Παρασκευή, Οκτωβρίου 15, 2010

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΗΝΥΜΑ

Από τον Φαίδωνα Θεοφίλου

Σ’ ένα κόσμο όπου η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει και πολλά πράγματα, σ’ ένα κόσμο όπου οι αριθμοί εξελίσσονται σε βάρος των ανθρώπων και η απληστία για το χρήμα δεν βλέπει που πατά, ενώ η εκμετάλλευση κάθε μορφής καταδυναστεύει τη ζωή μας,
.
ένα μεγάλο μήνυμα μας ήρθε από την μακρινή Χιλή του Σαλβατόρ Αλιέντε και του Πάμπλο Νερούντα.
.
Ένα έθνος σύσσωμο μοιράστηκε την αγωνία του θανάτου με τους 33 μεταλλωρύχους , που 700 μέτρα κάτω από τη γη για 69 μέρες, περίμεναν τη σωτηρία τους.
.
Εκεί, όπου η γιγαντιαία προσπάθεια της χώρας να διασώσει τους πολίτες της κράτησε την ανθρωπότητα ολόκληρη, με κομμένη την ανάσα. Από τη Χιλή λοιπόν,μας ήρθε το μεγάλο μήνυμα:
.
Πως η ζωή ξαναβρήκε τη θέση που της αξίζει. Πως η ζωή , μέσα από αυτήν την παρ’ ολίγο τραγωδία, ξανακάθισε στο θρόνο της.
.
Σκεφτόμουν, με φρέσκια ακόμα την ανακούφισή μου από τη σωτηρία των μεταλλωρύχων, πως αν το μήνυμα αυτό, για τον αγώνα της προστασίας της ζωής, το έκαναν πυξίδα της πολιτικής τους όλα τα πολιτικά συστήματα του κόσμου, τότε δεν θα υπήρχε πολιτικό σύστημα που να μην ήταν καλό.
.
Έτσι οι άνθρωποι όπου γης, δεν θα νοιάζονταν σε ποιο πολιτικό σύστημα ανήκουν, αφού όλα θα προστάτευαν και θα σέβονταν τη ζωή τους. Αλλά….






18 σχόλια:

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Σκέφτομαι ένα λαό, τον δικό μας, που γαντζώνεται στο κακό και στο λάθος και, αντί να διορθώνει εποικοδομητικά, εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες και τις περιστάσεις για να χτυπήσει δήθεν τους κρατούντες και δήθεν να διεκδικήσει…
Σκέφτομαι έναν λαό έρμαιο των συνδικαλιστών… με κάτι χυδαίες αφίσες παρατάξεων που «αξιοποιούν» το πάχος ή τα φυσικά ελαττώματα και ελλείμματα των πολιτικών… αντί να εκφράζουν θέσεις, επιχειρήματα και οράματα.
Σκέφτομαι έναν λαό, τον δικό μας, και μελαγχολώ. Παραλληλίζω όπως κι εσείς με το θαυμαστό γεγονός που συνέβη στη Χιλή και μας καθήλωσε όλους και θλίβομαι…

Ποια πατρίδα εξέθρεψε αυτή την ομοψυχία των Χιλιανών;
Αλλά… Μήπως κι εμείς δεν την είχαμε κάποτε;
Τι σόι ράτσα είναι αυτή; Μήπως κι εμείς δεν υπήρξαμε έτσι κάποτε;
Ποιες ιστορικές και οικονομικοπολιτικές συνθήκες μας οδήγησαν στο να αγνοούμε το κοινό καλό;
Από πού τόσος ατομισμός;

Με ποιο δικαίωμα δίνουμε αυτό το παράδειγμα και αυτές τις αρχές στα παιδιά μας;

Διδάσκω για να γνωρίσουν οι μαθητές μου τον Χατζιδάκι όταν η τηλεόραση τους ταΐζει με υποπροϊόντα μαζικής κουλτούρας…
Διδάσκω για να γνωρίσουν τον καθαρό λόγο, την ευγένεια, το ήθος…
Διδάσκω για να γίνουν τα ίδια τα παιδιά παραγωγοί λόγου, ευγένειας και ήθους.
Διδάσκω για να μάθουν να επιλέγουν, να αποφασίζουν, να ορθώνονται…

Διδάσκω για το όνειρο που ερωτεύεται την ζωή… για την ζωή που θα ξανακαθίσει στο θρόνο της.

Σας ευχαριστώ Φαίδωνα είστε κι εσείς δάσκαλος... είστε ποιητής.

Αγνή είπε...

Πραγματικά, η ιστορία της Χιλής με έχει πολύ ταράξει! Καταρχήν, με συγκλόνισε το σθένος αυτών των ανθρώπων που δεν τρελάθηκαν στα έγκατα της γης.
Όπως λες, Φαίδωνα, ο αγώνας διάσωσης αυτών των ανθρώπων ήταν συγκινητικός.
Η ζωή νίκησε όλους τους κατασκευασμένους από εμάς φραγμούς: της κάστας, του κύρους του επαγγέλματος, ακόμη και του θανάτου.. Πόσο συχνά βγαίνει ζωή από την εκταφή ανθρώπων??!!
Ωστόσο, αναρωτιέμαι αν κάτι τέτοιο συνέβαινε στη χώρα μας... θα είχαμε την ίδια λαχτάρα να σώσουμε εργάτες??!! Ή απλά θα αναγκαζόμασταν να "παίξουμε" ότι παλεύουμε και μας νοιάζει, με μόνο κίνητρο μία θετική προβολή του κράτους στο CNN??
Στην περίπτωση των μεγάλων πυρκαγιών, δε φάνηκε να μας ενδιαφέρει να δώσουμε ζωή και πάλι σε φτωχούς ανθρώπους...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Big Mama

Έβγαλες πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα Mama για όλους μας. Δεν μας αφορά τελικά η ουσία,παρά η επιφάνεια και το ξήλωμα του άλλου,ακόμα κι αν έχει δίκιο. Χαίρομαι όμως που μια μειοψηφία, μεταξύ τους κι εσύ, δίνει τη μάχη της, ο καθένας απ΄το πόστο του, σιωπηρά και δημιουργικά. Όλοι αυτοί είναι το ποιοτικό άλλοθι της Ελλάδας και η ελπίδα όλων εκείνων που έχουν, ακόμα, έγνοια για τη χώρα και το μέλλον της.

WIND OF CHANGE είπε...

Αγαπητέ μου Φαίδωνα και φίλοι του καφενείου μας
Εδώ και δύο μήνες όλος ο κόσμος παρακολουθεί με μεγάλη αγωνία της εξελίξεις γύρω από το θέμα των μεταλλωρύχων της Χιλής.
Οι τριάντα τρείς αυτοί άνθρωποι έστειλα ένα ηχηρό μήνυμα σε όλη την ανθρωπότητα , το μήνυμα που έχει να κάνει με την προστασία του σημαντικότερου αγαθού, εκείνο της ζωής.
Σε μία εποχή που ο νεοφιλελευθερισμός μας δείχνει το πιο σκληρό του πρόσωπο , θέτοντας πάνω από την ανθρώπινη ζωή το κέρδος, είναι επιτακτική ανάγκη το παράδειγμα των μεταλλωρύχων της Χιλής να αποτελέσει το έναυσμα για αφύπνισης και ιεράρχησης των προτεραιοτήτων μας , να επαναπροσδιορίσουμε δηλαδή σαν λαός το τι θέλουμε.
Είναι ανάγκη να αναδείξουμε τις αξίες της άμιλλας , της συνεργασίας ,του εθελοντισμού α αφήνοντας το ΕΓΩ και προβάλλοντας το ΕΜΕΙΣ.
Δεν αρκεί μόνο να καταριόμαστε το σκοτάδι που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας και να μεμψιμοιρούμε περιμένοντας να έρθει η άνοιξη εάν δεν αναδείξουμε τις παραπάνω αξίες .
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω ένα παράδειγμα εθελοντικής προσπάθειας και συνεργασίας που έχει να κάνει με τα εγκαίνια που έγιναν στις 14 Οκτωβρίου στο νέο ογκολογικό νοσοκομείο παίδων από το σύλλογο φίλων παιδιών με καρκίνο Ελπίδα.
Μια γυναίκα που θα μπορούσε να μένει αναπαυμένη στη χλιδή της και να παραθερίζει στα σαλόνια της Ευρώπης, προτίμησε να επιλέξει ένα άλλο δρόμο , εκείνο της προσφοράς στο συνάνθρωπο .
Η αγάπη της για τα παιδιά στάθηκε η κινητήρια δύναμη και η δύναμη αυτή μαζί με την αποφασιστικότητα της , η Μαριάννα Βαρδινογιάννη κατάφερε μέσα σε τρία χρόνια να πάρει σάρκα και οστά ένα όραμα ΖΩΗΣ και σήμερα να έχουμε στη Χώρα μας αυτό το υπερσύχρονο νοσοκομείο για μικρά παιδιά.
Το παράδειγμα αυτό το αναφέρω για να τονίσω ότι το δρόμο της Μαριάννας Βαρδινογιάννη θα πρέπει να τον ακολουθήσουν και άλλοι επιφανείς Έλληνες.
Να μπουν μπροστά σε όποιο τομέα και αν ανήκουν , είτε αυτός λέγετε επιχειρηματικός, είτε πολιτιστικός, πνευματικός κτλ και είμαι σίγουρος ότι τότε πολλοί θα είναι αυτοί που θα ακολουθήσουν, γιατί θα ξέρουν ότι εκείνο που κάνουν είναι προσφορά στον συνάνθρωπο.
Κανένα πολιτικό σύστημα δεν θα κάνει πυξίδα της πολιτικής του τον αγώνα της προστασίας της ζωής εκτός εάν λάβει τα μηνύματα από τη βάση της πυραμίδας, ένα ισχυρό μήνυμα που θα κάνει τα άκαμπτα πολιτικά συστήματα να σκύψουν ακούγοντας την φωνή των ενεργών πολιτών.
Ας αξιολογήσουμε ο καθένας μας το παράδειγμα των μεταλλωρύχων της Χιλής και ας βγάλουμε τα συμπεράσματα μας.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Αγνή
Σημειώνω αυτό που εύστοχα είπες:

""Η ζωή νίκησε όλους τους κατασκευασμένους από εμάς φραγμούς: της κάστας, του κύρους του επαγγέλματος, ακόμη και του θανάτου.. Πόσο συχνά βγαίνει ζωή από την εκταφή ανθρώπων??!!"""

Έτσι είναι ακριβώς, μόνο που για να γίνουν όλα αυτά, η πολιτεία, οι επιστήμονες, ο λαός της Χιλής έγινε ένα σώμα και μετέτρεψε την αγωνία του γι αυτούς τους συμπολίτες τους, σε αποτελεσματικότητα και με σπάνιας ταχύτητας ρυθμούς και ακρίβεια, έφθασε στη σωτηρία τους.
Για το δραματικό ερώτημα που θέτεις, "Πως θα αντιδρούσαμε εμείς" δεν τολμώ να απαντήσω για ένα έθνος φιγουρατζήδων στο οποίο και ανήκω...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Big Mama 2o σχόλιο

Και βέβαια να επαναλάβω τη σκέψη,που προέκυψε από το μεγάλο μήνυμα της Χιλής, ότι:
Αν τα πολιτικά συστήματα του κόσμου, υιοθετούσαν ως πυξίδα της πολιτικής τους, την προστασία και το σεβασμό της ζωής, τότε δεν θα υπήρχε κακό πολιτικό σύστημα. Και οι άνθρωποι, δεν θα νοιάζονταν σε ποιο πολιτικό σύστημα θα ανήκαν.

WIND OF CHANGE είπε...

@Αγνή
Αγαπητή φίλη
Διάβασα με πού προσοχή το πολύ ωραίο σχόλιο σου και θα επικεντρωθώ στο ερώτημα που θέτεις,

αναρωτιέμαι αν κάτι τέτοιο συνέβαινε στη χώρα μας... θα είχαμε την ίδια λαχτάρα να σώσουμε εργάτες??!!
Στο ερώτημα σου αυτό θα ήθελα να σου απαντήσω με το παρακάτω βίντεο από το youtube, νομίζω ότι θα σου λυθεί η απορία.
http://www.youtube.com/watch?v=zNhudL887Sk

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Φαίδωνα, δεν αγνόησα την σκέψη που ξεδιπλώσατε στην ανάρτηση, ακόμη κι αν έτσι φάνηκε. Ίσα ίσα που με ενεργοποίησε. Έτσι, αναζήτησα τις δικές μου ευθύνες μπροστά στο μέλλον, κατέθεσα τις δικές μου αγωνίες… επηρεασμένη ομολογώ από τις πρώτες ημέρες των μαθημάτων μου και την ελπιδοφόρα μα και «βαριά» σχέση μου με τα παιδιά.
Τα πολιτικά συστήματα φτιάχνονται από τους ανθρώπους και οι άνθρωποι «φτιάχνονται» από τα πολιτικά συστήματα. Υπάρχει μια αλληλοδιαμόρφωση ή οποία, πράγματι, αν είχε ως κεντρική της αυταξία τον άνθρωπο τότε δεν θα χρειαζόταν να κάνουμε επιλογή. Δυστυχώς ο ίδιος ο άνθρωπος είναι «ελαττωματικό» δημιούργημα… λίαν καλώς (κατά την θεολογία) πλασμένος και όχι τέλειος. Εκπίπτει στον εγωισμό και στο προσωπικό όφελος. Όμως – κι εδώ θα διαφωνήσω μερικώς με την Αγνή – οι πολίτες της χώρα μας πάλεψαν σαν σκυλιά για τον άνθρωπο στις πρόσφατες πυρκαγιές, συντονίστηκαν, βοήθησαν, πόνεσαν… αλλά δεν υπήρχε κράτος για να συνδράμει. Κι αυτό το ανύπαρκτο κράτος και η ανίκανη κυβέρνηση επιβραβεύθηκε από τους «καμένους» με ανανέωση της εντολής… ε, τι περιμέναμε λοιπόν να κάνουν μετά… να φυτεύουν δέντρα; Αν πέφταμε σε λάκκο βαθύ λοιπόν… μαθημένοι από την παραιτημένη στάση μας, θα μας έριχναν τσιμέντο από πάνω για να τελειώνουν πιο γρήγορα μ’ εμάς…

Φαίδωνα… όσο διαβάζω το κείμενό σας… όσο συζητάμε… όσο συγκρίνω και σκέφτομαι… απελπίζομαι. Κι ύστερα πεισμώνω. Εμείς μπορούμε να αλλάξουμε την «κατάρα» της ράτσας μας… το δείξαμε το ’60… δεν μπορώ άλλο σκοτάδι. Θέλουμε Άνοιξη παντού.

Αγαπητέ φίλε WIND OF CHANGE... απίστευτο Video. Αναδημοσιεύω στο Face Book με link για να διαβάσουν όλοι την ανάρτηση του Φαίδωνα.
Θα συμφωνήσω με τις προτροπές σου προς τους «έχοντες»… όποια κίνητρα και να έχουν, θα πρέπει οι θετικές τους πράξεις να βρίσκουν μιμητές.
Η χορηγία και ο εθελοντισμός έχουν βαθιές ρίζες στον τόπο μας, όπως και η εθνική ευεργεσία. Αγάπη για τον άνθρωπο χρειάζεται, όραμα για το μέλλον και πατριωτισμός, χωρίς τα συμπλέγματα και τις ενοχές που κουβαλούν οι λέξεις.

Πολλά είπα αλλά με εμπνέετε σύμπαντες… σας φιλώ όλους.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@WIND OF CHANGE

Φίλε μου κάνεις καλό παιχνίδι!
Το "Καφενείο" που προτιμά ο Θεός και τα πίνει μόνος του, αφού ο Σπύρος Δαρσινός που έπινε μαζί του, χάθηκε, ελπίζω προσωρινά, με τα σχόλιά σας γίνεται ένα θερμοκήπιο απόψεων και ιδεών, εκτεθειμένων στη δημόσια κρίση, με την ελπίδα να προστεθούν κι άλλες που να δημιουργούν ένα πεδίο σκέψης, ακόμα και γι αυτούς που επισκέπτονται το "Καφενείο και δεν κάνουν σχόλια. Θα έλεγα κυρίως γι αυτούς. Χαίρομαι που έφερες και παραδείγματα της τρέχουσας επικαιρότητας, όπως της Μαριάνας Βαρδινογιάννη, που αφήνουν ένα μικρό φως ελπίδας, στο σκοτάδι, όπως λέει η Βig Mama, που επικρατεί γύρω μας.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Βig Mama
Όχι Mama, δεν εννοούσα ότι αγνόησες τη σκέψη καταστάλαγμα από το μήνυμα της Χιλής.Απλώς ήθελα να επαναλάβω ότι με την αποδοχή μιας απλής σκέψης, από τα πολιτικά συστήματα, πόσο πολύ εύκολη θα γινόταν η ζωή στον πλανήτη. Ξέρω ότι η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη. Το είπα όμως , πρώτα για να καταθέσω τη θέασή μου για ζήτημα αυτό (ο αμετανόητος ουτοπιστής!) και ασφαλώς για να προκαλέσω και τις δικές σου σκέψεις, τις οποίες ευτυχώς ειπράξαμε πλούσιες, όπως και των άλλων φίλων της παρέας και θαμώνων του "Καφενείου.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

"ο αμετανόητος ουτοπιστής!"

... Έτσι μου αρέσετε Φαίδωνα.

Κάθε τι άλλο δεν σας πάει.

Στο Καφενείο μπορώ ΚΑΙ να ξεχνώ ΚΑΙ να θυμάμαι την ζωή. Καλό αυτό για μένα.


ΥΓ... Αχ ρε κύριε Σπύρο μας... πού να είστε και αφήσατε το Θεό να τα πίνει μόνος; Κακώς... πολύ κακώς. Και σ' εκείνον λείπετε και σ' εμάς.

Un par de neuronas... είπε...

Τα πολιτικά συστήματα δεν ασκόυν με την φροντίδα των ανθρώπων, τα ζώα, τα φυτά ... κάθε έμβιο ον, το περιβάλλον, τη ζωή γενικά. Εδώ, όλα τα πολιτικά συστήματα λαμβάνουν υπόψη μόνο τα συμφέροντα των προσώπων που τα διεξάγουν.

Πάντα έχω την αίσθηση πως ζώω με τα χέρια μου δεμένα.

Φιλιά και αγκαλιές, αγαπητέ φίλε.

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ είπε...

Φίλοι μου ειλικρινά δεν ήθελα να παρέμβω και να χαλάσω το ωραίο και ανθρώπινο κλίμα που διαμορφώσατε με τις αναρτήσεις σας, αλλά αναρωτιέμαι:
-Πόσες και πόσες ανθρώπινες τραγωδίες δε συμβαίνουν καθημερινά στον πλανήτη μας, που εμείς ούτε καν υποψιαζόμαστε.
-Μετά το περιστατικό στη΄Χιλή διάβασα προχθές ότι κάτι παρόμοιο συνέβη στην Κίνα (αν δεν κάνω λάθος)με καθόλου αίσιο τέλος για τους ατυχείς μεταλλορύχους.
Ποιά λοιπόν είναι η διαφορά του περιστατικού της Χιλής με αυτά που ανέφερα παραπάνω; ΜΗΠΩΣ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και τα ηλεκτρονικά μέσα που ...ενδιαφέρθηκαν και έκαναν γνωστό σε όλη την υφήλιο το συμβάν; Εάν δεν ήταν η τηλεόραση, νομίζετε ότι θα έδειχναν τόσο ενδιαφέρον, όλοι οι αφ'υψηλού πολιτικάντηδες, για την τύχη μερικών φτωχών εργατάκων;
Ας μη γελιόμαστε η "ευαισθητοποίηση" της κοινής γνώμης σίγουρα βοήθησε στη διάσωσή τους, αλλά αυτή η ευαισθητοποίηση ήταν σχεδιασμένη, επιβαλλόμενη, όπως η νέα ευαισθητοποίηση και τα νέα δάκρυα των κοριτσιών μας (μικρών και μεγάλων) με την καινούργια φουρνιά των δακρύβρεχτων τουρκοσήριαλς.

Φίλε μου, ζητώ συγνώμη για την ...προσγείωση, αλλά πάντα κάποιος πρέπει να κάνει "το δικηγόρο του διαβόλου" (φαντάσου ακόμη και ο διάολος χρειάζεται τον Κούγια του)

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ
Φίλε μου πολύ καλά κάνεις και λες την άποψή σου ενάντια στην ανάρτηση. Ασφαλώς και ο δικηγόρος του διαβόλου χρειάζεται, είτε για να μας βοηθάει να βλέπουμε το θέμα καλύτερα, αν η άποψη είναι ισχυρή, είτε να μας αναγκάζει να διατυπώσουμε σαφέστερα εκείνα που ενδεχομένως δεν διατυπώσαμε τόσο καθαρά. Έχουμε λοιπόν και λέμε:

Το σπουδαίο στην υπόθεση ήταν η συσπείρωση ενός λαού για να σωθούν οι συμπολίτες του. Η συσπείρωση αυτή ενέπνευσε και τους πολιτικούς της χώρας, τις υπηρεσίες του κράτους, τους επιστήμονες και τους τεχνικούς, για να δώσουν τη μεγάλη μάχη. Και την έδωσαν σώζοντας 33 ανθρώπινες ζωές. Στη μάχη που έδωσαν, είχαν τέτοια πίστη, που όχι μόνο δεν τους ένοιαζε που τους έβλεπε όλος ο κόσμος, ρισκάροντας και μια πιθανή τραγωδία στις οθόνες όλης της γης, αλλά διευκόλυναν με κάθε τρόπο τη λήψη και την εκπομπή εικόνας σε όλο τον κόσμο. Μακάρι Τα ΜΜΕ να μετέδιδαν πάντα τέτοιους αγώνες για τη ζωή!Ευαισθητοποιώντας έτσι την παγκόσμια κοινή γνώμη για την προαιώνια αξία της ζωής, που έχει σήμερα καταντήσει κουρέλι.. Γιατί αν θυμάσαι πριν από μερικά χρόνια, παρ' όλη τη δημοσιότητα, και την προσφορά τεχνολογίας από άλλες χώρες, ως και την κατακραυγή, οι Ρώσοι, άφησαν 100 ανθρώπους δικούς τους (το πλήρωμα ενός υποβρυχίου) να πεθάνουν αβοήθητοι στο βυθό της θάλασσας!!! Το ίδιο και με το περιστατικό που ανέφερες στην Κίνα. Οι Κινέζοι δεν ενδιαφέρονται και τόσο για την ανθρώπινη ζωή... Εκείνοι όμως που ενδιαφέρονται και αγωνίζονται γι αυτήν, μας συγκινούν όλους, είτε βλέπουμε τουρκοσήριαλ είτε όχι. Ελπίζω να έγινα τώρα περισσότερο σαφής, σχετικά με το τι εννοούσα γράφοντας "ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΗΝΥΜΑ...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ
Φίλε μου πολύ καλά κάνεις και λες την άποψή σου ενάντια στην ανάρτηση. Ασφαλώς και ο δικηγόρος του διαβόλου χρειάζεται, είτε για να μας βοηθάει να βλέπουμε το θέμα καλύτερα, αν η άποψη είναι ισχυρή, είτε να μας αναγκάζει να διατυπώσουμε σαφέστερα εκείνα που ενδεχομένως δεν διατυπώσαμε τόσο καθαρά. Έχουμε λοιπόν και λέμε:

Το σπουδαίο στην υπόθεση ήταν η συσπείρωση ενός λαού για να σωθούν οι συμπολίτες του. Η συσπείρωση αυτή ενέπνευσε και τους πολιτικούς της χώρας, τις υπηρεσίες του κράτους, τους επιστήμονες και τους τεχνικούς, για να δώσουν τη μεγάλη μάχη. Και την έδωσαν σώζοντας 33 ανθρώπινες ζωές. Στη μάχη που έδωσαν, είχαν τέτοια πίστη, που όχι μόνο δεν τους ένοιαζε που τους έβλεπε όλος ο κόσμος, ρισκάροντας και μια πιθανή τραγωδία στις οθόνες όλης της γης, αλλά διευκόλυναν με κάθε τρόπο τη λήψη και την εκπομπή εικόνας σε όλο τον κόσμο. Μακάρι Τα ΜΜΕ να μετέδιδαν πάντα τέτοιους αγώνες για τη ζωή!Ευαισθητοποιώντας έτσι την παγκόσμια κοινή γνώμη για την προαιώνια αξία της ζωής, που έχει σήμερα καταντήσει κουρέλι.. Γιατί αν θυμάσαι πριν από μερικά χρόνια, παρ' όλη τη δημοσιότητα, και την προσφορά τεχνολογίας από άλλες χώρες, ως και την κατακραυγή, οι Ρώσοι, άφησαν 100 ανθρώπους δικούς τους (το πλήρωμα ενός υποβρυχίου) να πεθάνουν αβοήθητοι στο βυθό της θάλασσας!!! Το ίδιο και με το περιστατικό που ανέφερες στην Κίνα. Οι Κινέζοι δεν ενδιαφέρονται και τόσο για την ανθρώπινη ζωή... Εκείνοι όμως που ενδιαφέρονται και αγωνίζονται γι αυτήν, μας συγκινούν όλους, είτε βλέπουμε τουρκοσήριαλ είτε όχι. Ελπίζω να έγινα τώρα περισσότερο σαφής, σχετικά με το τι εννοούσα γράφοντας "ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΗΝΥΜΑ...

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ είπε...

Φίλε μου συμφωνώ και συμφωνούσα -έτσι κι αλλιώς- και με την αρχική ανάρτηση, αλλά και με την απάντησή σου. Υπάρχει όντως το μεγάλο μήνυμα, απλά στην εποχή των διαφόρων συμφερόντων πρέπει να κρατάμε μια πισινή και να μη δεχόμαστε αβασάνιστα (σα χαζοχαρούμενα κοθόνια) τη "δική τους" εκδοχή. Βέβαια αυτό εμπεριέχει τον κίνδυνο να εθιστούμε σε μια συνεχή αμφισβήτηση και απαξίωση των πάντων, αλλά είναι ένας κίνδυνος που θα πρέπει να ξεπεράσουμε εφόσον θέλουμε να σκεφτόμαστε και να πράττουμε σα ΠΟΛΙΤΕΣ
Καλή σου μέρα

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ

Καλημερα φίλε μου
Ε, υπάρχουν όμως και κάποιοι άνθρωποι που έχουν την ικανότητα να ξεχωρίζουν το αληθινό απ' το στημένο...

ilias είπε...

γεια σας το ωραιοτερο πραγμα ειναι η ζωη και η ανοιξη και πρεπεί και σαν ανθρωποι δεν πρεπεί να ησυχαζουμε και να βλεπούμε τα παραγειγματα τον χιλιανων μεταλουργων,

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος