Φαίδων Θεοφίλου
Σφιχτά βαστώ την ψυχή μου
.
ανάμεσα στις θύρες των ανέμων.
.
Τα έρημα νησιά περνώ στα δάχτυλα
.
και με το φως τους
.
γαλβανίζω τη γυμνή αυτονομία των τοίχων
.
που κάποτε ήταν σπίτια.
.
Τοίχοι που δε μαρτύρησαν
.
ό,τι έγινε μέσα τους
.
και μ' απλωμένη την υγρή γαλήνη τους στο σώμα,
.
δεν ικέτεψαν ούτ' ένα όνειρο.
.
Τα λιθάρια τους ζευγαρωμένα με άστρα
.
κοιτάζονται κατάματα
.
όταν η νύχτα μισανοίγει τα χείλη της.
.
Στο χάραμα της μέρας,
.
μπάζει η ψυχή μου:
.
Ουρανό.
ΕΠΊΜΟΝΟ ΘΕΩΡΗΜΑ Εκδόσεις Θουκυδίδης
4 σχόλια:
Αν και το Επίμονο Θεώρημα προηγήθηκε της Ελληνικής Νύχτας, αυτοί οι στίχοι θα μπορούσαν να την... ξημερώνουν ως επίλογός της: άνεμοι, νησιά, φως, αστέρια και ανάμεσα σ' όλα αυτά, λιθάρια - απομεινάρια τοίχων που επτασφράγιστα κρατούν τα μυστικά του παρελθόντος τους και δε ζητιανεύουν κανένα ονειρεμένο μέλλον. Τί άλλο ορίζουν όλα τούτα παρά μια ελληνική πραγματικότητα; Και τί πιο αναπόφευκτο απ' το να ξημερώνει η νύχτα κι η μέρα να χαράζεται στον μέσα ουρανό μας καθώς αυτός φιλόξενα υποδέχεται τον άνωθέν μας που εισβάλει;
(Δεν ξέρω αν βγαίνει νόημα απ' αυτά που γράφω. Είναι μόνο η σκέψη μου και την αφήνω φεύγοντας πλάι στο άδειο φλιτζάνι του καφέ που κεράστηκα σήμερα στο Καφενείο)
@ amFenster
H ματιά σου και η αίσθησή σου είναι και ενδιαφέρουσα και αναλυτική τηρουμένων των αναλογιών και της αραχτής για καφέ. Για μένα κάθε ματιά είναι πολύτιμη και προσθέτω σε όλα όσα ανέφερες και την κορύφωση του τελευταίου στίχου όταν ξημερώνει:
"Μπάζει η ψυχή μου:
Ουρανό".
Καλημέρα.Ευχαριστώ που περάσατε από το blog μου. Εάν θέλετε μόνο μια επισήμανση.Βάλτε εάν θέλετε το λινκ σας στο προφίλ σας για να μπορεί κάποιος να σας βρίσκει εύκολα.
@ Η MARIA VILLIOTI
Καλώς όρισες και συ στο χώρο μας και σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη όσο και για την επισήμανση. Καλό γειτόνεμα και καλή παρέα εύχομαι.
Δημοσίευση σχολίου