Δευτέρα, Ιουνίου 27, 2011

ΤΟ ΘΗΛΥΚΟ ( ΠΟΊΗΜΑ ΤΟΥ ΧΑΪΝΡΙΧ ΧΑΪΝΕ


ΤΟ ΘΗΛΥΚΟ

του Χάινριχ Χάινε

Ήταν οι δυο τους τόσο ερωτευμένοι,
έκλεβε αυτός κι αυτή τσίλιες φυλούσε,
έστηνε κόλπα αυτός και ξαπλωμένη
εμπρός στα πόδια του αυτή γελούσε,
όλο γελούσε.

Οι μέρες πέρναγαν με γλέντι και χαρά,
στην αγκαλιά του κάθε νύχτα την κρατούσε.
Όταν του πέρασαν στα χέρια σίδερα,
αυτή μπρος στο παράθυρο γελούσε,
όλο γελούσε.

Της στέλνει μήνυμα : πεθαίνει αν δεν τη δει,
να της μιλήσει για στερνή φορά ποθούσε.
Όταν της φέρανε το γράμμα του, αυτή
κουνώντας το κεφάλι της γελούσε,
όλο γελούσε.

Η ώρα έξι την αυγή, του κόψαν τον λαιμό.
Η ώρα επτά, βαθιά στη γη πια κατοικούσε.
Αυτή όμως κιόλας στις οχτώ
ρουφώντας κόκκινο κρασί γελούσε,
όλο γελούσε.

Γερμανικός τίτλος: Ein Weib - Heinrich Heine
Το ποίημα ευτύχησε στα ελληνικά σε μια εξαιρετική μετάφραση του Κ. Κουτσουρέλλη


6 σχόλια:

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Χαίρομαι Φαίδωνα που μας γνωρίζεις έναν ακόμη εξαίρετο ποιητή που, κατά την άποψή μου, έδωσε με την ποίησή του απάντηση στο ψευδοδίλλημα του ρομαντισμού: Πραγματικότητα ή Ποίηση.

Θα ήθελα να παρατηρήσω, αν μου επιτρέπεις, όμως κάτι. Έχω την εντύπωση ότι ο μεταφραστής αποδίδει τον τίτλο ως: «Μία Γυναίκα». Δεν ξέρω γιατί επέλεξες να τον αποδόσεις διαφορετικά. Νομίζω ότι αδικείς «Το Θηλυκό» έτσι, αφού αυτή η απόδοση περιέχει μια, ας το πούμε, γενίκευση. Η φυσική ροπή του θηλυκού δεν είναι να γελά αλλά να πεθαίνει μαζί και το οριστικό άρθρο που χρησιμοποιείς μάλλον δεν δίνει αυτή την εντύπωση. Σωστότερο νομίζω θα ήταν: «Ένα Θηλυκό».

Πράγματι έξοχη μετάφραση, αναζήτησα το ιστολόγιο του Κώστα Κουτσουρέλη και αλίευσα ένα ακόμη θαυμάσιο ποίημα, ενδεικτικό νομίζω και αυτό της ποίησης του Heine.

Στάζουν φαρμάκι τα τραγούδια μου…


Στάζουν φαρμάκι τα τραγούδια μου·   
πώς θα μπορούσε αλλιώς να γίνει;   
Ήσουν εσύ, φαρμάκι που έσταξες   
μες στης φωνής μου την ειρήνη.   

Στάζουν φαρμάκι τα τραγούδια μου·   
τί άλλο ωστόσο πια μου μένει;   
Φίδια πολλά τρέφω στο στήθος μου —   
κι εσένα, πολυαγαπημένη.   

Heinrich Heine, [Vergiftet sind meine Lieder…]


ΥΓ. Φαίνεται τον είχαν κάψει και αυτόν οι γυναίκες. Πού είναι ο κ. Σπύρος να απολαύσουμε πάλι τους διαλόγους σας γι αυτό το αιώνιο θέμα;

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Βig Mama

Ο τίτλος στα γερμανικά είναι "Ein Weib" που σημαίνει "Ένα θηλυκό".
Δεν μου άρεσε όμως αυτό το αόριστο ενός κάποιου θηλυκού, όταν το θηλυκό στο ποίημα είναι τόσο συγκεκριμένο, τόσο σπαρακτικό που διαποτίζει όλο το ποίημα σαν αίμα. Θέλησα λοιπόν να δώσω τον τίτλο "ΤΟ ΘΗΛΥΚΟ" το συγκεκριμένο του ποιήματος και τίποτ' άλλο. Άλλωστε είναι γνωστό, ότι η κατά λέξη μετάφραση είναι μια αφέλεια. Θέλησα να μεταφέρω με αυτό τον τίτλο λοιπόν το πνεύμα του ποιήματος όπως αυτό μας επιβάλλεται. Άλλωστε εγώ βρήκα το ποίημα χωρίς τίτλο ελληνικό του μεταφραστή, αλλά μόνο με τον γερμανικό. Ο Χάινε είναι ένας έξοχος ποιητής και πέρα από το αν τον έχουν κάψει οι γυναίκες ή όχι, δίνει με ενάργεια το δραματικό έως τραγικό στοιχείο που εκπηγάζει από τη γυναίκα είτε επειδή αυτό αναδύεται μέσα από τη φύση της είτε γιατί με ενεργή θέληση το επιδιώκει. Πολύ ωραίο και το ποίημα που έφερες εδώ και πρέπει να πω, γνωρίζοντας καλά τη γερμανική, ότι πρώτη φορά έχω απολαύσει στα ελληνικά τόσο εξαιρετικές ποιητικές μεταφράσεις.

Υ.Γ. Ο φίλος μας ο Σπύρος, δυστυχώς ήρθε από την Αμερική στο Λέχαιο Κορινθίας, με το θλιβερό καθήκον να θάψει τον αδελφό του, που πέθανε στην Αμερική. Έτσι κάθε είδους παιχνιδιάρικοι διάλογοι με το Σπύρο γι αυτό το θέμα αλλά και για άλλα. αναβάλλονται.

amFenster είπε...

Ο τρόπος που λειτουργεί το διαδίκτυο είναι (και) καταπληκτικός! Από συνδέσμου εις σύνδεσμον, ακροπατώντας, ενίοτε και ακροβατώντας, κόβουμε βόλτες και συναντιόμαστε σαν να ζούμε στην ίδια γειτονιά - που, τρόπον τινα, ζούμε.

Ευτυχής που σας βρήκα, ευτυχής και για την ποίηση που αλλάζει χέρια, ως οφείλει.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Am Fenster
Καλώς όρισες Am Fenster είναι και δική μου χαρά που σε βρήκα και πήρα από σενα σαν δώρο το ποίημα του αγαπημένου ποιητή Χάινε, σε μια τόσο επιτυχημένη μετάφραση. Πράγματι έχω κι εγώ την αίσθηση μερικές φορές, ότι αναπνέουμε το χνώτο του διπλανού μας στο διαδίκτυο. Με μια διαφορά: Ότι εδώ έχουμε την ευκολία να επιλέγουμε να γειτονεύουμε με ανθρώπους που θεωρούμε ότι μπορούμε να επικοινωνήσουμε και να το χαρούμε. Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη, που ελπίζω να γίνει και μια διαρκής πνευματική γειτονία.

Un par de neuronas... είπε...

Διάβασα το ποίημα δύο τρεις φορές. Μου έδηνε την εικόνα από μία πολύ σκληρόκαρδη ή ανάλγητη γυναίκα.

Ίσως δεν τον αγαπούσε καθόλου...

Un beso y feliz verano, querido amigo.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Verónica Marsá

Καλή μου φίλη, μπορεί να είναι ΚΑΙ αυτό που λες σωστό, δηλαδή να βγαίνει και αυτό το συμπέρασμα αλλά μπορεί να είναι και το ότι η ερωτευμένη γυναίκα που γελούσε συνεχώς μέσα στην ομορφιά του έρωτα, όταν συνάντησε το θάνατο του αγαπημένου, τότε η σύγκρουση του έρωτα και του θανάτου, της έφεραν τη τρέλα και έτσι συνέχισε να γελάει και στο θάνατό του και να πίνει κόκκινο κρασί. Όπως κι αν το καταλάβει όμως ο κάθε αναγνώστης έχει δίκιο, αφού η ανάγνωση είναι προσωπική και ανεξάρτητη διαδικασία.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος