ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ 3

Εδώ θα αναρτώ πότε-πότε ποιήματα φίλων που θα επιλέγω προσωπικά. Έτσι ώστε να παρουσιάζω τις πιο καλές στιγμές από το έργο τους, αλλά και να συστεγαζόμαστε σε μια καλή παρέα που δεν τελειώνει.
.
Οι πολύ γνωστοί και υπερβολικά προβεβλημένοι ποιητές, είναι, υποθέτω, παρόντες σε κάθε σπίτι και σε κάθε πολιτιστικό κέντρο των Δήμων που προγραμματίζει εκδηλώσεις μόνο με τους πολύ προβεβλημένους, «όχι εν ζωή» ποιητές , αφού μόνον αυτούς γνωρίζουν... Εγώ θα σας γνωρίζω τους φίλους μου ποιητές που θεωρώ εξαιρετικούς και μοιραστήκαμε ένα μέρος της ζωής μας είτε τους θεωρώ φίλους μου (χωρίς να είναι) επειδή η ποιότητα της ποίησής τους μας φέρνει κοντά.
.
Με ενδιαφέρουν οι ποιητές και η ποίηση που γράφεται σήμερα, αφού ο δρόμος για ΣΥΝΕΧΕΙΑ πρέπει να είναι ανοιχτός και οι σημερινοί ποιητές να έχουν παντού παρουσία. Όλα αυτά βέβαια, χωρίς να παραγνωρίζω τα σπουδαία έργα και τους ποιητές του παρελθόντος, αλλά επειδή πιστεύω ότι οι σύγχρονοι ζώντες ποιητές, είναι παραγνωρισμένοι από τη σημερινή πραγματικότητα, από τους ελλειμματικούς ιθύνοντες κάθε πολιτιστικού τομέα και φυσικά από τα Μ.Μ.Ε. που αγνοούν την ύπαρξη της ποιητικής τέχνης. Φυσικά, αν μου επιτρέπετε, θα είμαι κι εγώ παρών στην παρέα των φίλων, και με δικά μου ποιήματα, και όσοι πιστοί προσέλθετε.

Τα βασικά στοιχεία που κυριαρχούν στην ποίηση του Ηλία Κεφάλα, είναι η Φύση, το σκηνικό του θανάτου, το πλούσιο υλικό των ονείρων, τα μικρά και μεγάλα θαύματα της ζωής που αναστέλλουν προσωρινά τη φθορά, η μνήμη, η θλίψη, η ελπίδα, οι έντονες χρωματικές αποχρώσεις που ανασύρει ο ποιητής , ακόμα και από κει που δεν υπάρχουν.

Το ακριβό περιεχόμενο της ποίησής του, είναι φαινομενικά ντυμένο με απλά και καθημερινά ενδύματα… Δηλαδή με μια λάμπουσα στην απλότητά της γλώσσα.

Παραθέτω δύο ποιήματά του που επέλεξα από το περιορισμένο υλικό

που έχω στη διάθεσή μου.

Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙ ΚΙ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ

Το αν γυρίζω κατάμονος στους λόφους

φταίει που είμαι ποιητής;

Αν αποφεύγω το πυκνό και θορυβώδες πλήθος

η ποίηση είναι μια αρκετή δικαιολογία;

Αν απουσιάζω από δεξιώσεις και συναθροίσεις

από αξιώματα και τιμές

αν στέκομαι μακριά από φιλοδοξίες

φταίει τάχα θανάσιμα η ποίηση που με ποδηγετεί;

Και αν πράγματι έτσι πάντα και σταθερά συμβαίνει

η ποίηση είναι εκείνη που με φυγαδεύει

στ’ απόμερα κι ερημικά σκοτάδια;

Η ποίηση – λέει μια φωνή – είναι μόνο μια αλήθεια

– ανυπεράσπιστη κι αυτή – σαν όλες τις αλήθειες.

Η ποίηση είναι μια αλήθεια

που αντιστρατεύεται όλες τις άλλες τις αλήθειες.

Μία φωνή που καταργεί όλες τις άλλες τις φωνές.

Η ποίηση τίποτα δεν δικαιολογεί

Η ποίηση είναι αυτή που όλα τα ανατρέπει

και εξάπαντος τον εαυτό της πάνω απ’ όλα.

Τον ποιητή της θα σκεφτεί;

ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ

Διάφανος νὰ εἶσαι. Σὰν τὴ σταγόνα

Τῆς βροχῆς ποὺ κρέμεται

Στὴ λαμπερὴ ἀπόληξη τῶν φύλλων

Γυμνὸς καὶ τόσο καθαρός. Ὅπως ἀστέρι

Καὶ κρύσταλλο ποὺ τὸ χτυπᾶ ἡ ἀντηλιά.

Γι' αὐτὸ - προτοῦ νὰ 'ρθεῖς - ρωτῶ καὶ πάλι:

Εἶσαι σὰν τὸ νερὸ καὶ σὰν τὸ φῶς;

Εἶσαι σὰν τὸ μετάξι;

Εἶσαι σὰν τὴ μηλιὰ καὶ σὰν τὴν κερασιὰ κατάφορτος;

Εἶσαι σὰν τὸ βουνὸ καὶ τὴν πεδιάδα ἀνοιχτός;

Προβάλλεις φωτεινὸς χωρὶς νὰ κρύβεις τίποτα;

Ἀνθίζεις ἤρεμα σὰν δέντρο;

Τραγούδια λὲς ἀθῶα σὰν μικρὸ παιδί;

Ἄν ναὶ τότε μπορεῖς νὰ 'ρθεῖς

Ἐσένα θέλω μόνο καὶ σὲ περιμένω.

Ο Ηλίας Κεφάλας γεννήθηκε το 1951 στά Τρίκαλα. Σπούδασε Πολιτικές Ε-πιστήμες στην Αθήνα, όπου και έζησε από το 1969 έως το 1992. Σήμερα ζει και πάλι στο γενέθλιο τόπο, εργαζόμενος σε Υπηρεσία του Δημοσίου. Ασκεί λογοτε-χνική και εικαστική κριτική, συνεργαζόμενος με περιοδικά λόγου και τέχνης. Α-σχολήθηκε με το ραδιόφωνο και περιστασιακά με την τηλεόραση. Μεταφράζει και παρουσιάζει γαλλόφωνους ποιητές. Σε στήλη του περιοδικού «Ευθύνη» δημοσιεύ-ει κριτικές αποτιμήσεις προσώπων και κειμένων της νεοελληνικής γραμματείας, ως ύστερες εντυπώσεις από μια δεύτερη ανάγνωση. Συντελεί στην έκδοση της ε-πιστημονικής επετηρίδας «Τρικαλινά», η οποία συνιστά μια δημιουργική επισκό-πηση των τεχνών και των επιστημών στην περιοχή των Τρικάλων. Έργα του:- «ΤΑ ΜΑΣΤΙΓΙΑ», ποιήματα, Αθήνα, «Τομές», 1980.- «ΜΕΤΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ», ποιήματα, Αθήνα, «Αιγόκερως 1982», «Θεωρία» 1984.- «ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ», ποιήματα, Αθήνα, « Θεωρία» 1986.- «Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ», δοκίμιο, Αθήνα, «Τέθριππον» 1987.- «ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΜΑΓΝΗΤΗΣ», ποιήματα, Αθήνα, «ʼλως» 1989.- «ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ/ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1980/ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΟΡΑΜΑ, Εισαγωγή, Ανθολογία, Αθήνα, «Λιβάνης-Νέα Σύνορα», 1989.- «ΤΟ ΕΡΗΜΟ ΛΥΚΟΦΩΣ», ποιήματα, Αθήνα, «Αστρολάβος/ Ευθύνη»1992.- «Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ», δοκίμιο, «τα τραμάκια / Θεσσαλονίκη», 1993.- «ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ», ποιήματα, Αθήνα, «Αρμός», 1997, 1999.- «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ», Διηγήματα, Τρίκαλα, «Φ.Ι.ΛΟ.Σ, 1997.- «ΦΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΙΑΣ», Αφηγήσεις, Αθήνα, «ΑΡΜΟΣ», 1999.- «ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΟΝΕΙΡΟΥ», δοκίμιο, Αθήνα, «ΑΡΜΟΣ», 2000.- «ΧΙΟΝΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ», μυθιστορία, Αθήνα, ΑΡΜΟΣ, 2001. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και πολωνικά.