Δευτέρα, Οκτωβρίου 31, 2011

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΓΙΑ ΦΙΛΙ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ ΕΓΧΟΡΔΩΝ




Κατάπινα φεγγάρια ώσπου να ‘ρθεις.


Έτσι δεν θα μας έβλεπε κανείς.


Τι όμορφα που ήταν τα φιλιά σου


οι ανάσες σου πάλλευκα σύννεφα


και μέσα τους


μικρά τριαντάφυλλα, πανσέδες


αγιοκλήματα.


Κι η όποια παγωνιά


πώς θα μπορούσε


τα φιλιά να διαπεράσει;


(Από τον «Κύκλο της κοντινής ξαδέλφης» 31.10.11)

Κοντινή ξαδέλφη: Πρόκειται για την ποιήτρια Σαπφώ από τη Λέσβο




12 σχόλια:

κοκκινη κορδελα είπε...

Αλλο ενα δειγμα εξαιρετικης γραφης σου Φαιδωνα. Οι αναγωγες του υπερδιπλασιαζουν την δυναμη των αισθηματων που παραγονται με τον πιο απλό αρα και πιο ουσιαστικο τροπο. Αυτη η Σαπφω εχει τελικα σημαδεψει τον τοπο!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ κόκκινη κορδέλα

Ναι! κυρίως έχει σημαδέψει τη Λέσβο αλλά όχι μόνο. Και όλη την ανθρωπότητα. Ο Ελύτης είπε γι αυτήν: "Εκατομμύρια ποιητές είπαν το
"Σ' αγαπώ", αλλά κανένας όπως αυτή.
Σ' ευχαριστώ για τις επισημάνσεις σου και καλή σου νύχτα.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Σκεφτόμουν Φαίδωνα, διαβάζοντας το ποίημά σου, πόσο πολύ τα ποιήματα δεν υπάρχουν για να ξεπεράσει το ένα το άλλο αλλά στέκουν πλάι πλάι ενισχύοντας με την εσωτερική τους δύναμη τα νοήματα. Σαν συγγενείς, σαν αδέλφια, σαν φίλοι… γίνονται κύκλος λαμπρός.

Χαίρομαι που σε τέτοιες στιγμές «εθνικής κατήφειας» ο ποιητής μας επιφύλαξε ένα σπουδαίο ερωτικό ποίημα πλούσιο σε χυμούς και αισθήσεις που δρα υπόκωφα και σταθερά.

Με συγκίνησε η υπαινικτική πίκρα και ο ευθύς ερωτισμός του.
Η ξαδέλφη θα το ζήλευε… Είναι ποίημα που αρμόζει στο ήθος της, καθαρό, απλό και συγκλονιστικά καταφατικό.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Ελένη Λιντζαροπούλου

Το πρώτο μέρος του σχολίου σου, για την συνύπαρξη των ποιημάτων, μπορεί να γίνει και θέμα ενός νέου ποιήματος! Τα υπόλοιπα σχόλιά σου μου προκαλούν μια ευχάριστη αμηχανία. Σ΄ευχαριστώ.

Stathis Papastamoulos είπε...

Αληθινά εξαιρετικό!!!

κοκκινη κορδελα είπε...

Ο Ερωτισμος ειναι μια ανθρωπινη λειτουργια που ενισχυεται στις δυσκολες καταστασεις κι ανοιγει ως πορτα ηλιαχτιδα τα ματια τους στην ελπιδα, σε εναν κοσμο οπου τα συναισθηματα απαγορευονται!

@ Ελενη Λιντζαροπουλου

Ελενη μου,σκονταψα λιγο στο σημειο που λες οτι σε συγκινησε η ''υπαινικτικη πικρα''. Σκονταψα οχι γιατι συγκινηθηκες (γνωριζω απο το εργο και τα λογια σου οτι συναισθανεσαι ιδιαιτερα)αλλα οτι βρηκες καπου υπαινικτικη πικρα! Θα με ενδιεφερε να δω αυτο το σημειο πως το ειδες κι εσυ ως ποιητρια που εισαι.Καλημερα

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Stathis Papastamoulos

Χαίρομαι που σας άρεσε κ. Παπασταμούλο και σας ευχαριστώ για την επίσκεψη.

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ είπε...

Φίλε Φαίδωνα καλησπέρα

"Κατάπινα φεγγάρια ώσπου να ‘ρθεις."

Δεν το είχα διαβάσει και η πρώτη αράδα του με συγκλόνισε κυριολεκτικά.
Δύναμη εικόνας μα κυρίως συναισθήματος.
Τόσο ασύνδετο το "καταπίνω" με τα "φεγγάρια", και τόσο δυνατή η αντίθεση. Το κλικ της μαγείας.

Νά'σαι καλά !

Υ.Γ. Άλλη φορά δε θα χρησιμοποιήσω εκφράσεις τύπου: Κατάπια το γουρουνόπουλο ή κατάπια τη βότκα, γιατί θα μου βρωμίσουν τα φεγγάρια ...

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
κόκκινη κορδέλα

Ιωάννα μου σ' ευχαριστώ για τα λόγια και την εκτίμηση. Σειρά μου να αισθανθώ αμήχανη...

Η δική μου ανάγνωση του ποιήματος είδε, εκτός των άλλων, και έναν έρωτα που καλείται να ζήσει μέσα σε ένα περιβάλλον "εχθρικό" για τα αισθήματα όπου οι εραστές δεν εκφράζονται ελεύθερα "για να μην τους δει κανείς". Γι αυτό και η επισήμανση της υπαινικτικής πίκρας.
Μιας πίκρας που έτσι κι αλλιώς κι εσύ συναισθάνεσαι και ας μην την συνειδητοποιείς, αφού στο σχόλιό σου αναφέρεσαι σε έναν κόσμο όπου απαγορεύονται τα συναισθήματα.

κοκκινη κορδελα είπε...

Οντως Ελενη μου και λοιποι αναγνωστες! Μην νοιωσεις ουτε στιγμη αμήχανα, γιατι σωστα μιλας. Οπως ειπα λοιπον και προειπες η σημερινη
πραγματικοτητα ''απαγορευει'' καθε συναισθημα πλην της οργης!!! Εκει ο ερωτας γινεται φως αντι φεγγαριου και θερμη αντι της παγωνιας. Πραγματι Εξοχο ποιημα Φαιδων. Καλη συνεχεια.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ

Φίλε μου Θανάση χαίρομαι αφάνταστα που επικοινωνείς τόσο άμεσα, φυσικά και άνετα με την ποίηση, όπως θα έπρεπε να κάνει ο καθένας, χωρίς να θεωρεί αυτή τη τέχνη για τους λίγους. Χαίρομαι ακόμα που σου άρεσε το ποίημα. Ασφαλώς, η λέξη "κατάπινα"
μέσα από το ποίημα..."καθαγιάζεται" έτσι ώστε να μην την χρησιμοποιείς πια , όπως πολύ εύστοχα λές, για τη γαστρονομία.... Μπορείς όμως να λες "κατάπινα τη χαρά μου"...
Σ' ευχαριστώ για το ξαφνικό και ωραίο πέρασμα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ κόκκινη κορδέλα

Σ' ευχαριστώ Ιωάννα. Χαίρομαι που σου άρεσε. Η συνέχεια είναι βέβαιη. Ελπίζω να είναι και καλή.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος