Κυριακή, Μαΐου 29, 2011

Η ΕΛΠΙΔΑ ΑΝΘΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΡΩΓΜΕΣ


Του Φαίδωνα Θεοφίλου

Με αισθήματα ικανοποίησης, χαράς και ελπίδας έζησα την πρωτοβουλία των αγανακτισμένων πολιτών που για μέρες τώρα στρατοπεδεύουν στο Σύνταγμα όπως και σε άλλες πόλεις της χώρας μας.

Συμπολίτες μας που «ξύπνησαν» και «απειλούν» να ξυπνήσουν και τις συνειδήσεις των άλλων πολιτών.

Συμπολίτες μας που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ κομματικοί εγκάθετοι ούτε κομματικοί μισθοφόροι.

Συμπολίτες μας που κατάλαβαν; Ότι ΟΛΑ τα κόμματα νοιάζονται μόνο για τη νομή της εξουσίας που θεωρούν φέουδό τους, ότι οι κομματικοί δεκάρικοι, περί προστασίας του λαού και των συμφερόντων της χώρας, είναι απλά προσχήματα για να συνεχίσουν να υπάρχουν ως κομματικοί φορείς, με σημαία τους (όπως μέχρι τώρα) τη κομματική σκοπιμότητα και τη πολιτική φαυλότητα που πήρε διαστάσεις φυσιολογικής πολιτικής έκφρασης και δράσης;

Συμπολίτες μας που κατάλαβαν; ότι οι πολίτες είναι αυτοί που θα πρέπει διαμορφώσουν την ποιότητα των πολιτικών κομμάτων, που θα απαιτήσουν τη θετική και ενεργό συμμετοχή τους «στο δέον γενέσθαι» για την έξοδο της χώρας από την πρωτοφανή κρίση που τα ίδια δημιούργησαν, και όχι να εφαρμόζουν κατά γράμμα το νόημα της παροιμίας, «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται».

Συμπολίτες μας που κατάλαβαν; ότι πρέπει να δείξουν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο, τι είδους πολιτικούς θέλουν; Ότι τέλος πια με τον αριστεροδεξιό κοτσαμπασισμό και ότι ποτέ άλλοτε, όσο τώρα, δεν προβάλλει η ανάγκη για ένα νέο-διαφωτισμό.*

Συμπολίτες μας που κατάλαβαν; ότι είναι ζωντανά κύτταρα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και όχι αποθηκευτικοί χώροι των κομματικών αποφάσεων; Που απορρίπτουν με αγανάκτηση τις προσωπικές στρατηγικές υπουργών της κυβέρνησης, που θεωρούν ως πρώτο τους μέλημα «να αρέσουν» στο λαό, την ώρα που η χώρα βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου;

Συμπολίτες μας που κατάλαβαν; ότι τα δικαιώματά τους πρέπει συνεχώς να διευρύνονται όσο και οι υποχρεώσεις τους απέναντι στην πατρίδα; Και ότι αυτό, συνιστά πολιτική παιδεία;

Συμπολίτες μας που σίγουρα κατάλαβαν ότι η Εκκλησία και οι τράπεζες ενώ οφείλουν να συμμετέχουν στις ανάγκες της χώρας, εφαρμόζουν το «στρίβειν» δια της σιωπής…

Τέλος να αναφερθώ και στην εικόνα αυτού του ωραίου πλήθους των αγανακτισμένων συμπολιτών μας, γιατί έχει και η εικόνα τη σημασία της. Ένα πλήθος που διαδηλώνει μαχητικά αλλά ειρηνικά την αντίθεσή του και εκφράζει τα αιτήματα και τις απαιτήσεις του. Ένα πλήθος όλων των ηλικιών και κυρίως νέων, που εγκαταλείπει τον καναπέ και φωνάζει: «Είμαστε εδώ»! δίνοντας μια καινούρια εικόνα του Έλληνα, μια καινούρια ποιότητα, που δεν έχει σχέση με τις φανατισμένες ομάδες, που οι ντουντούκες βάζουν στο μυαλό τους αυτά που πρέπει να φωνάξουν, προς δόξα των κομματικών σκοπιμοτήτων.

Ένα πλήθος με ευρηματικά συνθήματα, με φαντασία, με χαμόγελο.

Η ελπίδα ανθίζει στις ρωγμές και πεθαίνει τελευταία…

*

*Το δίλλημα ή αριστεροδεξιός κοτσαμπασισμός ή νέος διαφωτισμός το

διατύπωσε ο fotis sxoliastis στο ιστολόγιό του “filiki etairia .






27 σχόλια:

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Μακάρι να είναι έτσι Φαίδωνα.

Μακάρι να τα κατάλαβαν όλα αυτά και να είπαν ΦΤΑΝΕΙ.

Έχω όμως μια υποψία ότι η κατανόηση της σαθρότητας του πολιτικού μας συστήματος και της κρίσης των θεσμών (στην οποία και οι πολίτες που πήγαμε και οι πολίτες που δεν πήγαμε στις πλατείες έχουμε συμβάλλει)… η κατανόηση λοιπόν αυτή θέλει βαθιές αλλαγές στην νοοτροπία. Δεν τις βλέπω. Λυπάμαι αλλά δεν τις βλέπω στον κόσμο που συγκεντρώνεται στις πλατείες. Βλέπω τα ίδια πρόσωπα που συσσωρεύονταν στις κομματικές πορείες, τα ίδια γρανάζια του συστήματος που έχασαν τα «κεκτημένα» τους, τους ίδιους φανατισμούς και τις ίδιες αξιώσεις για το ποιος κατέχει τα σκήπτρα του πατριωτισμού ή της επαναστατικότητας.

Φυσικά δεν μηδενίζω αυτή την κίνηση. Υπάρχουν ανάμεσα στο πλήθος ή και μπροστά από αυτό άνθρωποι που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Υπάρχουν οραματιστές και ερωτευμένοι.

Ως να κατακαθίσει ο facebookικός κουρνιαχτός περιμένω και ελπίζω, διότι ναι Φαίδωνα, η ελπίδα ανθίζει από τις ρωγμές.

Όχι όμως από τις ρωγμές της ψυχής ή της κοινωνίας, αλλά από τις ρωγμές του συστήματος.

Stergios Kaloudis είπε...

Πολύ πραγματικό το άρθρο σας αυτό. Είναι η πρώτη φορά που πολίτες αρχίζουν να αλλάζουν την Νοοτροπία τους, μακριά από τους κομματικούς βρόχους. Ας μαζευτούμε ΟΛΟΙ μας μαζί! Ενωμένοι με την λογική και όχι τον ανόητο φανατισμό! Συγχαρητήρια κ. Θεοφίλου! Να είστε πάντα καλά!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Big Mama

Αν πρόσεξες στο κείμενο Big Mama, βάζω ερωτηματικό στο αν κατάλαβαν οι αγανακτισμένοι πολίτες, αυτά που αναφέρω. Δράττομαι απλά της ευκαιρίας για τη θετική αυτή πρωτοβουλία για να περάσω τα μηνύματά μου με ερωτηματικό τρόπο.
Και φυσικά εννοώ ότι οι ελπίδες ανθίζουν μέσα από τις ρωγμές του συστήματος. Αν δεν είναι σαφές, λυπάμαι ειλικρινά. Πάντως αναφέρω ξεκάθαρα ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία..

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Stergios Kaloudis

Ναι κ. Καλούδη. Απ' όσο θυμάμαι κι εγώ, είναι η πρώτη φορά που ξεκινά μια τόσο αυθόρμητη πρωτοβουλία. Ας είναι το πρώτο και καλό βήμα της κοινωνίας των πολιτών.Ε

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Φαίδωνα,

Για μένα ήταν απόλυτα σαφή και τα ερωτηματικά και τα ερωτήματα και αυτά που εννοούσες. Το σχόλιό μου απλώς επαυξάνει και απολύτως συμφωνεί και απαντά στα ερωτηματικά σου και αν το θες, ως συνήθως, καταθέτει και την δική μου ματιά ή επέκταση μιας σκέψης.

WIND OF CHANGE είπε...

Αγαπητέ μου Φαίδωνα και φίλοι του καφενείου μας
Η αυθόρμητη κάθοδος χιλιάδων πολιτών όλων των ηλικιών στις μεγάλες πόλεις , δείχνει ότι σιγά – σιγά ο ατομισμός μπαίνει στην άκρη και η συλλογικότητα μπαίνει στο προσκήνιο.
Ίσως να ήταν προφητική μια ανάρτηση που είχες κάνει στο παρελθόν με τίτλο , ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΟΙΞΗ ΠΑΝΤΟΥ, ναι θέλουμε άνοιξη στην Υγεία , την Παιδεία και εμείς οι ακηδεμόνευτοι πολίτες μακριά από τα κομματικά μαντριά να αναδιαμορφώσουμε τους νέους κανόνες, γι αυτό είναι επιτακτική η ανάγκη εδώ και τώρα οι πνευματικοί άνθρωποι της χώρας μας να υψώσουν και να ενώσουν τη φωνή τους μαζί με τη φωνή των χιλιάδων ΕΛΛΗΝΩΝ.

Konstantinos Floridis είπε...

H big mama είναι Ελένη; Καλησπέρα σε όλους. Δεν θέλω να μηδενίσω τις ελπίδες και να μειώσω το γεγονός, αλλά με μούτζες δεν μειώνεται το έλλειμμα.Και η έξοδος από την κρίση δεν μπορεί να γίνει χωρίς να αλλάξουν όλα (κόμματα,κανάλια εφημερίδες,Εκπαίδευση,Κράτος,Οικονομία κλπ).Μεταρρυθμίσεις τώρα. Ο λογαριασμός θα πληρωθεί, το ζητούμενο είναι αν θα πληρωθεί αναλογικά και δίκαια ή μόνο από τους συνήθεις υπόπτους .

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Big Mama

Ασφαλώς το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό νόημα σε μια ανάρτηση είναι η διεύρυνση των νοημάτων και των θεάσεων που δίνουν οι σχολιαστές.
Απλά εγώ νόμισα ότι δεν ήμουν αρκετά σαφής. Τώρα το διευκρίνησες.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ WIND OF CHANGE

Όλη η ουσία είναι Παναγιώτη μου, το ακηδεμόνευτο των πολιτών που συμμετέχουν. Μένει να δούμε αν θα έχει συνέχεια και αν θα επηρεάσει τη γενικότερη συμπεριφορά των πολιτών και των πολιτικών.
Χαίρομαι που θυμάσαι την ανάρτησή μου "ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΝΟΙΞΗ ΠΑΝΤΟΥ" που δημοσιεύτηκε σε ανύποπτους καιρούς.
Είναι τιμή και χαρά για το ιστολόγιο που θυμάσαι και συνδυάζεις τις αναρτήσεις του σε βάθος χρόνου.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ GATOPONTIKAS

Καλησπέρα Κωνσταντίνε. Η Βig Mama θα σου απαντήσει αν λέγεται Ελένη.
Στα όσα λες, δεν πιστεύω ότι υπάρχει ούτε ένας λογικός και σκεπτόμενος Έλληνας που να διαφωνεί. Αυτή είναι η ουσία. Όμως φίλε μου επίτρεψέ μου τη χαρά αυτή να βλέπω ένα άλλο σκηνικό επιτέλους ελλήνων πολιτών που κατεβαίνουν αυθόρμητα να διαμαρτυρηθούν, σε αντιπαραβολή με τις συγκεντρώσεις των τραμπούκων κομματικών εγκάθετων που λειτουργούν ως κομματικά ρομπότ. Πέρα απ' όλα, είτε διαφωνούμε είτε συμφωνούμε με τους "αγανακτισμένους" είναι θετικό ότι κατέβηκαν στους δρόμους.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Καλά... τρεις ώρες έλειπα και κάνατε Καφενείο εδώ. Χαίρομαι.

Χαίρομαι την ατμόσφαιρα και τα όμορφα σχόλιά σας που αντανακλούν την προσωπική σας πιότητα αλλά και του χώρου που μας φιλοξενεί και του οικοδεσπότη μας που δίνει τον τόνο.

Ναι Gatopontika, είμαι Ελένη (η Ελένη) αλληλοευχηθήκαμε στη γιορτή μας στο fb.

Φαίδωνα χαίρομαι πολύ που η ανάρτησ'η σου αυτή μας ξύπνησε τον νου και τα αίματα.

Θα συμφωνήσω με πολλές από τις πλευρές των σχολίων. Αυτό όμως που πρώτα και κύρια έχω να πω, για μας εδώ που συζητάμε, είναι ότι το περιεχόμενο της ανάρτησης θα έπρεπε να αποτελεί ευαγγέλιο μιας άνοιξης και μιας εξέγερσης των ιδεών. Ελπίζοντας πάντα βέβαια στην "έγερση των ονείρων" που λέει ο ποιητής.

Σας χαιρετώ όλους.

Μ είπε...

Καλησπέρα Φαίδωνα!
Αφήσαμε τους καναπέδες και βγήκαμε στους δρόμους. Αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό!
Τώρα πια ελπίζω! Ρομαντική; Ίσως, αλλά ελπίζω!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Μαργαρίτα

Χαίρομαι που νιώθεις έτσι Μαργαρίτα.
Όταν διεκδικείς-μάχεσαι-συμμετέχεις έχεις πάντα λόγους να ελπίζεις.
Εύχομαι σιγά-σιγά ν' αρχίσουν να διατυπώνονται και τα αιτήματα με με μεγαλύτερη σαφήνεια. Ήδη οι Ισπανοί κυκλοφόρησαν ένα Μανιφέστο προς τους πολιτικούς.
Καλή δύναμη και η συμμετοχή μας να είναιυπαρκτή πάντα και σε καιρούς ευημερίας , αν θα έρθουν. ΠΟλίτες συνειδητοί για πάντα!!!!

Ανώνυμος είπε...

Πήγα κι εγώ Φαίδωνα,
Το απόγευμα της Δευτέρας βρέθηκα κι εγώ μαζί με την Ειρήνη στο Σύνταγμα.
Αγανακτισμένος κι εμείς ανάμεσα στους ‘’αγανακτισμένους’’.
Απ’ τις έξι και μισή μέχρι τις δέκα και μισή.
Δεν ήμασταν πολλοί. Δυο-τρεις-τέσσερις χιλιάδες.
Περπάτησα ανάμεσά τους.
Ανάμεσα στα αντίσκηνα και τις ομάδες με τα πλακάτ και συνθήματα.
Στη μέση της πλατείας, λίγοι περισσότεροι συγκεντρωμένοι σε μια ανοιχτή συνέλευση.
Κυριαρχούσε ένας άνεμος που κουβαλούσε χαρά και ευφορία.
Αλλά… μόνο ο άνεμος.
Τα συνθήματα: Σκληρά. Απαιτητικά.
Να παραιτηθεί η… ‘’παράνομη’’ Κυβέρνηση. Να πάρει στα χέρια του την τύχη του Έθνους ο ΛΑΟΣ.
Γιατί φίλε Φαίδωνα μου φάνηκε πως είχαμε χωμένο το κεφάλι μας στην άμμο;
Γιατί ύστερα από λίγο είχα μια άσκημη γεύση στο στόμα;
Δεν άκουσα κανέναν να λέει χρωστάμε και πρέπει να φερθούμε τίμια. Να πληρώσουμε τα χρέη μας. Να δώσουμε πίσω τα λεφτά που μέχρι χτες γέμιζαν τις κοιλιές μας και με άχρηστα αντικείμενα τα σπίτια μας.
Ούτε ένα πανό που να ζητάει ‘’εδώ και τώρα’’ αποκρατικοποιήσεις. Περιορισμό του Δημοσίου. Ναπληρώνουμε όλοι τους φόρους που μας αναλογούν
Άραγε, είναι αυτοί που συγκεντρώνονται, μόνο όσοι δουλεύουν στις περίφημες ΔΕΚΟ που έχουν στελεχωθεί με το ρουσφέτι; Είναι αυτοί που δεν θέλουν να χάσουν κανένα απ’ τα παράνομα προνόμια που απόκτησαν με τη συνδικαλιστική τους δύναμη και την εξασφαλισμένη δουλειά. Και αυτοί είναι δεκάδες χιλιάδες.
Δεν θέλω να το πιστέψω.
Εγώ έδωσα αυτό που μου αναλογούσε. Μετά από σαράντα χρόνια δουλειάς. Και να σου πω την αλήθεια μου; Το χάρηκα. Είπα ότι θα βάλω ένα χεράκι να σωθεί η πατρίδα μας. Να πάψουμε να είμαστε με το χέρι απλωμένο για βοήθεια. Δεν μας ταιριάζει.
Ας κάνουμε τώρα το καθήκον μας. Όπως στον Πόλεμο. Που δεν ρωτάμε ποιος και γιατί. Τραβάμε όλοι για το μέτωπο.
Σκέψου όταν ο δικτάτορας Μεταξάς είπε το Ιστορικό ΟΧΙ να βρίσκονταν μερικοί και να λέγανε ‘’δεν πάω στον πόλεμο γιατί το είπε ένας δικτάτορας.
Ας πάμε τώρα όλοι μαζί στον Πόλεμο για να σωθεί ο τόπος απ’ την ντροπή και την καταισχύνει και ύστερα τα βρίσκουμε μεταξύ μας.

σεραφείμ

Un par de neuronas... είπε...

Η Ελλάδα είναι τόσο διαφορετική από την Ισπανία μερικές φορές ... Όταν βγείτε στην Ελλάδα είναι η ελπίδα, όταν βγούμε στην Ισπανία είναι ντροπή το πώς γελούν στο πρόσωπό μας ...

Έχω τραγουδήσει σε μια μαγευτική χορωδία ως σοπράνο ΙΙ το Ρέκβιεμ του Μότσαρτ και έπαιξα τη μουσική με την βιόλα μου στην ορχήστρα. Κάθε φορά που ακούω το έργο αυτό είναι σαν την πρώτη φορά, πάντα με εκπλήσσει και δεν την κουράζομαι ποτέ.

Μια αγκαλιά και ένα φιλί.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ανώνυμος/Σεραφείμ
Φίλε μου καλέ, ειλικρινά χαίρομαι που η εμπειρία σου από τη ζωή, η πολιτική σου σκέψη, ο λόγος σου, διατυπώνει εδώ με σοφό τρόπο τις θέσεις σου, που ταυτόχρονα άπτεται άμεσα με την τρέχουσα πραγματικότητα αλλά και την Ιστορία από την οποία ποτέ δεν μαθαίνουμε.
Μακάρι η διεκδίκηση να συμβάδιζε με την ψύχραιμη σκέψη....

Filiki Etaireia blog είπε...

ΦΩΤΗΣ.
Αγαπητοι Φιλοι και αγαπητε Φαιδωνα,τωρα που τα πραγματα ξεκαθαριζουν,εχω την εντυπωση πως η ΒΙG Mama μαλλον δικαιωνεται.
Αυτο δεν σημαινει πως η αναρτηση του Φαιδωνα δεν εμπεριεχει το στοιχειο της Ελπιδας για αυτο που ολοι θελουμε και περιμενουμε,αλλα τωρα πια μερες μετα,θα μου επιτρεψετε με ολο τον σεβασμο να πω οτι βοηθουντος του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΛΟΟΥΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΜΙΚΗΣ..το κινημα αυτο γινεται ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ.
Εχω την εντυπωση οτι σε αυτην την χωρα,της βαθυτατης κοτσαμπασικης αντιληψης και του Νεο-οθωμανισμου,δυσκολα θα ερθει η ανοιξη,παρα πολυ δυσκολα,καθως εαν η νοοτροπια δεν εχει αλλαξει στα καθημερινα,πως ξαφνικα αυτο το πληθος θα εχει νεοδιαφωτιστικες αντιληψεις;;
ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΚΑΙ ΤΡΟΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥΣ,Ωραια εως εδω.
Και μετα;;
Σχεδιο και προταση υπαρχει.
Να διαγραψουμε το χρεος φωναζουν.
Ωραια το διαγραφουμε μονομερως,και μετα απο που θα βρουμε δανεικα;
Και ας πουμε οτι βρεθηκαν τρελοι να μας δανεισουν,θα συνεχισουμε να πορευομαστε με αυτο το οικονομικο και κοινωνικο μοντελο της τελευτιας 30 ετιας;
Διοτι σε καθε περιπτωση αν συνεχισουμε ετσι σε 5 χρονια θα εχουμε νεο χρεος καπου 150 δισ,ετσι για πλακα,οσο δηλαδη χρειαστηκε ο ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΣ στην διακυβερνηση του να φουσκωσει το χρεος.
Και ο ΑΣΤΕΙΟΣ ΚΛΟΟΥΝ ειπε οτι να παμε να παρουμε δανειο απο τους Ρωσους,μπροστα στο πληθος των αγανακτισμενων που αλαλαζε στον κ.Αυτον!!
Σε κατι κυριους που 35 χρονια βουταγαν τις επιδοτησεις απο το υπουργειο πολιτισμου,δηλαδη απο τα ευρωπαικα δανεια,σαν νταβατζηδες σωνει και καλα .
Αν ο Μικης ειναι ο ανθρωπος που θα λυσει το προβλημα της χωρας,να το ξερω,να φυγω για την Ζιμπαμπουε αμεσως.
Αργησα να μπω στην συζητηση των φιλων γιατι περιμενα να δω την εξελιξη αυτου του κινηματος....ακομα ελπιζω εστω και αμυδρα,αλλα μαλλον για μια ακομα φορα χανουμε μια ευκαιρια βυθιζομενοι στο μαζικο κοινωνικο παραληρημα του Νεοελληνικου Νεοοθωμανισμου.
Μακαρι να διαψευστω,αλλα ολες οι κινησεις τους,τα γενικολογα αιτηματα τους και τα χτυπηματα της κατσαρολας,σε αλλα παραπεμπουν.
Και να δειτε,μακαρι να βγω ψευτης,οτι σε λιγες μερες θα κανουν πορεια με τους ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΗΔΕΣ.
Φιλια σε ολους και ολες και την αγαπη και εκτιμηση μου στο Διαχειριστη και Φιλο μου Φαιδωνα.

Filiki Etaireia blog είπε...

ΦΩΤΗΣ.
Συμπληρωματικα θα ηθελα να αναφερω τις σκηνες Νεοοθωμανων αλαλαζοντων χθες στην Κερκυρα παρουσια 45 Ευρωπαιων Βουλευτων,και τον σημερινο αποκλεισμο φασιστικης νοοτροπιας οχλου στον Πεταλωτη.
Αγαπητοι φιλοι η διαφωνια ειναι πραγμα ιερο,και η αντιδικια,και ο εντονος διαλογος,ΝΑΙ!
Αλλα αλλο αυτο,και αλλοι οι ΑΘΛΙΟΙ ΠΡΟΠΗΛΑΚΙΣΜΟΙ κατα ανθρωπων που ο καθενας μπορει να διαφωνει μαζι τους.
Αν η αγανακτηση δεν μετουσιωθει συντομα σε ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ και οχι λαικιστικα συνθηματα,κινδυνευει να γινει ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟΝ ΔΙΚΤΑΚΤΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΒΑΙΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ,γιατι και τετοια ακουγονται στο συνταγμα,και ο νοων νοητω.
Εγω λοιπον σημερα καταθετω ενα link απο ενα οικονομικο site που δημοσιευει την ανακοινωση επωνυμων ανθρωπων,που ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ,και αυτο ειναι ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ.

Mε τον τιτλο ΤΟΛΜΗΣΤΕ.
Το κείμενο υπογράφουν, από τα γράμματα και τις τέχνες: Θανάσης Βαλτινός, Κική Δημουλά, Απόστολος Δοξιάδης, Τάκης Θεοδωρόπουλος, Αθηνά Κακούρη, Μένης Κουμανταρέας, Γιάννης Κουνέλης, Πέτρος Μάρκαρης, Τάσος Μπουλμέτης, Βασίλης Παπαβασιλείου, Διονύσης Σαββόπουλος, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Αλέκος Φασιανός.

Από την ακαδημαϊκή - επιστημονική κοινότητα: Νίκος Αλιβιζάτος, Νάσος Βαγενάς, Γιάννης Βούλγαρης, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Αγγελος Δεληβοριάς, Γιώργος Δερτιλής, Αρίστος Δοξιάδης, Ορέστης Καλογήρου, Στάθης Καλύβας, Βάσω Κιντή, Ανδρέας Κούρκουλας, Νίκος Μουζέλης, Χαράλαμπος Μ. Μουτσόπουλος, Γιώργος Παγουλάτος, Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, Παύλος Σούρλας, Σταύρος Τσακυράκης, Χαρίδημος Τσούκας.
http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1208719

ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΥΨΩΣΟΥΝ ΤΕΙΧΟΣ ΣΤΟΝ ΛΑΙΚΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΛΟΟΥΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ!!!

ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ
ΕΠΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΕΚΑ ΠΟΛΙΤΕΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΕΥΓΟΥΝ...Για αυτο δεν ακουσα να λενε τιποτα οι αγανακτισμενοι της πλατειας συνταγματος..!!!!!!!!!!!!!!
http://www.capital.gr/News.asp?id=1208932

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Veronica
Χαίρομαι που ξαναβρεθήκαμε καλή μου φίλη. Ζητώ συγγνώμη που σιώπησα τόσο καιρό αλλά ετοιμάζω κάτι καινούριο και απλά βυθίστηκα μέσα σε αυτό. Σίγουρα κι εσύ θα είχες κάποιες υποθέσεις να τακτοποιήσεις ολον αυτόν τον καιρό.
Δεν ξέρω αν η Ελλάδα είναι διαφορετική από την Ισπανία όπως λες, αλλά σίγουρα πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε όλοι. Διαφορετικά δεν υπάρχει δρόμος για το μέλλον.
Χάρηκα που μου είπες ότι τραγούδησες στο Requiem του Μότσαρτ και ότι έπαιξες βιόλα. Έχεις όλα τα ταλέντα και είσαι ένας προικισμένος άνθρωπος. Αλλά το πιο σπουδαίο είναι ότι έχεις μια ανοιχτή και μεγάλη καρδιά.
Σ' ευχαριστώ καλή μου φίλη για την παρουσία σου και το όμορφο σχόλιό σου.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Filiki Etaireia blog

Φώτη μου ασφαλώς και δικαιώνεται η Big Mama που πάντα διεισδύει στο βάθος των πραγμάτων. Ταυτόχρονα θα ήθελα να θυμίσω ότι η ανάρτηση πέρα από τη χαρά και την ικανοποίηση ότι κάποιοι συμπολίτες μας σηκώθηκαν από τον καναπέ τους, θέτει κάποια ερωτήματα στους αγανακτισμένους, αν τα κατάλαβαν. Ερωτήματα που συνιστούν το μίνιμουμ μιας πολιτικής παιδείας. Συνεπώς η ανάρτηση δεν στηρίζει άκριτα τους "αγανακτισμένους" αλλά προσπαθεί να προωθήσει τα δικά της μηνύματα σ' αυτούς και στην πρωτοβουλία τους. Το σχόλιό σου φίλε μου Φώτη, θέτει αμείλικτα ερωτήματα σχετικά με τις ανεξέλεγκτες δραστηριότητες κομμάτων και πολιτών. Είναι δε τόσο στέρεα τα ερωτήματα σου, που σκέπτομαι ότι διαθέτουν αυτό που λείπει από την πολιτική σκηνή και την ελληνική κοινωνία. Την κοινή λογική. Κάτι που είναι διαρκώς ζητούμενο και μηδέποτε ευρισκόμενο. "Ο ευρών αμοιφθήσεται..." Όσο για τον Μίκη Θεοδωράκη που δεν μπορεί να καταπνίξει το σύνδρομο του πολιτικού που τον κατατρύχει, θα ήθελα να προσθέσω, ότι δεν καταλαβαίνω γιατί θα έπρεπε να χάσω την ώρα μου να τον ακούσω, όταν με έχει χορτάσει από πολιτικούς σαλτιμπαγκισμούς και έχει αναγάγει τον παραλογισμό σε στοιχείο πολιτικής σκέψης;; Έλεος με τους μεγάλους δημιουργούς των μουσικών έργων, που θέλων να τα εξαργυρώσουν στη πολιτική, επειδή τώρα θέλουν να έχουν τζουτζέ να παίζουν....Αλλά όχι να παίζουν και σε βάρος της χώρας.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Filiki Etaireia blog

Φώτη μου αν η αγανάκτηση δεν μετουσιωθεί σε ψύχραιμη διέξοδο προτάσεων όπως λες, τότε θα έχουμε τη δημιουργία ενός όχλου που θα κραυγάζει επί δικαίων και αδίκων: "Άρον άρον σταύρωσον αυτούς".Αυτή θα είναι η έσχατη κατάντια μας. Διερωτώμαι μερικές φορές, ο πολιτισμός για τον οποίο επαιρόμεθα και μας τάϊζαν μια ζωή στο σχολείο ότι κανένας πολιτισμός δεν είναι σαν το δικό μας και πρέπει να είμαστε περήφανοι για την κληρονομιά μας, γιατί δεν μας βοήθησε στις δύσκολες στιγμές του έθνους μας;; Δεν είχε καμιά επίδραση επάνω μας;; Ήταν μόνο σαν ένα μοντελάκι για να το φοράμε και
να δειχνόμαστε; Όλα για την εικόνα και την επίδειξη και για την ουσία τίποτα; Και εννοώ φυσικά όλους: Κοινωνία, πολιτικούς, Μ.Μ.Ε.
Για το κείμενο των ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων και των επιστημόνων με τίτλο ΤΟΛΜΗΣΤΕ.
Λόγια απλά, άμεσα και ψύχραιμα. Αυτό που χρειάζεται δηλαδή αυτή τη στιγμή η χώρα. Φυσικά δεν είναι αυτοί μόνο που υπογράφουν οι άνθρωποι της τέχνης και της επιστήμης που συμφωνούν και επίσης θα υπέγραφαν. Είναι πάρα πολλοίκαι πολύ αξιόλογοι και σημαντικοί. Ας είναι. Ας μείνουμε μόνο στο περιεχόμενο του κειμένου που είναι πράγματι ένα τείχος μπροστά στη λαίλαπα του λαϊκισμού.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. 1ο Μέρος

Αυτό σημαίνει πολιτισμός. Αυτό σημαίνει ανθρωπιστική παιδεία. Ομολογώ ότι συγκινήθηκα.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ !!!!
Γι αυτό η Ιαπωνία εκανε θαυματα και ξεπερναει τις κρίσεις της ευκολα....

Η παρακάτω επιστολή γράφτηκε από τον Βιετναμέζο μετανάστη Ha Minh Thanh, ο οποίος εργάζεται ως αστυνόμος στη Φουκουσίμα, και εστάλη σε έναν φίλο του στην πατρίδα του. Δημοσιεύθηκε στο New America Media στις 19 Μαρτίου. Αποτελεί μαρτυρία για την δύναμη του πνεύματος των Ιαπώνων αλλά και ένα ενδιαφέρον "στιγμιότυπο" ζωής κοντά στο κέντρο της Ιαπωνικής κρίσης, το πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα. Η επιστολή μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον αρχισυντάκτη του New America Media, Andrew Lam, συγγραφέα.


Αδελφέ μου,

Πώς είσαι εσύ και η οικογένειά σου; Τις τελευταίες μέρες εδώ όλα είναι ένα χάος. Όταν κλείνω τα μάτια μου, βλέπω νεκρά σώματα. Όταν τα ανοίγω, βλέπω πάλι νεκρά σώματα. Πρέπει όλοι μας να δουλεύουμε 20 ώρες την ημέρα. Θα ήθελα η κάθε μέρα να είχε 48 ώρες, για να συνεχίζουμε να βοηθάμε και να σώζουμε τον κόσμο. Είμαστε χωρίς νερό και ηλεκτρικό, και τα αποθέματα φαγητού έχουν σχεδόν εξαντληθεί. Και με το που καταφέρνουμε να μετακινήσουμε τους πρόσφυγες από το ένα σημείο στο άλλο, έρχονται καινούργιες διαταγές να τους πάμε ακόμα παραπέρα. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη Φουκουσίμα, περίπου 25 χλμ μακριά από το πυρηνικό εργοστάσιο. Έχω τόσα πολλά να σου πω, που αν τα έγραφα είμαι σίγουρος ότι θα έβγαινε ολόκληρο μυθιστόρημα για τις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές σε στιγμές κρίσης.

Ο κόσμος έχει παραμείνει ήρεμος. Η αίσθηση αξιοπρέπειας και σωστής συμπεριφοράς που έχουν είναι πολύ καλή, γι' αυτό και τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο θα μπορούσαν να είναι. Αλλά, σε μια εβδομάδα από τώρα, δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι θα είμαστε ακόμη σε θέση να πρσφέρουμε προστασία και τάξη. Άνθρωποι είναι κι αυτοί. Κι όταν η πείνα και η δίψα ξεπεράσουν την αξιοπρέπεια, τότε θα κάνουν, δεν ξέρω, αυτό που θα πρέπει να κάνουν. Η κυβέρνηση προσπαθεί να στείλει προμήθειες μέσω αέρος, τροφή και φάρμακα, αλλά είναι σαν να ρίχνεις μια χούφτα αλάτι στον ωκεανό.

Αδελφέ μου, μου έτυχε και κάτι πραγματικά συγκινητικό, με ένα μικρό Ιαπωνεζάκι, που έδωσε σε μένα τον ενήλικα μάθημα ζωής για το πως να συμπεριφέρομαι σαν άνθρωπος.

Χθες το βράδυ, με έστειλαν σε ένα σχολείο να βοηθήσω μια φιλανθρωπική οργάνωση να μοιράσει φαγητό στους πρόσφυγες. Η ουρά ήταν στριφογυριστή και τεράστια. Κάποια στιγμή εντόπισα ένα μικρό αγόρι, περίπου 9 ετών. Φορούσε ένα T-shirt και ένα σορτσάκι. Το κρύο όλο και μεγάλωνε, και το αγοράκι ήταν ακριβώς στο τέλος της ουράς. Σκέφτηκα ότι μέχρι να έρθει η σειρά του, δεν θα έχει μείνει καθόλου φαγητό. Πήγα κοντά του και του μίλησα. Μου είπε ότι ήταν στο σχολείο όταν έγινε ο σεισμός.

Ο πατέρας του δούλευε εκεί κοντά και οδηγούσε προς το σχολείο. Ο μικρός είχε ήδη φτάσει στον μπαλκόνι του τρίτου ορόφου του σχολείου, όταν είδε το τσουνάμι να παρασύρει το αυτοκίνητο του πατέρα του.
Γύρισε το κεφάλι του αλλού και σκούπισε τα δάκρυά του όταν τον ρώτησα για τους συγγενείς του. Ο μικρούλης έτρεμε από το κρύο και έτσι έβγαλα και του έδωσα το μπουφάν που φορούσα. Τότε ήταν που έπεσε η σακούλα με το συσσίτιό μου. Το σήκωσα και του το έδωσα. "Όταν έρθει η σειρά σου, μπορεί να έχει τελειώσει το φαγητό. Πάρε τη μερίδα μου. Εγώ έχω ήδη φάει. Πάρε την να την φας εσύ."

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Μ Ε Ρ Ο Σ 2ο

Το αγόρι πήρε το σακουλάκι και υποκλίθηκε. Νόμιζα ότι θα έτρωγε αμέσως, αλλά δεν το έκανε. Πήρε τη σακούλα με το φαγητό και πήγε και την εναπόθεσε στην αρχή της γραμμής, εκεί που ήταν συγκεντρωμένο όλο το φαγητό για διανομή. Σοκαρίστηκα. Τον ρώτησα γιατί δεν έφαγε και έβαλε τη σακούλα μαζί με τα άλλα φαγητά. Και μου λέει: "Γιατί βλέπω πολλούς άλλους πολύ πιο πεινασμένους από μένα. Αν τη βάλω εκεί τότε θα μοιραστεί ισότιμα."
Όταν το άκουσα αυτό πήγα και στάθηκα παραπέρα, γιατί δεν ήθελα να με δει ο κόσμος να κλαίω. Η κοινωνία που μπορεί να εμφυσήσει σε ένα εννιάχρονο παιδί την έννοια της θυσίας για το ευρύτερο καλό, πρέπει να είναι μια σπουδαία κοινωνία, σπουδαίος λαός.

Πρέπει να επιστρέψω στη βάρδια μου.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Καλοί μου φίλοι, έχω ένα λόγο εκτίμησης για τον καθέναν σας γιατί η παρουσία και η κατάθεση των απόψεών σας εδώ είναι σπουδαία. Πάει καιρός που ο κ. Σπύρος μας και ο Φαίδωνας μου έδωσαν εδώ τον ρόλο της νεφοδιώκτριας και όταν σας βρίσκω πολλούς μαζεμένους μ’ αρέσει να έρχομαι να σας τρατάρω γλυκό του κουταλιού, αφού η κουβέντα και η κατάθεση απόψεων εδώ δεν έχει νέφη.
κ. Καλούδη, Παναγιώτη, Μαργαρίτα, ναι κυρίως ελπίζουμε. Είναι ένα βήμα αυτή η έξοδος. Είχαμε ανάγκη την ακηδεμόνευτη έξοδο. Το πού μας πάει αυτό το βήμα έχουμε ευθύνη να καθορίσουμε.
κ. Σεραφείμ… με συγκινείτε. Εκτιμώ πολύ την καθαρότητα των απόψεων που εκφράζετε κάθε φορά που επισκέπτεστε το Καφενείο.
Βερόνικα… σ’ αγαπώ πολύ. Είσαι το καθαρό Ισπανικό πρόσωπο. Κι εδώ υπάρχουν δυσκολίες γλυκιά μου. Τα φιλιά μου.
Φίλε μας Φώτη, καταρχήν σε χαιρετώ ως Big Mama αλλά και ως Νεφέλη… δυστυχώς δεν προλαβαίνω να αναρτήσω και δεν έχουμε την ευκαιρία να τα λέμε και στο buzz.
Καλέ μου φίλε και οικοδεσπότη Φαίδωνα Θεοφίλου. Σε χαιρετώ με σεβασμό, όχι μόνο για τις απόψεις και τα ερωτήματα που εδώ έθεσες, ούτε μόνο για το ανάστημα που ορθώνεις από τότε που σε γνωρίζω εδώ στο Καφενείο.
Υπήρξες φωνή ψιθυρίζουσα σε έρημη χώρα… και να που ο λόγος σου έγινε σπόρος. Θέλουμε Άνοιξη παντού και θέλουμε τους πνευματικούς μας ανθρώπους να ορθώσουν λόγο καθαρό απέναντι στην σαθρότητα, να επισημάνουν τις αιτίες αλλά και να δείξουν τον δρόμο.

Αναρωτιέμαι παρότι συμφωνώ μαζί σου για την ψυχραιμία του κειμένου των 32 γιατί τόση βιασύνη; Γιατί τόση ασάφεια και γενικότητα; Γιατί τόσο λίγοι;
Ένας εκ των υπογραφόντων έχει δώσει την απάντησή του σε αυτό.
«Φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα… κι ιστορία οι παρέες.»

Αγαπητοί μου… κάποτε για τους πνευματικούς ανθρώπους ήταν πεδίον δόξης η διδασκαλία με την ζωή και το έργο τους, σήμερα σιωπούν από συμφέρον και μιλούν από συμφέρον.

Το κείμενο των 32 εκτός που θα έπρεπε να έχουν φροντίσει να υπογραφεί από 332 γιατί έχουν τον τρόπο… είναι γενικόλογο, βιαστικό, ασαφές και έχει χαρακτήρα ηθικολογικής ευχολογίας. Καλά έκαναν και μίλησαν τώρα αλλά θα προτιμούσα να μιλούσαν όλον αυτό τον καιρό της κατρακύλας και όχι να αφήνουν τον αιώνιο κλόουν να ανάγεται σε αιώνιο έφηβο… Προς ποιους απευθύνεται αυτό το άτολμο ΤΟΛΜΗΣΤΕ;

Ο πνευματικός άνθρωπος βάζει το δάκτυλο στους τύπους των ήλων και το νυστέρι στην πληγή χωρίς να λογαριάζει το κόστος.

Αυτό το είδα να γίνεται από τον Φαίδωνα εδώ στο Καφενείο και γι αυτό παραμένω ακόμη και στις διαφωνίες και τις συγκρούσεις μας. Κυρίως παραμένω γιατί οι απόψεις που εκφράζονται από τον άνθρωπο, τον ποιητή, τον συγγραφέα, τον δρώντα πολίτη, συνάδουν με την ζωή και το έργο… δεν είναι απόψεις μιας κρατικοδίαιτης πνευματικότητας που ξαφνικά υπογράφει κείμενα για να γλυτώσει την τελευταία στιγμή από το να θεωρηθεί συνένοχη.

Φαίδωνα… διάβασα το γράμμα που μας έκανες την χάρη και παρέθεσες.
Να σου πω κάτι με όλη μου την οικειότητα;
Αισθάνθηκα για μια φορά ακόμη μαθήτριά σου… να είσαι καλά φίλε εκλεκτέ. Μας διδάσκεις.
Με συγκίνησες, με συγκίνησε το παράδειγμα που μας παραθέτεις. Ναι, έτσι θα έπρεπε να δράσουμε και να σκεφτόμαστε κι εμείς. Με συγκίνησε η λιτότητα και η ευστοχία του παραδείγματος.

Κυρίως όμως με συγκίνησε που άκουσα τους τριγμούς και το κλάμα της σκέψης σου. Την αγωνία του πνευματικού ανθρώπου που διαρκώς αναρωτιέται: Τα έκανα όλα όσα μπορούσα; Κατέθεσα σπόρο την ψυχή μου σ’ αυτόν τον τόπο;

Σας φιλώ όλους. Δεν θα πάψω να ελπίζω φίλοι μου… όχι γιατί συγκεντρώνεται κόσμος και υπογραφές κάπου… αλλά γιατί κάποιοι αγωνιούν και καταθέτουν την ψυχή τους ανοίγοντας δρόμο πάντα.

Γι αυτό αλλάζει ο κόσμος. Τα άλλα είναι εμπορεύματα στην βιτρίνα.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Big Mama,
Έχετε δίκιο.
Το ξυπνητήρι χτυπάει αργά ή δεν χτυπάει καθόλου.
Ή… χτυπάει μόνο όταν υπάρχει όφελος.
Να σας θυμίσω μόνο θέλω πως, και στις μαύρες μέρες της επάρατης Χούντας, οι ακαδημαϊκοί μας, και οι ιεράρχες μας χειροκροτούσαν τον δικτάτορα. Που; Μέσα στη Βουλή. Στο Ναό της Δημοκρατίας. Όταν έβγαζε εκείνους τους ακατάληπτους σχιζοφρενικούς λόγους.
Με την ευκαιρία, αν μου γράψετε τη διεύθυνσή σας θα σας στείλω το βιβλίο μου ‘’Η Μεγάλη Ξεφτίλα’’.
Γράφτηκε για τα… Περήφανα Γηρατειά.

Σεραφείμ.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

κ. Βάγια, τιμή μου.

Αν θέλετε στείλτε μου το mail σας για να επικοινωνήσουμε.

Θυμάμαι πολύ καλά την στάση και των ιεραρχών που... διάβαζαν και των ακαδημαϊκών. Γι αυτό και δεν περιμέναμε από αυτούς τίποτα.

Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

Ελένη

Ανώνυμος είπε...

Big Mama

To Ε.Mail είναι

serafim_@otenet.gr

Καλό βράδυ.

Σεραφείμ Βάγιας

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος