ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΤΕΡΝΙΧ ΣΤΗ ΜΕΡΚΕΛ

ΦΙΛΟΞΕΝΟΎΜΕΝΑ ΚΕΊΜΕΝΑ

Γράφει:
ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ

Τις  τελευταίες μέρες παρακολουθούμε ένα διπλωματικό πόκερ μεταξύ Ελλάδας  και Ευρωπαϊκής  Ένωσης και για να είμαι πιο σαφής μεταξύ  Γερμανίας και Ελλάδας για το ζήτημα της διευθέτησης  του Ελληνικού χρέους.

*

  Είναι γεγονός ότι η  εκλογική νίκη του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ  δεν άρεσε καθόλου στην κυρία Μέρκελ  ,αφού κανείς μέχρι τώρα δεν τόλμησε να σηκώσει κεφάλι  απέναντι στη σκληρή πολιτική της λιτότητας που επιβάλει η Γερμανία στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης.

*

  Η κυρία Μέρκελ   ώς  σύγχρονος Μέτερνιχ  προσπαθεί να καταπνίξει  κάθε φωνή αντίθετη στις  επιλογές της Γερμανικής πολιτικής όσο αφορά τα δημοσιοοικονομικά των χωρών της Ευρωζώνης.

*

  Το ερώτημα που γεννάται  με τα όσα ζούμε τον τελευταίο καιρό, είναι  το ποια Ευρωπαϊκή Ένωση  θέλουμε, την Ένωση εκείνη που οραματίστηκαν οι θεμελιωτές της  όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τη διακήρυξη της 9 ης Μαΐου 1950  από τον τότε Γάλλο υπουργό εξωτερικών και  ένα εκ των θεμελιωτών  της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ρομπέρτ Σουμάν

 ή

 μία μεταλλαγμένη Ευρωπαϊκή Ένωση  , των στυγνών τεχνοκρατών  η οποία έχει απομακρυνθεί ή μάλλον αποκοπεί από της θεμελιώδεις αξίες της συνεργασίας , της άμιλλας και της αλληλεγγύης;

*

Δεν μιλάμε πλέον για μία Ευρώπη των εθνών, μία Ευρώπη της ανάπτυξης και της συνεργασίας  προς το συμφέρον όλων των λαών που την απαρτίζουν  αλλά έχουμε να κάνουμε με μία Γερμανική Ένωση που στόχο έχει να επιβληθεί έναντι των άλλων κρατών.

*

 Άλλωστε έχει επικρατήσει  να λέγεται  ότι η Γερμανία αποτελεί την ατμομηχανή της Ευρώπης και οι υπόλοιποι είναι απλώς τα βαγόνια και ένα από αυτά είναι και η Ελλάδα.

*

Ζούμε σε μία Ευρώπη, όπου κυριαρχεί ο φόβος,  κανείς δεν τολμά να εναντιωθεί στις επιλογές της Γερμανίας, ακόμα και ισχυρές χώρες όπως η Γαλλία, σέρνονται  από την Γερμανική πολιτική, χωρίς να μπορούν  να σηκώσουν ανάστημα στις επιλογές της Γερμανίας . Ο  δε κύριος Ολλάντ  παραβλέπει προφανώς ηθελημένα, ότι η κ. Λεπέν , η ηγέτης του ακροδεξιού  κόμματος της Γαλλίας έχει αυξήσει επικίνδυνα τα ποσοστά της.

*

Η Ευρώπη και κατ' επέκταση η Γερμανία  μας επέβαλε ένα πρόγραμμα λιτότητας , που όπως αποδείχθηκε ήταν ένα φάρμακο χειρότερο από την ασθένεια, ένα μνημόνιο που διέλυσε την παραγωγική βάση της χώρας με το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, την εκρηκτική άνοδο της ανεργίας ,την μαζική φυγή στο εξωτερικό χιλιάδων Ελλήνων επιστημόνων και το χειρότερο μία ανθρωπιστική κρίση που δεν έχει προηγούμενο.

*

 Μόλις η  νεοεκλεγείσα Ελληνική κυβέρνηση πήγε να αντιταχθεί στην καταστροφική αυτή πολιτική του μνημονίου,  η <<δημοκρατική>> Ευρώπη της κυρίας Μέρκελ –Μέτερνιχ   έβαλε τους  αχυρανθρώπους της να δράσουν.

Το είδαμε με τις ανακοινώσεις του Προέδρου της Ευρωπαϊκής κεντρικής  τράπεζας  Mario Draghi  ότι θα σταματήσει να δέχεται τα ομόλογα της Ελλάδας, τον δημοκρατικό  και σοσιαλιστή κύριο Martin Schulz  να επιδίδεται σε μία άνευ προηγουμένου τακτική  κινδυνολογίας περί χρεωκοπία της Ελλάδας και πολλών άλλων αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

*

 Η κυρία Μέρκελ –Μέτερνιχ  φοβούμενη για τη δημιουργία μίας συμμαχίας του νότου κατά της Γερμανικής πολιτικής λιτότητας , προέβει ακόμα σε μία  <<δημοκρατική>> κίνηση με το να έχει τηλεφωνική επικοινωνία  με όλους εκείνους τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που   συνάντησε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά την πρόσφατη περιοδεία στην Ευρώπη με σκοπό να τους τραβήξει το αυτί  για να μην ταχθούν στο πλευρό της Ελλάδας.

*

Αυτό φάνηκε πολύ καθαρά με την αναδίπλωση της Ιταλίας, Γαλλίας ακόμα και της πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμης Αμερικής που ενώ είχε μία θετική στάση απέναντι στην Ελλάδα, τώρα υιοθετεί το ρόλο του ποντίου Πιλάτου λέγοντας μέσω του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου  ότι η Ελλάδα πρέπει να τα βρει με τους εταίρους της και να τηρήσει τις δεσμεύσεις της.

*

Σε καμία  περίπτωση όμως δεν θα ήθελα να υποβαθμίσω και τις δικές μας ευθύνες για την τραγική κατάσταση της χώρας μας, ευθύνες  κυρίως των δύο πάλαι <<μέγάλων>> κομμάτων  ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ που με τις πολιτικές τους όλα αυτά τα χρόνια  λεηλάτησαν το κράτος  δημιουργώντας κομματικούς στρατούς γιατί το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η νομή της εξουσίας, ο υπερδανεισμός, δημόσια έργα με απευθείας αναθέσεις , λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων και από την άλλη πλευρά, ένας Ελληνικός  Λαός που έδινε λευκή επιταγή στα δύο κόμματα, έναν Λαό που τα δύο κόμματα  τον είχαν δεδομένο και αυτό αν θέλετε είναι το μεγάλο ολίσθημα  ενός λαού , να τον θεωρούν δεδομένο οι πολιτικοί  του.

*

   Πέρα από τις τεράστιες ευθύνες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε και τις τεράστιες ιστορικές ευθύνες της Αριστεράς στην Ελλάδα, όπου για 40 χρόνια έβλεπε δύο κόμματα να εναλλάσσονται στην εξουσία, ανίκανη  να συσπειρωθεί και να  απαλλαχτεί από τους δογματισμούς  της, για να δώσει  όραμα και ελπίδα στον Ελληνικό λαό,  ότι μπορεί να αποτελέσει  τον τρίτο πόλο εξουσίας που θα μπορούσε να εμβολίσει  τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ  και να αποδείξει ότι δεν είναι η αριστερά  που μόνο καταγγέλλει αλλά ότι έχει  τη δύναμη να αναλάβει  και το τιμόνι της χώρας.

*

  Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για την Πατρίδα μας, λαμβάνοντας υπόψη  τα  γεωπολιτικά  συμφέροντα των ισχυρών στο χώρο της νοτιοανατολικής Ευρώπης  και σε συνάρτηση με την κρίση  στην Ουκρανία όπου κανείς δε ξέρει που μπορεί να οδηγήσει , δεδομένου  ότι οι σχέσεις  Δύσης- Ρωσίας κινούνται σε τεντωμένο σχοινί  , τα κόμματα και οι πολιτικοί  της χώρας μας έχουν χρέος απέναντι στην  ιστορία και στις επόμενες γενιές  να δείξουν πνεύμα  ομόνοιας  ,  συνεννόησης ,συνεργασίας   και πάνω απ όλα έστω και την ύστατη αυτή στιγμή να αποδείξουν ότι πάνω από το κομματικό συμφέρον προέχει η ΕΛΛΑΔΑ.

*

    Η Ελλάδα στο παρελθόν κατάφερε  να γκρεμίσει  το τείχος του Μέτερνιχ, ένας λαός που κατάφερε να αφυπνίσει από το λήθαργο ολόκληρη την Ευρώπη ,ένας λαός που τόλμησε με πενιχρά μέσα  να υψώσει ανάστημα σε μία ισχυρή οθωμανική αυτοκρατορία ζητώντας το αυτονόητο: Το αγαθό της  Ελευθερίας.

Έτσι και σήμερα πιστεύω,   ότι  στη Δημοκρατία τα τείχη πέφτουν και η Ελλάδα ίσως αποτελέσει αυτό που λέει η Ευαγγελική περικοπή «μικρά ζύμη όλον το φύραμα ζυμοί».

*

Οι  Έλληνες του σήμερα, χωρίς να λησμονούμε την ιστορία μας θα πρέπει να υιοθετήσουμε τη σύγχρονη αντίληψη του Πατριωτισμού που συμπυκνώνεται  σε  μερικές λέξεις : Αλλάζω ως άτομο προς το καλύτερο για να  αλλάξει η χώρα.

Το παραπάνω δεν είναι ένα σχήμα λόγου, ούτε ένα πυροτέχνημα   για να εντυπωσιάσω ,ότι αν αλλάξω ως άτομο  προς το καλύτερο θα αλλάξει και η χώρα. Είναι ένας στόχος ρεαλιστικός που μπορεί να πάρει σάρκα και οστά άμεσα,   εάν ο καθένας από εμάς στο χώρο της ευθύνης του   κάνει σωστά τη δουλειά του, όταν οι πολιτικοί σταματήσουν να λαμβάνουν μίζες(πχ εξοπλιστικά, προμήθειες κτλ) , όταν σέβονται και ρο τελευταίο ευρώ του πολίτη, όταν ο γιατρός  δεν θα ζητάει φακελάκι από τον ασθενή, όταν ο εφοριακός δεν θα ζητήσει μίζα από τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης, όταν  σταματήσουμε να φοροδιαφεύγουμε , όταν, όταν………

*

Δεν φτάνει να λέω ότι είμαι πατριώτης και αγαπώ την Πατρίδα μου ,αλλά οι πράξεις μου είναι εκείνες που το αποδεικνύουν.  Η κρίση λοιπόν, είναι πρωτίστως αξιακή και μετά οικονομική.

*************************************************