Πέμπτη, Ιουλίου 05, 2012

Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΑΥΤΑΠΑΤΗΣ

Φαίδωνα Θεοφίλου-Από τον "Κύκλο της κοντινής ξαδέλφης" (Σαπφώ)

Να προλάβω 

απαλό αεράκι να γίνω

στον ιδρώτα του νυχτερινού ύπνου σου.

Σπόρος ρουμπινί από ρόδι

να σφηνωθώ ανάμεσα στα χείλη σου.

Αισθητή τρικυμία να είμαι, κάπου μακριά

για να νιώθεις ασφαλής στη γαλήνη σου.

Να προλάβω.

Τη θύρα της μνήμης σου ν΄ ανοίξω

να εγερθεί η ευωδία της σάρκας.

Ήλιος θρασύς κατάντικρυ στον Ήλιο

να σε διεκδικώ με Φως.

Σε απηνή διωγμό να δικάζω

τα σκοτάδια σου.

Να καλοπιάνω τη θάλασσα

να σ’ αποδέχεται ισότιμη.

Να προλάβω, να προλάβω,

μήπως και μείνει μόνη η λογική

να  στεγνώνει  την υγρασία

της αυταπάτης.



* Οι πίνακες είναι του ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΡΑΤΟΥΔΑΚΗ

10 σχόλια:

censurasigloXXI είπε...

Πολύ όμορφες οι πίνακες. Και πολύ μου άρεσε αυτό το σίχο:

Να καλοπιάνω τη θάλασσα
να σ’ αποδέχεται ισότιμη...

Φιλιά πολλά.

Σε περιμένω το Λογοτεχνικό Σάββατο;

Εδώ!

http://logokrisiaikostuprotueona.blogspot.com.es/

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ είπε...

Εμένα πάντως μου άρεσε περισσότερο αυτό το σημείο:
"Ήλιος θρασύς κατάντικρυ στον Ήλιο
να σε διεκδικώ με Φως."

Πολύ καλό Φίλε!

Στο νησί φαντάζομαι ε; Μια κακιούλα πάντως μου βγάζεις (τιμώντας και το δόγμα του αλληλοφαγώματος), αφού νησί δεν θα δω φέτος ούτε με κυάλια. Βλέπεις λησμονήσαμε να διεκδικούμε με φως τον Ήλιο μας.

Νά' σαι καλά φίλε μου.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ censurasigloXXI

Βερονικούλα μου χαίρομαι που ψάρεψες ό,τι σου άρεσε από το ποίημα, και ήδη ανταποκρίθηκα με χαρά στην πρόσκλησή σου για το λογοτεχνικό σου Σάββατο.
Πολλά φιλιά κι από μένα

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ

Φίλε μου Θανάση χαίρομαι πολύ που συναντιόμαστε πάλι!
Μου άρεσε ο περίπατος σου στο ποίημα και τό ότι βρήκες μέσα του, που να σταθείς. Αυτή είναι η πρόθεση του δημιουργού, κοντά στις άλλες που έχει: Να μοιράζεται τα δώρα της ψυχής και της έμπνευσής του.
Τώρα σχετικά με την κακιούλα που σου βγάζω, όντας εγώ στο νησί και συ καθηλωμένος στη βάση σου, λάθος με μέτρησες Θανάση. Δεν πήγα ούτε θα πάω στο νησί. Φέτος θα κάνω διακοπές μπαλκονάκι! Πρώτα επειδή μέσα σ' αυτή την άσχημη κατάσταση που βιώνουμε όλοι, δεν μπορώ να παριστάνω με το ζόρι τον χαρούμενο τουρίστα, στις θάλασσες και στα μπαράκια, όταν δεν είμαι, και αφού δεν έχω αυτή τη διάθεση. Και δεύτερον, έχω την επάρκεια να χαρώ το καλοκαίρι, αφήνοντας τον έσω κόσμο μου να επικοινωνήσει με τον έξω, σε μια απέραντη θάλασσα ρέμβης, αλλά και με την παρέα και τις συζητήσεις των φίλων σε μια θαυμάσια ατμόσφαιρα συνύπαρξης και γλυκασμού. Πέραν αυτών, ταξιδεύω πάντα φίλε μου: Περπατώντας, πίνοντας το καφέ μου, και συχνότατα με το σκάφος της παρέας ωραίων ανθρώπων. Τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή φίλε μου είναι δωρεάν! Συνεπώς, όχι μόνο κακιούλα δεν σου βγάζω, αλλά είμαστε μαζί, πορευόμαστε στα ίδια. Θα χαίρομαι να μαθαίνω από σένα, και να εισπράττω την οργή και την ευαισθησία σου για ό,τι σου κινεί το ενδιαφέρον αρνητικά ή θετικά. Εβίβα στην υγειά σου με ένα δροσερό ούζο Μυτιλήνης και τον ατίθασο γλυκάνισο να διαχέεται παντού.

Σπυρος Δαρσινός είπε...

Ετσι μούρχεται τωρα να κάνω κάθε στιχο σου και ποιήμα,όπως όταν πέρνεις φως ,με το δικό σου κερί,απο την ανάσταση και το δίνεις στον διπλανό σου.
Με ημέρεψες ,ποιητή Φαίδωνα Θεοφίλου.Μιά άλλη πανέμορφη δημιουργία !!!!
Η απάντησή σου στον Θανάση είναι από το υλικό του ποιήματος που σε κατεργασία συμπήκνωσης βγαίνουν κι αλλα ποιηματα στο βάζο της δημιουργίας.Εχω πάντα τη συνήθεια να διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τα σχόλια και τις απαντήσεις σου.Δεν μπορείς να πίνεις ενα ποτήρι κρασί χωρίς να γευτείς τα νοστιμα εδέσματα που το συνοδεύουν και το ακολουθούν

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ είπε...

Χαίρομαι για την "αυτάρκειά" σου Φίλε μου. Την παλεύω και γω και τη θεωρώ ΑΝΣΚ (αντικειμενικό σκοπό-όπως λέγαμε στο στρατό)για την κοινωνία μας. Αυτάρκεια ζωής, ανάταση ψυχής. Να ένα καλό μοτο, αν και μοιάζει με διαφήμιση της coca cola ... έχω μια τάση με την επιφανειακή προσέγγιση, ίσως ελέω τεμπελιάς.
Στην υγειά μας λοιπόν, όχι με ούζο εγώ, γιατί με χαλάει, αλλά με διπλοβρασμένο τσιπουράκι της βόρειοδυτικής ελληνικής εσχατιάς.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Σπύρος Δαρσινός

Σπυρέτο, αγαπημένε φίλε και αρχιοινοχόε που δίνεις την σπάνια οινο-πνευματική γεύση σου στο καφενείο. Είναι ξεχωριστή η χαρά μου, που όχι μόνο δεν σε απογοητεύω με τις γραφές μου, αλλά τις μοιράζεσαι με την ίδια χαρά.
Όσο για τα σχόλια που λες με τον Θανάση, ε! ό ένας ενεργοποιεί τον άλλον για να γίνεται συζήτηση και με δεδομένη την ανθρώπινη αισθαντικότητα που κουβαλάμε όσοι συμμετέχουμε εδώ, λέμε και κάποια πράγματα σωστά, ίσως και ωραία. Είναι θαυμάσιο να μπορούμε να συζητάμε όλοι μεταξύ μας, όποτε μας δίνεται αυτή η ευκαιρία. Όσοι είμαστε εδώ, ή για την ακρίβεια όσοι μείναμε εδώ, είμαστε θαμώνες του καφενείου, δηλαδή οικογένεια, και ο καθένας με τη μοναδικότητά του.

Σπύρος Δαρσινός είπε...

Οι ποιητικές σκέψεις ΦΑΙΔΩΝΑ είναι σφενδόνες της αργαλήστρας που πλέκουν αόρατα το στέραιο υφάδι της ζωής.Η ύλη του υφαδιού αργάζεται με το φως που μπαίνει από το ανοιχτό παράθυρο στα μάτια -- κι από εκει στις αφές --της αργαλήστρας που λέγεται ποίηση. Σκαλιστήρι είναι που ξελακώνει ἐνα ενα τα ζιζάνια της σήγχισης χαράσσοντας συγχρόνως το άνοιγμα και την πορεία της εξόδου.Δεν λέω ότι όλη η παραγώμενη και προσφερόμενη ποίηση ειναι δημιουργική,αλλα πρέπει να 'σκύψουμε' σε εκεινη που βγαίνει από την ποιότητα του ατόμου,στα δάχτυλά του, και στο πόμολο της πόρτας από σκοτάδι στο φως.

Ελευθερία Ταβλαδωράκη είπε...

Έχεις την ικανότητα να είναι ποιητική η κάθε σου λέξη, η κάθε εικόνα που δημιουργείς με το γλυκό ,καθόλου βαρύγδουπο, καθημερινό λεξιλόγιό σου. Ξέρεις να αποθεώνεις ακόμα και έναν σπόρο ροδιού.Μου άρεσε ιδιαίτερα το " Ήλιος θρασύς κατάντικρυ στον Ήλιο να σε διεκδικώ με Φως " . Δείχνει αντρισμό, αυτοπεποίθηση, αποφασιστικότητα,πάθος ,με τίμια μέσα, φανερή διεκδίκηση.Βρήκα πολύ ποιητική την ανάλυση του δεύτερου λόγου για τον οποίο δεν πήγες στο νησί σου,ως απάντηση στον ΤΕΜΑΧΙΣΤΗ.Να περνάς στο μπαλκονάκι σου όμορφα και δημιουργικά και με γλυκασμό.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Ελευθερία Ταβλαδωράκη

Ελευθερία σ' ευχαριστώ για τις τόσο σημαντικές και τιμητικές επισημάνσεις σου. Φυσικά ο ποιητής το χειρότερο που έχει να κάνει είναι να ντύνει με στολίδια και μαλάματα την τέχνη του. Χαίρομαι πολύ λοιπόν που βρήκες όμορφα τα πατήματά σου μέσα στο χώρό του ποιήματος.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος