Φαίδων Θεοφίλου
Βροχή.
Πολλή βροχή..Σαν ρυθμική χορογραφία…
Είμαστε
στην παραλιακή καφετέρια κι απολαμβάνουμε
από τη τζαμαρία το πώς αλλάζει το τοπίο με τη βροχή...
Κάπου
11 η ώρα πριν το μεσημέρι και η μηχανή του καφέ σκορπίζει τη μυρωδιά του
παντού.
Ο
Στράτος κι εγώ. Συζητάμε με εξαιρετική διάθεση..Πυρωμένες συζητήσεις… Ήμασταν
οι μόνοι που συζητούσαμε. Οι παραδιπλανοί μας κοιτούσαν αμήχανα ο ένας τον άλλον ή
κοιτούσαν κάπου αλλού…
Εμείς
δεν καταλάβαμε πότε πέρασαν 4 ώρες , πότε συντηρήσαμε τόσο καλά τη πνευματική μας
φόρμα, πόσο το χαρήκαμε που διεξήλθαμε με τάξη και στόχευση τόσα θέματα..
Δύο
από τα συμπεράσματα κάποιων συζητήσεών μας τα αποθέτω εδώ:
«Το
χώμα δεν είναι πατρώο αλλά μητρώο» "Έτσι μπορεί τον τόπο που γεννηθήκαμε και
ζήσαμε να τον αποκαλούμε για λόγους ιστορικούς, κοινωνιολογικούς και
οικονομικούς, ΠΑΤΡΙΔΑ αλλά για λόγους ψυχολογικούς θα έπρεπε να τον αποκαλούμε
ΜΗΤΡΙΔΑ".
Στο
μεταίχμιο της αποχώρησης του 2012 και του ερχομού του 2013
κι ενώ η βροχή είχε
σταματήσει, επαναβεβαιώσαμε μεταξύ μας αυτό, που και οι δύο έχουμε βιώσει:
Ότι
τις πιο πολλές φορές στη ζωή, πάνω και από τους δεσμούς αίματος, είναι «οι
δεσμοί βλέμματος»….
|
4 σχόλια:
Αγαπώ τις ατέρμονες συζητήσεις
σε απόμερα καφέ κάτω από τον ήχο της βροχής...
Φοβερή ποιητική εικόνα!!
Καλή χρονιά Φαίδων
πολλά φιλιά
''ΜΗΤΡΙΔΑ" είναι πιό ἀμεση,γεννετική,θηλυκιά και πιό ζεστἠ λέξη,λέγονταστην τα χείλη σου σχηματίζουν το σχήμα του φιλιού,το πρόσωπό σου συσπάται τρυφερά,τα τσινορά σου σηκώνονται με συναισθηματική έμφαση.
Αγαπητέ μου Φαίδωνα,πάλι ζευγάρωσες μιά λέξη με την ψυχή μας
@ ποιώ-ελένη
Έτσι όμορφα όπως έκανες το σχόλιό σου, είχα την αίσθηση ότι ήσουν κοντά μας αλλά με τη αφοσίωσή μας στη συζήτηση δεν σε αντιληφθήκαμε!
Σ' ευχαριστώ καλή μου Ελένη.Και σε σένα καλή χρονιά! Φιλιά
@Σπύρος Δαρσινός
Είναι απίστευτο φίλε μου, πόσο ανάγλυφα αποτυπώνεις τα όσο θαυμάσια περιγράφεις...Η ποίηση σε διαπερνά ολόκληρο..Τι κρίμα που είσαι τόσο μακριά.
Δημοσίευση σχολίου