Παρασκευή, Δεκεμβρίου 30, 2011

ΛΟΓΟΣ ΜΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Από τον Φαίδωνα Θεοφίλου

Αποχαιρετούμε το χρόνο που προστέθηκε στη ζωή μας και υποδεχόμαστε τον καινούριο με συναίσθηση ερωτική για τη ζωή. Αφιερώνουμε στον απερχόμενο όσο και στον ερχόμενο, Λόγο Μυριστικό για τον Έρωτα.


..Έρχεται κάποια στιγμή στον άνθρωπο που αρχίζει να βλέπει τη ζωή του πανέμορφη ακόμα κι αν δεν είναι. Που το μέσα του φτερουγίζει αλλά ακόμα δεν ξέρει γιατί.


Που διακρίνει την ομορφιά όσο κρυμμένη κι αν είναι, ενώ λίγο πριν την προσπερνούσε κι ας ήταν μπροστά στα μάτια του.




Έρχεται κάποια στιγμή που το άγγιγμα αποκτά ξεχωριστή σημασία διακλαδώνοντας τα ρίγη στο σώμα και ξεδιπλώνοντας αισθήματα σαν μικρές σημαιούλες που ανεμίζουν τη γλύκα τους.


Όλα αυτά σημαίνουν πως ήρθε ο Μέγας. Εκείνος που δεν καθορίζεται, δεν ρυθμίζεται, δεν εντάσσεται, δεν κατηγοριοποιείται .


Που δεν μπορούν να τον κατανοήσουν ούτε η επιστήμη ούτε η φιλοσοφία. Που δεν χωρά πουθενά.


Είναι ο Έρωτας που συντρίβει τη λογική και γίνεται αρρώστια μαζί και αυτοΐαση. Θεός μαζί και Δαίμων.



«Αυτός που φωτίζει με τη λάμψη του παραμυθιού την καθημερινότητα». (Σέλλεϋ)


« Ο Έρωτας που

(για να θυμηθούμε το χορικό από την Αντιγόνη του Σοφοκλή),
δεν γονάτισε ποτέ στον πόλεμο
που ορμά και γεμίζει την πλάση,
που στ' απαλά μάγουλα
των κοριτσιών νυχτερεύει,
που σεργιανά τις θάλασσες
και των ξωμάχων τα κατώφλια,
κανείς δεν του γλιτώνει
μηδέ θνητός μηδέ Θεός αθάνατος».




Ο Έρωτας λοιπόν αισθάνεται ακμαίος όταν ανθίζει μέσα στη νεότητα των ανθρώπων. Αλλά πολλές φορές, (του ξεφεύγουν άραγε;) τα βέλη του πετυχαίνουν και τα γεράματα των ανθρώπων.


Έτσι λοιπόν, ούτε τα γεράματα δεν σε προστατεύουν από τον έρωτα. Όμως ο έρωτας σε προστατεύει από τα γεράματα (Ζαν Μορώ)

Ο γιος λοιπόν της Αφροδίτης και του Άρη, σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη της αρχαιότητας για τη γέννηση του Έρωτα, το ροδαλό φτερωτό παιδί με τα βέλη του όπως το απεικόνισαν μεγάλοι και μικροί ζωγράφοι δια μέσου των αιώνων, υπήρξε και το προσφιλέστερο θέμα της λογοτεχνίας και των ποιητών και δεν θα πάψει ποτέ να εμπνέει τους δημιουργούς.


6 σχόλια:

amFenster είπε...

Wenn's dir in Kopf und Herzen schwirrt, was willst du bess'res haben?
Wer nicht mehr liebt und nicht mehr irrt, der lasse sich begraben!


Αυτό το έγραψε ο Goethe.

Ζωή είναι όταν λύνεις το ζωνάρι σου και ζητάς φασαρίες.

Αυτό το είπε ο Καζαντζάκης δια στόματος Ζορμπά.

Ε, εγώ τί να πω!...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@amFenster

Εσύ επέλεξες να πεις ό,τι καλύτερο, δια στόματος Goethe και Καζαντζάκη, οπότε εγώ πιστώνω σε σένα αυτά που κατέθεσες εδώ και σ' ευχαριστώ.

Artemis είπε...

Δεν θα μπορούσε να ήταν ομορφότερη η υποδοχή του νέου χρόνου, όσο με το "Μυριστικό λόγο για τόν έρωτα"!!!
Υπέροχη η ανάρτησή σας! Σας εύχομαι καλή χρονιά και καλές δημιουργίες.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Artemis

Σ' ευχαριστώ καλή μου φίλη, Εύχομαικαι σε σένα καλή χρονιά με τη συναίσθηση ότι τα όνειρα περιμένουν τους ανθρώπους για να σχηματοποηθούν!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφο post! Όχι μόνο σα πρωτοχρονιάτικο δώρο, αλλά και σαν διαχρονική υπενθύμιση του νοήματος της ζωής. Καλή χρονιά, με υγεία και εμπνεύσεις...

"Ο Παράξενος"

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Ο Παράξενος

Ακατάβλητε Παράξενε! Χάρηκα που σου άρεσε η ανάρτηση. Καλή χρονιά, αν και με μειωμένες προσδοκίες. Εύχομαι πάντως να βρισκεις την ευλογία της ζωής στο ιερό καταφύγιο του έρωτα!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος