Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2012

ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΟΙΞΗ ΠΑΝΤΟΥ

Ένα Μήνυμα χωρίς ημερομηνία λήξεως

Από τον Φαίδωνα Θεοφίλου

Αυτό το μήνυμα κυοφορήθηκε, πήρε σχήμα και μορφή στο ιστολόγιό μου «Ο Θεός στο καφενείο» κι όσο μπορεί να ταξιδεύει μέσα στη ζωή μας, τόσο θα ζευγαρώνει με την ελπίδα.

.

Θέλουμε λοιπόν Άνοιξη παντού: Μέσα μας και γύρω μας.

Θέλουμε Άνοιξη στην ατομική και κοινωνική επαναστατικότητα, που στοχεύει στο «ΕΜΕΙΣ», στην ευημερία του λαού μας, στην ανάκτηση της υπερηφάνειας και του ηθικού μας, στη μάθηση και στη γνώση, στην πολιτική του ήθους, στις ανατροπές, στις τέχνες και στα γράμματα, στο περιβάλλον, στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του πολίτη, στο σήμερα και στο αύριο των παιδιών, στην ελληνική γλώσσα στην αλλαγή μας.

.

Θέλουμε την Ουτοπία ν’ αγκαλιαστεί με την πραγματικότητα! Θέλουμε Άνοιξη παντού. Τίποτα λιγότερο από τα πάντα!

.
Θέλουμε ν’ ανοίξουμε το στενό ορίζοντα της σύγχρονης ζωής και της γενικής κρίσης που μας μαστίζει, ζητώντας το Μέγιστο! Προβάλλουμε τη νέα ΑΠΑΙΤΗΣΗ στον εαυτό μας, στην πολιτική, στη ζωή μας και την μεταδίδουμε μέσα από το διαδίκτυο, στους άχρωμους πολιτικούς, στους φίλους μας, στους νέους ανθρώπους και στους ώριμους που δεν έπαψαν να είναι νέοι, ώστε να βρεθούμε όλοι, με μια πυξίδα στα χέρια!

.

Μέσα από τη μιζέρια, την οικονομική εξαθλίωση και τις γκρίζες ώρες των ανθρώπινων κοινωνιών, ας ακουστεί με σταθερή φωνή η νέα ΑΠΑΙΤΗΣΗ: Θέλουμε Άνοιξη Παντού.

.

Έτοιμοι να εργαστούμε. Πληρώνοντας ήδη το τίμημα γι αυτή την Άνοιξη! Θέλουμε μια επανάσταση έξυπνη που να τη φθονήσει κι ο Θεός!

.

Ας ωριμάσει μέσα μας, όπως ο μούστος που γίνεται κρασί.

Ας δέσουμε τα χέρια κάτω από τον ουρανό της αλληλεγγύης.

Έτσι να ωριμάσει κι η ιδέα, ώσπου να μορφοποιηθεί σε πράξη.

.

Μέχρι τότε, ας παραμένει πεισματάρης ο στόχος μας στον πιο κοντινό ορίζοντα της ζωής μας.

Αλλιώς, ας αφεθούμε στα δεσμά της ανάγκης, στη ΣΙΩΠΗ και στο ΤΥΧΑΙΟ…




Ο πίνακας είναι της Νίκης Ελευθεριάδη

9 σχόλια:

Σπυρος Δαρσινός είπε...

Θελουμε ΑΝΟΙΞΗ ΠΑΝΤΟΥ να πάρει η ευχή.Και πολύ έχει αργήσει.Τη θελουμε Φαίδωνα,για μας πρώτα,για την δική μας άνθιση,για το πνεύμά μας,γιά την ψυχή μας ,γιά την υπαρξή μας σαν μερός ενός φυσικού συνόλου που διέπεται από αιώνιους νόμους όπου όλα ειναι γιά το ΕΝΑ και το το ΕΝΑ γιά όλα.Αν δεν την επιδιώξουμε τώρα.Αν δεν της ανοίξουμε τώρα την πόρτα της ψυχής και του νου μας θα εχουμε γιά πάντα χειμώνες και παγωνιές στη ζωή μας.Δεν αντέχουμε πιά το βάρος του ΕΓΩ μας Φαίδωνα,δεν το μπορούμε άλλο,μας πηγαίνει όλο και πιό βαθειά ,μας βουλιάζει,εκεί που δεν φτάνει ο ζεστός ηλιος του ΕΜΕΙ.Πρεπει τωρα να κάνουμε την υπέρβαση,τώρα που συντρέχουν και οι καφτοί λόγοι και αιτίες της ίδιας της υπαρξής μας.Οχι άλλες ναβολές να πάρει ο διάολος.Δεν αξίζει στο τελειότερο ον της δημιουργίας να πηγαίνει ζβάρνα ,να γίνεται απο λογικό ΟΝ όνος των διεφθαρμένων επιβητόρων Ας ανοίξουμε από σημερα,από τώρα,τις σκουριασμένες πετούγες των κλειστων παράθυρων μας να μπει το φως.Εμεις ,θα ζεσταθούμε πρώτοι.Θα ξεκουρνιάσουν από μέσα μας τα μικροβια και τα ερπετά που τα έθρεφε η μικρότητα μας.Αν δεν γίνει τωρα δεν θα γινει ποτε ΑΝΟΙΞΗ .

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Σπύρος Δαρσινός

Μοσχοβόλησε το Καφενείο από το χνώτο του κρασιού που άνοιξες φίλε μου. Απο το οινο-πνεύμα σου, που άφησε στο τραπέζι στέρεες λέξεις με το νόημά τους να ανθίζει στο ξύλο του τραπεζιού.

Artemis είπε...

Μακάρι να γίνει πυξίδα για όλους τους Έλληνες ο λόγος σου κ. Φαίδων που φέρνει μπροστά μας, τη νέα μεγάλη ΑΠΑΙΤΗΣΗ των καιρών!

WIND OF CHANGE είπε...

Αγαπητέ μου Φαίδωνα
Σαν φώς μέσα στην απόλυτη σκοτεινιά που διανύει η χώρα μας και κατ΄ επέκταση εμείς οι πολίτες της έρχεσαι εσύ με τη νέα σου ανάρτηση να δώσεις ένα προσανατολισμό και μια ελπίδα ότι τίποτα δεν έχει χαθεί.
Ας αποτελέσει αυτή η πρωτοφανής για τη χώρα μας οικονομική κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά κρίση αξιών και πολιτισμική την ευκαιρία να αναδείξουμε το ΕΜΕΙΣ και όχι το ΕΓΩ που τόσα χρόνια επικρατούσε.
Δεν θα μπορούσα να κλείσω αυτό το σχόλιο αφού πρώτα συγχαρώ τον Κύριο Σ. Δαρσινό για το υπέροχο σχόλιο του , Μοσχοβόλησε το Καφενείο από το χνώτο του κρασιού που άνοιξες φίλε μου. Απο το οινο-πνεύμα σου, που άφησε στο τραπέζι στέρεες λέξεις με το νόημά τους να ανθίζει στο ξύλο του τραπεζιού.
Επίσης Φαίδωνα ο Πίνακας της Νίκης Ελευθεριάδη είναι ότι πιο αισιόδοξο μπορούσες να μας δώσεις, η ελπίδα γεννιέται ξανά, σου αναφέρω για ακόμα μια φορά ότι ο τρόπος που φιλοτεχνείς της αναρτήσεις σου είναι εκπληκτικός.

K.K. είπε...

Στο κείμενο, η εγερτήρια κραυγή φιλτράρεται από το στοχασμό και το αγουροξυπνημένο όνειρο καίγεται να ψηλαφήσει την πράξη. Ίσως μια τέτοια Άνοιξη να τη ζηλέψει ο Θεός χωρίς όμως να τη φθονήσει. Γένοιτο!

K.K.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Artemis

Κάποτε Άρτεμη. όταν οι άνθρωποι είχαν αυτιά για να ακούν, ο ποιητής ήταν πνευματικός ταγός. Τώρα οι ποιητές απλά βρίσκονται υπό ανοχή...
Παρ' όλα αυτά, έχουν χρέος να καταθέτουν το λόγο τους και να παίρνουν θέση στη ζωή και στη κοινωνία.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ WIND OF CHANGE

Φίλε μου Παναγιώτη, χαίρομαι που εσύ βλέπεις έτσι το μήνυμα με τόση ευαισθησία. Η αλήθεια είναι ότι διακρίνω κάποιες σπίθες στη χώρα μας,μέσα από τις τάσεις αλληλεγγύης που αναπτύσσονται από εθελοντές συμπολίτες μας, που τείνουν να σπάσουν κάποια κατεστημένα και να φέρουν πιο κοντά τους ανθρώπους. Αυτά είναι ελπιδοφόρα μηνύματα. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που επανέφερα το κείμενο αυτό σε άλλη μια ανάρτηση.
Για το σχόλιο που λες, το έγραψα εγώ, αναφερόμενος στο σχόλιο του Σπύρου Δαρσινού, με το οποίο έδωσε επιπρόσθετο νόημα στο μήνυμα της ανάρτησης. Όσο για τη φιλοτέχνηση των αναρτήσεων που επισημαίνεις , χαίρομαι που σου έκανε αίσθηση αφού κι εγώ τη θεωρώ σημαντική.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Κ.Κ.

Αγαπητέ φίλε, σ'ευχαριστώ για τη συμμετοχή σου και για το σχόλιό σου.
Μακάρι η ευχή σου να βει αληθινή.

Ανώνυμος είπε...

Άραγε, αξίζουμε τους ποιητές που έχουμε;

"Ο Παράξενος"

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος