Κυριακή, Δεκεμβρίου 16, 2012

ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ


 Φαίδων Θεοφίλου


Δειλινό. Στο Παλαιό Φάληρο με το Σαρωνικό μπροστά μου.
Στο παγκάκι καθόταν ένας  νέος άντρας τυλιγμένος σ' ένα παλιό βρώμικο παλτό και έβηχε πολύ.
Κάθισα κι εγώ. Είσαι άρρωστος; Τον ρώτησα.
-Δε είναι τίποτα. Αναλώσιμοι είμαστε.

Μετά, κοιτούσε  αμίλητος τη θάλασσα αλλά ταξίδευε μέσα του..
Κάποια στιγμή μου είπε: «Η ζωή αξίζει όσο είναι μια αυταπάτη. Όταν φύγουν οι αυταπάτες από τη μέση, τότε εμφανίζεται η σκιά του θανάτου.»…
Ναι του είπα το ξέρω καλά αυτό.
"Το πιστεύεις; Εγώ νόμισα ότι θα με κοροϊδέψεις, μου είπε.
«Είσαι ποιητής ε;» 

Δεν του απάντησα, αλλά συνέχισα: Μέσα στο χρόνο, μένει μόνο ό,τι   αγγίζει η Ποίηση... Με άκουγε με τα μάτια του να χαμογελούν. 

Συνέχισα: «Οι σοβαροί», «οι άνθρωποι που τα εμπορεύονται όλα» και γενικά οι «επιτυχημένοι»…  νομίζουν ότι οι ποιητές είναι ανίδεοι και ότι γράφουν τραγουδάκια. Δεν ξέρουν ότι είναι οι πιο βαθιά υποψιασμένοι άνθρωποι για το νήμα της ζωής και του θανάτου. Δεν ξέρουν πόσο παράφορα παλεύει η ομορφιά με την άβυσσο μέσα τους. Αλλά συχνά, οι άνθρωποι ακόμα και αν δεν είναι ποιητές συμβαίνει να ζουν ποιητικά...

Ακόμα και αυτοί οι οι αγράμματοι επιχειρηματίες, οι γραβατωμένοι πιγκουΐνοι της τεχνοκρατίας, οι κυρίες με την ακαμψία τους στα ασήμαντα και την ενδοτικότητά τους  στα μεγάλα αρνητικά, όλοι αυτοί οι «σοβαροί» της ζωής, συμβαίνει συχνά να ζουν ποιητικά, την ώρα που λοιδορούν τους ποιητές…

 Παράδειγμα: Όταν βλέπουν ένα ηλιοβασίλεμα με τα χρωματικά θραύσματα στο φόντο του ορίζοντα, δεν το βλέπουν ως φαινόμενο  με όρους επιστημονικούς αλλά με ποιητικούς…

Ο άντρας, ύστερα από λίγο έγειρε στον ώμο μου ασυναίσθητα κι αποκοιμήθηκε. Κάθισα περίπου μία ώρα ακίνητος για να τον αφήσω να κοιμηθεί. Ύστερα τον έπιασα απαλά και αφού του έβαλα για μαξιλάρι τη παλιά μου καμπαρντίνα,  τον ξάπλωσα στο παγκάκι, έτσι όπως ήταν τυλιγμένος στο παλιό και βρώμικο παλτό του..

Στο δρόμο προς το σπίτι μου, η άβυσσος μέσα μου είχε γίνει θάλασσα κι η ομορφιά κολυμπούσε μέσα της. Ανακλούσε στο είναι μου  σαν μια όμορφη και σεμνή τελετή αδελφοποίησης, με το νέο  και φιλάσθενο άντρα, που ήταν ένας άδοξος ποιητής…
 







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος