Κυριακή, Μαρτίου 20, 2011

21η Μαρτίου –Ημέρα της ποίησης- Οι παγκόσμιες ημέρες των ελλειμμάτων μας ….


Από τον Φαίδωνα Θεοφίλου

Η παγκόσμια ημέρα της ποίησης λοιπόν, όπως και η ημέρα της γυναίκας, της Γης κ.ά. γραφικές παγκόσμιες ημέρες.

Ας μείνουμε στην ημέρα της ποίησης. Στην πραγματικότητα γιορτάζουμε την τέχνη εκείνη που στην Ελλάδα δεν έπαψε ποτέ να ανθίζει, σύμφωνα με τα στοιχεία και την υπάρχουσα υψηλή ποιητική δημιουργία του παρελθόντος και του παρόντος.

Γιορτάζουμε όμως μια τέχνη που δεν έχει πια αποδέκτες, δεν έχει κοινό αλλά μόνο δημιουργούς. Γιορτάζουμε μια τέχνη που προίκισε τη χώρα μας με ό,τι σπουδαιότερο έχει να επιδείξει η Ελλάδα στο χώρο της Τέχνης, και που τελικά, αυτή η τέχνη ζει μόνη, στη λαμπερή της μοναξιά, χωρίς να την προσεγγίζουν αναγνώστες, αφού δεν υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα μια συστηματική διδασκαλία προσέγγισης των παιδιών πάνω στη μεγαλύτερη τέχνη που αξιώθηκε η χώρα μας. Λυπούμαι να πω, ότι στα σχολεία, η συντριπτική πλειοψηφία των φιλολόγων ανήκει στην κατηγορία των… φελλολόγων .

Ποιος να εξηγήσει στα παιδιά μερικά βασικά πράγματα π..χ. ότι η ποίηση δεν είναι προϊόν μιας απλοϊκής συναισθηματικής εξομολόγησης, ότι η ποίηση δεν είναι οι στίχοι για τραγούδια ούτε αποτέλεσμα μόνο μιας συναισθηματικής εκτόνωσης; Ότι το ποίημα είναι ένα αυτόνομο έργο τέχνης; Ότι η προσέγγισή του θα βοηθήσει να δούμε και την αθέατη πλευρά του έσω και του έξω μας κόσμου; Ότι θα μας αποκαλύψει τις μαγικές στιγμές της γλώσσας; Ότι θα διευρύνει τη θέασή μας και την πνευματική μας συγκρότηση; Ότι θα ακονίσει την αισθητική μας; Για να πούμε κάποια απλά και βασικά πράγματα.

Στα Μ.Μ.Ε. και μόνο στα κρατικά, υπάρχει πότε-πότε σα σταγόνα στον ωκεανό, κάποια αναφορά στην ποίηση αλλά κι αυτή από ανίδεους παραγωγούς και με όρους «γραφικότητας».

Πότε το Υπουργείο Παιδείας ή το ΥΠΠΟ επεξεργάστηκαν ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την ποίηση;

Πότε έγινε μια συστηματική προβολή της ποίησης από τηλεοπτικά κανάλια σε στρογγυλή τράπεζα, για να προσεγγίσει-γνωρίσει το κοινό τη τέχνη της ποίησης με ευθύ, καθαρό και άμεσο λόγο, χωρίς περισπούδαστες μπαλαφάρες αυτοπροβολής των συμμετεχόντων;

Η 21η Μαρτίου ως ημέρα της ποίησης, θα είχε νόημα κατά τη γνώμη μου, αν ήταν η κορυφαία στιγμή της ποίησης κάθε χρόνο, που θα βασιζόταν όμως σε μια συστηματική καλλιέργεια με όλα τα μέσα, και μόνιμη προσπάθεια εξοικείωσης του κοινού με την τέχνη αυτή.

Τώρα είναι απλά μια επέτειος που καλύπτει τα ελλείμματά μας σ’ αυτό το χώρο που κατ’ εξοχήν δεν έπρεπε να υπάρχουν, αφού η ποίηση στην Ελλάδα είναι ένα μόνιμο άλλοθι ποιότητας, που όμως δεν έχει ανταπόκριση στο κοινό.

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ίσως, ότι η εποχή μας, όπου επικρατεί ο θραυσματικός και ασθμαίνων λόγος, δεν χρειάζεται την ποίηση.

Παρ’ όλ’ αυτά, δεν θα έπρεπε ως χώρα να προσπαθήσουμε να περάσουμε την ποίηση στα παιδιά και στους ενήλικες, αφού σ’ αυτή την τέχνη πηγαίναμε πάντα καλά και εξακολουθούμε να πηγαίνουμε;

Έτσι λοιπόν η 21η Μαρτίου είναι απλά ένα πανηγύρι που θυμίζει την ύπαρξη της ποίησης, τίποτ’ άλλο. Μετά θα την επικαλύψει η σιωπή, μέχρι την επόμενη επέτειό της.

Ως ποιητής, λοιπόν, και για τους λόγους που ανέφερα, θεωρώ μάταιη και περιττή τη συμμετοχή μου με οποιονδήποτε τρόπο, στην επέτειο αυτή.

Θα πάω λοιπόν μια βόλτα στο φεγγάρι και θα επιστρέψω μετά τη λήξη της, για να επικοινωνήσω πάλι με την ποίηση και με όσους φίλους της έχουν απομείνει….



33 σχόλια:

Μαρία Γιακουμάκη είπε...

Φαίδωνα, κατανοώ την πίκρα και την απογοήτευσή σου και όπως κρίνω δεν είναι αβάσιμα όσα λες. Όμως νομίζω ότι η ποίηση πάντα απευθυνόταν σε λίγους, όσους δηλαδή είχαν τη δυνατότητα να προσλάβουν τα μηνύματά της. Εκείνο που με λυπεί ιδιαίτερα είναι ότι η ποίηση δε συγκινεί τους νέους, όπως δεν τους συγκινεί και το σχολείο γενικότερα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Μαρία Γιακουμάκη

Φυσικά και η ποίηση πάντα απευθυνόταν σε λίγους. Αυτός όμως Μαρία μου δεν είναι επαρκής λόγος για μια χώρα όπου η ποίηση είναι το ποιοτικό της άλλοθι, να μην προσπαθήσει να διεκδικήσει τους πολλούς για την ποίηση που παράγεται σ' αυτήν. Όσο για την πίκρα και την απογοήτευση που επισημαίνεις, δεν έχω ούτε πίκρα ούτε απογοήτευση. Έχω περάσει από αυτά τα... εμπόδια εδώ και κάποιες δεκαετίες. Απλά κοιτάζω την αλήθεια και την πραγματικότητα στα μάτια και διατυπώνω τη σκέψη μου, μήπως κατά κάποιο τρόπο βοηθήσω στο ξύπνημα της βολικής αδράνειας. Έχοντας ταυτόχρονα και τη συναίσθηση του: "Στου κουφού τη βρόντα όσο θέλεις πόρτα".....Αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία Μαρία μου. Όσο για το σχολείο και την ποίηση που δεν θέλουν οι νέοι, τέτοιο σχολείο που έχουμε , δεν έχουν και άδικο τα παιδιά. Αν και μεταξύ μας έγιναν μεγάλες προσπάθειες για σοβαρές εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις από διάφορες κυβερνήσεις. Όλες ναυάγησαν, αφού αν πετύχαιναν, τα μικρά κόμματα της αριστεράς θα έχαναν ψήφους. Γιατί δεν πρέπει να πηγαίνει καλά η χώρα για να υπάρξουν πολιτικά. Έτσι ξεσήκωσαν τους μαθητές σε καταλήψεις και αποχές (βλέπε μεταρρύθμιση Αρσένη) στην επανάσταση του χαβαλέ δηλαδή, και έτσι έμεινε η παιδεία και πάλι στο βάλτο....

Μαρία Γιακουμάκη είπε...

Φαίδωνα, το μόνο που ξέρω είναι ότι κανείς απ' αυτούς που κάθονται σε μεγαλες καρέκλες δε νοιάζεται για την παιδεία του έθνους, γιατί βέβαια η ποίηση είναι θέμα παιδείας. Η εκπαίδευση είναι άλλη πονεμένη ιστορία. Τα μεγαλεπήβολα σχέδια και οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις δεν έφεραν αποτέλεσμα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Μαρία Γιακουμάκη

Μαρία μου έχεις δίκιο για τους καρεκλοκένταυρους που δεν ενδιαφέρονται για την παιδεία του έθνους. Όμως εμείς έχουμε χρέος να λέμε αυτό που πιστεύουμε είτε το αναρτούμε εδώ ή στα ιστολόγια είτε το δημοσιεύουμε σε διάφορα έντυπα. Όσο για τις μεγάλες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις δεν θα μπορούσαν να φέρουν αποτέλεσμα αφού πολεμήθηκαν λυσσαλέα και δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ. Έτσι αυτοί που τις πολέμησαν, και ξεσήκωσαν τα παιδιά, καθήλωσαν το εκπαιδευτικό σύστημα στο βάλτο....Γιατί Μαρία μου έχουμε πιάσει τόσο πάτο στην εκπαίδευση που ακόμα και μια μεταρρύθμιση στα τυφλά να γινόταν δεν θα μπορούσε να τα κάνει χειρότερα απ' όσο είναι τώρα...

Σπύρος Δαρσινός είπε...

πήγαινε ποιητη μιά βόλτα στο φεγγάρι.Αποφυγε τον συνωστισμό στους δρόμους της πεζοτητας.Εκει τα μονοπτάτια ειναι ονειρικά και οι περπατητες τους λίγοι

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Σπύρος Δαρσινός

Σπυρέτο μου μια βόλτα στο φεγγάρι είναι καθαρτήρια και για το μυαλό και για την ψυχή....

Konstantinos Floridis είπε...

Σε αυτή σου τη φράση συμπυκνώνεται όλη η κατάσταση σχετικά με την ποίηση στην Ελλάδα:
"Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ίσως, ότι η εποχή μας, όπου επικρατεί ο θραυσματικός και ασθμαίνων λόγος, δεν χρειάζεται την ποίηση.
Παρ’ όλ’ αυτά, δεν θα έπρεπε ως χώρα να προσπαθήσουμε να περάσουμε την ποίηση στα παιδιά και στους ενήλικες";
Είμαι βέβαιος Φαίδων ότι περνάς καλά εκεί ψηλά στο φεγγαρόφωτο. Σε λίγο όμως θα επιστρέψεις στη χώρα του Σωτήρη Κούβελα . Απόλαυσε όσο μπορείς τη βόλτα σου.
ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ -ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ

fotis sxoliastis είπε...

Ποιητικα αποστομωτικη αναρτηση απεναντι σε ολες αυτες τις αθλιες επετειους των πανηγυριων,οπως πολυ σωστα και ευστοχα επισημαινεις αγαπητε Φιλε Φαιδωνα.
Την καλησπερα μου και στον Κωνσταντινο απο τον Βορρα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Konstantinos Floridis

Κωνσταντίνε μου συμφωνώ μαζί σου για τη φράση που επισημαίνεις ότι συμπυκνώνει την κατάσταση για την ποίηση στην Ελλάδα και συμπληρώνω στη φράση: "Πολύ περισσότερο που η ποίηση είναι ένα από τα ελαχιστα ποιοτικά άλλοθι της χώρας μας"...
Όσο για το φεγγαρόφωτο πράγματι περνάω καλά, αφού φρόντισε.... γι αυτό ο μεγάλος ποιητής στη ζωή και στο έργο του Μάνος Χατζιδάκις, που επίσης απεχθανόταν τις επετείους τα ταρατατζούμ, τα πανηγύρια και τις ρωμαϊκές φιέστες στα στάδια...
Ασφαλώς θα επιστρέψω και πάλι στη χώρα του Σωτήρη Κούβελα κατά τον οποίο οι ποιητές είναι συνώνυμοι των λαπάδων...Εγώ όμως πατάω με το ένα πόδι στην τρέχουσα πραγματικότητα και με το άλλο στον πραγματικό κόσμο της ποίησης...Τα αντισώματα της ποίησης όπως καταλαβαίνεις είναι πολύ ισχυρά ώστε να εξουθενώνουν τη χώρα του Κούβελα.. Πάντως έχω εντυπωσιαστεί από την παροιμιώδη μνήμη σου για ό,τι έχει συμβεί στην Ελλάδα....

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ fotis sxoliastis

Φώτη μου είναι άνευ περιεχομένου αυτές οι επέτειοι αφού δεν στηρίζονται σε κάποια βάση.
Απλά γίνονται για να να λέμε έχουμε κι απ' αυτό αλλά χωρίς να πλησιάζουμε αυτό που έχουμε...

Giannis Kaponis είπε...

Αγαπητέ μου φίλε Φαίδωνα,η κατάρα των ποιητών και των ανθρώπων της τέχνης είναι να μένουν πάντα μόνοι να ταξιδεύουν τα όνειρά τους σε κόσμους μαγικούς και ταυτόχρονα ερημικούς και αταξίδευτους.Ευχαριστώ που μας το θύμισες. Πάντα νοστασταλγώ την όμορφη συντροφιά σας και τη φιλία μας που μένει άφθαρτη και αγνη μέσα στο χρόνο.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Giannis Kaponis

Γιάννη μου καλέ μου φίλε. Αυτό που ονομάζεις κατάρα των ποιητών, ίσως είναι ταυτόχροναί και ευλογία για τη δημιουργία τους. Κι εγώ νοσταλγώ τη συντροφιά σου και θα είμαι ευτυχής να σε συναντήσω όταν έρθεις στην Αθήνα. Η φιλία μας, παρά την απόσταση τη γεωγραφική αλλά και τη χρονική είναι σαν το παλιό καλό κρασί..

Anastasia Karaoglani είπε...

Πολύ ωραίο το κείμενο σας, συγχαρητήρια.. εγώ πάντως, παρόλο που διδάσκω αγγλικά, πάντα στο τέλος του μαθήματος αφήνω πέντε λεπτά για ένα ποίημα, στα ελληνικά..Και ξέρετε, άρχισαν να γράφουν και κάποιοι μαθητές μου..

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Anastasia Karaoglani

Αγαπητή μου Αναστασία σ' ευχαριστώ. Δεν εκπλήσσομαι ότι υπάρχουν και άνθρωποι με ευαισθησία σαν και σένα που ρίχνουν το σπόρο τους. Άλλωστε ο Νίκος Γκάτσος είχε πει ότι Ελλάδα προχωρά με τις εξαιρέσεις της. Κάνεις αυτό το λίγο που μπορείς και βλέπεις πόσο επιδρά στους μαθητές σου. Σκέψου να γίνονταν όλα συστηματικά όπως γράφω στο κείμενο τι αποτελέσματα που θα είχαμε...

Anastasia Karaoglani είπε...

εχεις απόλυτο δίκιο..Τα παιδιά δεν είχαν ιδέα πως να αγαπήσουν ένα ποίημα πριν αρχίσουμε μαζί, κι είναι έφηβοι..

Anastasia Karaoglani είπε...

πρέπει να διευκρινίσω όμως ότι δεν διδάσκω στο δημόσιο..:)

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Anastasia Karaoglani

Το ότι δεν διδάσκεις στο δημόσιο Αναστασία, σημαίνει ότι μπορείς να μεταταδώσεις δημιουργικά την ευαισθησία σου....

Γιάννης Λεμονής είπε...

Το μόνο σίγουρο είναι πως σ'αυτή τη χώρα, δεν έχουμε "έλλειψη" από ποίηση!!!!!!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Γιάννης Λεμονής

Ναι Γιάννη μου. Έτσι είναι. Η ποίηση στην Ελλάδα, είναι ""Είδος επουσιώδες εν επαρκεία""....

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Φαίδωνα, δεν θα αναφερθώ σε όλα τα σημεία του κειμένου, αν και αυτή σου η ανάρτηση θα έχει πολλά πολλά σχόλια οπότε και θα επανέλθω για όσα σημεία παραλείψω τώρα.

Συνήθως οι τίτλοι των κειμένων σου είναι εύστοχοι και περιεκτικοί όμως αυτή την φορά μας έδειξες το απόλυτο κέντρο. Οι παγκόσμιες ημέρες των ελλειμμάτων μας… περιβεβλημένες όντως με γραφικότητα και απραξία.

Να πω Φαίδωνα ότι συμφωνώ μαζί σου απολύτως.
Αν 364 ημέρες τον χρόνο τιμώ στην πράξη την ποίηση τότε μία, την σημερινή ημέρα, δικαιούμαι να γιορτάζω. Αλλιώς ας σιωπώ.

Η διδασκαλία της ποίησης μα και η αντιμετώπισή της από τα ΜΜΕ αλλά και από την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς είναι άθλια και δυσανάλογη διότι όπως είπες αυτή η τέχνη μπορεί να μην έχει κοινό – μετρήσιμο έστω – αλλά έχει δημιουργούς και αυξάνει και ανθεί και ΚΥΡΙΩΣ είναι αυτή που μας καταξιώνει αιώνες τώρα ως λαό.

Στο κείμενό σου αυτό λοιπόν, φίλε ποιητή, είπες αυτό που ξέρουμε αλλά επίσης είπες και τι πρέπει να κάνουμε. Και τα δύο αυτά στην Ελλάδα είναι ζητούμενα. Και σπανίως φυσικά πάνε μαζί σε ένα κείμενο.

Βέβαια το κείμενο σου αυτό είναι πολλαπλά χρήσιμο. Και τι εννοώ…

Επειδή είμαι πάνω από όλα δασκάλα, πάλι θα κλέψω από την γνώση που απλόχερα χαρίζεις για να την μεταδώσω στους μαθητές μου… άλλωστε πολλές φορές έχω διδαχθεί από τον τρόπο που μιλάς για την ποίηση και την αξία ή την χρησιμότητά της. Θυμάσαι το κείμενό σου όπου σύγκρινες την χρησιμότητα της ποίησης με όσα μας χαρίζει η γάτα; Υπέροχο, διδακτικό, απλό και γλαφυρό. Το έκλεψα και το διδάσκω.
Θα κλέψω λοιπόν και το δοκιμιακό μέρος του σημερινού κειμένου σου που γέννησε η γνώση και το απόσταγμα ψυχής. Θαυμάσιο. Μέσα σε λίγες γραμμές λέει όσα οι φιλολογίζοντες δεν μπορούν να πουν σε τόμους.

Όσο για το φεγγάρι… ε, εγώ θα στα πω; Φόρεσε τα καλά του από χθες για να σε δεχτεί μαζί με την παρέα σου. Δηλαδή με όλους εκείνους που η ίδια η Ποίηση επέλεξε για εραστές της.

Φρόντισε μόνο να επιστρέψεις με γεμάτα χέρια… με λέξεις και λόγια μα κυρίως Λόγο αποσταγμένο και λαμπρό όπως μας έχεις συνηθίσει.

Να είσαι καλά.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Βig Mama

Ελένη σ' ευχαριστώ πολύ, αφού ξεδίπλωσες , ανέλυσες και αξιολόγησες όλες τις πτυχές του κειμένου και το μήνυμά τους. Είσαι από τις Δασκάλες που μπορούν άνετα να εμπνεύσουν τους μαθητές τους . Όσο για το κλέψιμο των λόγων και των ιδεών,είναι ταλέντο να μπορείς να κλέβεις το σωστό και το πραγματικά αξιόλογο... Πάντως είναι ωραία αίσθηση να κυκλοφορεί ο λόγος σαν ζωντανός οργανισμός ανάμεσα στους ανθρώπους και να γίνεται κτήμα τους. Ιδιαίτερα αν αυτό γίνεται αμφίδρομα μέσα στα πλαίσια μιας επικοινωνιακής συντροφικότητας. Να 'σαι καλά.

Ελένη Λιντζαροπούλου ΙΙ είπε...

μπροστά σε ένα τέτοιο κείμενο ή σιωπά κανείς ή αποφασίζει να πράξει Φαίδωνα

"Πότε το Υπουργείο Παιδείας ή το ΥΠΠΟ επεξεργάστηκαν ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την ποίηση;"

ποτέ... γιατί όπως λέει και το πολυαγαπημένο μου τραγούδι: ποτέ δεν ήταν ποιητές, το χώμα που πατούν να προσκυνούνε

εξάλλου, Φαίδωνα, οι εξουσίες μόνο να χάσουν έχουν από την ποίηση... σιγά μην την τροφοδοτήσουν

δεν είναι τυχαίο που οι ποιητές δολοφονούνται όπου γης

ας τιμήσουμε λοιπόν εμείς μυστικά όπως κάθε μέρα την μνήμη τους και ας αφήσουμε τις γιορτές για τις εξουσίες

κι αν θέλουμε να κάνουμε κάτι για την ποίηση, ας την βάλουμε στην ζωή μας αξιοποιώντας τον πλούτο της καθημερινά

χαίρετε

Σπύρος Δαρσινός είπε...

τους πιό ωραίους στίχους μου τους έχω γράψει σε λίγα δευτερόλεπτα.
Ὀσα περίπου κάνει το σπέρμα να φτάσει στην ωοθήκη.
Γι αυτό μη με παραξηγήσετε γιά την βιασύνη μου.
Είναι που πρέπει να εκσπερματώσω τα βρέφη μου στην αστραπή της ηδονής μου.

WIND OF CHANGE είπε...

Η ποίηση δεν μπορεί να χωρέσει δε μία μέρα γιατί πολύ απλά ποίηση είναι τρόπος ζωής.
Φαίδωνα συμμερίζομαι τα όσα λές, θα ήθελα να σταθώ για λίγο σε αυτούς που πολύ εύστοχα αποκαλείς φελολόγους, που έχουν περιέλθει δυστυχώς σε ένα δημοσιοϋπαλληλικό βάλτο και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μην μπουν στη διαδικασία της αξιολόγησης,
Κι εγώ ο απλός πολίτης θέτω το ερώτημα, γιατί όταν έχουμε ένα πρόβλημα υγείας ψάχνουμε, ρωτάμε για τον καλύτερο γιατρό, έτσι και η εκπαίδευση των νέων πρέπει να γίνει από τους ανθρώπους εκείνους που έχουν μεράκι, όρεξη να μεταλαμπαδεύσουν γνώση, ιδέες και τότε ίσως αλλάξει κάτι.
Κλείνοντας θέλω να πω τούτο, η ποίηση είναι η βάση των πάντων και ίσως πολλοί από εμάς να ζούμε ποιητικά και να μην το γνωρίζουμε καν.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ zaxari axni

"""κι αν θέλουμε να κάνουμε κάτι για την ποίηση, ας την βάλουμε στην ζωή μας αξιοποιώντας τον πλούτο της καθημερινά """"

Αυτό που λες καλή μου φίλη είναι η ουσία. Μόνο που θέλει γόνιμη ψυχή για να καρπίσει.

Πάντως όπως ήδη είπα στον φίλο ποιητή και αρχιοινοχόο του "Καφενείου" σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτησή μας που ο ίδιος προκάλεσε, "Η ποίηση ετσι κι αλλιώς είναι ένα διαρκές και διαθέσιμο φως για όσους το έχουν ανάγκη".
Καλό ξημέρωμα Ζάχαρη

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Σπύρος Δαρσινός
Α-τέ-λειω-τε Σπυρέτο!
Οι στίχοι σου λειτουργούν ως συν-ουσία δημιουργική και τιμούν το "Καφενείο" όταν προσφέρονται ΚΑΙ ως σχόλιο..

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ WIND OF CHANGE

H μέρα της ποίησης δυστυχώς λειτουργεί ως ημέρα που μας θυμίζει κάτι για να το ξεχάσουμε αμέσως μετά, αφού...κάναμε το καθήκον μας.
Για τα υπόλοιπα που αναφέρεις φίλε μου, είναι τμήματα μιας πολύ μεγάλης και πονεμένης ιστορίας...

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Η ποίηση όμως δικαιώνεται φίλοι μου αγαπημένοι ακόμη και μέσα από λόγια που γράφονται ως πεζά αλλά δρουν ποιητικά...

Να ας πούμε... τα σχόλια σε αυτή την ανάρτηση.

Και ως κορωνίδα στιγμή το ποίημά σου καλέ μας Σπύρο. Τόσο παράφορα ερωτικό όσο της πρέπει της αιώνιας ερωμένης σου, της ποίησης.

Να είστε όλοι καλά. Με κάνατε να αισθανθώ σαν την αδελφή του Μεγαλέξανδρου…
Ζει η ποίηση; Ζει και βασιλεύει κάθε μέρα «για όποιον την έχει ανάγκη» που λέει και ο ποιητής και οικοδεσπότης μας.

Καλό ξημέρωμα σε όλους.

Οινοχόος είπε...

E λοιπόν ,σαν οινοχόος που είμαι, θα κάνω την υπέρβαση:θα πάρω όλα τα "λόγια σας από το τραπέζι"θα τα βουτήξω στο κρασί και θα βγω στο πεζοδρόμιο του "ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ"αντίδωρο να τα μοιράζω στους περαστικούς
Και να δήτε που όποιος πάρει ένα πίσω θα γυρίσει και γιά αλλο
Γιατί οι άνθρωποι,όσο ποτέ άλλοτε,πεινούν γιά την αλήθεια.

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ είπε...

Φίλε μου διαβάζοντας τα σχόλια στην -όπως πάντα- πετυχημένη ανάρτησή σου, από τους φιλοξενούμενούς σου, το σκέφτηκα λιγάκι να αφήσω το δικό μου λιθαράκι (κάνοντας προσπάθεια να αποφύγω την ...κοτρώνα), γιατί απλά «καλύφθηκα από τους προλαλήσαντες».
Εννοείται ότι υπερψηφίζω το «παγκόσμια ημέρα των ελλειμάτων μας» και εννοείται επίσης ότι την έκανα και γω από καιρό τη βόλτα μου στο φεγγάρι, αλλά: …βάλτε ρε παιδιά μια σκάλα να κατέβω, βαρέθηκα εδώ πάνω.
Παρ’ όλ’ αυτά όμως φίλε Φαίδωνα θα πρέπει να αναφέρω κάτι που με εξέπληξε ιδιαίτερα ευχάριστα: Χθες λοιπόν, από νωρίς το απόγευμα, μέχρι τα ..πρόθυρα του Μορφέα, απόλαυσα στην ΕΤ1 μια σειρά εκπομπών αφιερωμένη στην ελληνική ποίηση. Και ποιος δεν «παρέλασε» αυτές τις ώρες από την τηλετύφλα μου: Ελύτης, Εμπειρίκος, Σαχτούρης, Δημουλά, κ.ά. Πραγματικά το απόλαυσα και μπράβο στην ΕΤ1 που έχει ανεκτίμητο –πραγματικά- υλικό και φυσικά δε χρειάζονται τέτοιες ηλίθιες αφιερωμένες ημέρες για να μας το προβάλλει.-

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ

Φίλε μου Θανάση χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω πάλι στα μέρη μας. "Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνεις...."
Χάρηκα ακόμα που βρήκες και τις δικές σου απόψεις μέσα στα σχόλια των φίλων του ιστολογίου. Όσο για το φεγγάρι Θανάση μου, τόσο γρήγορα βαρέθηκες και θέλεις να σου βάλουμε σκάλα; Μου θυμίζεις εκείνους που κάνουν διακοπές σ' ενα νησί και αναβαπτίζονται στην καθαρότητα του αιθέρα και της θάλασσας και όταν επιστρέφουν στη μεγαλούπολη, παίρνουν μια βαθιά ανάσα λέγοντας: Αχ και πάλι καυσαέριο....
Για την έκπληξή σου σχετικά με την εκπομπή της ΕΤ για την ποίηση, αλίμονο αν και στην ημέρα της ποίησης δεν είχε καμιά τέτοια εκπομπή...Από αύριο μέχρι και την επόμενη παγκόσμια ημέρα της ποίησης ,τι γίνεται είναι το θέμα. Αυτές οι εκπομπές λειτουργούν όπως όλα στη χώρα μας σαν πυροτεχνήματα. Λείπει η μόνιμη προσπάθεια για καλλιέργεια και παιδεία του έθνους μας.
Στην υγειά σου Θανάση με ένα ποτήρι κρασί Νεμέας από το βαρέλι του αρχιοινοχόου μας Σπύρου Δαρσινού...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος Δαρσινός

Άγια ποιητική, η πρόθεσή σου Αρχιοινοχόε και άκρως τιμητική για τα σχόλια. Μακάρι να είναι έτσι τα πράγματα όπως τα λες. Ποιος δεν θα το ήθελε; Πάντως δεν θέλουμε και πολύ να τα πιστέψουμε...

σπυρος Δαρσινός είπε...

" Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ"
Επειδή αργεί νά ρθει την φωτίζουν
με πυραύλους τομαχοκ και με κορμιά ανθρώπων που γίνονται λαμπάδες.
Κι όλα αυτά γιά ενα τρελό δικτάκτορα που κόλησε ο θρόνος στον κώλο του και γιά ένα ρεζερβουάρ βενζίνη των δυτικών .
Μακάρι να μπορούσα νά καιγα την καρδιά της γης να μην είχε φωτιά γιά να σκοτωνει.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος