Η ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΗ- Με αφορμή μια έκθεση στο Βερολίνο-

Από τον Φαίδωνα Θεοφίλου

Οι Γερμανοί από το τέλος του β’ παγκόσμιου πολέμου μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 70, απέφευγαν συστηματικά να αναφερθούν στον Χίτλερ και στη ναζιστική περίοδο και όταν αναφέρονταν το έκαναν για να πουν «φτου κακά» κι ας μην το πίστευαν. Εξαίρεση αποτέλεσαν κάποιοι σπουδαίοι συγγραφείς και σκηνοθέτες κιν/φου που άσκησαν σκληρή κριτική για την περίοδο εκείνη του: «Ein Volk ein Reich ein Fuehrer». Αλλά η κριτική τους επεκτάθηκε και στο γερμανικό λαό που είτε σιωπούσε είτε συμμετείχε στα πρωτοφανή, για το ανθρώπινο είδος, εγκλήματα. Όταν ο χρόνος άρχισε να απαλύνει τη χαραγμένη από τη φρίκη μνήμη των ανθρώπων και οι Γερμανοί έγιναν πάλι αποδεκτοί στη διεθνή κοινότητα χωρίς εχθρότητες, τότε άρχισε στη Γερμανία μια προσπάθεια προσέγγισης του μελανού παρελθόντος τους για να επανεξετάσουν το θλιβερό φαινόμενο της ναζιστικής περιόδου. Αυτό βέβαια ήταν θετικό, στο μέτρο που θα αντιμετώπιζαν καταπρόσωπο την αλήθεια και θα μάθαιναν κάτι από αυτήν.
Δεν μπορώ να γνωρίζω τι πέτυχαν. Ίσως οι κοινωνιολόγοι που θα παρακολουθούσαν από κοντά τη γερμανική κοινωνία θα είχαν μια άποψη. Εκείνο που παρατηρώ εγώ εδώ και κάποια χρόνια, είναι ότι οι Γερμανοί, (ή κάποιοι εντεταλμένοι Γερμανοί) ασχολούνται συστηματικά με τον Χίτλερ και τη ναζιστική περίοδο, όχι για να κάνουν την εθνική τους ψυχανάλυση, αλλά για να μας φέρουν πιο κοντά τον Φύρερ τους και την περίοδο εκείνη, χρησιμοποιώντας μια επικοινωνιακή τακτική, που να δείχνει ότι οι ίδιοι δεν καίγονται για να μας τα πουν, ότι τα βλέπουν τάχα μου από απόσταση, αλλά ταυτόχρονα μας δίνουν τα στοιχεία που θέλουν εκείνοι, ώστε να μας κινήσουν το ενδιαφέρον και να μας καταστήσουν προσιτούς επικοινωνιακά, τους ναζί και τον Χίτλερ. Μετά …βλέπουμε. Βήμα-βήμα. Ελπίζω βέβαια ο τελικός τους στόχος τους να μην είναι η ανάδειξη κάποτε του Χίτλερ ως ισότιμου με τον…Αλέξανδρο το Μέγα…
Ένα δείγμα των όσων προανέφερα, είναι «Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΟΛΦ ΧΙΤΛΕΡ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ». Μετέφρασα λοιπόν την είδηση και τις δηλώσεις των αρμοδίων επιμελητών του ιστορικού μουσείου του Βερολίνου, από την εφημερίδα «Hamburger Morgen Post» και μαζί με τα εμβόλιμα σχόλιά μου την παραθέτω πιο κάτω.

Η ΜΕΓΑΛΗ -ΑΝΤΟΛΦ ΧΙΤΛΕΡ- ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Για την προσωπικότητα του Αδόλφου Χίτλερ, δεν ειπώθηκαν ακόμα όλα,
δήλωσαν οι επιμελητές του ιστορικού μουσείου του Βερολίνου.

(Σημείωση δική μου: Αλήθεια; Έχετε να μας πείτε κάτι ακόμα που να μπορέσει να αλλάξει τη παγκόσμια κοινή γνώμη για τον Χίτλερ; Αν όχι, τότε γιατί κουράζεστε;)

Το όνομά του, (λένε πάντα οι επιμελητές) αναφέρεται για το πιο μελανό κεφάλαιο της γερμανικής ιστορίας.
(Σημείωση δική μου: Τι θα πει αναφέρεται;;; Δεν είναι και στην πραγματικότητα ΤΟ μελανό κεφάλαιο όχι μόνο της γερμανικής αλλά γενικά της ιστορίας;)
Τώρα, το ιστορικό γερμανικό μουσείο, παρουσιάζει, (λένε οι επιμελητές του) «Τον άνθρωπο Χίτλερ και τη σχέση του με τους Γερμανούς».

(Σημ. δική μου: Λέτε να ήταν δύσκολη αυτή η σχέση;;)

Στην έκθεση αυτή, «Ο Χίτλερ, η γερμανική κοινωνία και το έγκλημα» πρέπει να εξηγηθεί το γιατί ο Χίτλερ γοήτευσε τόσο πολύ τους Γερμανούς, μας λέει μία από τις επιμελήτριες του μουσείου, η Σιμόνε Ερπελ. (Σημ. δική μου: Μα τα ευκόλως εννοούμενα….) Ανάμεσα στα εκθέματα, υπάρχουν προτομές του Χίτλερ,

(Σημ. δική μου: Ε, να συνηθίζουμε τη σταδιακή του αποκατάσταση….) φωτογραφικά λευκώματα, προπαγανδιστικό υλικό, ζωγραφική. Μια τέτοια έκθεση για τη ναζιστική περίοδο δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στο παρελθόν.

(Σημ.Δική μου: Ε, από δω και μπρός ξέρετε το δρόμο…) Πριν από 6 χρόνια, υπήρχε ένα εκθεσιακό σχέδιο, στο σπουδαιότερο μουσείο ιστορίας της Γερμανίας , υπό τον τίτλο: «Χίτλερ και η εθνικοσοσιαλιστική κυβέρνηση», αλλά απορρίφθηκε, επειδή το σχέδιο αυτό ήταν πολύ προσωποποιημένο.

(Εννοεί στον Χίτλερ. Ενώ στην τωρινή έκθεση ε; ούτε κουβέντα για τον Φύρερ… Μόνο ο τίτλος της έκθεσης φέρει τ’ όνομά του!! Σα να βάζετε το δάχτυλο μπροστά στο πρόσωπο για να μη φαίνεστε..)
Στα εκθέματα της τωρινής έκθεσης, δεν υπάρχει π.χ. μια γνήσια στολή του Αδόλφου Χίτλερ. Μια τέτοια στολή είναι αποθηκευμένη στο κρατικό μουσείο της Μόσχας. Αλλά δεν έγινε συζήτηση για δανεισμό της στολής, συνέχισε η επιμελήτρια, «Γιατί κάτι που φόρεσε ο Χίτλερ και μάλιστα δυο φορές, θα μπορούσε να γίνει ένα φετίχ».
(Μπα; Για ποιους θα γινόταν φετίχ η στολή του Χίτλερ κοπέλα μου; Μήπως δεν πάψατε ποτέ να είστε καταγοητευμένοι;)

Η έκθεση λοιπόν αυτή, θέλει να φέρει τους επισκέπτες στη θέση να δημιουργήσουν τη δική τους εικόνα για τον Φύρερ , κατέληξε η επιμελήτρια του μουσείου.

(Σημ. δική μου: Την εικόνα στον επισκέπτη θα την υποβάλλουν τα επιλεγμένα εκθέματα. Αν δε, ο επισκέπτης δεν γνωρίζει και πολλά πράγματα για την εποχή εκείνη, τότε είναι βέβαιο ότι η εικόνα του επισκέπτη για τον Χίτλερ θα είναι αυτή που θα θέλουν οι οργανωτές της έκθεσης…)
Και συνεχίζει η επιμελήτρια Σιμόνε ΄Ερπελ: «Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο ότι μια βιογραφικού τύπου έκθεση δεν θα μπορούσε να γίνει. (Σημ. δική μου : Μια βιογραφική έκθεση για τον σφαγέα και βρυκόλακα της μνήμης της ανθρωπότητας, θα ήταν βέβαια… άκομψη επικοινωνιακά αγαπητή Σιμόνε. Άλλωστε κι εσείς φοβάστε, για την εικόνα σας, μήπως σας καταλογίσουν ότι το παρακάνατε... Είπαμε. Σιγά σιγά θα περάσετε τα μηνύματά σας...)

Γι αυτό η έκθεση αυτή αφορά περισσότερο στην ιστορία της κοινωνίας του εθνικοσοσιαλισμού. Το ενδιαφέρον εδώ είναι η ανταπόδοση λόγου από τον Χίτλερ και τους Γερμανούς.
( Σημ. δική μου: Δηλαδή ο Χίτλερ και οι Γερμανοί μέσω της έκθεσης θα μας…εκθέσουν τα δίκια τους;;;)

Το ζήτημα της αρχικής ισχύος του Χίτλερ δεν θα δαιμονοποιείται πλέον.»

(Σημ. δική μου: Θα πρέπει να έχετε υπ’ όψη σας κ.κ .οργανωτές της ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ-ΑΝΤΟΛΦ ΧΙΤΛΕΡ -ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ, ότι με τέτοιου είδους εκθέσεις, η μνήμη της ιστορίας δεν αρκείται μόνο στα όσα εσείς έχετε επιλέξει να εκθέσετε, αλλά ξεδιπλώνει κι άλλα πολλά, που δεν εκθέσατε, που δεν είπατε, που δεν θέλετε ενδεχομένως να ακούτε…..αλλά που στοιχειώνουν την ιστορία και τη μνήμη).

Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή από τις 15 Οκτωβρίου έως 06 Φεβρουαρίου 2011.

(Κάντε μερικές οικονομίες μέχρι το Φλεβάρη , για να πάτε στην έκθεση! Φροντίστε να μη σας λείψει ένα τέτοιο γεγονός…)