ΕΠΕΣ’ Η ΠΟΛΗ ΕΠΕΣΕΝ…
Από τον ΦΑΙΔΩΝΑ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Η θλιβερή άλωση της Πόλης , συγκλόνισε , και συγκινεί ακόμα
και τώρα, όλο τον Ελληνισμό και αποτελεί ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Αυτή είναι
η μια πλευρά του ίδιου νομίσματος, που μόνιμα ασχολούμαστε επετειακά. Η άλλη
πλευρά είναι τα συμπεράσματα που εξάγονται από την άλωση αυτή, της «βασιλεύουσας» της χιλιόχρονης αυτοκρατορίας που ήκμασε και ακτινοβόλησε…
Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Πόλης από τον Μωάμεθ τον
Β΄, ο στρατός της πόλης δεν ήταν επαρκής αριθμητικά, και τούτο επειδή, η
πολιτική διοίκηση της Κων/πολης, σφιχταγκαλιασμένη σε μόνιμη διαπλοκή με την Εκκλησία και τον
κλήρο, είχε αποδεχτεί και τα προνόμιά της, ένα από τα οποία ήταν: Όσοι
κατέφευγαν στα μοναστήρια για να γίνουν καλόγεροι, απαλλασσόταν από την
στρατιωτική υποχρέωση και θητεία. Έτσι οι περισσότεροι νέοι άντρες, και με
δεδομένη την έντονη θρησκευτικότητα της εποχής που έφτανε ως τη θρησκοληψία, προτίμησαν την τρυφηλή ζωή τού καλόγερου, παρά
την απαιτητική ζωή του στρατιώτη… Με
αποτέλεσμα «να ανθίζουν» τα μοναστήρια και να «μαραίνεται» (να φθίνει) η στρατιωτική δύναμη της Πόλης.
Λίγα χρόνια πριν την άλωση, ο αυτοκράτορας Ιωάννης ο Παλαιολόγος
ο 8ος, επιδίωξε και πέτυχε με πολύ κόπο μια συμφωνία με τη Ρώμη για την ένωση των
Εκκλησιών και τη βοήθεια της Ρώμης σε περίπτωση κινδύνου της Πόλης. Όταν όμως ο
αδελφός του Ιωάννη, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος που τον διαδέχθηκε στο θρόνο, ζήτησε την εφαρμογή των
συμφωνιών της Ρώμης , προ του κινδύνου της πολιορκίας και της άλωσης της Πόλης από τους Οθωμανούς, ξέσπασε η πιο διχαστική, και
πιο άγρια αντίδραση θρησκευτικού
φανατισμού των «ανθενωτικών» της Πόλης με κεντρικό σύνθημα: «Κάλλιο τούρκικο
φακιόλι παρά λατινική καλύπτρα».. Το αποτέλεσμα το ξέρουμε όλοι. Η
Κωνσταντινούπολη φόρεσε τούρκικο φακιόλι.
Το τελικό συμπέρασμα είναι αυτό που η Ιστορία ξεδιπλώνει
μπροστά στα μάτια μας, αλλά εμείς, ακόμα δεν θέλουμε να βλέπουμε… Ότι δηλαδή:
ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ... και οι νοούντες, εννόησαν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου