που κατάφερε ένα μοναδικό
ρεκόρ: Να παράγει δυσανάλογα μεγάλο αριθμό σκανδάλων, για τον μικρό χρόνο
που κυβέρνησε.

ε) Να σας έχουμε ως μέτρο σύγκρισης Μαέστρων της διαπλοκής με την «Δεξιά του
Κυρίου» που μαζί της οργανώσατε απίστευτες «επιχειρήσεις» παρανομίας σε
βάρος της χώρας.

στ) Να σας έχουμε ως μέτρο σύγκρισης μιας κυβέρνησης που ασέβησε επανειλημμένα
απέναντι στη Δικαιοσύνη, προσπαθώντας να μετατρέψει ανώτατους δικαστικούς,
σε υπαλλήλους του κόμματος και φιμώνοντας ταυτόχρονα γενναίες φωνές άλλων
δικαστικών.

ζ) Να σας έχουμε ως μέτρο σύγκρισης για το πόσο γρήγορα και εύκολα μπορεί μια
κυβέρνηση να αποσυγχρονίσει την κρατική μηχανή, και πόσο εύκολα και γρήγορα
μπορεί να ροκανίσει τα πόδια της ελληνικής οικονομίας.

η) Να σας έχουμε ως μέτρο σύγκρισης ταχυδακτυλουργών της συγκάλυψης, σκανδάλων και

παρανομιών

Κλείνοντας θα ήθελα να σας επαινέσω δημοσίως, για το μεγάλο καλό που κάνατε στην Ελλάδα με την προκήρυξη εκλογών και την παραίτησή σας από την κυβέρνηση της χώρας, αλλά δεν θα είμαι ειλικρινής αν το κάνω, αφού αυτή σας την πρωτοβουλία την πήρατε όχι για το καλό της χώρας αλλά για να αποφύγετε μια μεγαλύτερη εκλογική ήττα το Μάρτιο του 2010.
Τέλος σας καλώ να ευχηθείτε μαζί μου, εμείς οι πολίτες να πάψουμε να επιλέγουμε εκείνους που δεν είναι χειρότεροι από τους άλλους αλλά εκείνους που είναι Καλύτεροι, αποκτώντας επιτέλους υγιή πολιτικά κριτήρια.

Ο Πολίτης
Φαίδων Θεοφίλου

Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Ταλιάνη

ΣΕ ΤΙ ΧΡΗΣΙΜΕΥΕΙ Η ΠΟΙΗΣΗ;

Φαίδων Θεοφίλου

-Σε τι χρησιμεύει η ποίηση;

Με ρώτησε ξαφνικά κάποιος απ’ την παρέα.

-Η χρησιμότητά της έγκειται στο ότι δεν χρησιμεύει σε τίποτα

αφού δεν ανήκει σε αυτά που εννοούμε χρήσιμα, του απάντησα.

Ένα παράδειγμα από την καθημερινή ζωή: Ένα πρόβατο είναι

χρήσιμο αφού δίνει το γάλα το μαλλί και το κρέας του.

Η γάτα όμως σήμερα σε τι μας είναι χρήσιμη;

Ξαπλώνει στην πιο απαλή επιφάνεια του σπιτιού,

θέλει τα παιχνίδια της, θέλει το φαγητό της, θέλει τα χάδια της,

κάνει τις ζημιές της κι όμως την αγαπάμε. Με την στενή έννοια

της χρησιμότητας θα μας ήταν άχρηστη. Το χουρχουρητό της,

μάς κάνει να νιώθουμε τρυφερά κι ακόμα περισσότερο, όταν

η αφή μας αισθάνεται την απαλότητα της γούνας της.

Η γάτα λοιπόν, μας δίνει κάτι που δεν βλέπουμε.

Όχι κάτι χειροπιαστό με άμεσο όφελος.

Μας κάνει όμως να νιώθουμε καλύτερα.

Και η ποίηση, τηρουμένων των αναλογιών, το ίδιο.

Για λέγε, μου είπε ο κάποιος της παρέας που τελικά λεγόταν Στέλιος.

Δίνοντας λοιπόν ένα άλλο νόημα στη «χρησιμότητα»,

συνέχισα εγώ, θα έλεγα ότι η ποίηση μάς βοηθάει

να μεταφερθούμε από το πεδίο του πρακτικού και του

χρησιμοθηρικού , στο πεδίο του «περιττού».

Ένα είδος περιττού, που αν δεν το αντιληφθούμε ποτέ,

θα έχουμε επιβιώσει και χωρίς αυτό.

Ένα είδος «περιττού» λοιπόν, όπως είναι η Ποίηση

και η Τέχνη γενικότερα, που αν όμως το προσεγγίσουμε,

αν το αισθανθούμε να δρα μέσα μας, αν το κάνουμε μέρος

της ζωής μας, δεν θα έχουμε μόνο επιβιώσει

αλλά και ζήσει…


Οι πίνακες είναι του Ρενέ Μαγκρίτ