Οι Στωικοί θεωρούσαν συνώνυμο το πάθος με την γνώση. Πάσχω σήμαινε μαθαίνω γι αυτούς. Έτσι συμβαίνει και με αυτό το ποίημα.
Η διατύπωση της αλήθειας του αποτελεί θέαση σε βάθος πέρα και πίσω από το χαμόγελο που κόβει έως πόνου αλλά δεν λυτρώνει έως θανάτου. Το ίδιο το ποίημα όμως κόβει έως θανάτου Φαίδωνα. Με πόνεσε. Βάθος, πόνος, πάθος και μια πίκρα- της αλήθειας -στα χείλη.
@ Ελένη Λιντζαροπούλου Σ' ευχαριστώ Ελένη κατ' αρχήν για το προοίμιο με τους Στωικούς, που προσφέρει στους αναγνώστες της ανάρτησης μια διηυρημένη οπτική. Κατά δεύτερο λόγο, χαίρομαι που το ποίημα σε άγγιξε. Όσο για το τίτλο, ναι, και μένα μου άρεσε , ίσως περισσότερο και από το ίδιο το ποίημα...
Θάνατος στους διάτρητους έρωτες! Κανείς όμως έρωτας δεν πεθαίνει "αυτεπάγγελτα" αξιοπρεπώς. Πρέπει εμείς να του εξασφαλίσουμε την αξιοπρέπεια στις τελευταίες του ώρες.
Θλίβομαι απέραντα για εκείνους τους έρωτες που πήγαν "σαν το σκυλί στ' αμπέλι".
Ναι καλή μου φίλη. Συμφωνώ μαζί σου, όμως τις περισσότερες φορές, ακόμα και ο διάτρητος έρωτας είναι πιο ισχυρός και από τη βούληση του ερωτευμένου να τον σκοτώσει.. Θλίβομαι κι εγώ για τους έρωτες που πήγαν, όπως λες, σα σκυλί στ'αμπέλι. Θλίβομαι, εκτός από το καθαυτό γεγονός και για το ό,τι το μέγιστο, (έρωτας) ηττήθηκε από το ελάχιστο. (ψέμα)
απλά εξαιρετικο!! κι ας διαφωνισω με το νοημα, καθότι ο ερωτας δεν οξυγονωνεται στο ψέμα, μα θρέφεταικαι μεγαλωνει στη φαντασια. Και η φαντασία διαφέρει από το ψεμα!
Σ' ευχαριστώ Ιωάννα. Όσο για το νόημα, θα συμφωνήσω κατ' αρχήν ότι ένας έρωτας που αναπτύσσεται δεν οξυγονώνεται μέσα στο ψέμα. Όταν όμως ο έρωτας πάρει μορφή και διαπιστώσει το ψέμα με όλες τις εκδοχές του, τότε γίνεται απελπισμένος και διάτρητος έρωτας, και απελπισμένα επίσης προσπαθεί να επιβιώσει με κάθε τρόπο. Δεν είναι στη ζωή όλα άσπρα ή μαύρα με ίδιους κανόνες. Υπάρχουν και αποχρώσεις, τόσες, όσοι και οι ανθρώπινοι ψυχισμοί.
8 σχόλια:
Οι Στωικοί θεωρούσαν συνώνυμο το πάθος με την γνώση. Πάσχω σήμαινε μαθαίνω γι αυτούς. Έτσι συμβαίνει και με αυτό το ποίημα.
Η διατύπωση της αλήθειας του αποτελεί θέαση σε βάθος πέρα και πίσω από το χαμόγελο που κόβει έως πόνου αλλά δεν λυτρώνει έως θανάτου.
Το ίδιο το ποίημα όμως κόβει έως θανάτου Φαίδωνα.
Με πόνεσε.
Βάθος, πόνος, πάθος και μια πίκρα- της αλήθειας -στα χείλη.
Σπουδαίος τίτλος!
@ Ελένη Λιντζαροπούλου
Σ' ευχαριστώ Ελένη κατ' αρχήν για το προοίμιο με τους Στωικούς, που προσφέρει στους αναγνώστες της ανάρτησης μια διηυρημένη οπτική.
Κατά δεύτερο λόγο, χαίρομαι που το ποίημα σε άγγιξε.
Όσο για το τίτλο, ναι, και μένα μου άρεσε , ίσως περισσότερο και από το ίδιο το ποίημα...
Μου άρεσε. Το ποίημα επιβάλλεταιμε το σπαθί του. Η κ. Λιντζαροπούλου τα είπε πολύ καλά.
"Ο Παράξενος"
Θάνατος στους διάτρητους έρωτες! Κανείς όμως έρωτας δεν πεθαίνει "αυτεπάγγελτα" αξιοπρεπώς. Πρέπει εμείς να του εξασφαλίσουμε την αξιοπρέπεια στις τελευταίες του ώρες.
Θλίβομαι απέραντα για εκείνους τους έρωτες που πήγαν "σαν το σκυλί στ' αμπέλι".
@ Ανώνυμος/Παράξενος
Σ΄ευχαριστώ Παράξενε. Τη καλησπέρα μου.
@amFenster
Ναι καλή μου φίλη. Συμφωνώ μαζί σου, όμως τις περισσότερες φορές, ακόμα και ο διάτρητος έρωτας είναι πιο ισχυρός και από τη βούληση του ερωτευμένου να τον σκοτώσει..
Θλίβομαι κι εγώ για τους έρωτες που πήγαν, όπως λες, σα σκυλί στ'αμπέλι. Θλίβομαι, εκτός από το καθαυτό γεγονός και για το ό,τι το μέγιστο, (έρωτας) ηττήθηκε από το ελάχιστο. (ψέμα)
απλά εξαιρετικο!! κι ας διαφωνισω με το νοημα, καθότι ο ερωτας δεν οξυγονωνεται στο ψέμα, μα θρέφεταικαι μεγαλωνει στη φαντασια. Και η φαντασία διαφέρει από το ψεμα!
@κόκκινη κορδέλα
Σ' ευχαριστώ Ιωάννα. Όσο για το νόημα, θα συμφωνήσω κατ' αρχήν ότι ένας έρωτας που αναπτύσσεται δεν οξυγονώνεται μέσα στο ψέμα. Όταν όμως ο έρωτας πάρει μορφή και διαπιστώσει το ψέμα με όλες τις εκδοχές του, τότε γίνεται απελπισμένος και διάτρητος έρωτας, και απελπισμένα επίσης προσπαθεί να επιβιώσει με κάθε τρόπο. Δεν είναι στη ζωή όλα άσπρα ή μαύρα με ίδιους κανόνες. Υπάρχουν και αποχρώσεις, τόσες, όσοι και οι ανθρώπινοι ψυχισμοί.
Δημοσίευση σχολίου